Τη στιγμή που ο υπουργός Παιδείας Νίκος Φίλης στρέφεται κατά της Εκκλησίας, ο “πατριώτης” Αντώνης Ρέμος εκθειάζει τον Κεμάλ Ατατούρκ και υποστηρίζει σαφώς την ελληνοτουρκική φιλιά ο Τούρκος Πρόεδρος Ρ.Τ. Ερντογάν έδινε στη Νέα Υόρκη ρεσιτάλ μεγαλοϊδεατισμού και προσπαθούσε να περάσει το μήνυμα της νέο-οθωμανικής αυτοκρατορίας που προσπαθεί να στήσει παρασύροντας μάλιστα και τον Έλληνα πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα.
Το τι συνέβη στην Ελλάδα με τις δηλώσεις Φίλη και Ρέμου δεν έχει σχέση με τα όσα έπραξε στο κέντρο του κόσμου, τη Νέα Υόρκη ο Τούρκος Πρόεδρος. Είναι όμως ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα του ξεπεσμού στην Ελλάδα και του ποιου έχουμε απέναντι μας και πώς συμπεριφέρεται.
Ας πάρουμε λοιπόν τα πράγματα από την αρχή. Ο υπουργός Παιδείας προκάλεσε την αντίδραση της Εκκλησίας και όχι μόνο, για πολλοστή φορά είναι η αλήθεια, αναρωτώμενος δημοσίως “που ήταν η εκκλησία στη Χούντα; Πού ήταν η Εκκλησία στην κατοχή; Δεν μπορούμε να προσκυνάμε και να λέμε ότι είναι εκ προοιμίου ιερά. Δεν είναι ιερά, ανθρώπινο είναι η Εκκλησία».
Η αντίδραση από την Εκκλησία και τον Αρχιεπίσκοπο ήταν άμεση και αιχμηρή. Με επιστολή του προς τον Πρόεδρο της Βουλής Νίκο Βούτση χαρακτήρισε τις απόψεις του κ. Φίλη ανιστόρητες, συμπλεγματικές και προσβλητικές για την κοινωνία που μάλλον χωρίς συναίσθηση ατυχώς εκφέρονται.
Ακόμη και το ιστορικό στέλεχος της Αριστεράς, ο Μανώλης Γλέζος επιτέθηκε στον υπουργό Παιδείας, βάζοντας τα πράγματα στη θέση τους σε σχέση με το ρόλο της Εκκλησίας. «Όποιος καταφέρεται εναντίον της Εκκλησίας για τη δήθεν αδράνειά της στη διάρκεια της Κατοχής είναι βλάσφημος.
Όταν ο Στρατηγός Σταυράκος, διοικητής στρατιωτικός των Αθηνών και της Αττικής, κάλεσε τους δημάρχους, τις αρχές και τους περιφερειάρχες να έρθουν στους Αμπελοκήπους για να παραδώσει τα κλειδιά της πόλης στους κατακτητές, ο Αρχιεπίσκοπος τότε αρνήθηκε και δήλωσε ότι η ‘’Εκκλησία παρίσταται στην απελευθέρωση των λαών και όχι στη σκλαβιά τους’’», είπε ο Μανώλης Γλέζος.
Είναι γνωστός ο ρόλος της Εκκλησίας στην Κατοχή και στην Τουρκοκρατία. Μόνο ο κ. Φίλης και ορισμένοι ομοϊδεάτες του τον αγνοούν ή δεν θέλουν να τον αποδεχτούν.
Και πριν η κοινωνία συνέλθει από το σοκ των δηλώσεων του κ. Φίλη, ήρθε ο γνωστός καλλιτέχνης Αντώνης Ρέμος να ταράξει τα νερά της Ιστορίας.
Σε συνέντευξη που παραχώρησε στην τουρκική εφημερίδα Hurriyet εξέφρασε την λατρεία του για τον Κεμάλ Ατατούρκ και την προσήλωσή του στην ελληνοτουρκική φιλία μιλώντας για «κοινές αναμνήσεις». Επιβεβαίωσε ο γνωστός τραγουδιστής το καλύτερα να μασάς, παρά να μιλάς.
Αγνοεί και αυτός, όπως ο κ. Φίλης (στα θέματα της Εκκλησίας ή της γενοκτονίας των Ποντίων) την εθνοκάθαρση του 1922 στην Μικρά Ασία, την δεύτερη εθνοκάθαρση της Κωνσταντινούπολης του 1955 και την εισβολή και τα εγκλήματα πολέμου του 1974 στην Κύπρο.
Τα δύο αυτά περιστατικά δείχνουν μία “κρίση” στην Ελλάδα. Και δεν μιλάμε για κρίση οικονομική, αλλά για κρίση ταυτότητας, ιστορίας, πολιτισμού κ.α. Πιθανόν και κάποιοι σκόπιμα να την καλλιεργούν με συγκεκριμένο σκοπό. Οι Έλληνες όμως έχουμε καθήκον να προστατεύσουμε την ιστορία μας, τις αρχές και τις αξίες μας για να καταφέρουμε να επιβιώσουμε ως Έθνος και λαός.
Τη στιγμή λοιπόν που συμβαίνουν αυτά στην Ελλάδα ο Τούρκος Πρόεδρος έδειχνε στη Νέα Υόρκη ποιες είναι οι βλέψεις τους. Επέβαλε το δικό του πρωτόκολλο, κάτι που πέρασε σχεδόν απαρατήρητο ή στα ψιλά παρασύροντας ακόμη και τον Αλέξη Τσίπρα.
Έκλεισε μία αίθουσα στο ξενοδοχείου όπου διαμένει, κουβάλησε πορσελάνες από την Τουρκία και τοποθέτησε δύο σημαίες, μία της Τουρκίας και μία της Τουρκικής προεδρίας στο πίσω μέρος του σαλονιού όπου θα συναντούσε τους προσκεκλημένους του.
Σε καμία επίσημη συνάντηση στον κόσμο, ακόμη και όταν συναντάται Πρόεδρος με πρωθυπουργό δεν τοποθετούνται δύο σημαίες της ίδιας χώρας. Τοποθετούνται οι σημαίες των χωρών των ηγετών στην κάθε πλευρά. Ο Ρ.Τ. Ερντογάν όμως έχει επιβάλει δικό του πρωτόκολλο το οποίο καλά να επιβάλει στο “Λευκό Σαράι”, αλλά και στη Νέα Υόρκη; Κι όμως έτσι είναι.
Ο Αλέξης Τσίπρας συναντήθηκε με τον Ρ.Τ. Ερντογάν σε φόντο δύο μεγάλων τουρκικών σημαιών δείχνοντας πώς αποδέχεται το τουρκικό πρωτόκολλο. Ελπίζουμε όχι και τις θέσεις της Άγκυρας στις αξιώσεις που εγείρει στο Αιγαίο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου