Το μεγαλύτερο εμπόδιο ήταν και είναι οι αντιδράσεις τοπικών κοινωνιών που δεν θέλουν σε καμία περίπτωση να δουν στρατόπεδα που λειτουργούν για δεκαετίες στη περιοχή τους,να κλείνουν.
Το πραγματικό πρόβλημα είναι βεβαίως η διαχρονική αναποφασιστικότητα των πολιτικών να πάρουν οριστικές και αμετάκλητες αποφάσεις. Όλοι στην αρχή της συζήτησης καλύπτουν τους στρατιωτικούς που σχεδιάζουν την αναδιοργάνωση,αλλά στην πορεία κάμπτονται από τις αντιδράσεις.
Η αναδιοργάνωση που βρίσκεται σ΄ εξέλιξη έχει επιπλέον το πρόβλημα της αναπαφασιστικότητας της ηγεσίας του ΓΕΣ που έχει μπερδέψει αυτό που λέει “εξωστρέφεια” με τις δημόσιες σχέσεις στις οποίες διαπρέπει.
Από την άλλη η κατάσταση έχει φθάσει στο μη περαιτέρω…Οκτώ χρόνια κρίσης που μέσα σ΄ όλα τα τραγικά που προκάλεσε, δημιούργησε τις ευκαιρίες για ουσιαστική αναδιοργάνωση πήγαν χαμένα! Για πολλά χρόνια το συζητούσαμε και για περισσότερα ασχολούμαστε με τις αλλαγές στολές και τα διακριτικά τους…
Πριν μερικές μέρες σ΄ ένα άτυπο Συμβούλιο Άμυνας που έγινε στο γραφείο του ΥΕΘΑ, ο Π.Καμμένος συζήτησε το θέμα με τους Αρχηγούς. Αναγνώρισε τις δυσκολίες που προκύπτουν από τις αντιδράσεις τοπικών κοινωνιών και η πρόταση που προκρίνεται για την αντιμετώπισή τους είναι να βρεθούν….ισοδύναμα.
Που σημαίνει ότι όπου είναι εφικτό, μονάδες που κλείνουν σε επαρχιακές πόλεις μπορουν να αντικαθίστανται από άλλες μονάδες που μπορούν να μετακινηθούν από την Αττική.
Δεν μπορεί να γίνει παντού και πρώτα απ΄ όλα θα πρέπει να διερευνηθεί τι κοστίζει αυτό το σχέδιο.
Γιατί φθηνό δεν ακούγεται.
Το ιδανικότερο θα ήταν να βρεθούν “ισοδύναμα” που θα ικανοποιούσαν τις τοπικές κοινωνίες από άλλους χώρους,όπως για παράδειγμα από την εκπαίδευση.
Όπως και να ΄χει το μόνο βέβαιο και αναμφισβήτητο είναι πως η αναδιοργάνωση δεν παίρνει άλλη αναβολή.
πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου