Με τον Μιχάλη Παπαδόπουλο
Ειπώθηκε και γράφτηκε κατά κόρον, αν και με πολλές αμφισβητήσεις, ότι η ιστορία του Κυπριακού είναι μια ιστορία χαμένων ευκαιριών.
Εννοείτο η αλληλουχία των σχεδίων λύσης, τα οποία η ε/κ πλευρά σταθερά απέρριπτε, προσηλωμένη πάντοτε σ’ ένα ανεδαφικό μαξιμαλιστικό στόχο, για να βρεθεί, κάθε φορά στη συνέχεια ενώπιον ενός χειρότερου σχεδίου.
Μάλιστα, κάποιοι αρέσκονται να ανατρέχουν σ’ αυτήν τη σκοτεινή αλληλουχία των χαμένων ευκαιριών, με μια εξόχως… επιμνημόσυνη διάθεση, σαν να πρόκειται να τελεστεί, πρωθύστερα, το μνημόσυνο για έναν επιγενόμενο θάνατο.
Η άποψη αυτή αμφισβητήθηκε από πολλές πλευρές και από πολλές επόψεις, με κυριότερη την ένσταση, ότι αυτή, ως «καθοδηγητική ιδέα» ανάγνωσης και ερμηνείας του Κυπριακού, αφενός ερείδεται στην παραδοχή του αμετάστρεπτου μιας ιστορικής ήττας και των λαθών που προηγήθηκαν, και, αφετέρου, επιχειρεί να εξωραΐσει τις παρεμβάσεις διαφόρων διεθνών κέντρων, παρουσιάζοντας μιαν οργανωμένη ακολουθία καταστροφικών σχεδίων λύσης ως τελευταίες ευκαιρίες.
Ανεξαρτήτως του πόσο βάσιμη ή αποδεκτή είναι η προσέγγιση της «χαμένης ευκαιρίας», δεν μπορεί να αμφισβητηθεί ότι εγγράφει τη σύνολη διάσταση του Κυπριακού μέσα στη λογική των διαφόρων πρωτοβουλιών που αναπτύχθηκαν, στο πλαίσιο της προσπάθειας διευθέτησης.
Παραβλέπει, ως τέτοια, σημαντικές γεωπολιτικές, γεωστρατηγικές και γεωοικονομικές παραμέτρους, αλλά και σταθμίσεις που θα μπορούσε, και μπορούν, να γίνουν στο έδαφος των προαναφερθέντων πεδίων, αν θεωρεί κανείς ότι η πολιτική είναι ένα ανοικτό σύστημα, που δεν υπακούει εκ των προτέρων σε κάποια τελεσιδικία της ιστορίας.
Υπό αυτό το πρίσμα, πραγματικά χαμένες ευκαιρίες δεν θα ήταν τόσο η απόρριψη των προηγηθέντων σχεδίων λύσης, όσο η αδυναμία ορθολογικής εκτίμησης και στάθμισης των βασικών γεωστρατηγικών, γεωπολιτικών και γεωοικονομικών παραμέτρων της διεθνούς πολιτικής σκηνής, η ανικανότητα ερμηνείας, πρόβλεψης και αξιοποίησης των εξελίξεων στην περιοχή μας, αλλά και η αδυναμία κατανόησης των λόγων που οδήγησαν σ’ αυτά τα σχέδια.
Χαμένη ευκαιρία, λοιπόν, σήμερα θα ήταν να μην μπορούμε να καταλάβουμε τι συμβαίνει αυτήν τη στιγμή στην περιοχή μας, τι συντελείται στα κατεχόμενα στο χώρο της τ/κ κοινότητας, πώς διαφοροποιούν τα πολιτικά δεδομένα οι πρόσφατες γεωφυσικές εξελίξεις, και πού βρισκόμαστε και τι μπορούμε να κάνουμε ως κράτος-μέλος της Ε.Ε.
Τότε, θα μιλούσαμε, πράγματι, για οδυνηρές χαμένες ευκαιρίες.
sigmalive
Εννοείτο η αλληλουχία των σχεδίων λύσης, τα οποία η ε/κ πλευρά σταθερά απέρριπτε, προσηλωμένη πάντοτε σ’ ένα ανεδαφικό μαξιμαλιστικό στόχο, για να βρεθεί, κάθε φορά στη συνέχεια ενώπιον ενός χειρότερου σχεδίου.
Μάλιστα, κάποιοι αρέσκονται να ανατρέχουν σ’ αυτήν τη σκοτεινή αλληλουχία των χαμένων ευκαιριών, με μια εξόχως… επιμνημόσυνη διάθεση, σαν να πρόκειται να τελεστεί, πρωθύστερα, το μνημόσυνο για έναν επιγενόμενο θάνατο.
Η άποψη αυτή αμφισβητήθηκε από πολλές πλευρές και από πολλές επόψεις, με κυριότερη την ένσταση, ότι αυτή, ως «καθοδηγητική ιδέα» ανάγνωσης και ερμηνείας του Κυπριακού, αφενός ερείδεται στην παραδοχή του αμετάστρεπτου μιας ιστορικής ήττας και των λαθών που προηγήθηκαν, και, αφετέρου, επιχειρεί να εξωραΐσει τις παρεμβάσεις διαφόρων διεθνών κέντρων, παρουσιάζοντας μιαν οργανωμένη ακολουθία καταστροφικών σχεδίων λύσης ως τελευταίες ευκαιρίες.
Ανεξαρτήτως του πόσο βάσιμη ή αποδεκτή είναι η προσέγγιση της «χαμένης ευκαιρίας», δεν μπορεί να αμφισβητηθεί ότι εγγράφει τη σύνολη διάσταση του Κυπριακού μέσα στη λογική των διαφόρων πρωτοβουλιών που αναπτύχθηκαν, στο πλαίσιο της προσπάθειας διευθέτησης.
Παραβλέπει, ως τέτοια, σημαντικές γεωπολιτικές, γεωστρατηγικές και γεωοικονομικές παραμέτρους, αλλά και σταθμίσεις που θα μπορούσε, και μπορούν, να γίνουν στο έδαφος των προαναφερθέντων πεδίων, αν θεωρεί κανείς ότι η πολιτική είναι ένα ανοικτό σύστημα, που δεν υπακούει εκ των προτέρων σε κάποια τελεσιδικία της ιστορίας.
Υπό αυτό το πρίσμα, πραγματικά χαμένες ευκαιρίες δεν θα ήταν τόσο η απόρριψη των προηγηθέντων σχεδίων λύσης, όσο η αδυναμία ορθολογικής εκτίμησης και στάθμισης των βασικών γεωστρατηγικών, γεωπολιτικών και γεωοικονομικών παραμέτρων της διεθνούς πολιτικής σκηνής, η ανικανότητα ερμηνείας, πρόβλεψης και αξιοποίησης των εξελίξεων στην περιοχή μας, αλλά και η αδυναμία κατανόησης των λόγων που οδήγησαν σ’ αυτά τα σχέδια.
Χαμένη ευκαιρία, λοιπόν, σήμερα θα ήταν να μην μπορούμε να καταλάβουμε τι συμβαίνει αυτήν τη στιγμή στην περιοχή μας, τι συντελείται στα κατεχόμενα στο χώρο της τ/κ κοινότητας, πώς διαφοροποιούν τα πολιτικά δεδομένα οι πρόσφατες γεωφυσικές εξελίξεις, και πού βρισκόμαστε και τι μπορούμε να κάνουμε ως κράτος-μέλος της Ε.Ε.
Τότε, θα μιλούσαμε, πράγματι, για οδυνηρές χαμένες ευκαιρίες.
sigmalive
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου