Του ΠΑΡΙ ΚΑΡΒΟΥΝΟΠΟΥΛΟΥ
Το “ανατολίτικο παζάρι” της Τουρκίας με το Ισραήλ θα κρατήσει πολύ, αν και η βιωσιμότητα της “αναγεννημένης” συμμαχίας είναι υπό συζήτηση.
Ελπίζοντας ότι οι συγκυρίες και τα δεδομένα στην περιοχή θα την καθιστούν απαραίτητη σε βάθος χρόνου, ειδικά για την υπόθεση της Συρίας και του Ιράν, η Τουρκία θα “παίξει” δυνατά για να κερδίσει εθνικά.
Και τα ενδιαφέροντά της στρέφονται προς το Αιγαίο και την νοτιοαντολική Μεσόγειο.
Και για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας, το Καστελόριζο.
Το νησί αυτό είναι που “καίει” την Τουρκία. Και τώρα που έλαβε θέση “εκ δεξιών” του Ομπάμα και ισχύ διαπραγμάτευσης με το Ισραήλ, θα προσπαθήσει με κάθε τρόπο να πετύχει το στόχο του που δεν είναι άλλος από το να “σβήσει” από το χάρτη το Καστελόριζο.
Το νησί αυτό είναι που “καίει” την Τουρκία. Και τώρα που έλαβε θέση “εκ δεξιών” του Ομπάμα και ισχύ διαπραγμάτευσης με το Ισραήλ, θα προσπαθήσει με κάθε τρόπο να πετύχει το στόχο του που δεν είναι άλλος από το να “σβήσει” από το χάρτη το Καστελόριζο.
Για να κυριολεκτούμε να “σβήσει” όσα κυριαρχικά δικαιώματα αποκομίζει η Ελλάδα από το νησί.
Το Καστελόριζο αποτελούσε επιχειρησιακό “άγχος” για την στρατιωτική εποχή ακόμη και την περίοδο που ο ελληνο-ισραηλινός άξονας δεν είχε τον “ανταγωνισμό” του τουρκο-ισραηλινού.
Το Καστελόριζο αποτελούσε επιχειρησιακό “άγχος” για την στρατιωτική εποχή ακόμη και την περίοδο που ο ελληνο-ισραηλινός άξονας δεν είχε τον “ανταγωνισμό” του τουρκο-ισραηλινού.
Κάποιοι υπερβολικοί, άλλοι γραφικοί και κάποιοι άλλοι που είχαν άλλες -επιχειρηματικές- σκέψεις στο μυαλό τους είχαν επαναπαυθεί στην “ισραηλινή στρατιωτική ομπρέλα” που θα μας “προστάτευε” από τους Τούρκους.
Γι΄ αυτό και δεν δόθηκε καμία απολύτως σημασία -αν εξαιρέσουμε τους στρατιωτικούς- στα μηνύματα που έφθαναν και έδειχναν καθαρά ότι όσο εμείς …απολαμβάναμε την “ισραηλινή προστασία” που κανείς δεν μας είχε εξασφαλίσει, οι Τούρκοι δούλευαν μεθοδικά και αθόρυβα.
Τώρα υπάρχει μεγάλος προβληματισμός, νευρικότητα αμηχανία και μεγάλη ανησυχία.
Τώρα υπάρχει μεγάλος προβληματισμός, νευρικότητα αμηχανία και μεγάλη ανησυχία.
Η Τουρκία έχει αρχίσει να ανεβάζει τους τόνους για θέματα που έχουν να κάνουν με τις έρευνες αποθεμάτων φυσικού αερίου και πετρελαίου στην νοτιοανατολική Μεσόγειο και είναι θέμα χρόνου το ζήτημα του Καστελόριζου να μας απασχολήσει.
Κάποιοι που γνωρίζουν εκ των έσω την κατάσταση που επικρατεί δεν μασάνε τα λόγια του και έλεγαν στο Onalert “ότι είναι προτιμότερο αυτό το θέμα να τεθεί όσο το δυνατόν πιο σύντομα, όσο είμαστε ακόμη ικανοί να έχουμε ισχυρή ,υπολογίσιμη και αποτρεπτική παρουσία σε όποια αναμέτρηση, θέλουν να μας σύρουν.
Όσο η οικονομική κρίση κατατρώει τις “σάρκες” των Ενόπλων Δυνάμεων , τα πράγματα θα χειροτερεύουν”.
Η άποψη έχει λογική αν και θα είναι προτιμότερο να αναζητηθούν εγκαίρως τρόποι και μέθοδοι που θα εξασφαλίσουν ότι η Τουρκία θα καταλάβει ότι όποια συμμαχία κι αν έχει, όσο “χρήσιμη” κι αν αισθάνεται δεν πρέπει να ξεχνά ότι υπάρχουν κανόνες, δίκαιο και κυρίως “κόκκινες γραμμές”.
Η άποψη έχει λογική αν και θα είναι προτιμότερο να αναζητηθούν εγκαίρως τρόποι και μέθοδοι που θα εξασφαλίσουν ότι η Τουρκία θα καταλάβει ότι όποια συμμαχία κι αν έχει, όσο “χρήσιμη” κι αν αισθάνεται δεν πρέπει να ξεχνά ότι υπάρχουν κανόνες, δίκαιο και κυρίως “κόκκινες γραμμές”.
Το μήνυμα σ΄ όσους μας “πίεζαν” το τελευταίο διάστημα να μην κάνουμε οποιαδήποτε μονομερή ενέργεια σε θέματα που έχουν να κάνουν με την ΑΟΖ, πρέπει να σταλεί πίσω με την απάντηση ότι “ο βρεγμένος την βροχή δεν την φοβάται”!
Και γι΄ αυτό δεν το ‘χει σε τίποτα να προκαλέσει “φουρτούνα” μεγάλη σε μια περιοχή που όλοι λογικά επιθυμούν “μπουνάτσα”.
H απάντηση πρέπει να είναι επαρκώς πειστική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου