Φαίνεται ότι εφέτος, για πρώτη φορά από την μεταπολίτευση, η συνηθισμένη πορεία προς την αμερικανική Πρεσβεία κατά τις εκδηλώσεις της 17ης Νοεμβρίου, θα αλλάξει κατεύθυνση και θα οδεύσει προς την γερμανική Πρεσβεία.
Και τούτο διότι, το συμφέρον των ΗΠΑ επιβάλλει στήριξη σε αλλαγή πλεύσης της ελληνικής πολιτικής, ταυτιζόμενη με τις θέσεις της αντιμνημονιακής αντιπολίτευσης της Ελλάδας, στο σύνολό της.
Οι τοποθετήσεις των Αμερικανών κυβερνητικών αξιωματούχων, αλλ’ ιδίως του CSIS (Κέντρου Στρατηγικών και Διεθνών Μελετών) που καθορίζει κατ’ ουσία την αμερικανική εξωτερική πολιτική, φαίνονται ειλικρινείς. Επειδή επιθυμούν τον προσεταιρισμό της Ελλάδας στην συμμαχία κατά του Βερολίνου, προκειμένου βέβαια να εξυπηρετηθούν τα αμερικανικά συμφέροντα.
Ο αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα ήταν σαφής στις χθεσινές δηλώσεις του, δίπλα στον Αντώνη Σαμαρά:
Η λιτότητα δεν μπορεί να είναι η λύση για την Ελλάδα, είπε.
Ο αντιπρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών κ. Τζο Μπάιντεν ήταν επίσης σαφής στην συνέντευξη που παραχώρησε στην «Καθημερινή» της Πέμπτης.
Εξέφρασε την στήριξή του στις προσπάθειες της Αθήνας για έξοδο από την κρίση και δεσμεύθηκε ότι οι ΗΠΑ θα πιέσουν για αλλαγή της ευρωπαϊκής οικονομικής συνταγής λιτότητας.
Και όλα αυτά όχι φυσικά επειδή μας αγάπησαν αιφνιδίως, ούτε επειδή μας συμπονούν για όσα υφιστάμεθα, αλλά επειδή «η Ουάσινγκτον θα ενθαρρύνει την υιοθέτηση πολιτικών που μειώνουν την ανεργία στην Ευρωζώνη, καθώς η ισχυρή ευρωπαϊκή οικονομία είναι απαραίτητη για την απρόσκοπτη ανάκαμψη της αμερικανικής», όπως διευκρίνισε ο κ. Μπάιντεν.
Έχουμε επομένως ταύτιση στόχων.
Η πρώτη αντίδραση θα ήταν, αφού το συμφέρον μας είναι να υποστηρίξουμε τις αμερικανικές προσπάθειες, να συνδεθούμε με την πολιτική των ΗΠΑ ανατρέποντας την γερμανική πολιτική που οδηγεί σε ύφεση.
Το λέγει με απροκάλυπτο τρόπο και το Bloomberg, μεταδίδοντας ότι «η επίσκεψη μπορεί να δώσει στον Έλληνα πρωθυπουργό την ευκαιρία να στείλει μήνυμα στην Άνγκελα Μέρκελ για χαλάρωση της λιτότητας».
Πρέπει επομένως να εγκαταλείψουμε την ευρωπαϊκή (δηλαδή, γερμανική) πορεία της Ελλάδας και το ευρώ, και να στραφούμε στη ζώνη του δολαρίου, όπως υποστηρίζει η αντιμνημονιακή -Δεξιά και Αριστερά- ελληνική αντιπολίτευση;
Ο Σπυρίδων Μαρκεζίνης, στην εισαγωγή του πολύτομου έργου του "Πολιτική Ιστορία της Ελλάδος", γράφει πως ο ικανός πολιτικός συνδέει τα συμφέροντα της χώρας του με τα συμφέροντα του κατ’ εκείνη την εποχή ισχυρού. Και είναι απολύτως ορθή σύσταση.
Ποιος όμως είναι ο ισχυρός σήμερα, ο οποίος θα προστατεύσει την Ελλάδα από την μήνη των άλλων ισχυρών;
Αν υπήρχε μόνον ένας "ισχυρός" τότε δεν θα υπήρχε ζήτημα επιλογής – ούτε που θα μας ρωτούσε άλλωστε, τι είναι αυτό που μας συμφέρει.
Όταν όμως υπάρχουν πολλοί ισχυροί, τι γίνεται;
Μας προειδοποιεί γι’ αυτό, με πολύ έμμεσο τρόπο, αλλά κατανοητό, το άρθρο της γερμανικής οικονομικής εφημερίδας "Der Handelsblatt" -που δημοσιεύθηκε εχθές στην voria.gr-, το οποίο μας υπενθυμίζει:
«Μετά την ανάληψη της εξουσίας (ο Α. Σαμαράς) τον Ιούνιο του 2012 αναγκάστηκε αρχικά να εργαστεί επειγόντως για την ανάκτηση της εμπιστοσύνης των Ευρωπαίων εταίρων, η οποία διακυβεύθηκε από τον προκάτοχό του Γιώργο Παπανδρέου. Γιατί μόνο με τη δανειακή τους βοήθεια μπορεί η Ελλάδα να επιβιώσει και να διασφαλίσει το μέλλον της στην Ευρωζώνη», και τονίζει ότι αυτός είναι και ο λόγος που τα πρώτα ταξίδια του κ. Σαμαρά στο εξωτερικό έγιναν στο Βερολίνο και στο Παρίσι.
Εδώ είναι λοιπόν όλη η ουσία του ταξιδιού στις ΗΠΑ:
Είναι διατεθειμένες να παράσχουν στην Ελλάδα αυτά που θα χάσει εγκαταλείποντας την Γερμανία, αφού όπως λέγει ο αρθρογράφος της γερμανικής εφημερίδας «μόνο με τη δανειακή τους βοήθεια (των Ευρωπαίων) μπορεί η Ελλάδα να επιβιώσει»; Οι ΗΠΑ θέλουν να συμπορευθούμε.
Μπορούν να υποκαταστήσουν τους δανειστές μας;
Στην στήλη υπενθυμίζουμε τακτικά, το μεγάλο μας δίλημμα.
Η Γερμανία είναι το "αφεντικό" της Ευρώπης και την έχουμε ανάγκη για την διαχείριση του χρέους μας. Αλλά, οι ΗΠΑ είναι το "αφεντικό" στο ΝΑΤΟ και της Μεσογείου, όπου εκεί βρίσκονται τα ενεργειακά αποθέματα της χώρας μας και όπου η Γερμανία δεν έχει λόγο (όπως φαίνεται ότι μοιράστηκαν οι σφαίρες επιρροής).
Ο μισός πολιτικός κόσμος της χώρας μάς στρέφει προς την μια πλευρά, ο άλλος μισός προς την άλλη (ποιοι είναι ανυστερόβουλοι και ποιοι όχι, το μαθαίνουν οι λαοί μετά από χρόνια). Να γιατί την λύση μπορεί να την δώσει μόνον η σύνθεση των δύο αντιθέτων απόψεων, με κυβέρνηση εθνικής ενότητας. Αλλιώς, θα "τραβιόμαστε" πότε από εδώ πότε από εκεί, εξυπηρετώντας περισσότερο τα συμφέροντα άλλων, παρά τα δικά μας.
Ο Μακεδών
Πηγή: voria.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου