Βρετανική… ακρίβεια

 

Με τον Μιχάλη Παπαδόπουλο

Μεγάλα οικονομικά συμφέροντα βρίσκονται πίσω από την απροθυμία της Τουρκίας να συμμετάσχει στη δυτική επέμβαση στη Λιβύη, σύμφωνα με ρεπορτάζ βελγικής εφημερίδας. 

Άλλα συμφέροντα, βεβαίως, επέτασσαν στον Ρ. Τ. Ερντογάν να προτρέπει τον Χ. Μουμπάρακ να επιδείξει σύνεση εγκαταλείποντας το παιγνίδι. 

Ανάλογα μεγάλα οικονομικά και γεωστρατηγικά συμφέροντα κρύβονται πίσω από την προθυμία των δυτικών δυνάμεων να επέμβουν, με μεσοπρόθεσμο στόχο την εξόντωση του αυταρχικού καθεστώτος Καντάφι. 

Το οποίο είναι, ακριβώς, ό,τι φαίνεται: αιμοσταγές, τυραννικό, αδίστακτο, μ’ έναν ηγέτη που βάζει τη… λογική σε δοκιμασία σε κάθε του λόγο και ενέργεια. 

Ένα καθεστώς, ωστόσο, που καθ’ όλην τη διάρκεια της εξουσίας του, επέβαλε στη Δύση την πιο αμφίθυμη στάση: τη μια φίλος, την άλλη εχθρός, ύστερα πάλι φίλος, και, εσχάτως, πάλι εχθρός… 

Αυτή την τελευταία έχθρα, βεβαίως, δεν την προκάλεσε ο ίδιος, ούτε η Δύση την επεδίωξε από ανθρωπιστικό οίστρο, αλλά προέκυψε σαν μια καλή… ευκαιρία επανασχεδιασμού ζωνών επιρροής και νομής συμφερόντων, μέσα από το ντόμινο των λαϊκών εξεγέρσεων σε ολόκληρο τον αραβικό κόσμο, αλλά και «αποσυμφόρησης», διά του πολέμου, της παγκόσμιας συστημικής κρίσης. 

Δεν μπορεί, έτσι, να ξεχάσει κανείς εύκολα, ότι, τη δεκαετία του ’80, όταν η τότε γαλλική ηγεσία τον υποδεχόταν εις τα Ηλύσια Πεδία ως πραγματικό Σαχάρειο Αυτοκράτορα, στήνοντάς του… χρυσοποίκιλτες τέντες για να τον φιλοξενήσει, το καθεστώς του κρέμαζε, στην κυριολεξία, φοιτητές στα αμφιθέατρα των πανεπιστημίων, επειδή είχαν αμφισβητήσει το «μεγάλο ηγέτη», προς παραδειγματισμό των υπολοίπων.
Ψιλά γράμματα, τότε, όλα αυτά, βέβαια.

Όπως ψιλά γράμματα εξακολουθούν να είναι η καταπίεση και ο αυταρχισμός στις φιλοδυτικές μοναρχίες του αραβικού κόσμου, που δεν είναι τίποτε άλλο από τις βρόμικες πλάτες της Δύσης για το στρατηγικό και οικονομικό έλεγχο της περιοχής.

Σ’ αυτές, δεν «καταπατούνται» ανθρώπινα δικαιώματα και πολιτικές ελευθερίες, οπόταν δεν χρειάζονται επεμβάσεις. 

Μέσα σε όλο αυτό το… ζουρλοθέατρο κυνισμού, βαρβαρότητας και ανθρωπιστικής ρητορείας, την πιο εύκολη δουλειά, από ηθική άποψη, φαίνεται να την έχουν οι… Άγγλοι. 

Καθώς, όπως δήλωσε ο κ. Κάμερον, «είτε η μια είτε η άλλη κυβέρνηση, το ίδιο μας κάνει. Πάμε, για να σώσουμε τους αμάχους…».
Βρετανική ακρίβεια, στην καρδιά του… ανθρωπιστικού στόχου. 

sigmalive.com