Αεροσκάφος
F-16D Block 52+ της 343 Μοίρας “Αστέρι”, σε διαμόρφωση οπλισμού
Καταστολής Εχθρικής Αεράμυνας (SEAD): 2 βλήματα BVR AIM-120 AMRAAM, 2
βλήματα WVR ΙRIS-T και 2 βλήματα αντι-ραντάρ AGM-88Β HARM
Κρίσιμο παράγοντα για την επιτυχή έκβαση της αποστολής SEAD (δηλαδή την ολοκλήρωσή της σε DEAD -Destruction of Enemy Air Defence) αποτελεί η συλλογή αξιόπιστων πληροφοριών τόσο για την αναγνώριση του πρωτεύοντα στόχου όσο και για την αντιαεροπορική προστασία που απολαμβάνει αυτός: αναγνώριση των στοιχείων αεράμυνας ώστε να είναι γνωστό αν αυτά δρουν αυτόνομα ή αποτελούν μέρη ενός ευρύτερου αντιαεροπορικού δικτύου.
Οι πληροφορίες που σχετίζονται με την έρευνα και εντοπισμό των συχνοτήτων αλλά και των ραντάρ (RINT -Radiation INTeligence) αποκαλύπτουν την ύπαρξη κινητών ή σταθερών ραντάρ ενός στοιχείου αεράμυνας (πχ εκτοξευτής πυραύλων μαζί με το σύστημα έρευνας και καθοδήγησης).
Οι πληροφορίες που παρέχονται από τη δραστηριότητα COMINT (COMmunications INTelligence) αφορούν την επισήμανση κέντρων C3 (Command, Control & Communications) που συνδέουν τα στοιχεία ή τις ομάδες αεράμυνας μεταξύ τους.
Με βάση τα στοιχεία αυτά σχηματίζεται μία όσο το δυνατόν πληρέστερη εικόνα των θέσεων των ραντάρ, των συχνοτήτων που εκπέμπουν, και κατά συνέπεια του αριθμού των ενεργών και παθητικών στοιχείων αεράμυνας που προστατεύουν το στόχο.
Στην πράξη όμως, είτε επειδή (ιδιαίτερα στην περιοχή μας) οι καταστάσεις κρίσης μπορεί να δημιουργηθούν ξαφνικά, είτε γιατί δεν παρέχεται η δυνατότητα της μακροχρόνιας συλλογής ασφαλών στοιχείων RINT ή COMINT γιατί αυτά μεταβάλλονται διαρκώς (μεταβολή ή ενίσχυση αεράμυνας της περιοχής ενδιαφέροντος) δεν είναι εξασφαλισμένη η ποσότητα και ποιότητα των πληροφοριών εκείνων που μπορούν να κάνουν τους σχεδιαστές αποστολών SEAD να οργανώσουν με σχετική ακρίβεια και ασφάλεια μια τέτοιου είδους αποστολή.
Σ΄ αυτή την περίπτωση λοιπόν απαιτείται από το σμήνος SEAD (4-6 αεροσκάφη μικτού φορτίου οπλισμού) να ενεργοποιήσει το εχθρικό δίκτυο αποκαλύπτοντας σε πραγματικό χρόνο όλα τα στοιχεία σχετικά με την αντίπαλη αεράμυνα επιτρέποντας έτσι στον αρχηγό του σμήνους SEAD, να επιλέξει την κατάλληλη και πιο αποδοτική διαχείριση και εκτέλεση της αποστολής.
H επιλογή αυτή είναι απόλυτα εξαρτημένη από την αναλογία των πρωτευόντων (στοιχεία και ραντάρ αεράμυνας), δευτερευόντων (ραντάρ έγκαιρης προειδοποίησης και επιτήρησης καθώς και κέντρα διοίκησης, ελέγχου και πληροφοριών), αλλά και συναφών στόχων μεταξύ τους (υπόστεγα αεροσκαφών, αποθήκες πυρομαχικών κλπ).
Να ενεργοποιήσει το εχθρικό δίκτυο αεράμυνας;
Ήρθε η ώρα να πάμε στην καρδιά του κειμένου: ας μιλήσουμε για το τακτικό αερομεταφερόμενο/εκτοξευόμενο σύστημα αντιπερισπασμού ADM-141A/B TALD το οποίο κατασκευάζει η Ισραηλινή εταιρεία IMI-ASD.
Το εξελιγμένο μοντέλο ITALD (ADM-141C) με κινητήρα turbojet
Τo
σύστημα, ως μέρος ενός σχεδιασμού αποστολής SEAD μιμείται τo προφίλ
πτήσης πραγματικών μαχητικών αεροσκαφών (όπως το F-16) αμέσως μετά την
εκτόξευση του από το αεροσκάφος-φορέα. Αυτό επιτυγχάνεται μέσω του Signature Augmentation Subsystem (SAS) το οποίο αποτελείται από ποικίλους ενισχυτές ενεργών ραντάρ οι οποίοι καλύπτουν πολλαπλά φάσματα συχνοτήτων.
Στόχος είναι να παραπλανηθεί και να κορεστεί η αντίπαλη αεράμυνα, επιτρέποντας στα πραγματικά αεροσκάφη κρούσης να μεγιστοποιήσουν την πιθανότητα διείσδυσης και προσβολής του στόχου.
Η εχθρική αεράμυνα θεωρώντας δικαίως ότι καταφθάνει το πρώτο κύμα αεροσκαφών κρούσης προετοιμάζεται χρησιμοποιώντας το σύνολο των ραντάρ του δικτύου της.
Μετά την αποκάλυψη των θέσεων πρωτευόντων στόχων (οι οποίοι απασχολούνται με τα TALD) τα αεροσκάφη καταστολής εχθρικής αεράμυνας SEAD/DEAD ακολουθούν και τους προσβάλλουν έναν προς έναν.
Αυτό ακριβώς συνέβη την πρώτη νύχτα της “Καταιγίδας της Ερήμου”, όπου πάνω από 100 τέτοια decoys εκτοξεύτηκαν, προκαλώντας την καταστροφή του συνόλου σχεδόν των radar της ιρακινής αεράμυνας.
Ελληνικά
αεροσκάφη εξαπολύουν στα όρια του τουρκικού εναέριου χώρου τα ομοιώματα
προς τα αεροδρόμια Balikesir και Bandirma δημιουργώντας τα πρώτα
εικονικά φίλια κύματα κρούσης, ανοίγοντας διάδρομο στα πραγματικά σμήνη
F-16 SEAD να εκτελέσουν την αποστολή τους. Οι ενδεικτικές αποστάσεις του
χάρτη δείχνουν πως οι στόχοι βρίσκονται κοντά στην ακτίνα δράσης των
ελληνικών target drones.
Τι νόημα έχει να αγοράσουμε τα συστήματα από τους Ισραηλινούς;
Οι απέναντι θα το μάθουν και θα προσπαθήσουν να διαχωρίσουν το σύστημα προσομοίωσης υπογραφής ραντάρ (Signature Augmentation Subsystem) των κλώνων F-16 από τα πραγματικά αεροσκάφη.
Κι αν αυτό δεν γίνεται θα είναι τουλάχιστον υποψιασμένοι”.
Ποιος είπε να τα αγοράσουμε από τους Ισραηλινούς ή να τα διαφημίσουμε; Ας ρίξουμε μια ματιά στα χαρακτηριστικά του ADM-141A/B/C :
- Μήκος: 2,34m
- Εκπέτασμα: 1,55m
- Βάρος: 180kg
- Ταχύτητα: 460km/h
- Ακτίνα δράσης: 128km (300km με τη χρήση turbojet)
- Οροφή: 40000ft
Λόγω
της μεγάλης έκτασης του τουρκικού εναέριου χώρου και των ευρύτατων
κενών που παρουσιάζει το τουρκικό σύστημα αεράμυνας προσφέρεται η
δυνατότητα βαθιάς κρούσης. Με τη χρήση των εικονικών φίλιων σμηνών σε
διάφορους ρόλους θα μπορούσε να προκληθεί πρωτοφανής σύγχυση και
αποδιοργάνωση στις τάξεις της THK.
Ας ρίξουμε μια ματιά στα χαρακτηριστικά των δύο συστημάτων:
Yperion Target System
Nemesis Target System
Παρατηρείτε κάτι;
Οι 3 αερομεταφερόμενες πλατφόρμες έχουν ΠΟΛΥ κοντινά χαρακτηριστικά και με κάποιες μικρές μετατροπές (αναδιπλούμενα πτερύγια και αναγκαίες τροποποιήσεις για αερομεταφορά και εκτόξευση από αέρος), καθώς βεβαίως και ανάπτυξη SAS, τα ελληνικά συστήματα (δείτε τις προβλέψεις payload που φέρουν) μπορούν να μετατραπούν σε τακτικά αερομεταφερόμενα/εκτοξευόμενα συστήματα αντιπερισπασμού της ΠΑ.
Με μικρό κόστος και κυρίως αθόρυβα. Ειδικά για το Yperion η εταιρεία κατασκεύασε κινητήρα turbojet με προηγμένο σύστημα ελέγχου καυσίμου και πολυλειτουργικό
μετακαυστήρα επιτυγχάνοντας ταχύτητες 0,98 mach και οροφή τα 40000ft!
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=ikQOJ9crtQA&w=420&h=315]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου