του Mehmet Imam*
Διαβάζοντας τον Τύπο, διαπιστώνουμε ένα έντονο ενδιαφέρον για την άνοδο του εθνικισμού σε όλες τις χώρες του κόσμου.
Ειδικότερα στα καθεστωτικά ΜΜΕ, όπως και στους αγορασμένους ή πουλημένους δημοσιογράφους ανά των κόσμο, παρατηρούμε ότι το ενδιαφέρον των λαών για εθνικό κράτος, έχει λάβει τη μορφή πρόκλησης φόβου και ανησυχίας στα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια, που έχουν επιδοθεί σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να συντηρήσουν το αντεθνικό κατοχικό καθεστώς ζωντανό, με τεχνητές ανάσες ψεμάτων και εκφοβισμού, με όχημα την οικονομική κρίση που αντιμετωπίζουμε.
Εδώ και δεκαετίες το σχέδιο για την εξόντωση των χωρών που είναι έθνη - κράτη προχωρά, ενώ ολόκληρη η ανθρωπότητα αντιμετωπίζει την επέλαση της παγκοσμιοποίησης που γυρεύει την πτώση των συνόρων και την ομογενοποίηση λαών, οικονομιών και θρησκειών, με αποτέλεσμα ο Εθνικισμός να γνωρίζει μια παγκόσμια άνοδο της λαϊκής βούλησης και αποδοχής. Αποδοχή που έχει τα ίδια ακριβώς ποιοτικά και ποσοτικά χαρακτηριστικά που συναντά τελευταία και στην χώρα μας.
Ο Εθνικισμός λοιπόν ανεβαίνει, διότι τις τελευταίες τρεις δεκαετίες υπάρχει παρέλαση προσφύγων-μεταναστών, που εισέρχονται χωρίς κανένα ποσοστό στην Ελλάδα, λειτουργούν και εργάζονται χωρίς ασφάλεια, και αυτό έχει ως απότελεσμα να χάνοντα θέσεις εργασίες απο τους γηγενείς πολίτες.
Τα έθνη - κράτη, δεν επιδιώκουν να επιβιώσουν με δεσμά και δίχως κανένα νόημα ύπαρξης.
Θέλουν να ζήσουν ελεύθερα, μεγάλα, ζωντανά και δημιουργικά στην χώρα τους.
Σκοπός του εθνικισμού είναι η πολιτικές επιλογές της διοίκησης να παραμείνουν εσωτερική, και είναι εθνική, υπόθεση.
Με λίγα λόγια, ο κυρίαρχος λαός παίρνει τις αποφάσεις και τις διαχειρίζεται.
Η λέξη “Εθνικισμός”, σε πολλούς μπορεί να δημιουργεί αρνητικές σκέψεις, και μάλιστα όταν είσαι ο «Άλλος ή Άλλοι» σε μια κοινωνία ή πολιτεία, την αισθάνεσαι ως σοβινισμό και φασισμό απέναντι σου απο την κυρίαρχη ομάδα.
Όμως, στην πραγματικότητα είναι η υλική και πνευματική πτυχή της κατανόησης του έθνους.
Τα τελευταία χρόνια, δηλαδή μετά το 1983, η παγκοσμιοποίηση ασκεί ανακοπή κατά του ενιαίου έθνους - κράτους, με βλάβη στην δομή του, ιδιαίτερα εμφανές τα τελευταία χρόνια.
Τα τελευταία χρόνια, δηλαδή μετά το 1983, η παγκοσμιοποίηση ασκεί ανακοπή κατά του ενιαίου έθνους - κράτους, με βλάβη στην δομή του, ιδιαίτερα εμφανές τα τελευταία χρόνια.
Η Ευρώπη των λαών και κυρίως η Ε.Ε., η ελληνική αντιρητορική, οι πολιτικές που τίθενται κατά της Ελληνικής Δημοκρατίας και το έθνος - κράτος, οι ενέργιες και προσπάθειες που γίνονται για τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, προκειμένου να απαξιωθούν και να εκμηδενιστούν, είναι μερικοί παράγοντες που θεωρείται ότι προσπαθούν να δημιουργήσουν ρήγματα στο έθνος - κράτος.
Στην περίπτωση αυτή, ο λαός αισθάνεται την απώλεια της κυριαρχίας, την πολιτιστική του διάβρωση, την κοινωνική του αποσύνθεση και οτι είναι υπο κυριαρχία ή μπαίνει στην ηγεμονία των ξένων δυνάμεων, με λίγα λόγια η ανησυχία είναι μήπως καταντήσει να είναι σκλάβος.
Σήμερα, εδώ που φτάσαμε, η κατανόηση του εθνικού κράτους, η ύπαρξη αυτής της χώρας, αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της ακεραιότητας και της ασφάλειας για τον καθένα μας.
Εκεί που αναφέρεται στο «έθνος», είναι η ενωτική και ολοκληρωμένη έννοια “Ελληνικό έθνος”, και πρέπει να εκφράζεται με μία στάση από όλους.
Εδώ η αίσθηση της λέξης «Ελληνικής», δεν είναι η έκφραση της εθνικής καταγωγής, αλλά, με την έννοια ότι ανήκουν στην Ελλάδα, ο ορισμός μιας ενιαίας ταυτότητας.
Η ταυτότητα που ανήκουν στο Ελληνικό έθνος, η Ελληνική έκφραση δεν αποτελεί εμπόδιο για την έκφραση μιας εθνοτικής τους καταγωγής.
Το Ελληνικό έθνος – κράτος ή η Ελληνική Δημοκρατία, δεν ιδρύθηκε σε ένα γραφείο, αλλά στο πεδίο της μάχης.
Το ενωτικό στην κρατική δομή, ενισχύει την έννοια του κοσμικού κράτους.
Μια ισχυρή Ελλάδα από κάθε άποψη, με την ακεραιότητα της ύπαρξης της και σε μια στέρεη βάση, φαίνεται πως έχει ενοχλήσει.
Σήμερα, το Ελληνικό έθνος-κράτος είναι στο στόχο και κατανόηση δεν υπάρχει πιά!
Η Ελλάδα πρέπει να δώσει αγώνες ενάντια στους εξωθεσμικούς παράγοντες και εχθρούς, και δεν φτάνει αυτό. Διότι και στο εσωτερικό μας υπάρχουν άτομα με νοοτροπία που βοηθάνε και δίνουν προστασία σ’ αυτούς που αγωνίζονται κατά του έθνους - κράτους.
Η χώρα μας, θα πρέπει να συνεχίσει να δίνει τον αγώνα.
Να συμμετέχει ο λαός πλήρως στον αγώνα του Ελληνικού έθνους, και να συνεχίσει να παρακολουθεί στενά τη συμπεριφορά των γεγονότων.
* Πομάκος οικονομολόγος, Πρόεδρος του Πανελληνίου Συνδέσμου Μουσουλμάνων στην Ελλάδα
ΠΗΓΗ: ''POLEMOSGENEL''
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου