Πως η Τουρκία μας επέβαλλε μορατόριουμ...

Της Κύρας Αδάμ   

Οι ελληνοτουρκικές σχέσεις αλλά και το Κυπριακό κινούνται πλέον στον «αστερισμό της ΑΟΖ», που επικαλύπτει κάθε άλλη προηγούμενη διαφορά και πρόβλημα μεταξύ των μερών, υπό την πλήρη «καθοδήγηση»των ΗΠΑ και των συμφερόντων τους στην περιοχή, κατά τρόπο που σχεδόν να αποκλείουν την καθοριστική παρέμβαση και ανάμειξη κάθε άλλης ενδιαφερόμενης χώρας ή συμφερόντων τα οποία δεν είναι αμερικανικά.

Η πρόσφατη συνάντηση κο ρυφής των πρωθυπουργών Ελλάδας και Τουρκίας στην Κωνσταντινούπολη και η «συμπεριφορά» τους απέναντι στο θέμα της ΑΟΖ φέρει βαριά τη σφραγί δα της αμερικανικής «καθοδήγησης»:

Λίγες εβδομάδες πριν από τη συνάντηση της Κωνσταντι νούπολης το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών, με μια από τις τελευταίες κινήσεις της υπουργού Χ. Κλίντον, προτού ολοκληρώσει τη θητεία της, έστειλε πανομοιότυπα οχεδόν τηλεγραφήματα-οδηγίες σε Αθήνα και Άγκυρα, να συμπερι φερθούν ευπρεπώς κατά τη συ νάντηση τους στο μείζον θέμα της ΑΟΖ, το οποίο κατά την αμερικανική άποψη δεν έχει άλλη λύση, παρά μόνον αυτή της πο λιτικής και οικονομικής συνεκμετάλλευσης του υποθαλάσσι ου πλούτου, με προσυμφωνη μένα ποσοστά κέρδους,από κοινού βεβαίως με εταιρείες αμερικανικών συμφερόντων.

Στο ενδιάμεσο, μέχρι τη συ νάντηση της Κωνσταντινοποληςύ-λης, η Αθήνα αποφάσισε να προχωρήσει σε μια «αμυντική κίνηση» ενημερώνοντας δια μαρτυρόμενη τον ΟΗΕ για τις αποφάσεις της Τουρκίας να προχωρήσει σε έρευνες νότια του Καστελόριζου και μέσα στα όρια της ελληνικής υφαλοκρη πίδας.

Η Τουρκία «περιέργως» δεν σήκωσε το γάντι δημοσίως, αλ λά περίμενε τη συνάντηση της Κωνσταντινούπολης.

Κατά τη διάρκεια των συνο μιλιών Σαμαρά - Ερντογάν, η ελ ληνική πλευρά, σύμφωνα με όλες τις συγκλίνουσες πληρο φορίες, ζήτησε από την Άγκυρα να συμφωνήσει σε ένα μορατό ριουμ δηλώσεων και κινήσεων για το θέμα της ΑΟΖ μέχρι τον Σεπτέμβριο, όταν κατά τις κυ βερνητικές εκτιμήσεις η εσωτε ρική κατάσταση στην Ελλάδα θα είναι καλύτερη και θα υπάρ χει χρόνος ενασχόλησης με το θέμα.

Με καθυστέρηση

Οι ίδιες πληροφορίες ανα φέρουν ότι ο Τούρκος πρωθυπουργός δεν έδωσε αμέσως τη συγκατάθεση του σε αυτήν την ελληνική πρόταση.

Έκλεψε, όμως, την παράσταση στη συνέντευξη Τύπου, αναφερόμενος σε σχέδια αμοιβαίου κέρδους των δύο πλευρών (win-win situation) στην υπόθεση της ΑΟΖ, δηλαδή συνεκμετάλλευσης, με τον κ. Σαμαρά να αναδιπλώνεται στο «οχυρό» των αέ ναων διερευνητικών επαφών Ελλάδας - Τουρκίας.

Η επαμφοτερίζουσα στάση του κ. Ερντογάν στο θέμα των κινήσεων της Άγκυρας στις έρευνες της στη μη οροθετημέ νη υφαλοκρηπίδα της Αν. Με σογείου προφανώς δεν ικανο ποίησε την Ουάσινγκτον.

Έτσι η Άγκυρα προχώρησε σε τροποποίηση της θέσης της και αυτό φάνηκε καθαρά στην «απρόσμενη» συνέντευξη του Τούρκου υπουργού Ενέργειας κ. Γιλντίζ σε μία και μόνο τουρκι κή εφημερίδα δύο ημέρες μετά τη συνάντηση Σαμαρά - Ερντογάν.

Με τη συνέντευξη αυτή, η τουρκική κυβέρνηση, σε χαμηλό επίπεδο, (ώστε να υπάρξει περιθώριο τροποποιήσεων αν χρειαστεί), «ξεδιπλώνει» όλη την πολιτική της στο θέμα της ΑΟΖ στην Αν. Μεσόγειο, προς όλους τους «ενδιαφερόμε νους», Αθήνα και Λευκωσία, αλλά και όλες τις άλλες ενδιαφερόμενες χώρες και πλευρές, για παράδειγμα, ευρωπαϊκές χώρες, Ρωσία κ.λπ.

•   Η Τουρκία «αποδέχεται» ένα μορατόριουμ με την Αθήνα, μέχρι τον Σεπτέμβριο στο Αι γαίο, για έρευνες στην ΑΟΖ. Τούτο σημαίνει ότι ούτε η Αθήνα ούτε η Άγκυρα θα προχωρήσουν σε κινήσεις ερευνών επί της ΑΟΖ στο Αι γαίο (γιατί, ως γνωστόν, το μο ρατόριουμ, όπως και το tan go χρειάζονται δύο για να το χορέψουν).

Έτσι η Άγκυρα διατηρεί το πλεονέκτημα της να έχει στα χέρια της ήδη τα αποτελέσματα 50 και πλέον συνολικώς ερευνών στο Αι γαίο τις προηγούμενες δε καετίες, έναντι μηδενικών της Αθήνας, και, μάλιστα, μέσα στην ελληνική ΑΟΖ.

 

• Η Τουρκία «προειδοποιεί» όλες «τις ενδιαφερόμενες πλευρές» ότι στην Αν. Μεσό γειο καμία κίνηση και κανένα σχέδιο δεν θα είναι «πολιτι κώς εφικτή χωρίς τη συμμε τοχή της Τουρκίας».

• Η τουρκική κυβέρνηση, με τη συνέντευξη Γιλντίζ, παίζει πο λύ καλά «το χαρτί» των αμερικα νικών οδηγιών, προβάλλοντας με την «ανατολίτικη γλυκύτητα» όλα τα «αμοιβαία οφέλη» από μια πολιτική και οικονομική συ νεκμετάλλευση ολόκληρης της ΑΟΖ της Αν. Μεσογείου, για την Ελλάδα, την Τουρκία, αλλά και τα δύο «κράτη» στην Κύπρο. 

 

• Με μία, όμως, απαρέγκλιτη προ ϋπόθεση: Τίποτα δεν θα γίνει χωρίς τη συμμετοχή, συγκατά θεση και συμφωνία της Τουρ κίας.

Κοινή δράση

«Μπορούμε να έχουμε απο τελέσματα ΜΟΝΟΝ αν αποφα σίσουμε από κοινού σε αυτές τις ΚΟΙΝΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ. 

 

Οι χώρες πρέπει να έρθουν σε συμ φωνία σε αυτό το πολιτικώς εφι κτό σημείο», είπε ο κ. Γιλντίζ, ο οποίος όπως και ο Έλληνας ομόλογος του δεν πήραν μέρος στην πρόσφατη ελληνοτουρκι κή συνάντηση κορυφής.

Η κυβέρνηση Ερντογάν, διά του υπουργού Ενέργειας της Τουρκίας, προειδοποιεί-προκαλεί χώρες και εταιρείες οι οποί ες έχουν εμπλακεί στις έρευνες και εξορύξεις υδρογονανθρά κων στην κυπριακή ΑΟΖ (εται ρείες εξακολουθούν τις εργα σίες τους (σ.σ.: στην κυπριακή ΑΟΖ).

Υπάρχουν εταιρείες που έλαβαν σοβαρά υπόψη τους τις προειδοποιήσεις, μα και ένας μικρός αριθμός εταιρειών δεν τις έλαβαν υπόψη τους. Θα κά νουν τις επιλογές τους κάι εμείς τις δικές μας.

 

 Πιστεύω, όμως, ότι θα ήταν προς το συμφέρον όλων οι εργασίες να προχωρήσουν μόνον μέσω συμβιβασμού...»

 (από την «Ελλάδα αύριο»)

onalert.gr