ΗΤουρκία που έχει παραβιάσει σχεδόν όλους τους ανθρώπινους νόμους, μας κατηγορεί ως Ελλάδα, ότι δήθεν παραβιάζουμε συστηματικά τις Συνθήκες του 1923 στη Λωζάννη και του Παρισιού το 1947, εξοπλίζοντας 16 από τα 23 νησιά που βρίσκονταν υπό καθεστώς αποστρατιωτικοποίησης.
“Η Τουρκία είναι έτοιμη να αναβιώσει τα γνωστά κανάλια διαλόγου με την Ελλάδα, και είναι επίσης έτοιμη να ενεργοποιήσει ένα νέο διάλογο, με σκοπό να συζητηθούν όλα τα θέματα σχετικά με την Ανατολική Μεσόγειο και τα νησιά στο Αιγαίο”, ανέφερε το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών σε ανακοίνωσή του.
"Από την αρχή, η Τουρκία έχει υποβάλλει τακτικά και διαρκώς διπλωματικές πρωτοβουλίες και διαμαρτύρεται για την παραβίαση της αποστρατιωτικοποιημένης κατάστασης των νησιών από την Ελλάδα και τις τρίτες χώρες", ανέφερε το τουρκικό υπουργείο.
Το τουρκικό ΥΠΕΞ ανέφερε ότι “η Άγκυρα θα ήθελε να χρησιμοποιήσει κανάλια διαλόγου για να επιλύσει το ζήτημα της αποστρατιωτικοποιημένης κατάστασης των νησιών του Αιγαίου, μαζί με άλλες διαφορές μεταξύ δύο γειτόνων”.
Η Άγκυρα όμως, βάζει επίτηδες μαζί με το θέμα της ΑΟΖ, (λόγω της συμφωνίας με την κυβέρνηση Σαράτζ στην Λιβύη), και το φλέγον για αυτήν θέμα της αποστρατικοποίησης των νησιών του Αιγαίου.
Εδώ καλό είναι να εντοπίσουμε, ποιες είναι πιθανόν οι κύριες επιδιώξεις της Άγκυρας, η οποία για να υλοποιήσει το σχέδιο “Γαλάζια Πατρίδα”, οφείλει να εκδιώξει με κάθε μέσο, τον ελληνικό στρατό από τα νησιά πρώτης γραμμής στο Αιγαίο, για τα οποία μάλιστα πολλοί Τούρκοι αξιωματούχοι δηλώνουν κατά καιρούς , ότι τα θεωρούν ως “φυσική προέκταση” της Ανατολίας.
Για τους Τούρκους, πιθανότατα το κύριο σχέδιο να αφορά πιο πολύ την αποστρατικοποίηση των ελληνικών νήσων, παρά την ΑΟΖ με την Λιβύη, ειδικά μετά την “σφαλιάρα” του αμερικανικού Κογκρέσου, το οποίο ενέκρινε τον αγωγό East Med, στο οποίο συμμετέχουν, Ισραηλινοί, Έλληνες, Κύπριοι, και προσεχώς Αιγύπτιοι και Ιταλοί.
Ο Ερντογάν γνωρίζει πολύ καλά, ότι οι αμερικανικές και οι ισραηλινές εταιρείες κολοσσοί που συμμετέχουν στο έργο, δεν πρόκειται σε αυτόν τον πλανήτη να χάσουν ούτε μισό δολάριο από τον αγωγό αυτόν, από οποιαδήποτε τουρκική στρατιωτική "αποκοτιά".
Το πρόβλημα λοιπόν για τον Ερντογάν είναι να πετύχει κάτι, διότι στο Βερολίνο αποκαλύφθηκε ότι είναι μόνος του αυτός και ο πόνος του για την Λιβύη.
Έτσι επανέφερε ο σουλτάνος, το σχέδιο του για επέκταση της τουρκικής επιρροής, στα ελληνικά νησιά και στην η προσπάθεια διαχωρισμού του Αιγαίου μέσω του σχεδίου Mavi Vatan.
Χωρίς τις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις στα νησιά αυτά, σε ένα βάθος μερικών ετών, και με δεδομένο ένα πιθανό λέμε, ζοφερό κλίμα εντός Ελλάδος, οι Τούρκοι θα μπορούσαν να επιχειρήσουν το απονενοημένο σε ένα ή δύο ελληνικά νησιά.Τουλάχιστον έτσι σκέπτονται.
Σκοπός για αυτούς σε αυτό το σενάριο, θα ήταν πιθανόν κάποια ελληνικά νησιά -στόχος, τα οποία δεν είχαν μεγάλη ελληνική στρατιωτική παρουσία, αλλά θα είχαν μεγάλη γεωγραφική σημασία, για να μπορούσαν οι Τούρκοι στην συνέχεια, να διεκδικήσουν τον διαχωρισμό του Αιγαίου στα “δύο”
Στην Κύπρο θυμίζουμε ότι η απόσυρση της ελληνικής Μεραρχίας που είχε μεταφερθεί από επί Γεωργίου Παπανδρέου, έγινε το 1967 σχεδόν μερικούς μήνες από την κήρυξη της δικτατορίας, ενώ η εισβολή στο νησί υλοποιήθηκε το 1974, κάτω από τις “κατάλληλες συνθήκες”.
Υπενθυμίζουμε σύμφωνα με παλαιότερο άρθρο μας από το αμερικανικό ινστιτούτο Jamestown Foundation, στο οποίο αναφέρονταν ότι τα νησιά του Αιγαίου έχει βάλει για τα καλά στο στόχαστρο η Άγκυρα.
Το γνωστό γεωπολιτικό ινστιτούτο The Jamestown Foundation αναφέρει σε ειδική έκθεση του, ότι το εν λόγω σχέδιο αποτελεί μέρος των τουρκικών επεκτατικών σχεδίων του Ερντογάν, όπως και η πιθανότητα ρήξης ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία, η οποία όπως φαίνεται απασχολεί σοβαρά τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ.
«Οι σχέσεις μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας είναι οι πιο φτωχές από οποιεσδήποτε από τις υπόλοιπες 29 χώρες μέλη του ΝΑΤΟ.
Οι διαφορές κυμαίνονται από την αμφισβητούμενη τουρκική εξερεύνηση υδρογονανθράκων στην Κύπρο, έως στην χορήγηση του καθεστώτος πολιτικού πρόσφυγα σε δύο από τους οκτώ Τούρκους αξιωματικούς που κατέφυγαν στην Ελλάδα μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του Ιουλίου του 2016.
Τώρα, η Τουρκία διαμαρτύρεται για τις στρατιωτικές δραστηριότητες της Ελλάδας στα νησιά του Αιγαίου.
Στις 12 Μαΐου 2019, ο εκπρόσωπος του Τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών Χαμί Ακσου δήλωσε ότι η Ελλάδα δεν σέβεται το αποστρατιωτικοποιημένο καθεστώς των νησιών στο ανατολικό Αιγαίο, προσθέτοντας ότι τα πολεμικά πλοία του ΝΑΤΟ που κινούνται στο Αιγαίο, δεν πρέπει να χρησιμοποιούν ελληνικά λιμάνια στα νησιά αυτά για επισκέψεις και ανεφοδιασμό.
Παράδειγμα τα Δωδεκάνησα τα οποία έχουν μια μακρά και περίπλοκη ιστορία.
Πάνω από δύο χιλιετίες, το αρχιπέλαγος αυτό κυριαρχείται διαδοχικά από την Κρήτη, τους Μυκηναίους, τους Δωριείς, τους Πέρσες, τους Μακεδόνες, την Ρωμαϊκή και Βυζαντινή αυτοκρατορία και τους Ιωαννίτες ιππότες, προτού περάσει υπό οθωμανική κυριαρχία και κατά τον 20ό αιώνα, υπό ιταλική κυριαρχία, μέχρι τελικά να δοθεί σε ελληνική κυριαρχία το 1947.
Ο Aksoy δήλωσε ότι οι τουρκικές αντιρρήσεις προέρχονται από το «παράτυπο» νομικό καθεστώς των νησιών, το οποίο διέπεται από «ορισμένες διεθνείς συνθήκες, όπως η Συνθήκη της Λωζάννης του 1923 και η Συνθήκη του Παρισιού το 1947.
Αυτές οι διεθνείς συνθήκες, δεσμεύουν νομικά την Ελλάδα, και απαγορεύουν τον εξοπλισμό των νησιών του ανατολικού Αιγαίου, διότι σε διαφορετική περίπτωση θα επιβληθούν νομικές κυρώσεις στην Ελλάδα.
Ο εναέριος χώρος του Αιγαίου αποτελεί επίσης μια από τις εξαιρετικές διαφορές μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας.
Για την Ελλάδα ισχύουν τα 10 ναυτικά μίλια (19 χιλιόμετρα) εναέριου χώρου, συμπεριλαμβανομένων των νησιών που διαθέτει.
Η Τουρκία αρνείται τους ισχυρισμούς της Ελλάδας, λέγοντας ότι τα όρια της θάλασσας καθορίζουν επίσης τα όρια του εθνικού εναέριου χώρου.
Μήπως λοιπόν το κύριο σχέδιο του παμπόνηρου Τούρκου ηγέτη δεν είναι αυτή καθ’ αυτή η ΑΟΖ με την Λιβύη, αλλά η απόσυρση των ελληνικών δυνάμεων από τα νησιά μας, ώστε η χώρα του να πράξει μελλοντικά, σε καλύτερες για αυτήν πιθανόν συνθήκες, ότι έπραξε στην Κύπρο το 1974;
ΠΗΓΗ
"Από την αρχή, η Τουρκία έχει υποβάλλει τακτικά και διαρκώς διπλωματικές πρωτοβουλίες και διαμαρτύρεται για την παραβίαση της αποστρατιωτικοποιημένης κατάστασης των νησιών από την Ελλάδα και τις τρίτες χώρες", ανέφερε το τουρκικό υπουργείο.
Το τουρκικό ΥΠΕΞ ανέφερε ότι “η Άγκυρα θα ήθελε να χρησιμοποιήσει κανάλια διαλόγου για να επιλύσει το ζήτημα της αποστρατιωτικοποιημένης κατάστασης των νησιών του Αιγαίου, μαζί με άλλες διαφορές μεταξύ δύο γειτόνων”.
Η Άγκυρα όμως, βάζει επίτηδες μαζί με το θέμα της ΑΟΖ, (λόγω της συμφωνίας με την κυβέρνηση Σαράτζ στην Λιβύη), και το φλέγον για αυτήν θέμα της αποστρατικοποίησης των νησιών του Αιγαίου.
Εδώ καλό είναι να εντοπίσουμε, ποιες είναι πιθανόν οι κύριες επιδιώξεις της Άγκυρας, η οποία για να υλοποιήσει το σχέδιο “Γαλάζια Πατρίδα”, οφείλει να εκδιώξει με κάθε μέσο, τον ελληνικό στρατό από τα νησιά πρώτης γραμμής στο Αιγαίο, για τα οποία μάλιστα πολλοί Τούρκοι αξιωματούχοι δηλώνουν κατά καιρούς , ότι τα θεωρούν ως “φυσική προέκταση” της Ανατολίας.
Για τους Τούρκους, πιθανότατα το κύριο σχέδιο να αφορά πιο πολύ την αποστρατικοποίηση των ελληνικών νήσων, παρά την ΑΟΖ με την Λιβύη, ειδικά μετά την “σφαλιάρα” του αμερικανικού Κογκρέσου, το οποίο ενέκρινε τον αγωγό East Med, στο οποίο συμμετέχουν, Ισραηλινοί, Έλληνες, Κύπριοι, και προσεχώς Αιγύπτιοι και Ιταλοί.
Ο Ερντογάν γνωρίζει πολύ καλά, ότι οι αμερικανικές και οι ισραηλινές εταιρείες κολοσσοί που συμμετέχουν στο έργο, δεν πρόκειται σε αυτόν τον πλανήτη να χάσουν ούτε μισό δολάριο από τον αγωγό αυτόν, από οποιαδήποτε τουρκική στρατιωτική "αποκοτιά".
Το πρόβλημα λοιπόν για τον Ερντογάν είναι να πετύχει κάτι, διότι στο Βερολίνο αποκαλύφθηκε ότι είναι μόνος του αυτός και ο πόνος του για την Λιβύη.
Έτσι επανέφερε ο σουλτάνος, το σχέδιο του για επέκταση της τουρκικής επιρροής, στα ελληνικά νησιά και στην η προσπάθεια διαχωρισμού του Αιγαίου μέσω του σχεδίου Mavi Vatan.
Χωρίς τις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις στα νησιά αυτά, σε ένα βάθος μερικών ετών, και με δεδομένο ένα πιθανό λέμε, ζοφερό κλίμα εντός Ελλάδος, οι Τούρκοι θα μπορούσαν να επιχειρήσουν το απονενοημένο σε ένα ή δύο ελληνικά νησιά.Τουλάχιστον έτσι σκέπτονται.
Σκοπός για αυτούς σε αυτό το σενάριο, θα ήταν πιθανόν κάποια ελληνικά νησιά -στόχος, τα οποία δεν είχαν μεγάλη ελληνική στρατιωτική παρουσία, αλλά θα είχαν μεγάλη γεωγραφική σημασία, για να μπορούσαν οι Τούρκοι στην συνέχεια, να διεκδικήσουν τον διαχωρισμό του Αιγαίου στα “δύο”
Στην Κύπρο θυμίζουμε ότι η απόσυρση της ελληνικής Μεραρχίας που είχε μεταφερθεί από επί Γεωργίου Παπανδρέου, έγινε το 1967 σχεδόν μερικούς μήνες από την κήρυξη της δικτατορίας, ενώ η εισβολή στο νησί υλοποιήθηκε το 1974, κάτω από τις “κατάλληλες συνθήκες”.
Υπενθυμίζουμε σύμφωνα με παλαιότερο άρθρο μας από το αμερικανικό ινστιτούτο Jamestown Foundation, στο οποίο αναφέρονταν ότι τα νησιά του Αιγαίου έχει βάλει για τα καλά στο στόχαστρο η Άγκυρα.
Το γνωστό γεωπολιτικό ινστιτούτο The Jamestown Foundation αναφέρει σε ειδική έκθεση του, ότι το εν λόγω σχέδιο αποτελεί μέρος των τουρκικών επεκτατικών σχεδίων του Ερντογάν, όπως και η πιθανότητα ρήξης ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία, η οποία όπως φαίνεται απασχολεί σοβαρά τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ.
«Οι σχέσεις μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας είναι οι πιο φτωχές από οποιεσδήποτε από τις υπόλοιπες 29 χώρες μέλη του ΝΑΤΟ.
Οι διαφορές κυμαίνονται από την αμφισβητούμενη τουρκική εξερεύνηση υδρογονανθράκων στην Κύπρο, έως στην χορήγηση του καθεστώτος πολιτικού πρόσφυγα σε δύο από τους οκτώ Τούρκους αξιωματικούς που κατέφυγαν στην Ελλάδα μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του Ιουλίου του 2016.
Τώρα, η Τουρκία διαμαρτύρεται για τις στρατιωτικές δραστηριότητες της Ελλάδας στα νησιά του Αιγαίου.
Στις 12 Μαΐου 2019, ο εκπρόσωπος του Τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών Χαμί Ακσου δήλωσε ότι η Ελλάδα δεν σέβεται το αποστρατιωτικοποιημένο καθεστώς των νησιών στο ανατολικό Αιγαίο, προσθέτοντας ότι τα πολεμικά πλοία του ΝΑΤΟ που κινούνται στο Αιγαίο, δεν πρέπει να χρησιμοποιούν ελληνικά λιμάνια στα νησιά αυτά για επισκέψεις και ανεφοδιασμό.
Παράδειγμα τα Δωδεκάνησα τα οποία έχουν μια μακρά και περίπλοκη ιστορία.
Πάνω από δύο χιλιετίες, το αρχιπέλαγος αυτό κυριαρχείται διαδοχικά από την Κρήτη, τους Μυκηναίους, τους Δωριείς, τους Πέρσες, τους Μακεδόνες, την Ρωμαϊκή και Βυζαντινή αυτοκρατορία και τους Ιωαννίτες ιππότες, προτού περάσει υπό οθωμανική κυριαρχία και κατά τον 20ό αιώνα, υπό ιταλική κυριαρχία, μέχρι τελικά να δοθεί σε ελληνική κυριαρχία το 1947.
Ο Aksoy δήλωσε ότι οι τουρκικές αντιρρήσεις προέρχονται από το «παράτυπο» νομικό καθεστώς των νησιών, το οποίο διέπεται από «ορισμένες διεθνείς συνθήκες, όπως η Συνθήκη της Λωζάννης του 1923 και η Συνθήκη του Παρισιού το 1947.
Αυτές οι διεθνείς συνθήκες, δεσμεύουν νομικά την Ελλάδα, και απαγορεύουν τον εξοπλισμό των νησιών του ανατολικού Αιγαίου, διότι σε διαφορετική περίπτωση θα επιβληθούν νομικές κυρώσεις στην Ελλάδα.
Ο εναέριος χώρος του Αιγαίου αποτελεί επίσης μια από τις εξαιρετικές διαφορές μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας.
Για την Ελλάδα ισχύουν τα 10 ναυτικά μίλια (19 χιλιόμετρα) εναέριου χώρου, συμπεριλαμβανομένων των νησιών που διαθέτει.
Η Τουρκία αρνείται τους ισχυρισμούς της Ελλάδας, λέγοντας ότι τα όρια της θάλασσας καθορίζουν επίσης τα όρια του εθνικού εναέριου χώρου.
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου