Η προδοσία της Κύπρου και τα στρατεύματα που ποτέ δεν έφθασαν για να την υπερασπιστούν

Πολλοί είναι αυτοί που θέλουν να ξεχάσουμε όσα έγιναν στην Κύπρο το 1974.

Να ξεχάσουν όσοι τα έζησαν, αλλά και νεότεροι που διάβασαν γι΄ αυτά.

Να μην θυμόμαστε ποιοι πούλησαν την Κύπρο.

Ήταν οι “πατριώτες” χουντικοί.

Αλλά και ποιοι την κρίσιμη ώρα που θα έπρεπε να την υπερασπίσουν αποφάσισαν ότι “είναι μακριά”.

Εκείνες τις ημέρες του Αττίλα οι απλοί πολίτες ήταν έτοιμοι να αναλάβουν ο καθένας ξεχωριστά τη δική του ευθύνη.

Όλοι έσπευσαν να παρουσιαστούν στα κέντρα επιστρατεύσεως τα οποία βρήκαν διαλυμένα…

Άλλοι που υπηρετούσαν τη θητεία τους πίστεψαν ότι πήγαιναν να πολεμήσουν.

Διαπίστωσαν σύντομα ότι αυτό δεν ήταν στις επιλογές των κέντρων αποφάσεων.

Εκτός κι εντός της χώρας…

Η ιστορία που ακολουθεί είναι μία από τις πολλές που έζησαν οι απλοί Έλληνες πολίτες και στρατιώτες εκείνες τις τραγικές ημέρες.

Ο κ.ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΣΠΡΟΥΔΑΣ μοιράζεται μαζί μας τις δικές του αναμνήσεις:

Διάβασα με προσοχή το άρθρο σας για την υπόθεση της Κύπρου..

Επιτρέψτε μου να σας προσθέσω μια προσωπική μου μαρτυρία.

Εκείνη την εποχή είχα επιστρέψει από Λευκωσία οπου υπηρετούσα στην 21η ΕΑΝ στο ΒΜΗ περιοχή Λευκωσίας ως εφεδρος λοχιας(αρχηγός πληρώματος Μ.Α) ..

Η επιστρατευση με βρισκει στο ΚΕΤΘ στο Γουδί..

Τα ξημερώματα της 21ης Ιουλιου 2 επιλαρχιες Μ48 μαζί με 2 η 3 βυτιοφόρα αν θυμάμαι καλά διασχίζουμε την Λ.Αλεξάνδρας με κατεύθυνση το Κερατσίνι..

Εκεί μόλις φτάνουμε επιβιβαζόμαστε του οχηματαγωγού “Άδωνις” ..

Στο σαλόνι του πλοίου μας γίνεται ενημέρωση ότι πρόκειται για μυστική αποστολή..

Προς το δειλινό μας επισκέπτονται ανώτεροι αξιωματικοί (αν θυμάμαι καλά μεταξύ αυτών κι οι Παπαποστόλου και Ιωαννίδης) ..Συζητούν με τους επικεφαλής των μονάδων και αναχωρούν για Αθήνα..

Περιμέναμε αναχώρηση που δεν συνέβη ποτέ!!

Μάλιστα ήταν τέτοια η σπουδή των επικεφαλής που ζήτησαν την κατασκευή στηριγμάτων επί του καταστρωματος του πλοίου για την τοποθέτηση των αντιαρεπορικών πολυβόλων (πενηντάρια τα αποκαλούσαμε ) που έφεραν τα Μ48..Αστειο !!

Κανένας από το πλήρωμα του πλοίου δεν ανταποκρίθηκε στο αίτημα αυτό..

Έτσι αποφασίσαμε να βγάλουμε τα πενηντάρια κι όπως όπως να τα τοποθετήσουμε στα κάγκελα του καταστρώματος και στην περίπτωση αεροπορικής η άλλης επιδρομής να αντιμετωπίσουμε την απειλή..

Το “Άδωνις “ποτέ δεν απέπλευσε από Κερατσίνι!!

Μάλιστα την νύχτα της άφιξης του Καραμανλή ακούγαμε από το ραδιόφωνο τα γεγονότα..

Εκείνη την στιγμή ένας λοχίας Ανδρέου αν θυμάμαι καλά έρχεται και μου λέει..

“Τους άκουσα (εννοούσε τους επικεφαλής) να σχεδιάζουν να “βγούμε” τώρα με τα άρματα στο Σύνταγμα !!

Κρύος ιδρώτας μας έπιασε..

Δεν συνέβη τίποτα όμως..

Τα ξημερώματα 25ης Ιουλίου δύο τζιπ εμφορτα αξιωματικών ΤΘ..φθάνουν στο Κερατσίνι και αμέσως αντικαθιστουν τους επικεφαλής μας..

Οι οποίοι αναχωρούν αγνωστο που με τα ιδια τζιπ…

Τις επόμενες 2-3 ήμερες με αρματοφορείς σκεπασμένα τα άρματα μεταβήκαμε στο ΚΕΤΘ Γουδί..

Σας ευχαριστώ για την φιλοξενία ..

ΥΓ..Εκείνη την περίοδο στο λιμάνι Κερατσινίου έφθαναν κι άλλες μονάδες στρατού ξηράς και επιβιβάζοντο σε διάφορα οχηματαγωγά πλοία..

Αυτά που έκαναν τις γραμμές στο Αιγαίο εκείνη την περίοδο..

Απο κουβέντες που καναμε αργότερα ειχαμε μάλλον αποστολή την αποβίβαση στην Κύπρο.

Που μάλλον δεν θα φθάναμε ποτέ!!

[wpvideo yAJz44HR]

πηγη