Συγκεκριμένα, οι τέσσερις αυτές πηγές εσωτερικής έντασης είναι:
– Το κουρδικό: είναι αναγκαίο να αναγνωριστεί πλήρως η τουρκική ταυτότητα εντός του τουρκικού κράτους.
– Η ιστορική ένταση ανάμεσα στην σουνιτική πλειοψηφία και τη μειοψηφία των Αλεβιτών.
– Η ένταση ανάμεσα σε αυτούς που υποστηρίζουν το πολιτικό Ισλάμ και σε αυτούς που υποστηρίζουν τον αυστηρά κοσμικό χαρακτήρα του τουρκικού κράτους.
– Η απεξάρτηση της δημόσιας διοίκησης από το πολιτικό σύστημα.
Η Τουρκία, υποστηρίζει ο Dervis, πρέπει να αξιοποιήσει τα δημοκρατικά αντανακλαστικά της και όλες οι πλευρές πρέπει να διαχειρίζονται αυτές τις εντάσεις με προσοχή, σεβασμό στη διαφορετικότητα και την προσωπική ελευθερία.
Δεδομένων των ταραχών που συμβαίνουν τώρα στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, ο Dervis υποστηρίζει ότι η Τουρκία δεν πρέπει να ανακατευτεί στα εσωτερικά ζητήματα αυτών των χωρών και ότι πρέπει να παραμείνει προσηλωμένη στην Ευρώπη, παρά το γεγονός ότι οι ενταξιακές διαδικασίες δεν προχωρούν.
Βέβαια δεν μπορεί να παραμείνει αδιάφορη απέναντι στις ταραχές αυτές, καθώς μάλιστα την επηρεάζουν και αυτήν.
Η ανθρωπιστική βοήθεια που παρέχει είναι σημαντική, αλλά πάνω από όλα, οι ηγέτες της Τουρκίας πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι η μόνη προστασία απέναντι στο ενδεχόμενο να συμβούν παρόμοια γεγονότα στη χώρα είναι μια δυναμική δημοκρατία και η εφαρμογή μιας εξωτερικής πολιτικής που θα προωθεί την ειρήνη και τη δημοκρατία.
mignatiou.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου