Απλώνει «δίχτυ» ασφαλείας το ΠΝ: Σε ετοιμότητα η Ελλάδα

Πρόκληση στην Κυπριακή ΑΟΖ θα επιχειρήσει η Τουρκία

Προ τετελεσμένων γεγονότων στην Ανατολική Μεσόγειο σχεδιάζει να φέρει η Άγκυρα την Αθήνα, αλλά και τη Λευκωσία μέσα στο καλοκαίρι, με σκοπό την προβολή των διεκδικήσεών της σε θάλασσα και βυθό, σε μια περίοδο κατά την οποία το ενεργειακό παιχνίδι στην ευρύτερη περιοχή λαμβάνει ολοένα και σημαντικότερες διαστάσεις.

 

Μετά από το πασχαλινό μπαράζ παραβιάσεων στο Αιγαίο, η Τουρκία συνεχίζει το κρεσέντο προκλήσεων με την έκδοση NAVTEX, οι οποίες αποκλείουν τη Λέσβο και τη Χίο.

Με τις περιοχές που έχει δεσμεύσει η Τουρκία δημιουργεί πρόβλημα στην πρόσβαση στα δύο νησιά το πρώτο δεκαήμερο του Μαίου.
Ο λόγος που εξέδωσε τις NAVTEX είναι άσκηση έρευνας και διάσωσης.
Οι περιοχές δεσμεύονται στις 2,3,8,9 και 10 Μαίου.

Η παραβατική συμπεριφορά ακόμη και τις Άγιες ημέρες της Χριστιανοσύνης, που βεβαίως δεν θεωρούνται αλλά είναι προκλήσεις ουσίας, κατέγραψε η Τουρκία.

Από την μια πλευρά ,λένε πηγές του Ελληνικού πενταγώνου, πως όντως η Πολεμική Αεροπορία βρέθηκε απέναντι στις προκλητικές ενέργειες των συναδέλφων τους από τη γειτονική χώρα όλες τις προηγούμενες ημέρες.

Από την άλλη υπάρχουν και φωνές μέσα στους ίδιους διαδρόμους που αυτές τις ενέργειες τις ονομάζουν και κάτι ως προάγγελο, μιας και από τις επόμενες ώρες η Άγκυρα ετοιμάζει υποτίθεται τον «Πορθητή της» για να πλεύσει Νότια της Κύπρου, εντός της Κυπριακής ΑΟΖ, μετά τη δήλωση πρόθεσης για νέες γεωτρήσεις. Ανώτατο στέλεχος του Πολεμικού Ναυτικού σημείωνε ότι ήδη έχει υπάρξει η απαραίτητη προετοιμασία για ότι ζητηθεί από τα πλοία του Ελληνικού Στόλου.

 

 

Πολλές ήταν και οι συσκέψεις, ακόμη και σε κορυφαίο επίπεδο, ώστε να παρθούν αποφάσεις από πριν κι όχι της τελευταίας στιγμής.

Η ψύχραιμη και νηφάλια στάση είναι μια από τις κύριες εντολές που έχουν δοθεί μιας κι όπως έλεγε η ίδια πηγή, η Τουρκία θέλει και επιδιώκει να παρασύρει την Ελλάδα σ’ ένα τακτικό λάθος.

Η πρόσφατη σχετικά εμπειρία των πεπραγμένων με το ερευνητικό Barbaros και το «θαλάσσιο τοίχος» που είχε υψωθεί από τις Ελληνικές φρεγάτες στο όριο της Ελληνικής υφαλοκρηπίδας, είχε στείλει σοβαρά μηνύματα κυριαρχίας, ειδικά τις πρώτες ημέρες με τα «τζαρτζαρίσματα» να μην λείπουν και το Ελληνικό σθένος να ξεχωρίζει, αναφέρει το hellasjournal.

Βέβαια εκεί το πολύ σοβαρό και συνάμα προκλητικό περιστατικό ήταν κάτι το εντελώς διαφορετικό, μιας και έθιγε ευθέως ζητήματα Εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων.

Όμως και τώρα από τη στιγμή που η Τουρκία έχει εξαγγείλει έρευνες από την 30η Απριλίου στην Κυπριακή ΑΟΖ, Νότια της Κύπρου, πρώτον προχωρά σε μια ευθεία πρόκληση η οποία έχει κλιμακούμενη βάση, προς μια χώρα η οποία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τον Ελληνισμό, προς μια συμμαχική χώρα η οποία παίζει τον πλέον πρωταγωνιστικό ρόλο στην λεγόμενη ενεργειακή συμμαχία της Νοτιοανατολικής Μεσογείου.

Η ίδια πηγή συνέχιζε μάλιστα κι’ έλεγε με νόημα πως μπορεί γι’ ακόμη μια φορά η Τουρκία να εξαγγέλλει, όμως υπάρχουν πολλοί αστερίσκοι στο τι τελικά θα πράξει και σε που τελικά καταλήξουν: Πιστεύεται οτι θα φτάσουν εκτός των οικοπέδων, αλλά σε απόσταση αναπνοής από αυτά κυρίως για να παραμένουν προκλητικοί απέναντι στην Κύπρο αλλά και τις χώρες της νοτιοανατολικής Μεσογείου.

 

Η αποτύπωση των τουρκικών διεκδικήσεων έχει διπλή αιτιολόγηση.

Η πρώτη, βεβαίως, αφορά τις διεκδικήσεις της Άγκυρας, όπως αυτές ξεδιπλώνονται από τη δεκαετία του ’90.

Η δεύτερη, ωστόσο, αφορά την αίσθηση ότι Ελλάδα, Κυπριακή Δημοκρατία και Ισραήλ, αποτελούν άξονα περικύκλωσης, που υποστηρίζεται ενεργά από τις ΗΠΑ, προκειμένου η εξόρυξη των υδρογονανθράκων της περιοχής να μην περιλάβει την Τουρκία.

Η συγκεκριμένη αντίληψη είναι και εκείνη που λειτουργεί ως αιτιολογία σκλήρυνσης της τουρκικής στάσης και στο Κυπριακό.

Η Άγκυρα δεν αντιμετωπίζει την ενέργεια ως καταλύτη για την επίλυση του Κυπριακού, αλλά ως έναν ακόμη παράγοντα υπονόμευσης των συμφερόντων της.
Τουρκική νευρικότητα
Επιπλέον, η τουρκική επαναφορά των ζητημάτων που αφορούν το καθεστώς των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου, αναδεικνύει τη νευρικότητα της Άγκυρας, πρώτον, για την αμερικανική de facto υποστήριξη της Αθήνας με την αποστολή πολεμικών στα Δωδεκάνησα.

Και, δεύτερον, για τις κινήσεις που αναμένεται να κάνει η Αθήνα το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα σε σχέση με την επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης από τα 6 στα 12 ναυτικά μίλια, τουλάχιστον στο δυτικό μέρος της ηπειρωτικής χώρας (Ιόνιο και δυτικά των Κυθήρων).

Την τουρκική νευρικότητα επιτείνει η διαφαινόμενη επικράτηση στη Λιβύη, ενός καθεστώτος αρνητικού, αν όχι εχθρικού, έναντι της Άγκυρας.

Σε περίπτωση οριοθέτησης ΑΟΖ προς τα νότια, το μεγαλύτερο μέρος της διαπραγμάτευσης που θα πρέπει να κάνει η Ελλάδα, αφορά την ακτή της Λιβύης, η οποία αντίκειται της Πελοποννήσου και του μεγαλύτερου μέρους της Κρήτης.

Υπό αυτές τις συνθήκες, είναι απολύτως κατανοητό ότι την Αθήνα ανακουφίζει ιδιαιτέρως η απόφαση της Ουάσιγκτον να αυξήσει συνολικά τη ναυτική παρουσία στην Ανατολική Μεσόγειο και, επακόλουθα και στην Ελλάδα.

Αν και η αύξηση της παρουσίας αφορά κατά κύριο λόγο την προβολή αμερικανικής ισχύος, έναντι της ρωσικής επιρροής, η παρουσία αμερικανικών πλοίων στο Αιγαίο είναι περισσότερο από ευπρόσδεκτη.

πηγη