Τα όσα συμβαίνουν στην Τουρκία και η επιθετικότητα που επιδεικνύει ο Τούρκος πρόεδρος αποδίδονται από πολλούς στην Αθήνα σε “εσωτερικό πολιτικό παιχνίδι του Ερντογάν”.
Η ερμηνεία δεν πείθει.
Η ανησυχία που υπάρχει για το “μέχρι που θα το φθάσει ο Ερντογάν” είναι και μεγάλη και δικαιολογημένη.
Η Κίνηση για την Εθνική Άμυνα την εκφράζει ανοιχτά με επιχειρήματα στο κείμενο που ακολουθεί:
Οι δηλώσεις Ερντογάν για τη συνθήκη της Λοζάνης, που καθορίζει μεταξύ άλλων το καθεστώς στο Αιγαίο όπως είχε διαμορφωθεί μέχρι το 1923, δεν είναι κεραυνός εν αιθρία!
Πάγια πολιτική των τουρκικών κυβερνήσεων είναι η αμφισβήτηση στην πράξη του καθεστώτος κυριαρχίας στα νησιά του Αιγαίου και όχι μόνο.
Στο πλαίσιο αυτό αναφερόμαστε στο λεγόμενο «γκριζάρισμα» του Αιγαίου, που άρχισε να τίθεται έμπρακτα από την περίπτωση των Ιμίων το 1996.
Λίγους μήνες μάλιστα μετά από τα γεγονότα των Ιμίων, η Τουρκία φρόντισε να δώσει συνέχεια στις αμφισβητήσεις της βάζοντας βέτο στο ΝΑΤΟ για την συμμετοχή της ν. Γαύδου σε άσκησή της συμμαχίας, για τον ίδιο λόγο!
Την αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας και την έργω απαίτηση αλλαγής του υπάρχοντος συνοριακού status, υποδηλώνουν και οι υπερπτήσεις της Τουρκικής πολεμικής αεροπορίας στα ελληνικά νησιά και νησίδες του Αιγαίου, όπως το Φαρμακονήσι, το Αγαθονήσι και πιο πρόσφατα οι Οινούσσες και η Παναγιά!
Το ίδιο ζήτημα τέθηκε επίσης και κατά τις έρευνες στη νησίδα Κίναρο μετά το δυστύχημα του ελικοπτέρου του ελληνικού πολεμικού ναυτικού.
Δεν προσδιορίζουν λοιπόν κάτι καινούργιο οι δηλώσεις του τούρκου προέδρου απλά επικαιροποιούν και εντατικοποιούν την πάγια πρακτική αμφισβήτησης!
Οι παραπάνω αναδρομή δεν γίνεται για να καθησυχάσει, όπως κυβερνητικές πλευρές θέλησαν να πετύχουν επικαλούμενες τον «ευέξαπτο» χαρακτήρα του Ερντογάν, αλλά να καταδείξει ότι οι τουρκικές αμφισβητήσεις προϋπήρχαν της παρούσας ρητορικής και πρακτικής του Τούρκου Προέδρου!
Το γεγονός των αμφισβητήσεων σε βάρος των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, αποκτά ακόμη πιο βαρύνουσα σημασία, λαμβάνοντας υπόψη το γενικότερο διεθνές περιβάλλον στην περιοχή, όπως οι πόλεμοι στη Συρία, το Ιράκ, την Υεμένη, οι ανταγωνισμοί ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ, Ρωσίας και οι συμμαχίες τους με τις τοπικές περιφερειακές δυνάμεις, όπως η Τουρκία, το Ισραήλ και η Σαουδική Αραβία.
Ο πόλεμος στη Λιβύη που συνεχίζεται συμβάλλει επίσης στη δημιουργία ενός περιβάλλοντος ιδιαίτερα ανησυχητικού!
Μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον, οι δηλώσεις Ερντογάν, η συνεχιζόμενη αμφισβήτηση της κυριαρχίας στο Αιγαίο και κυρίως οι ανειλημμένες δεσμεύσεις τόσο απ’ την παρούσα όσο κι απ’ τις προηγούμενες κυβερνήσεις απέναντι στους πολιτικοστρατιωτικούς συνασπισμούς του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, θα πρέπει να μας κάνουν να αναρωτηθούμε, αν ταιριάζουν με τις επαναλαμβανόμενες καθησυχαστικές δηλώσεις των κυβερνώντων, ότι «η χώρα αποτελεί νησίδα σταθερότητας στην περιοχή».
Πρόκειται για επικοινωνιακές τονωτικές ενέσεις – κοροϊδία για τον λαό!
Πως δικαιολογείται να προβάλλεται η «σταθερότητα» της χώρας, όταν αμφισβητούνται τα σύνορα της, ειδικά όταν αυτή την περίοδο ανάμεσα στις φωτιές του πολέμου τα παζάρια δίνουν και παίρνουν και προετοιμάζονται νέες αλλαγές συνόρων;
Παρ’ όλα αυτά η κυβέρνηση συμμετέχει με περισσή προθυμία και ζήλο στους γενικότερους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς σε πολλαπλά επίπεδα.
Συνεχίζει να εμπλέκει τη χώρα άμεσα στις πολεμικές συγκρούσεις, παραχωρώντας ελληνικά εδάφη (στρατιωτικές βάσεις), τις υποδομές, πληρωμένες απ’ το υστέρημα του λαού μας αλλά και τις στρατιωτικές δυνάμεις που διαθέτει σε ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ, αδιαφορώντας αν έτσι διακινδυνεύει, πολύ σύντομα και ξαφνικά η χώρα να οδηγηθεί σε ένα γενικότερο πόλεμο!
Δεν πρέπει επίσης να λησμονάμε ότι και οι συζητήσεις για το κυπριακό βρίσκονται σε πολύ προχωρημένο στάδιο, ενώ ασκείται μεγάλη πίεση για μια γρήγορη επίλυση τύπου Ανάν στη βάση των δύο «συνιστώντων κρατών»!
Δεν πρέπει να υποτιμάμε επίσης τα ζητήματα που εγείρονται από την FYROM, αλλά και από την πλευρά της Αλβανίας, ειδικά όταν έχουν και την αμέριστη υποστήριξη της ευρωενωσιακής γραφειοκρατίας (δηλώσεις επιτρόπου Γ. Χάν) σχετικές με το ψευδεπίγραφο «τσάμικο θέμα», ενώ η κατάσταση γενικότερα στα δυτικά Βαλκάνια παραμένει ανησυχητική.
Όταν λοιπόν η κατάσταση είναι ρευστή από την Κύπρο, την Συρία, την ανατολική και κεντρική Μεσόγειο.
Όταν συγχρόνως τα ανατολικά σύνορα της χώρας αμφισβητούνται και προς το βορρά αντιμετωπίζει αλυτρωτικές επιδιώξεις και άλλα ζητήματα από τα γειτονικά κράτη για ποια «σταθερότητα» μπορούν να μιλάνε;
Εκείνο όμως που πρέπει να προβληματίσει όλους και ιδιαίτερα τους συναδέλφους των Ενόπλων Δυνάμεων είναι, πως οι αμφισβητήσεις των συνόρων της χώρας εγείρονται ενώ υποτίθεται απολαμβάνει την συμμαχία των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και των άλλων μεγάλων δυτικών χωρών.
Μήπως όμως η ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ βοήθησε στη δίκαιη επίλυση του κυπριακού, όπως προσπαθούσαν να μας πείσουν;
Καθένας ας αναρωτηθεί λοιπόν τι τις θέλουμε τέτοιες συμμαχίες, όταν δεν εξασφαλίζονται τα σύνορά μας!
Σε ότι αφορά τα ελληνοτουρκικά, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ για την Ελλάδα, δείχνουν να παίζουν το ρόλο του Πόντιου Πιλάτου, ενώ προκλητικά «ενδίδουν» στις επεκτατικές απαιτήσεις της τουρκικής κυβέρνησης, επειδή έτσι εξυπηρετούνται τα οικονομικά τους συμφέροντα!
Είναι σίγουρο ότι η ίδια πρακτική θα ακολουθηθεί και με τις άλλες γειτονικές χώρες που βρίσκονται στον προθάλαμο των ίδιων οργανισμών.
Δεν συμφωνούμε και με όσους βλέπουν την σωτηρία της χώρας στην «αγκάλη» άλλων ιμπεριαλιστών.
Η πρόσδεση στο άρμα του οποιουδήποτε από αυτούς μας φέρνει πιο κοντά σε ένα μικρότερο ή γενικότερο πόλεμο με τα ίδια καταστροφικά αποτελέσματα για τον λαό και τον τόπο, χωρίς κανένα πραγματικό όφελος.
Ζητάμε:
- Ενημέρωση του ελληνικού λαού για τις συνομιλίες «υψηλού επιπέδου» μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας.
- Καμμιά εμπλοκή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους.
- Να κλείσουν οι αμερικανονατοϊκές βάσεις. Έξω από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ.
Καλούμε όλους να βρίσκονται σε επαγρύπνηση!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου