Προσωπικά, δεν σε είχα γνωρίσει, αλλά ούτε και υπηρεσιακά γνωριζόμασταν.
Είχα ακούσει πολλά και καλά λόγια για σένα, αλλά και μετά τον τραγικό θάνατό σου ακόμη περισσότερα σχόλια που μιλούσαν για τον χαρακτήρα σου, το ήθος σου και την προσωπικότητά σου. Κάποιοι «ψευτοεπαναστάτες», κάποιοι ψόφιοι «κοινωνικοί αγωνιστές», αποφάσισαν ότι πρέπει να πεθάνεις. Μπορεί να ήθελαν να σκοτώσουν κάποιο άλλο πρόσωπο, όμως ο τρόπος ενέργειάς τους και το τυφλό αυτό χτύπημα βίας, τελικά εσένα είχε στόχο.
Σύσσωμη η Ελληνική κοινωνία καταδίκασε το γεγονός. Με τιμές σε συνόδεψαν στην τελευταία σου κατοικία.
Και μετά από ένα διήμερο (τόσο μπορούσε να πουλήσει το θέμα της τραγικής δολοφονίας σου στην τηλεόραση και στα Μ.Μ.Ε.), αφού έσβησαν τα φώτα και απομακρύνθηκαν οι κάμερες, ούτε φωνή ούτε ακρόαση από κανέναν.
Τώρα, πλέον, κανένας δεν ασχολείται με σένα. Η τηλεόραση και τα ΜΜΕ εξακολουθούν να μιλάνε για το «Νέο Ασφαλιστικό» και για τα «Νέα Μέτρα».
Η οικογένειά σου, θα πρέπει να σηκώσει μόνη της τον «Σταυρό του μαρτυρίου» και να ανέβει τον «Γολγοθά» της.
Και να είναι σίγουρη ότι δεν θα βρεθεί κάποιος «Σίμων Κυρηναίος» που θα βοηθήσει στην μεταφορά του «Σταυρού» και στην ανάβαση προς τον «Γολγοθά».
Και αφού ολοκληρωθούν οι γραφειοκρατικές διαδικασίες και βγάλουν οι αρμόδιοι το πόρισμα ότι είσαι «παθών εν υπηρεσία και ένεκα ταύτης» θα αποδοθούν στην οικογένειά σου τα προβλεπόμενα από τον Νόμο.
Να είσαι σίγουρος ότι για τον τραγικό θάνατό σου δεν θα οργανωθούν στάσεις εργασίας, πορείες και καταλήψεις και η θυσία σου δεν θα γίνει σύνθημα στα χείλη «εξεγερμένων νεαρών».
Όλοι εμείς, μετά τον τραγικό θάνατό σου, κοιμηθήκαμε ήσυχοι, σίγουροι ότι κανείς δεν θα ρίξει βόμβες μολότωφ στα αυτοκίνητά μας ή στα καταστήματά μας, ενώ οι «γνωστοί αλήτες» στο διαδίκτυο και στα «εναλλακτικά κανάλια» τους επιχαίρουν τη δολοφονία σου.
Δολοφονήθηκες ύπουλα και άνανδρα, παραμένοντας πιστός στον όρκο σου, στο καθήκον σου και στα ιδανικά σου.
Η θυσία σου έρχεται έστω και την ύστατη στιγμή να μας αποδείξει ότι αυτή η χώρα, ευτυχώς, ακόμη δεν ξόφλησε από ήρωες και ιδανικά.
Και οι ψευτοεπαναστάτες και οι κάθε λογής νεοφανείς «κοινωνικοί αγωνιστές», θα συνεχίσουν να «αντιστέκονται» στο κράτος και να οργανώνουν «νέους αγώνες λαϊκούς», ενώ την ίδια στιγμή ψευτοδιανοούμενοι και θολοκουλτουριάρηδες θα αμπελοφιλοσοφούν για το νέο Δεκέμβρη και την κοινωνική οργή των δεκαπεντάχρονων.
Σίγουρα, Γιώργο, δεν θα γίνεις σύμβολο της παρακμάζουσας κοινωνίας μας, ούτε και έχεις τα προαπαιτούμενα για να γίνεις σύμβολό της.
Αν εξακολουθούσες να ζεις θα ήσουν και θα παρέμενες στην κοινωνία μας ως ένας «μπάτσος».
Πεθαίνοντας ηρωικά, μας καλείς να συλλογιστούμε και να αναλογιστούμε ποιοι στα αλήθεια είναι τα «γουρούνια» και ποιοι είναι οι «δολοφόνοι».
Αγαπητέ Γιώργο, εύχομαι ο Θεός να αναπαύσει την ψυχή σου και «μετά δικαίων και αγίων συναριθμήσαι» μαζί με τους 98 πεσόντες αστυνομικούς, κατά την εκτέλεση του καθήκοντος, τον φίλο μου Διονύση ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟ, τον Νεκτάριο ΣΑΒΒΑ και τον αδελφό μου Μιχάλη ΣΠΑΝΟΥΔΑΚΗ.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΜΙΧ. ΣΠΑΝΟΥΔΑΚΗΣΑστυνόμος Α’
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου