Γράφει ο Νίκος ΧειλαδάκηςΕπί δεκαετίες η ελληνική διπλωματία αναγνώριζε ως το μόνο πρόβλημα με την Τουρκία στο Αιγαίο είναι το ζήτημα της υφαλοκρηπίδας, καθώς όλα τα άλλα έχουν κανονιστεί με διεθνείς συνθήκες.
Η υφαλοκρηπίδα είναι ένα καινούργιο στοιχείο που δεν προβλέπονταν όταν υπογραφόταν οι διεθνείς συνθήκες.
Τον περασμένο Μάρτιο είχαμε στην Άγκυρα μια «περίεργη» συζήτηση κεκλεισμένων των θυρών μεταξύ του Έλληνα πρωθυπουργού και του Τούρκου Προέδρου. Ακόμα δεν μάθαμε τι συζήτησαν.
Τώρα προχωρούμε με τελείως μειοδοτικό τρόπο στην αναγνώριση και άλλων παράνομων δικαιωμάτων της Τουρκίας σε μια καθαρά ελληνική περιοχή, για την οποία έχυσαν το αίμα τους χιλιάδες πρόγονοι μας ;
Επί χρόνια η Τουρκιά προσπαθεί με διάφορες πιέσεις ακόμα και με θερμή κατάσταση, να αναγκάσει την Ελλάδα να καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για να διαπραγματευτεί τα ελληνικά κεκτημένα και το άσχημο είναι πως και οι ΗΠΑ, συχνά και η Γερμανία, μας συμβουλεύουν να κάνουμε το ίδιο. Δηλαδή να τα βρούμε.
Tα δικά μας δίκαια κατοχυρωμένα από διεθνείς συνθήκες ;
Η συνέντευξη του Γιώργου Κατρούγκαλου στην εκπομπή One Talk και τον Δημήτρη Μανιάτη προκάλεσε μεγάλο θόρυβο, κυρίως για τις αναφορές του υπουργού Εξωτερικών σε δικαιώματα που έχει και η Τουρκία στο Αιγαίο, θέση που θεωρήθηκε ότι ανοίγει το δρόμο για τη συνεκμετάλλευση και ευρύτερα για παραχωρήσεις προς την Τουρκία και παραίτηση από κεκτημένα κυριαρχικά δικαιώματα.
Η εκμετάλλευση του Αιγαίου σχετίζεται με το θέμα της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ. Γεωγραφικά και οι δύο ορίζονται με τον ίδιο τρόπο, δηλαδή μπορούν να εκτείνονται μέχρι τα 200 ν.μ., εκτός από όταν η απόσταση είναι μικρότερη οπότε εφαρμόζεται η αρχή της μέσης γραμμής.
Η υφαλοκρηπίδα που αφορά την εκμετάλλευση του βυθού, θεωρείται ένα κυριαρχικό δικαίωμα που τα κράτη διαθέτουν εξ υπαρχής, ενώ η ΑΟΖ, που αφορά και την εκμετάλλευση της επιφάνειας και την ευθύνη για την προστασία, απαιτεί διαδικασία ανακήρυξης, χάραξης και αμοιβαίας οριοθέτησης με τις γειτονικές χώρες.
Σύμφωνα με το γράμμα αλλά και την κυρίαρχη ερμηνεία του διεθνούς δικαίου τα νησιά διαθέτουν αυτοτελώς υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ.
Το ζήτημα της υφαλοκρηπίδας έγινε σημαντικό στις ελληνοτουρκικές σχέσεις από το πρώτο μισό της δεκαετίας του 1970, όταν έγινε σαφές ότι υπήρχαν σημαντικά κοιτάσματα υδρογονανθράκων.
Η Ελλάδα οριοθετημένη υφαλοκρηπίδα έχει με την Ιταλία στο Ιόνιο πέλαγος και δεν έχει προχωρήσει μέχρι τώρα σε ανακήρυξη ΑΟΖ. Ούτε έχει οριοθετήσει την υπόλοιπη υφαλοκρηπίδα.
Απλώς, υποστηρίζει ότι αποτελεί δεδομένο κυριαρχικό δικαίωμα.
Η Τουρκία με τη σειρά της αμφισβητεί το διεθνές δίκαιο και τη Διεθνή Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας και υποστηρίζει ότι τα νησιά δεν διαθέτουν αυτοτελώς δική τους υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ.
Θεωρεί ότι στο Αιγαίο η υφαλοκρηπίδα και η ΑΟΖ πρέπει να χαραχθούν με βάση την αρχή της μέσης γραμμής ανάμεσα στις ηπειρωτικές ακτογραμμές των δύο χωρών και ότι στην περίπτωση της Κύπρου δεν ισχύει η χάραξη και ανακήρυξη ΑΟΖ που έχει κάνει η Κυπριακή Δημοκρατία.
ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
www.nikosxeiladakis.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου