Εκτόξευση συριακού Βαλλιστικού Βλήματος Βραχέου Βεληνεκούς (SRBM) Ζelzal στις 11 Ιουλίου 2012, πανομοιότυπου των τουρκικών J-600T Yildirim.
Μια από τις επιπτώσεις της συριακής Αραβικής Άνοιξης θα μπορούσε να είναι η πιθανή χρήση των Όπλων Μαζικής Καταστροφής (Weapons of Massive Destructions – WMD), που διαθέτει το καθεστώς του Assad.
Τα Όπλα Μαζικής Καταστροφής περιλαμβάνουν το σύνολο των πυρηνικών, χημικών και βιολογικών όπλων, καθώς και τα μέσα μεταφοράς τους (βαλλιστικά βλήματα εδάφους-εδάφους, οπλικά συστήματα πυροβολικού, αεροσκάφη για μεταφορά και ρήψη χημικών, κτλ). Στην περίπτωση της Συρίας δεν υφίσταται πυρηνικό οπλοστάσιο.
Υπάρχουν πολύ περιορισμένες αναφορές ανοικτών πηγών για τη δυνατότητα διεξαγωγής βιολογικού πολέμου.
[1] Υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις, σύμφωνα με τις οποίες, η Συρία έχει τη δυνατότητα διεξαγωγής χημικού πολέμου και πιθανόν στη διάρκεια της δεκαετίας του 1980 έχει αναπτύξει το πλέον προηγμένο πρόγραμμα χημικών όπλων στη Μέση Ανατολή.
Το συριακό βαλλιστικό πρόγραμμα, που ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του 1970, έχει εξελιχθεί σε συνδυασμό με την ανάπτυξη των χημικών της όπλων.
Η Δαμασκός διαθέτει ένα από τα μεγαλύτερα βαλλιστικά οπλοστάσια στη Μέση Ανατολή, που αποτελείται από εκατοντάδες βλήματα εδάφους-εδάφους τύπου Scud.[1] Στις 27 Μαΐου 2005, η Συρία πραγματοποίησε μια δοκιμαστική εκτόξευση τριών βαλλιστικών βλημάτων τύπου Scud (ένα Scud-B με βεληνεκές 300 χλμ. και δύο Scud-D με βεληνεκές 700 χλμ.).
Μάλιστα, το ένα κατέπεσε στην τουρκική επαρχία Hatay, ενώ ένα άλλο στην Ανατολική Μεσόγειο.[2] Επομένως, η εκτίμηση για τα συριακά WMD είναι ότι «Η Δαμασκός διαθέτει βαλλιστικά βλήματα εδάφους-εδάφους με βεληνεκές τουλάχιστον 700 χλμ,, που μπορούν να φέρουν χημικές κεφαλές».
Ήδη, από το 2002 και μετά τον πόλεμο του Αφγανιστάν (τέλη του 2001), ο πρώην Αμερικανός πρόεδρος George W. Bush χρησιμοποιούσε τη φράση «άξονας του κακού» (Axis of Evil), προκειμένου να καταδείξει τις χώρες που θεωρούσε ότι προωθούσαν τη διεθνή τρομοκρατία ή ανέπτυσσαν Όπλα Μαζικής Καταστροφής. Μεταξύ των κρατών που ανέφερε ο ίδιος ή άλλοι Αμερικανοί αξιωματούχοι ως «χώρες του άξονα του κακού» ήσαν: το Ιράκ, το Ιράν, η Συρία, η Λιβύη, η Βόρεια Κορέα και η Κούβα.
[3] Από την πλευρά του, το Ισραήλ υποστηρίζει ότι «η Συρία, επειδή δεν μπορεί να αντιμετωπίσει το συμβατικό οπλοστάσιο των ισραηλινών ενόπλων δυνάμεων, επενδύει στην κατασκευή και στην απόκτηση Όπλων Μαζικής Καταστροφής».
Μάλιστα, το Σεπτέμβριο του 2007, η ισραηλινή πολεμική αεροπορία διεξήγαγε αεροπορική επιδρομή κατά στόχου εντός της Συρίας και κατέστρεψε τις εγκαταστάσεις του Al-Kibar, στις οποίες, σύμφωνα με τους αμερικανο-ισραηλινούς ισχυρισμούς, «είχε κατασκευασθεί πυρηνικός αντιδραστήρας με βορειοκορεατική βοήθεια».
Για το συγκεκριμένο θέμα, στις 9 Ιουνίου 2011, η Διεθνής Υπηρεσία Ατομικής Ενέργειας (International Atomic Energy Agency – IAEA) αποφάσισε την παραπομπή της Συρίας στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, επειδή «δεν γνωστοποίησε την ανάπτυξη του πυρηνικού της προγράμματος».
Σύμφωνα με πρόσφατη εκτίμηση του αμερικανικού πενταγώνου, «Δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι τα συριακά χημικά όπλα είναι λιγότερο ασφαλή, σε σχέση με το παρελθόν».
Ωστόσο, ο γραμματέας Τύπου του πενταγώνου, George Little, τόνισε μεταξύ άλλων ότι «Η συριακή κυβέρνηση έχει πολύ σοβαρή ευθύνη για την προστασία των χημικών όπλων…
Θα θέλαμε να τους προειδοποιήσουμε πριν αποφασίσουν να τα χρησιμοποιήσουν…
Αν κάποιοι Σύριοι αξιωματούχοι επιλέξουν να χρησιμοποιήσουν τα συριακά Όπλα Μαζικής Καταστροφής, τότε θα κληθούν να λογοδοτήσουν για τις πράξεις τους…
Παρακολουθούμε πολύ στενά, όχι μόνο οι Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά ολόκληρη η διεθνής κοινότητα, προκειμένου να βεβαιωθούμε ότι το καθεστώς αφενός θα διατηρήσει τον έλεγχο αυτών των αποθεμάτων, αφετέρου ότι δεν θα τα χρησιμοποιήσει».
[4]
Στις 22 Ιουλίου 2012, ισραηλινά ΜΜΕ ανέφεραν ότι «Οι ένοπλες δυνάμεις της Τουρκίας, του Ισραήλ και της Ιορδανίας έχουν τεθεί σε κατάσταση υψίστης ετοιμότητας, για το ενδεχόμενο που το συριακό καθεστώς αποφασίσει να μεταφέρει τα χημικά όπλα στη Hezbollah μέσω των συρο-λιβανικών συνόρων και της ελεγχόμενης από τους Λιβανέζους σιίτες κοιλάδας Bekaa…
Τα αποθέματα των συριακών χημικών όπλων φυλάσσονται στη βάση al-Safira (νοτιοανατολικά από το Χαλέπι) και η φρουρά λαμβάνει εντολές κατευθείαν από τον Bashar al-Assad…
Η στρατιωτική ηγεσία των ΗΠΑ και του Ισραήλ προτιμούν να επέμβουν ώστε να σταματήσει αυτή η μεταφορά προς το Λίβανο, καθότι πιθανόν να σήμαινε την έναρξη εχθροπραξιών μεταξύ του Ισραήλ και της Hezbollah…
Προς το παρόν, δεν είναι σαφές αν ο πρόεδρος Assad έχει αποφασίσει να παραδώσει τα συριακά χημικά όπλα στη Hezbollah, αλλά ούτε και αν ο ηγέτης της οργάνωσης, Hassan Nasrallah, αποφάσισε να τα αποδεχτεί».
Την ίδια ημέρα (22 Ιουλίου), ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Άμυνας του Ισραήλ, Binyamin Netanyahu και Ehud Barak, δήλωσαν ότι «Το Ισραήλ θα πρέπει να ενεργήσει άμεσα αν το συριακό καθεστώς καταρρεύσει, χωρίς να υπάρξει κίνδυνος τα χημικά όπλα και τα βαλλιστικά βλήματα της Συρίας να πέσουν στα χέρια οργανώσεων, όπως η Hezbollah ή η Al Qaeda».
[5] Επιπρόσθετα, στις 24 Ιουλίου 2012, σύμφωνα με ανακοίνωση του Ελεύθερου Συριακού Στρατού, «Μία ημέρα μετά από την απειλή της Δαμασκού ότι θα τα χρησιμοποιήσει σε περίπτωση που δεχτεί επίθεση από το εξωτερικό, το καθεστώς Assad μετέφερε χημικά όπλα στα αεροδρόμια των συνόρων της Συρίας».
[6]
Με δεδομένη πλέον τη δυνατότητα διεξαγωγής χημικού πολέμου από τις συριακές ένοπλες δυνάμεις, αφού το συριακό καθεστώς παραδέχτηκε για πρώτη φορά ότι διαθέτει χημικά όπλα, εκτιμάται ότι αυτά θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν:
- Κατόπιν διαταγής του Assad, για την αντιμετώπιση του Ελεύθερου Συριακού Στρατού ή των αντικαθεστωτικών πολιτών συγκεκριμένης περιοχής εντός της συριακής επικράτειας ή ακόμη και κατά γειτονικής χώρας σε περίπτωση έναρξης εχθροπραξιών.
- Για παράδειγμα, κατά γειτονικών χωρών εντός του βεληνεκούς των βαλλιστικών της βλημάτων, όπως της Τουρκίας, του Ισραήλ, της Κύπρου, της Ιορδανίας, της Σαουδικής Αραβίας, κτλ, εφόσον αναπτυχθούν δυνάμεις περιμετρικά της Συρίας με σκοπό τη στρατιωτική επέμβαση, τη στοχοποίηση των καθεστωτικών δυνάμεων και την ανατροπή του αλαουιτικού καθεστώτος.
- Στην περίπτωση που ο Ελεύθερος Συριακός Στρατός καταλάβει κάποιες εγκαταστάσεις WMD και αποφασίσει να τα χρησιμοποιήσει κατά των καθεστωτικών δυνάμεων.
- Στην περίπτωση στοχοποίησής τους από δυνάμεις άλλων χωρών (τυχαία, εκούσια ή λόγω έλλειψης στρατιωτικών πληροφοριών), μετά ή λίγο πριν την έναρξη εχθροπραξιών.
- Αν ένα μέρος των WMD περιέλθει στην κατοχή μη κρατικών δρώντων, μετά ή πριν την κατάρρευση του καθεστώτος.
[1] Federation of American Scientists (FAS), Deputy Director for National Intelligence Analysis, “Unclassified Report to Congress on the Acquisition of Technology Relating to Weapons of Mass Destruction and Advanced Conventional Munitions”, December 31, 2006, p. 6.
[2] GlobalSecurity, Weapons of Massive Destruction, Syria, Missile Programs, Scud-D
[2] GlobalSecurity, Weapons of Massive Destruction, Syria, Missile Programs, Scud-D
[3] Βασίλης Γιαννακόπουλος, «Αραβική Άνοιξη – Μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική», 2012, σ. 36
[4] Claudette Roulo, American Forces Press Service, “Little: Syrian Chemical Weapons Appear Secure”, July 13, 2012
[5] Debkafile Exclusive Report, “Two hours for Syrian chemical weapons to reach Lebanon. Four armies prepared”, July 22, 2012
[6] Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ, «Συρία: Στα σύνορα τα χημικά όπλα του Άσαντ», 24 Ιουλίου 2012
Βασίλης Γιαννακόπουλος, συγγραφέας του βιβλίου «Αραβική Άνοιξη – Μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική», στο οποίο περιγράφονται και αναλύονται οι εξεγέρσεις του αραβικού λαού από τα μέσα Δεκεμβρίου του 2010, για την ανατροπή των αυταρχικών καθεστώτων, καθώς και οι συνέπειες για την κατάσταση ασφάλειας, την ενεργειακή ασφάλεια, τη ναυτιλία, την αναβάθμιση του περιφερειακού ρόλου της Τουρκίας, τα μαζικά μεταναστευτικά ρεύματα, κτλ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου