Θ. Σ., άντισμήναρχος έ.ά., Θεσσαλονίκη
Τό 1991 ή Ά.,σέ ηλικία 37 ετών,συνέλαβε τό τρίτο της παιδί, όταν τά μεγαλύτερα ήσαν ήδη 10 καί 11 έτών.
Επειδή, όμως, ή μητέρα ήταν γιά χρόνια ύπό άντιεπιληπτική αγωγή καί αρκετοί γιατροί, πλήν ενός εξαιρετικά ευσεβούς έπιστήμονος, θεωρούσαν ότι τά συγκεκριμένα φάρμακα θά έπηρέαζαν οπωσδήποτε τήν ύγεία τοϋ εμβρύου, ύπήρχε σοβαρό πρόβλημα στήν οικογένεια.
Κάποιος καθηγητής πανεπιστημίου μάλιστα, ό όποιος είχε κάνει ειδική ερευνά στό θέμα αύτό, είπε ότι τά φάρμακα αύτά ήταν στή «μαύρη λίστα».
Επίσης τό άμεσο οικογενειακό περιβάλλον, επηρεασμένο άπό τήν άποψη των επιστημόνων, πίεζε τούς γονείς γιά διακοπή τής εγκυμοσύνης τής μητέρας.
Μέσα στήν άπόγνωσή του, ό σύζυγος, μέ τήν παρότρυνση καί τής συζύγου του, άπεφάσισε νά έπισκεφθή τό Γέροντα Παΐσιο. Έτσι καί έγινε.
Συναντήθηκαν στό υπαίθριο αρχονταρίκι τού κελλιού του.
Όταν άκουσε ό Γέροντας τήν άποψη των γιατρών καί είδε τή λιποψυχία τού συνομιλητή του, διέκρινε ότι είχε άνάγκη άπό μεγάλη ψυχολογική στήριξη καί γι' αύτό τού είπε δύο, όχι τυχαίες, ίστοριούλες.
Τού Σ. τού άρεσε πάντοτε τό ψάρεμα καί εκείνο τό διάστημα ένδιαφερόταν ιδιαίτερα γιά τίς ιχθυοκαλλιέργειες. Φυσικά, δέν άνέφερε τίποτε γι' αύτό τό θέμα στό Γέροντα, άφού ήταν άσχετο μέ τό πρόβλημά του.
Τού λέει όμως ό Γέροντας:
"Παιδί μου, εΐδες πώς ό Θεός ένδιαφέρεται γιά τά πιό μικρά του δημιουργήματα;
'Άς πάρουμε γιά παράδειγμα τά ψαράκια.
Έσύ ξέρεις άπό αύτά...
Πάει τό θηλυκό, τρίβει τήν κοιλιά του σέ μία μικρή γουβίτσα τού βράχου κι άφήνει έκεΐ τά αύγά του.
Πηγαίνει ύστερα τό όμοιό του άρσενικό, ρίχνει τό σπέρμα του καί γίνονται σέ λίγο τά ψαράκια. Ποιός φροντίζει γι' αύτά;
Σχεδόν σ' όλες τίς περιπτώσεις, ή μάνα κι ό πατέρας φεύγουν.
Κι όμως θά γίνουν ψάρια, γιά νά κάνουν καί αύτά, άργότερα,τό ίδιο.
Μ' αύτήν καί μέ μία άλλη παρόμοια ιστορία πού έδειχνε κι εκείνη τήν Πρόνοια τού Θεού, ό Σ. κατάλαβε ότι πρώτα έπρεπε νά έμπιστευθή τό παιδί στήν Πρόνοια τού Θεού καί ύστερα στήν επιστήμη καί στά χέρια τών άνθρώπων.
Τελειώνοντας, ό Γέροντας τού είπε νά μή φοβάται τίποτα, νά γράψη τά ονόματα τής οίκογενείας σ' ένα χαρτάκι, γιά νά προσεύχεται καί ό ίδιος.
Τού έδωσε μάλιστα καί μία συνταγή: "Θά πεις στήν Α. ν' άγοράζη λαχανίδες, νά τίς βράζη καί νά τίς τρώη μέ λάδι, γιατί κάνουν πολύ καλό στήν έντερική λειτουργία.
Κι άν τό έντερο δουλεύη καλά, αίματώνεται καλύτερα κι ό έγκέφαλος".
Σήμερα, τό τρίτο παιδί τής Α. είναι ήδη έντεκα χρονών, ένα υγιέστατο καί χαριτωμένο πλάσμα τοΰ Θεού. γιά τό όποίο οί γονείς του ευχαριστούν τό Θεό καί τό Γέροντα Πάίσιο, τόν όποιο εύλαβοΰνται ιδιαίτερα.
Πηγή: ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΩΝ-Γέροντας ΠΑΪΣΙΟΣ ό ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ (1924-1994)
Επιμέλεια εκδόσεως Νικόλαος Α. Ζουρνατζόγλου, επισμηναγός ε.α.
Θεσσαλονίκη 2005-Β' Έκδοση, σελ. 146-147
Ή αποτελεσματική θεραπεία των ουρολοιμώξεων.
Σε άλλη συνάντησή μου μέ τό Γέροντα στό κελλί του, τήν Παναγούδα, είπα. ως παράπονο, ότι ή γυναίκα μου είναι απρόσεκτη καί σπάζει ποτήρια.
"Πόσα σπάζει είπες, ένα, δύο; Δέ σπάζει δέκα; " Μοΰ είπε χαμογελώντας καί κατέληξε:
"'Άς σπάζει όσα θέλει, άρκεΐ νά υπάρχει ειρήνη στό σπίτι σας".
Τού άνέφερα έπίσης ότι πάσχω άπό ούρολοιμώξεις συχνά. Μοϋ έδωσε τήν έξης συνταγή:
"Θά βράζεις ένα κιλό κριθάρι σε πέντε κιλά νερό. Όταν δής ότι τό κριθάρι άρχίζει ν' άποφλοιώνεται, νά σταματάς τό βράσιμο. Άπό τό βρασμένο κριθάρι νά πίνης ένα ποτήρι τού νερού, πρωί, μεσημέρι, βράδυ, πρό τού φαγητού. Γιά νά διατηρήται, πρέπει νά τό βάζης στό ψυγείο. Όταν τό βγάζης άπό τύ ψυγείο, βράσ' τό λίγο καί μετά πιές το".
Μού άνέφερε πώς ένα κοριτσάκι πέντε ετών πού έπασχε άπό ούρολοιμώξεις καί κινδύνευε νά πεθάνη, μέ τό ζωμό τού κριθαριού έγινε καλά.
Τήν ονόμασαν οί δικοί της «κριθαρού». Πράγματι, δοκίμασα κι εγώ τύ ζωμό άπό κριθάρι καί θεραπεύτηκα.
Συνέστησα τή χρήση του σέ γνωστούς μου, πού έπασχαν άπό ούρολοιμώξεις καί προστάτη, οί οποίοι, όπως μοϋ είπαν, θεραπεύτηκαν.
'Άλλη φορά είπα στό Γέροντα: "Γέροντα έχω κάνει δύο εγχειρήσεις προστάτη".
Μού απάντησε: "Μή μιλάς καθόλου- μήν τό πής ούτε τού παπά. Πήρες δύο φράγκα άπό τό Θεό, ένώ οί άλλοι δέν έχουν πάρει τίποτα".
Πηγή: ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΩΝ-Γέροντας ΠΑΪΣΙΟΣ ό ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ (1924-1994)
Επιμέλεια εκδόσεως Νικόλαος Α. Ζουρνατζόγλου, επισμηναγός ε.α.
Θεσσαλονίκη 2005-Β' Έκδοση, σελ. 270
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου