Τι σχέση μπορεί να ΄χει το Θωρηκτό Γ. ΑΒΕΡΩΦ με την αναβάθμιση των F-16, τα F-35, τα Mirage 2000, τα όπλα τους και γενικώς με τον εκσυγχρονισμό της Πολεμικής Αεροπορίας, σε σχέση πάντα με την τουρκική απειλή;
Το Θωρηκτό Γ. ΑΒΕΡΩΦ έχει πολλά χρόνια τώρα απαντήσει στο ερώτημα αν η ποσότητα είναι πάνω από την ποιότητα στην μάχη.
Το Θωρηκτό Γ. ΑΒΕΡΩΦ ήταν η πρώτη περίπτωση “πολλαπλασιαστή ισχύος”.
Αυτό μάλλον αναζητούμε στον εναέριο χώρο του Αιγαίου σήμερα γιατί την Τουρκία σε αριθμούς αγορών δεν θα μπορέσουμε να την αντιμετωπίσουμε ποτέ.
Δεν μπορούμε να αγοράσουμε 100 F-35 και δεν νομίζουμε ότι ακόμη κι αν το κάναμε θα εξασφαλίζαμε την ζητούμενη ισορροπία.
Θέλουμε να αναβαθμίσουμε τα F-16 για να εξασφαλίσουμε την “ποσότητα” στην αποστροπή, αλλά ίσως θα ΄πρεπε να συζητάμε ήδη με την ποιότητα των όπλων που διαθέτουμε.
Το πως θα αντιμετωπίσουμε την τουρκική απειλή με τα F-35 αλλά και τους S-400, αν τελικά τους πάρουν οι Τούρκοι, δεν μπορεί να το βλέπουμε αποσπασματικά.
Κάποια στιγμή θα πρέπει επίσης να ασχολούμαστε όχι μόνο με τους τύπους των αεροσκαφών και τους ελιγμούς τους στην καθημερινότητα των αναχαιτήσεων, αλλά και με το τι μπορεί πραγματικά να κάνουν αυτά στην απευκταία περίπτωση που η κατάσταση “ξεφύγει”.
Θα πρέπει μάλλον να μας απασχολεί πόσο καλά και γρήγορα “βλέπουν” τις απειλές και ποια όπλα μπορούν να χρησιμοποποιήσουν αν τα πράγματα γίνουν πραγματικά δύσκολα.
Όπλα που θα κάνουν την Τουρκία να σκεφτεί πάρα πολύ, οποιαδήποτε “αταξία”.
Υπάρχουν στο ελληνικό οπλοστάσιο όπλα που μπορούν να την “πληγώσουν”.
Αυτό αναγκαστικά μας οδηγεί να κοιτάξουμε στις αποθήκες μας για να διαπιστώσουμε ποια και πόσα μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε, να καλύψουμε ανάγκες και να συντηρήσουμε όσα πρέπει να συντηρηθούν.
Κατά την άποψή μας -που είναι άποψη αεροπόρων κι όχι δική μας- αυτή είναι πολύ σοβαρότερη συζήτηση απ΄ αυτή που τις τελευταίες ημέρες γίνεται στην χώρα.
Όσο για τη συζήτηση που γίνεται ήδη για το επόμενο αεροσκάφος της ΠΑ: ελπίζουμε ότι αυτή τη φορά θα μας απασχολήσει σοβαρά όχι μόνο η τιμή πώλησης του, αλλά και το κόστος χρήσης του! Είναι πολύ σοβαρότερο από την τιμή πώλησης και στην ΠΑ το ΄χουν πλέον καταλάβει.
Είναι μάλλον καιρός να το καταλάβουν και οι πολιτικοί που επίσης πρέπει να μάθουν να “ψωνίζουν” και με επιχειρησιακά κριτήρια κι όχι μόνο με πολιτικά.
Επειδή δεν πρέπει και δεν μπορούμε να γράψουμε τίποτα παραπάνω, αυτό που πρέπει να αναζητηθεί στην ΠΑ είναι κάτι που θα κάνει την ποιοτική διαφορά.
Τι θα ΄ναι αυτό το γνωρίζουν καλύτερα οι Πτέραρχοι, οι οποίοι είναι καλό, τους προβληματισμούς τους να τους μεταφέρουν “προς τα πάνω”.
Το 1912 οι Τούρκοι έτρεμαν το “Σεϊταν-παπόρ” όπως έλεγαν τον ΑΒΕΡΩΦ, που μόνος του τους διέλυσε.
Το 2017 η ελληνική ΠΑ θα πρέπει να αναζητήσει τον δικό της “σατανά” και μάλιστα γρήγορα.
πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου