Το πρόβλημα της εκπαίδευσης και η ιστορία των F-5
Το θέμα της εκπαίδευσης των νέων Ικάρων που αναδείχτηκε και από τη *** συνέντευξη του Αντιπτέραρχου ε.α Αθανάσιου Παπανικολάου στο Militaire.gr δεν είναι απλά ένα πρόβλημα.
Είναι ένα διαχρονικό, διακομματικό έγκλημα!
Ύποπτοι για τη διάπραξή του είναι όσοι εδώ και πάρα πολλά χρόνια, απλά δεν ασχολήθηκαν με το θέμα.
Ακόμη κι όταν έγιναν αγορές αεροσκαφών και μάλιστα σε πολύ μεγάλους αριθμούς σε σχέση με τις ανάγκες της ελληνικής ΠΑ, ουδείς φρόντισε αυτά τα αεροσκάφη να είναι σε θέση να πετάνε. Κάπως έτσι φθάσαμε από τα 45 Τ-6, να πετούν ελάχιστα.
Το πόσο σημαντική είναι η εκπαίδευσή τους στον αέρα δεν νομίζουμε ότι χρειάζεται να εξηγηθεί.
Το έγκλημα με την εκπαίδευση λοιπόν ξεκινά από παλιά.
Ας θυμηθούμε μια υπόθεση που πολλοί θέλουμε να ξεχάσουμε: την ανεξήγητη απόσυρση των αεροσκαφών F-5, που όπως προκύπτει θα μπορούσαν να γίνουν πολύ χρήσιμα εκπαιδευτικά αεροσκάφη.
Από το 1997 συγκεντρώθηκαν περίπου 40 F-5 σε μονάδα της ΠΑ.
Ο μέσος όρος ζωής αυτών των αεροσκαφών χωρίς αναβάθμιση ήταν 6.000 ώρες πτήσης.
Ανεξήγητα αποφασίστηκε η απόσυρση των F-5 με συγκεκριμένο ρυθμό απόσυρσης και καταληκτικό χρονικό όριο τον Δεκέμβριο του 2000.
Η απόσυρση ολοκληρώθηκε τελικά τον Μάρτιο του 2001.
Η απόσυρση αποφασίστηκε αν και ήταν γνωστό ότι η USAF/TCG (Technical Coordination Group), από το 1995, 1996 και 1997, είχε ενημερώσει την Ελλάδα μέσω των Αξιωματικών Μηχανικών που συμμετείχαν σε συσκέψεις στο San Antonio Texas (έδρα του TCG) ότι είχε αποφασιστεί μέσω ειδικής μελέτης να διατηρήσει σε πτήσιμη κατάσταση την πλατφόρμα εκπαίδευσης T-38 Talon (αεροσκάφος πιο καταπονημένο και παλαιό εν σχέση με τα ελληνικά F-5Α/Β).
Επίσης, πρόκειται για σχεδόν πανομοιότυπα αεροσκάφη με τα F-5Α/B (ειδικά με τα διθέσια).
Λόγω αυτής της απόφασης η εταιρεία Northrop μέσω της USAF ανακοίνωσε και στους χρήστες των σχεδόν πανομοιότυπων F-5, τη δυνατότητα συμμετοχής στο πρόγραμμα δομικής αναβάθμισης αλλά και σε πρόγραμμα ηλεκτρονικής αναβάθμισης που ήταν βέβαια σε πολύ αρχικά στάδια.
Η μελέτη είχε πραγματοποιηθεί με εντολή της USAF ενώ η επιτροπή που αποφάσισε τη λύση T-38 αποτελούνταν τόσο από πιλότους και μηχανικούς της USAF όσο και από προσωπικό των αμυντικών βιομηχανιών των ΗΠΑ.
Η επιτροπή κατέληξε ότι δεν απαιτούνταν η αγορά ή η σχεδίαση νέου εκπαιδευτικού αεροσκάφους καθώς η δομική και ηλεκτρονική αναβάθμιση του Τ-38 εξασφάλιζε τις απαιτήσεις προκεχωρημένης εκπαίδευσης για τα αεροσκάφη F-22, F-16 και F-15 και μάλιστα με πολύ χαμηλό κόστος.
Τελικά αναπτύχθηκε το T-38C και τέθηκε σε επιχειρησιακή κατάσταση το 2001.
Η Ισπανική Πολεμική Αεροπορία αναβάθμισε με πολύ χαμηλό κόστος αριθμό αεροσκαφών SF-5A/B (πανομοιότυπα με τα ελληνικά) σε πλατφόρμα T-38C (Avionics Upgrade Program & Structural Upgrade), μετατρέποντας δε, πολλά μονοθέσια σε διθέσια.
Έτσι προέκυψε το μοντέλο F-5M το οποίο χρησιμοποιείται έως σήμερα στα πλαίσια προκεχωρημένης εκπαίδευσης για Eurofighter κτλ.
Από το 2009 έως το 2011, πράγματι έγινε από την κεντρική υπηρεσία μια πολύ σοβαρή προσπάθεια υιοθέτησης του προγράμματος T-38 C και F-5M μετατρέποντας και ανακατασκευάζοντας τα 20 τελευταία F-5A/B ώστε να ανατραπεί η απαίτηση € 1.000.000.000 για αγορά νέου εκπαιδευτικού αεροσκάφους.
Η προσπάθεια εξ αρχής συνάντησε εξαιρετικά μεγάλες πιέσεις για να σταματήσει.
Τελικά όμως ολοκληρώθηκε ο έλεγχος από το ΚΕΑ.
Το πόρισμα και η εν συνεχεία απόφαση που δεν ελήφθη ποτέ για άγνωστους λόγους είναι πλέον ιστορία που επιβεβαιώνει την ανοργανωσιά μας.
Εξυπακούεται ότι, τα 500 T-38C της USAF (και Euro NATO Joint Jet Training Program in Shepard AFB) και τα περίπου 25 F-5M της Ισπανικής ΠΑ χρησιμοποιούνται ακόμη!
Το θέμα είναι τώρα τι κάνουμε.
Υπάρχουν προτάσεις και λύσεις για την εκπαίδευση με κυριότερη αυτή της δημιουργίας εκπαιδευτικού κέντρου στην Καλαμάτα.
Καλό θα ΄ναι να καταλάβουν στο ΓΕΑ ότι Πολεμική Αεροπορία δεν είναι μόνο τα F-16 και η αναβάθμισή τους.
Το θέμα της εκπαίδευσης των νέων χειριστών είναι απείρως σημαντικότερο .
***συνέντευξη του Αντιπτέραρχου ε.α Αθανάσιου Παπανικολάου στο Militaire.gr
πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου