Πολύς θόρυβος γίνεται για τις αντιδράσεις της Τουρκίας σε σχέση με την εξόρυξη φυσικού αερίου στο περιβόητο κοίτασμα «Λεβιάθαν» της Ανατολικής Μεσογείου.
Πρόκειται για κοίτασμα μέσα στα νερά της Κύπρου και οι Τούρκοι δεν παύουν να εξαπολύουν τις γνωστές απειλές.
Αρέσκονται οι Τούρκοι να απειλούν διαρκώς με πόλεμο και να κραδαίνουν στο χέρι το στιλέτο.
Αλλά βέβαια όπως λένε και οι Άγγλοι: «Όποιος κραδαίνει το στιλέτο, δε φοράει στο κεφάλι του το στέμμα».
Δεν είναι, δηλαδή, φοβερός.
Οι Τούρκοι δε φοβίζουν κανέναν. Παρά μόνον αυτούς που δε γνωρίζουν τις ειδικές αδυναμίες της γείτονος.
Σε περίπτωση πολέμου - μη γένοιτο! - είναι σχεδόν ασφαλές ότι ο γίγαντας που λέγεται Τουρκία θα γκρεμιστεί στα πήλινα πόδια του.
Οι Τούρκοι έχουν άλυτα προβλήματα μηδενικής εσωτερικής συνοχής.
Προβλήματα όχι τωρινά.
Προβλήματα που είναι ιστορικά και είναι σαν μούμιες στο σαλόνι τους.
Το πρόβλημα είναι ιστορικό, αλλά είναι και βαθιά διαβρωτικό για μια χώρα που θέλει να ισχυρίζεται ότι θέλει να είναι ηγέτιδα.
Όταν έχεις ρωγμές στα θεμέλια, δεν πρέπει να θέλεις να υψώσεις τέσσερα και πέντε πατώματα.
Αρέσει στους Τούρκους να μιλάνε για πόλεμο.
Φαίνεται, όμως, να ξεχνούν τις δεκάδες υπάρχουσες κερκοπόρτες στα μήκη και στα πλάτη της χώρας τους.
Η Τουρκία διαθέτει κερκόπορτες που μέλλει να ανοίξουν κάποια μέρα με κόστος που θα φτάσει στη διάλυση: το μοιραίο που θέλει να έρθει, γιατί η ίδια η Τουρκία βιάζεται να τεθεί αντιμέτωπη με όλους και φυσικά με την ίδια την Τουρκία: τον εαυτό της!
Σκάβει πηγάδια η Τουρκία για να πέσουνε μέσα οι άλλοι.
Αλλά βέβαια οι ίδιοι οι Τούρκοι λένε συχνά μια παροιμία: «Kim eser derin kuyu, o düşer yűzűnkuyu».
«Όποιος σκάβει το βαθύ πηγάδι, πέφτει εκεί μέσα ο ίδιος».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου