Ένας εν ενεργεία στρατιωτικός γράφει για το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου

Του Αντισυνταγματάρχη (ΣΔΓ)

Ανέστη
 Τσουκαράκη

Προέδρου του ΣΥΣΜΕΔ
Παρασκευή 21η Απριλίου 1967.

Το ξημέρωμα ήταν διαυγές, καθαρό, ανοιξιάτικο.

Μια εβδομάδα πριν το Πάσχα και η Ελλάδα ετοιμαζόταν να μπει στο κλίμα της κατάνυξης, του Θείου δράματος, της Αναστάσιμης τελετής.

 

Η πολιτική κατάσταση έκρυθμη.

Ήδη είχαν προκηρυχθεί εκλογές για την 28η Μαΐου 1967.

Το προηγούμενο βράδυ τίποτα δε διεμήνυε τι επρόκειτο να συμβεί εκείνο το πρωινό.

 

Όλα το δρόμο τους, στην τάξη τους. Οι οικογένειες στα σπίτια τους.

Αγέννητοι, τότε, οι τωρινοί αξιωματικοί της ηλικίας μου, διαβάζουμε s;hmera στο διαδίκτυο: Αξιωματικοί του Στρατού Ξηράς, υπό την ηγεσία του Συνταγματάρχη Γεωργίου Παπαδόπουλου, και τη συμμετοχή του Ταξίαρχου Στυλιανού Παττακού και του Συνταγματάρχη Νικολάου Μακαρέζου, κατέλαβαν την εξουσία με πραξικόπημα. Τους βοήθησε το γεγονός ότι μέσα στην Αθήνα υπήρχαν μεγάλες μάχιμες μονάδες, όπως το Κέντρο Εκπαιδεύσεως Τεθωρακισμένων, με διοικητή τον παραπάνω ταξίαρχο Στυλιανό Παττακό.

 

Περίπου 100 τεθωρακισμένα τα ξημερώματα της 21ης Απριλίου κατέλαβαν όλα τα στρατηγικά σημεία της Αθήνας (Βουλή, Υπουργεία, ΕΙΡ, ΟΤΕ, Ανάκτορα). Την ίδια ώρα, ο συνταγματάρχης Ιωάννης Λαδάς εξαπέλυε πιστές στο κίνημα δυνάμεις για να συλλάβουν το σύνολο της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας.

 

Οι πραξικοπηματίες έβαλαν σε εφαρμογή το σχέδιο «ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ», για την αντιμετώπιση του κομμουνιστικού κινδύνου, με αποτέλεσμα να κινηθούν όλες οι στρατιωτικές μονάδες της Αττικής.

 

Μεγάλη ήταν η συμβολή του Σιοικητή της Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων (ΣΣΕ), Δημήτρη Ιωαννίδη, ο οποίος κινητοποίησε το Τάγμα της Σχολής και τη Ελληνική Στρατιωτική Αστυνομία (ΕΣΑ). Ο έμπιστος του βασιλιά αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού, Στρατηγός Γ. Σπαντιδάκης, αντικαταστάθηκε από τον ομοιόβαθμό του, Οδυσσέα Αγγελή.

 

Η μοναδική προσπάθεια για να αντιμετωπιστεί εγκαίρως το πραξικόπημα ήταν από την πλευρά κυρίως του υπουργού Δημόσιας Τάξης Γεωργίου Ράλλη, ο οποίος προσπάθησε να επικοινωνήσει με τον ταξίαρχο Ορέστη Βιδάλη για να κινητοποιήσει το Γ' Σώμα Στρατού, που εδρεύει στη Θεσσαλονίκη.

 

Ο αιφνιδιασμός ήταν πλήρης και στις 03.30΄ τα ξημερώματα της 21ης Απριλίου το στρατιωτικό κίνημα είχε επικρατήσει αναίμακτα.

 

Νωρίς το πρωί, τα ραδιόφωνα έπαιζαν εμβατήρια και δημοτικά άσματα και οι αγουροξυπνημένοι Έλληνες πολίτες άκουγαν τα πρώτα «Αποφασίζομεν και Διατάζομεν» των δικτατόρων, που ήταν η απαγόρευση των συγκεντρώσεων άνω των τριών ατόμων.

 

Με συντακτική πράξη κατά τη διάρκεια της ημέρας ανεστάλησαν οι διατάξεις του Συντάγματος και ματαιώθηκαν οι εκλογές της 28ης Μαΐου 1967. Στις 7 το πρωί, η ηγεσία των πραξικοπηματιών επισκέφθηκε στα Ανάκτορα του Τατοΐου το βασιλιά Κωνσταντίνο και του ζήτησε να ορκίσει την κυβέρνησή τους.

 

Η περιοχή ήταν περικυκλωμένη από τεθωρακισμένα για να μην υπάρξει περίπτωση δυναμικής αντίδρασης.

 

Ο βασιλιάς συμβιβάστηκε μαζί τους και αργά το απόγευμα όρκισε την κυβέρνηση, με πρωθυπουργό τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Κωνσταντίνο Κόλλια.

 

Ο συλληφθείς και αποπεμφθείς αρχηγός του ΓΕΣ, Στρατηγός Γρηγόριος Σπαντιδάκης, προσχώρησε στους κινηματίες και ανέλαβε Υπουργός Εθνικής Άμυνας.

Την ίδια μέρα άρχισαν και οι συλλήψεις απλών πολιτών, ενώ υπήρξαν και τα πρώτα θύματα.

 

Ένας στρατιώτης πυροβολεί τη νεαρή Αθηναία Μαρία Καλαυρά, γιατί δεν υπάκουσε στις διαταγές του. Δέκα ημέρες αργότερα, η Χούντα ανακοίνωσε ότι οι συλληφθέντες ανέρχονταν σε 6509 άτομα.

 

Η επταετία της Χούντας (7 χρόνια 3 μήνες και 3 ημέρες) σημαδεύτηκε από περιπτώσεις σκανδάλων, χρηματισμού και ευνοιοκρατίας.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει και το διάγγελμα της Χουντικής κυβέρνησης, όπως δημοσιεύθηκε: «Από μακρού παριστάμεθα μάρτυρες ενός εγκλήματος, το οποίον διεπράττετο εις βάρος του κοινωνικού συνόλου και του Έθνους μας.

 

Η αδίστακτος και αθλία κομματική συναλλαγή, ο εκτραχηλισμός μεγάλης μερίδος του Τύπου, η μεθοδική επίθεσις εναντίον όλων των θεσμών, η διάβρωσίς των, ο εξευτελισμός του Κοινοβουλίου, η κατασυκοφάντησις των πάντων, η παράλυσις της κρατικής μηχανής, η πλήρης έλλειψις κατανοήσεως προς τα φλέγοντα προβλήματα της νεολαίας μας, η κακομεταχείρισις των φοιτητών και σπουδαστών μας, η ηθική κάμψις, η σύγχυσις και η θολότης, η μυστική και φανερά συνεργασία με τους ανατροπείς και τέλος τα συνεχή εμπρηστικά κηρύγματα ασυνειδήτων δημοκόπων κατέστρεψαν την γαλήνην του τόπου, εδημιούργησαν κλίμα αναρχίας και χάους, εκαλλιέργησαν συνθήκας μίσους και διχασμού και μας ωδήγησαν εις το χείλος της εθνικής καταστροφής.

Δεν απέμεινεν πλέον άλλος τρόπος σωτηρίας από την επέμβασιν του Στρατού μας. Η επέμβασις αύτη βεβαίως αποτελεί εκτροπήν εκ του Συντάγματος, αλλά η εκτροπή αύτη ήτο επιβεβλημένη διά την σωτηρίαν της Πατρίδος.

 

Η σωτηρία της Πατρίδος είναι ο υπέρτατος νόμος.

Αι εκλογαί, αι οποίαι προεκηρύχθησαν, δεν ήτο δυνατόν να δώσουν την λύσιν εις το υφιστάμενον αδιέξοδον.

 

Πρώτον, διότι, υπό τας παρούσας συνθήκας, ήτο αδύνατος η ομαλή δεξαγωγή των και, δεύτερον, διότι οιονδήποτε και αν ήτο το αποτέλεσμα αυτών, θα ωδηγούμεθα μοιραίως εις την αιματοχυσίαν και το χάος.

Δι’ αυτό επενέβη ο Στρατός.

 

Διά να ανακόψη την πορείαν προς την καταστροφήν, ένα βήμα προ της αβύσσου. Εις ολόκληρον την Χώραν επικρατεί απόλυτος γαλήνη και τάξις.

 

Ο πρόεδρος και τα μέλη της Κυβερνήσεως εστρατεύθησαν προς εκτέλεσιν του προς την Πατρίδα καθήκοντος.

Ποίοι είμεθα:

Δεν ανήκομεν εις ουδέν πολιτικόν κόμμα, και ουδεμίαν πολιτικήν παράταξιν είμεθα διατεθειμένοι να ευνοήσωμεν εις βάρος της άλλης.

Δεν ανήκομεν ούτε εις την οικονομικήν ολιγαρχίαν, την οποίαν ομοίως δεν είμεθα διατεθειμένοι να αφήσωμεν να προκαλή την πενίαν. Ανήκομεν εις την τάξιν του μόχθου.

 

Και θα σταθώμεν εις το πλευρόν των πτωχών αδελφών μας Ελλήνων.

Ελαυνόμεθα αποκλειστικώς από πατριωτικά κίνητρα και επιδιώκομεν να καταργήσωμεν την φαυλοκρατίαν.

Να εξυγιάνωμεν τον δημόσιον βίον.

 

Να απομακρύνωμεν από τον οργανισμόν της Χώρας την σήψιν από την οποίαν εκινδύνευε.

Να αποτρέψωμεν τον διχασμόν και την αλληλοσφαγήν προς την οποίαν μας κατηύθυναν κακοί Έλληνες και να δημιουργήσωμεν υγιείς βάσεις δια την ταχείαν επάνοδον της Χώρας εις τον αληθώς ορθόδοξον κοινοβουλευτικόν βίον.

Κηρύσσομεν την συναδέλφωσιν.

 

Από της στιγμής αυτής δεν υπάρχουν Δεξιοί, Κεντρώοι, Αριστεροί. Υπάρχουν μόνον Έλληνες, οι οποίοι πιστεύουν εις την Ελλάδα, εις ένα ευγενές, ανώτερον, και πλήρες ιδεώδες της αληθούς Δημοκρατίας και όχι της Δημοκρατίας του πεζοδρομίου, της οχλοκρατίας και της αναρχίας.

 

Όταν οι Έλληνες είναι ηνωμένοι, θαυματουργούν.
Υπάρχουν βεβαίως, και ελάχιστοι εφιάλται δημαγωγοί, ασυνείδητοι καιροσκόποι και κατ’ επάγγελμα αναρχικοί. Αυτοί επεδίωξαν να μας διχάσουν!

 

Και μας ονομάζουν αριστερούς, κεντρώους, κεντροαριστερούς και δεξιούς. Επεδίωξαν να ενσταλάξουν εις την ψυχήν μας, με κάθε τρόπο, το μίσος των μεν προς τους δε. Επεδίωξαν να μας φανατίσουν και να μας εξωθήσουν εις τον αλληλοσπαραγμόν.

 

Αυτούς τους εμπρηστάς θα απομονώσωμεν και όλοι ημείς οι άλλοι Έλληνες ηνωμένοι, θα βαδίσωμεν εμπρός την οδόν τού προς την Πατρίδαν καθήκοντος και της αρετής.

Προς την ριζικήν αλλαγήν.

Προς την ευημερίαν και την πρόοδον.

Ο βασικός μας στόχος είναι δικαιοσύνη.

Η δικαία κατανομή του εισοδήματος.

Η ηθική και υλική εξύψωσις του κοινωνικού συνόλου και ιδιαιτέρως των αγροτών, των εργατών, και των πενεστέρων τάξεων.

 

Η στοργή της Κυβερνήσεως θα στραφή αμέριστος προς την νεολαίαν και τα προβλήματά της. Μετά την παγίωσιν ομαλού ρυθμού και την δημιουργίαν των καταλλήλων προς τούτο συνθηκών, το ταχύτερον δυνατόν θα επανέλθη η Χώρα εις τον Κοινοβουλευτισμόν επί υγιούς βάσεως.

Τότε η αποστολή της Κυβερνήσεως θα έχη λήξη.

Προς αποτροπήν του διχασμού και της ετοίμου να εκσπάση εμφυλίου συρράξεως, η οποία ωδήγει εις αιματοχυσίαν και κοινωνικήν και εθνικήν καταστροφήν, η Κυβέρνησις προέβη εις την κήρυξιν του Στρατιωτικού Νόμου καθ’ άπασαν την Χώραν.

 

Η Κυβέρνησις δηλοί κατηγορηματικώς, ότι είναι αποφασισμένη να φέρη εις πέρας δια παντός μέσου και με ταχύν ρυθμόν την βαρείαν αποστολήν την οποίαν ανέλαβεν.

 

Είναι αποφασισμένη να εκπληρώση εις το ακέραιον τας υποχρεώσεις της έναντι του Ελληνικού Λαού. Επικαλείται την καθολικήν συμπαράστασιν του λαού διά την πραγματοποίησιν του σκοπού της.

 

Ζητεί πλήρη πειθαρχίαν προς τον Νόμον του Κράτους.

 

Όπως συμβαίνει εις όλας τας πολιτισμένας Χώρας.

 

Διότι πραγματική ελευθερία υπάρχει εκεί όπου υπάρχει Νόμος.

Εκεί, όπου η ελευθερία του ενός φθάνει μέχρι του σημείου, εις το οποίον αρχίζει η ελευθερία του άλλου.

Η Κυβέρνησις οφείλει να προειδοποιήση κατά τον πλέον κατηγορηματικόν τρόπον, ότι οιαδήποτε αντίδρασις εις το εθνικόν της έργον τής αλλαγής, οποθενδήποτε προερχομένη, θα παταχθή πάραυτα διά παντός εις την διάθεσίν της μέσου.

Ζήτω το Έθνος! Ζήτω ο Βασιλεύς! Ζήτω η Αιωνία Ελλάς! Αθήναι τη 22α Απριλίου 1967».

Και μετά το διάγγελμα ευθύς αμέσως άρχισε η πάταξη κάθε αντίθετης αντίδρασης. Εκατοντάδες Έλληνες πολίτες, μεταξύ των οποίων και Έλληνες Αξιωματικοί, εκδιώχθηκαν.

 

Χιλιάδες συνελήφθησαν, βασανίστηκαν στα κρατητήρια του Ειδικού Ανακριτικού Τμήματος της Ελληνικής Στρατιωτικής Αστυνομίας (ΕΑΤ-ΕΣΑ) και φυλακίστηκαν σε στρατιωτικές φυλακές. Χιλιάδες εξορίστηκαν σε τόπους εξορίας.

21η Απριλίου 2012. 45 χρόνια μετά. Μήπως αυτά τα λόγια τα ακούμε ξανά στις ημέρες μας, αλλά από άλλους πομπούς; Μήπως;

Μαύρες ημέρες, τις οποίες η νέα γενιά πρέπει να μάθει.

 

Οι περήφανοι νέοι Έλληνες αξιωματικοί, προερχόμενοι από τη γνήσια Ελληνική οικογένεια, με ήθος και διδάγματα, συνοδοιπορούν με τους λοιπούς Έλληνες πολίτες, αφουγκράζονται και συμμετέχουν στους προβληματισμούς τους, προσπαθούν αντάμα να βρουν λύσεις.

 

Απομονώνουν, πλέον, τις Κασσάνδρες.

Κλείνουν τα αυτιά τους.

Επεξεργάζονται κάθε πληροφορία.

Βγάζουν συμπεράσματα.

 

Δεν υιοθετούν αβίαστα απόψεις που αποπροσανατολίζουν.

Έμαθαν, πια, να τις ξεχωρίζουν

. Δεν σκύβουν, πλέον, το κεφάλι.

Είναι περήφανοι και περήφανοι θα μείνουν.

Αγαπάνε την πρόοδο και το φως.

Νέα μυαλά.

www.onalert.gr