Παρασκευή 20 Οκτωβρίου 2017

Το «Μουσείο Ατατούρκ» και η ιστορική μνήμη

Η ενοχλητική αλογόμυγα στη διασταύρωση των οδών Αγ. Δημητρίου και Αποστόλου Παύλου στη Θεσσαλονίκη

Aπό τον 
Γιάννη Κουριανίδη*

Αν ψάξει κάποιος, σε ολόκληρο τον κόσμο, ένα προξενικό κτίριο μιας χώρας που να αποτελεί αξιοθέατο και τουριστική ατραξιόν για την πόλη που το φιλοξενεί, μάλλον θα δυσκολευτεί να εντοπίσει κάτι τέτοιο. Κι όμως, στην Ελλάδα υπάρχει!


Ο λόγος για το κτίριο του τουρκικού προξενείου της Θεσσαλονίκης, στην οδό Αγίου Δημητρίου. Ενα κτίσμα όπου έζησε κάποια χρόνια της ζωής του ο Μουσταφά Κεμάλ (ο επονομασθείς αργότερα «πατερούλης των Τούρκων», δηλαδή Ατατούρκ) και στο οποίο εσφαλμένα -αν όχι σκόπιμα- επικράτησε να θεωρείται το σπίτι όπου αυτός γεννήθηκε, παρόλο που είναι γνωστό πλέον ότι είχε γεννηθεί στο σημερινό χωριό Χρυσαυγή της επαρχίας Λαγκαδά.


Το 1935, με απόφαση του τότε δημοτικού συμβουλίου της Θεσσαλονίκης (δήμαρχος, ο Νικόλαος Μάνος), το κτίριο παραχωρήθηκε στο τουρκικό κράτος για τη στέγαση της προξενικής Αρχής του στην πόλη.

Έκτοτε, οι ένοικοί του έκαναν ό,τι ήταν δυνατόν για να το αναδείξουν ως το «Σπίτι του Κεμάλ», φέρνοντας προσωπικά αντικείμενά του από το μαυσωλείο του στην Τουρκία, αλλά και από το Τοπ Καπί! 


Δίνοντας, λοιπόν, νόημα στις λέξεις, κατάφεραν να το καθιερώσουν ως τόπο προσκυνήματος χιλιάδων, ετησίως, Τούρκων πολιτών, που δεν παραλείπουν να εντάξουν στο περιηγητικό πρόγραμμά τους στη χώρα μας και μια επίσκεψη στο «Σπίτι του Κεμάλ» (αν δεν είναι αυτός ο αποκλειστικός προορισμός τους!). Από το πολύ «λέγε, λέγε», μάλιστα, το πίστεψαν και οι δικοί μας, σε βαθμό που πλέον ελάχιστοι Ελληνες γνωρίζουν την ιστορική αλήθεια.



Είναι γνωστές, εξάλλου, οι παρενέργειες στο θυμικό των γειτόνων μας από την προβοκάτσια του Σεπτεμβρίου του 1955, με τη δήθεν βόμβα που «τοποθέτησαν Ελληνες» στο εν λόγω κτίριο, με αποτέλεσμα το πογκρόμ εναντίον του Ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης και τον τελικό ξεριζωμό του από τις πατρογονικές εστίες του.



Κι αν όλα αυτά ανήκουν στο παρελθόν, υπάρχει κάτι που σαν ενοχλητική αλογόμυγα ερεθίζει την καθημερινότητα των Θεσσαλονικέων που περνούν μπροστά από το τουρκικό προξενείο: Είναι εκείνη η επιγραφή που αναγράφει στα ελληνικά και τα αγγλικά «Μουσείο Ατατούρκ»!


Έτσι απλά, κυνικά, προκλητικά: «Μουσείο του πατέρα των Τούρκων».
Με το χαρακτηριστικό καφέ χρώμα των πινακίδων... αρχαιολογικού ή θρησκευτικού ενδιαφέροντος, ξεπροβάλλει ξαφνικά μπροστά μας, στη διασταύρωση των οδών Αγ. Δημητρίου και Αποστόλου Παύλου.


Μπορεί ο δήμαρχος της πόλης κ. Μπουτάρης να μην μπόρεσε ακόμη να υλοποιήσει το όραμά του για μετονομασία της δεύτερης σε «οδό Κεμάλ Ατατούρκ», αλλά την πινακίδα του μουσείου μάς τη μοστράρισε ξαφνικά. Εξάλλου είχε παραστεί και ο ίδιος προ ετών στα εγκαίνια του μουσείου, μέσα στον χώρο του τουρκικού προξενείου, που τέλεσε ο Θρακιώτης -τότε υφυπουργός Εξωτερικών της Ελλάδος- Ακης Γεροντόπουλος! Υστερα από λίγο ξεφύτρωσε και η πινακίδα.



Εκτοτε βρίσκεται εκεί, φυλασσόμενη από μια δυο διμοιρίες ΜΑΤ που κατοικοεδρεύουν με ζέστες και με κρύα έξωθεν του «ευαγούς ιδρύματος», σε πείσμα των ψηφισμάτων και των διαμαρτυριών δεκάδων προσφυγικών συλλόγων, που φέρουν στην ιστορική μνήμη τους βαρύ το φορτίο της Γενοκτονίας του Ελληνισμού «της καθ’ ημάς Ανατολής».


Πόντιοι, Θρακιώτες, Μικρασιάτες εξαναγκάστηκαν στη συγκατοίκηση του πόνου με την αναλγησία μιας μάνας πατρίδας που, για χάρη πολιτικών σκοπιμοτήτων, διαγράφει ή παραποιεί την ιστορική πραγματικότητα...

*Διευθυντής περιοδικού «Ενδοχώρα»

πηγη

Δεν υπάρχουν σχόλια: