Ενεή παρακολουθεί η ελληνική κοινωνία τις αποκαλύψεις για πράκτορες των Ρώσων, οι οποίοι προωθούσαν τα συμφέροντα της Μόσχας ιδίως στη βόρεια Ελλάδα, φθάνοντας στο σημείο –άκουσον, άκουσον– ακόμα και να χρηματίσουν αξιωματούχους και κάθε λογής διαμορφωτές της κοινής γνώμης.
Το σοκ πραγματικά ήταν μεγάλο για τους πάντες, καθώς ούτε που είχαμε φανταστεί ποτέ ότι τα κράτη και ειδικά οι μεγάλες δυνάμεις θα έφθαναν σε τέτοιο σημείο ανηθικότητας και απώλειας φραγμών.
Κάπως έτσι αντιμετωπίζεται ο καταιγισμός των πληροφοριών γύρω από τη συγκεκριμένη υπόθεση, και ειλικρινά είναι να αναρωτιέται κανείς πότε θα σοβαρευτούμε.
Αρκεί να θυμηθούμε τη γεωπολιτική αξία της χώρας μας, την κεντρική θέση της επί του γεωπολιτικού άξονα Βορρά-Νότου, αλλά και το περιβάλλον εντός του οποίου επιβιώνει, για να κατανοήσουμε ότι είναι προφανές για τη Ρωσία, τις ΗΠΑ, τη Γερμανία, τη Γαλλία, ή και το Ισραήλ και την –λυπάμαι που το λέω– Τουρκία να προσπαθούν να βρουν διαύλους παρέμβασης και επιρροής στα κέντρα αποφάσεων της χώρας μας.
Είναι προφανές –και όχι απλά λογικοφανές–, αλλά λογικό στο πνεύμα του συγκρουσιογενούς διεθνούς συστήματος.
Τόσο λογικό και αναμενόμενο, που θα ήθελα να πράττει με τον ίδιο τρόπο και η Ελλάδα.
Εξάλλου, δεν είμαι βέβαιος για το πόσο θα ξυπνούσαν τα ηθικά αντανακλαστικά μας ή πόσο «ντροπιασμένοι» θα αισθανόμασταν αν στη σημερινή θέση της Ρωσίας ήταν η Ελλάδα και οι δραστηριότητες είτε κρατικών αξιωματούχων είτε της ομογένειας στις ΗΠΑ ή αλλού.
Πώς δρούσαν το Αγγλικό, το Γαλλικό και το Ρωσικό Κόμμα λίγο μετά την ανεξαρτητοποίηση της χώρας μας;
Τι είδους ρόλο διαδραμάτιζαν ιστορικά διάφοροι «άγγελοι-εξάγγελοι», μεταξύ των οποίων αλήστου μνήμης «εθνικοί ευεργέτες», πάσης φύσεως χρηματοδότες, λαοπρόβλητοι επιχειρηματίες «που ξεκίνησαν από το μηδέν» και τόσοι άλλοι;
Ποιος ξεχνά τον περιβόητο Τομ Πάπας;
Τέτοιου είδους συμπεριφορές και περιστατικά βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη της διεθνούς πολιτικής.Το θέμα είναι τι πρωτοβουλίες αναλαμβάνει η χώρα μας και πώς θωρακίζει το θεσμικό σύστημά της.
Στόχος του πολιτικού συστήματος και εν γένει της γραφειοκρατίας πρέπει να είναι η αποστείρωση της χάραξης της εξωτερικής πολιτικής από συναισθηματισμούς και επιθυμίες, και κυρίως η απομόνωσή της από επιρροές. Ένα κράτος είναι ανεξάρτητο και μεριμνά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου