Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας, στο χαιρετισμό που απηύθυνε, είπε τα εξής:
«Επιτρέψτε μου να απευθυνθώ αρχικά στους συγγενείς και τις οικογένειες των πεσόντων. Ως εκπρόσωπος της ελληνικής πολιτείας δεχτείτε τα συλλυπητήριά μου για το θάνατο νέων Ελλήνων, για τη θυσία των δικών σας ανθρώπων υπέρ βωμών και εστιών.
Δεχτείτε επίσης και την έκφραση του δέους, του σεβασμού και της περηφάνιας που μας διακατέχουν για τους Έλληνες που έδωσαν την ύστατη ρανίδα του αίματός τους και την τελευταία τους πνοή για μια και μόνο ιδέα, τον Ελληνισμό.
Δεχτείτε ακόμα τη συγγνώμη για αυτά που δεν έγιναν μέχρι σήμερα.
Για την Κυβέρνηση, το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας και εμένα προσωπικά αποτελεί προτεραιότητα η αναγνώριση των αγώνων εκείνων που έδωσαν μάχη, εκείνων που έπεσαν, αλλά και εκείνων που ζουν, που έμειναν μέχρι τώρα στη λησμονιά με ευθύνη όλων μας.
Τα δικά σας παιδιά, τα δικά σας αδέλφια απέδειξαν ότι η Κύπρος δεν είναι μακριά.
Πριν 42 χρόνια, τη νύκτα της 21ης προς την 22η Ιουλίου, η Α’ Μοίρα Αλεξιπτωτιστών πήρε την εντολή να ενισχύσει τον άνισο αγώνα που έδιναν οι ελληνικές δυνάμεις στη μεγαλόνησο.
Με ενθουσιασμό, σύμφωνα με τις μαρτυρίες, επιβιβάστηκαν οι θρυλικοί λοκατζήδες στα ΝΟΡΑΤΛΑΣ, με πνεύμα αυταπάρνησης, αλληλεγγύης, ανδρείας, για να διακηρύξουν ότι η ελευθερία δεν υπάρχει ως σταθερή κατάσταση και μόνιμα εξασφαλισμένο αγαθό, αλλά «θέλει αρετή και τόλμη».
Στις 01:52, όπου και προσγειώνεται το πρώτο μεταγωγικό «ΝΙΚΗ 2» ,αρχίζει η τραγωδία της αποστολής και τα παλικάρια της Α’ Μοίρας περνούν στο πάνθεον των ηρώων.
Στο Ιερό χώμα της Κύπρου βρίσκονται θαμμένα πολλά παιδιά της Ελλάδας, αλλά και της Κύπρου, που πιστά στο κάλεσμα της πατρίδας έπεσαν ηρωικά στους αγώνες του Κυπριακού Ελληνισμού. Έπεσαν, αναλαμβάνοντας ο καθένας τους το βάρος της Ιστορίας.
Που δεν δείλιασαν μπροστά στο θάνατο, τιμώντας «τοις κείνων ρήμασι».
Η θυσία τους στο βωμό της ελευθερίας και ανεξαρτησίας του κυπριακού λαού υπογραμμίζει την κοινή πορεία του ελληνισμού, αποτελεί υπόδειγμα της ενότητας και της συστράτευσης και τονίζει για άλλη μια φορά τη σημασία της κοινής μας προσπάθειας.
Ελληνίδες και Έλληνες,
Γεωγραφία και ιστορία έχουν τοποθετήσει την Ελλάδα και την Κύπρο σε κρίσιμο γεωπολιτικό χώρο, ανάμεσα στην Ευρώπη, την Ασία και την Αφρική. Σ’ ένα σταυροδρόμι Ανατολής και Δύσης, Βορρά και Νότου και σε μια θαλάσσια περιοχή, με τεράστια γεωπολιτική και γεωστρατηγική σημασία.
Είμαστε ως χώρες στο κέντρο των εξελίξεων.
Υπό αυτό το πρίσμα και δεδομένων των συνεχών αναταραχών και της αστάθειας στην ευρύτερη Μέση Ανατολή είναι αναγκαία η διατήρηση σε πολύ υψηλό επίπεδο όλων των παραγόντων ισχύος των χωρών μας.
Οφείλουμε να αναπροσαρμόσουμε την κοινή μας στρατηγική και τις πολιτικές μας, τόσο για την ασφάλειά μας, αλλά και για την προώθηση των εθνικών μας ζητημάτων.
Ελλάδα και Κύπρος αντιμετωπίσαμε και θα συνεχίσουμε να αντιμετωπίζουμε ενιαία τα θέματα άμυνας και ασφάλειας.
Η Ελλάδα θα στέκεται αταλάντευτη πάντα στο πλευρό της Κύπρου ως σταθερός συμπαραστάτης. Η ασφάλεια της Κύπρου είναι και δική μας ασφάλεια.
Σταθερός κοινός μας στόχος παραμένει ο τερματισμός της τουρκικής κατοχής και η επανένωση του νησιού, στο πλαίσιο μιας αμοιβαίας αποδεκτής, δίκαιης, συνολικής και μόνιμης λύσης του κυπριακού προβλήματος.
Λύση, για την οποία μάχεται ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, η κυπριακή κυβέρνηση, αλλά και ο κυπριακός ελληνισμός.
Η λύση αυτή πρέπει να είναι σύμφωνη με τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών και με την ιδιότητα της Κύπρου ως πλήρους και ισότιμου κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μιας Ευρώπης που δεν μπορεί να ανέχεται την παρουσία ενός στρατού κατοχής σε μία δική της χώρα.
Όλος ο Ελληνισμός χρωστάει πολλά σε εκείνους που τιμούμε σήμερα. Από αυτούς πρέπει να μάθουμε ότι δεν μπορεί τα διεθνή συμφέροντα και οι γεωπολιτικοί συσχετισμοί να υπερισχύουν της διεθνούς νομιμότητας.
Πως δεν υποκλινόμαστε στο δίκαιο της ισχύος, αλλά στην ισχύ του δικαίου. Για μας υπάρχουν οι ιερές αξίες υπάρχει η ιστορία, υπάρχουν οι συμβολισμοί, υπάρχουν οι κοινές θυσίες. Υπάρχουν αξίες ζώσες και αθάνατες.
Κλείνοντας, θέλω να ευχαριστήσω τον Εξοχότατο Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, τον προσωπικό μου φίλο και Υπουργό Άμυνας της Κύπρου Χριστόφορο Φωκαΐδη και όσους εργάσθηκαν για την επιστροφή των ηρώων μας στις οικογένειές τους και στη μητέρα πατρίδα, εκφράζοντας τη βαθειά μου εκτίμηση για το έργο τους στη διατήρηση της ιστορικής μνήμης του Έθνους.
Σμήναρχε Ηλία Άνθιμε,
Ανθυπασπιστή Καταδρομέα Ευάγγελε Τσάκωνα,
Ανθυπασπιστή Καταδρομέα Αθανάσιε Χριστόπουλε,
Ανθυπασπιστή Καταδρομέα Στέφανε Γιαννακέ,
Ανθυπασπιστή Καταδρομέα Ηλία Δαλαμάγκα,
Ανθυπασπιστή Καταδρομέα Κοσμά Γιαννακάκη,
Ανθυπασπιστή Καταδρομέα Ανδρέα Αναστασόπουλε,
Ανθυπασπιστή Καταδρομέα Αντώνιε Ζησιμόπουλε,
Ανθυπασπιστή Καταδρομέα Χρήστο Ληγδή,
Ανθυπασπιστή Καταδρομέα Αιμίλιε Μονιά
Ανθυπασπιστή Καταδρομέα Γεώργιε Νάκο,
Ανθυπασπιστή Καταδρομέα Στυλιανέ Πρινιανάκη,
Ανθυπασπιστή Καταδρομέα Νικόλαε Σκιαδαρέση,
Ανθυπασπιστή Καταδρομέα Σωτήριε Τζούρα,
Ανθυπασπιστή Καταδρομέα Χρήστο Χατζόπουλε,
Ανθυπασπιστή Καταδρομέα Μανιάτη Βασίλειε,
Τα λόγια είναι φτωχά για περιγράψουν την προσφορά σας σε όλους εμάς.
Ζήσατε τη ζωή σας στη λογική της ρήσης «ου φεισόμεθα της ζωής ημών».
Σε αυτό το σημείο θέλω να τιμήσουμε όλοι μαζί και τον συμπολεμιστή σας, τον μοναδικό επιζόντα του «ΝΙΚΗ 4», που «έφυγε» πριν από λίγους μήνες, τον Καταδρομέα Αθανάσιο Ζαφειρίου, αλλά και τον Διοικητή της ηρωικής 31ης Μοίρας Καταδρομών.
Αθάνατοι».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου