Γράφει ο Πολυδεύκης
Το αμερικανικό ΠΝ ανακοίνωσε στις 14-09-2016 ότι το Ιράν απείλησε δύο αεροσκάφη τα οποία περιπολούσαν στα Στενά του Ορμούζ.
Συγκεκριμένα, στις 10-09-2016, η ιρανική αεράμυνα προειδοποίησε τα αμερικανικά μαχητικά πως πλησιάζουν τον ιρανικό εναέριο χώρο και ότι αν συνεχίσουν θα καταρριφθούν, ενώ την ίδια στιγμή τα οπλικά συστήματα των ιρανικών ακτών είχαν εγκλωβίσει τους στόχους στα RADAR τους.
Σύμφωνα με τον Διοικητή του 5ου Αμερικανικού Στόλου, B. URBAN, η κίνηση αυτή ήταν «μη επαγγελματική», όχι ωστόσο και «μη ασφαλή» αφού τα αεροσκάφη επιχειρούσαν εκτός του φακέλου των πυραύλων εδάφους αέρος που διαθέτει το Ιράν.
Είναι γνωστό πως μετά την ύφεση των κυρώσεων για το Ιράν, αρκετοί είναι αυτοί που επιχειρούν να προσεγγίσουν την Τεχεράνη, μεταξύ των οποίων δυτικές χώρες και οι ίδιες οι ΗΠΑ.
Ωστόσο αυτή η κατάσταση αποτελεί έναν ευχάριστο πονοκέφαλο για το καθεστώς της ισλαμικής δημοκρατίας, η οποία πρόσφατα υπέγραψε συμφωνία με την κινεζική SINOPEC για την περεταίρω ανάπτυξη του διυλιστηρίου ABADAN.
Η προτίμηση του Ιράν προς την Ανατολή είναι κάτι παραπάνω από διαφαινόμενη, αφού ο σχεδιαζόμενος «Νέος Δρόμος του Μεταξιού» θα οδηγήσει σε υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης της χώρας, ενώ θα διευρύνει και την αγορά για την προώθηση φυσικού αερίου και πετρελαίου προς τις Κίνα και Πακιστάν που έχουν υψηλές ενεργειακές ανάγκες.
Οι ΗΠΑ δεν επιθυμούν απλά να εμποδίσουν την απώλεια συμβολαίων για τις αμερικανικές επιχειρήσεις στην Τεχεράνη, αλλά πολύ περισσότερο θέλουν να συγκρατήσουν τον έλεγχο που ασκούν μέχρι σήμερα στην Κεντρική και ΝΑ Ασία.
Αυτός είναι και ο λόγος που ο αμερικανικός δάκτυλος παραμένει προσκολλημένος σε Αφγανιστάν, Πακιστάν, Ιράκ και κράτη της ΝΑ Ασίας. Δεν είναι απλά μία αντιπαράθεση κρατών, αλλά αντιπαράθεση κόσμων: Δύσης και Ασίας.
Ωστόσο η Ουάσιγκτον σε καμία περίπτωση δεν επιθυμεί να εμπλακεί σε θερμά επεισόδια με την Τεχεράνη και σέβεται την απειλή που προέρχεται από την αποτελεσματικότητα των όπλων του Ιράν και την αποφασιστικότητα που έχει επιδείξει η Τεχεράνη στην προστασία του εναέριου χώρου της.
Αλήθεια πόσο αντιδιαμετρική είναι η πορεία μίας χώρας που προέρχεται από σκληρές οικονομικές κυρώσεις (το αναφέρω πριν προλάβει κάποιος να πει για τα έσοδα που διαθέτει το Ιράν από τα πετρέλαια) σε σχέση με την Ελλάδα (όχι μόνο την Ελλάδα της κρίσης, αλλά ακόμα και την Ελλάδα των «παχέων αγελάδων».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου