Μας αφορά εμπορικά και ...τηλεοπτικά- το δεύτερο τους και τις ''φαν'' της τηλεοπτικής σειράς ''Σουλειμάν του Μεγαλοπρεπούς''!
Ας πάρουμε τα πράγματα με την σειρά:
Με τίτλο «Η Aγκυρα προσφέρει τουρκικό καφέ στη UNESCO», διαβάζουμε στο «ANSAmed» ότι το Τουρκικό υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού, ξεκίνησε τις προετοιμασίες για την οργάνωση που θα πραγματοποιηθεί στο Παρίσι για να συμπεριληφθεί ο τουρκικός καφές στην πολιτιστική κληρονομιά της ανθρωπότητας!
Σύμφωνα με την είδηση αυτή, συνεχίζονται οι προσπάθειες για να συμπεριληφθούν στον Αντιπροσωπευτικό Κατάλογο της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ανθρωπότητας, ο τουρκικός καφές.
Η ιστορία του καφέ
Είναι φανερό ότι η υπόθεση έχει και εμπορικό ενδιαφέρον!
Όσον αφορά τον ...τουρκικό καφέ είναι γνωστή η διαμάχη με τον ...ελληνικό καφέ για το ποιός είναι ο αυθεντικός!
Η ''διαμάχη'' ειναι διαρκείας και σίγουρα δεν μπορεί ένας Οργανισμός όπως η UNESKO να αποδεχθεί ασυζητητί την ονομασία ''τουρκικός καφές''. Αφού εκτός από την ονομασία ''ελληνικός καφές'' - που την χρησιμοποιούν πολλές χώρες πιά, υπάρχουν και άλλες ονομασίες , όπως ''αρμενικός'', ''αραβικός'' ''κυπριακός'', ''μεσανατολικός'',''βοσνιακός'' κλπ με πιό διαδεμένο φυσικά τον ''αραβικό καφε''.
Η παρασκευή του καφέ - με μικροδιαφορές - προέρχεται από τον αραβικό κόσμο και αυτή φαίνεται να είναι η κλασσική.
Οι πρώτοι που παρασκεύασαν τέτοιου είδους καφέ ήταν οι Βεδουίνοι της Μέσης Ανατολής οι οποίοι έβαζαν την χύτρα του καφέ πάνω στην άμμο που κάλυπτε τα κάρβουνα για να τα κρατήσει αναμένα.
Γι' αυτό και θεωρείται ότι ο σωστός τρόπος να ψήνεται ο καφές αυτός είναι πάνω στην άμμο- το κάνουν και πολλά καφενεία στην Ελλάδα. Από τους Άραβες λοιπόν έμαθαν τον τρόπο παρασκευής οι Οθωμανοί και από αυτούς διαδόθηκε στα Βαλκάνια- όχι ότι δεν υπήρχε πριν από τους Οθωμανους.
Η παρουσία του θεωρείται μακρά, πρέπει να υπάρχει από πολύ παλιά στην περιοχή, αφού στις αφηγήσεις για την άλωση της Κωνσταντινούπολης διαφοροι χρονικογράφοι αναφέρουν ότι η "Πόλις" είχε περί τα 300 με 500 καφενεία.
Η διάδοση του στα Βαλκάνια πρέπει να είναι -σχεδόν σίγουρα- απόρροια της εμπορικής ακμής του λιμανιού της Υεμένης απ' όπου πρέπει να έφθασε και στον Ελλαδικό χώρο.
Συνεπώς αναμένονται ...διπλωματικές μάχες στην Ουνέσκο!
Ερχόμαστε τώρα στα ...τηλειπτικά που σας είπαμε:
Η Άγκυρα εκτός από τον καφέ προσπαθεί να συμπεριληφθεί στον Αντιπροσωπευτικό Κατάλογο της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ανθρωπότητας και το ματζούνι ''μεσίρ'' το οποίο ετοιμάστηκε το 1527 με εντολή του οθωμανού Σουλτάνου Σουλε'ι'μάν του Μεγαλοπρεπούς (τον οποίο βέβαια οι Τούρκοι γνωρίζουν ως Σουλεϊμάν ο Κανουνί (Νομοθέτης)) για την ανάρρωση της μητέρας του Ayşe Hafsa.
Η Βαλιντέ 'οπως γνωρίζουν και οι (τηλεοπτικές) πέτρες στην Ελλάδα!
Η συνταγή του Μαντζιουνιού
Ψάχνοντας βρήκαμε την συνταγή του μαντζουνιού αυτού στο βιβλίο ''99 Παλατιανές Συνταγές'' της Μαριάννας Γερασίμου, εκδόσεις "ποταμός". Φέρει το τίτλο το ματζούν Nevrûziye - Mesir Macunu- και πρέπει να είναι το προαναφερθέν:
.Υπάρχουν, γράφει, διάφορες φήμες για τα συστατικά που χρησιμοποιούσαν οι Οθωμανοί στην παρασκευή αυτού του παγκοσμίου φήμης ματζουνιού.
Θρυλείται ότι μεταχειρίζονταν σαράντα ενός λογιών υλικά, που προστάτευαν τον άνθρωπο από σαράντα και ένα πόνους, ντέρτια και σκοτούρες.
Η συνταγή που βρέθηκε στα αρχεία του Παλατιού του Τopkapi, είναι η ακόλουθη :
. άμβαρι το τεφρόν ή άμπαρη (ambra grisea physeteridae) 4 gr
. μόσχος (moschus moschiferus) 2 gr
. ροδόνερο 2 κιλά
. καρυόφυλλον το αρωματικόν ή γαρύφαλλο
(caryophyllus aromaticus) 25 gr
. κρεμέζι (coccus ilicis/cochenille) 250 gr
. τριαντάφυλλα 50 gr
. αμυγδαλέλαιο γλυκό 50 gr
. κανέλα ξύλο 50 gr
. σαπουνόριζα (gyrosphila arrosti) 125 gr
. βανίλια 25 gr
. άρβουτος ή ανδράχνη η γνησία ή σάνταλο
(arbutus andrachne) 125 gr
. ελοσκιάδιον το κομβανθές ή κάρδαμο
(elettaria cardamomum) 45 gr
. μυριστική η ευώδης ή μοσχοκάρυδο
(myristica fragrans) 10 gr
. ινδική καρύδα 10 gr
. πιπερόριζα (zingiber officinale) 10 gr
. κορίανδρον το ήμερον ή κόλιαντρο
(coriandrum sativum) 25 gr
. αγγελική (angelica sylvestris) 10 gr
. αχιλλεία η χιλιόφυλλος ή χιλιόφυλλο (απόσταγμα)
(achillea millefolium) 2 μπουκάλια
. ζάχαρη 2 κιλά
."Αναμειγνύετε όλα τα μπαχαρικά και τη ζάχαρη και φτιάχνετε ένα ματζούνι.
παίρνετε από μία κουταλιά, δυό - τρείς φορές την ημέρα, με άδειο στομάχι.
ο άντρας και η γυναίκα που τρώνε από αυτό το ματζούνι γίνονται πιό δυνατοί και δεν τους μένει μήτε πόνος, μήτε λύπη"
1. οι Ευρωπαίοι το θεωρούσαν αφροδισιακό και το πουλούσαν σε παστίλιες με το όνομα "Baume de Sultan"
2. η συνταγή έχει δημοσιευτεί στο βιβλίο " Eczacilik Tarihi" (ιστορία Φαρμακευτικής) του N. Baylav
www.onalert.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου