Βασικό στήριγμα του μπααθικού καθεστώτος Άσσαντ, η συριακή Αεροπορία χαίρει μεγάλου σεβασμού στον αραβικό κόσμο, κυρωίς για τις θισίες της στους αραβοϊσραηλινούς πολέμους, αλλά και για το πανίσχυρο δίκτυο αεράμυνά της.
Είναι από τις μεγαλύερες Αεροπορίες της Μ.Ανατολής και σε φάση εκσυγχρονισμού του υλικού της.
Είναι μια αεροπορική δύναμη η οποία τα τελευταία 40 χρόνια βρίσκεται είτε με μικρότερα είτε με μεγαλύτερα διαλείμματα σε μια συνεχή αντιπαράθεση με το μεγαλύτερό της εχθρό, την Ισραηλινή Αεροπορία.
Στην ιστορία της έχει υποστεί μεγάλες ήττες στον αέρα από το Ισραήλ και παρ’ όλα αυτά στέκεται απέναντι, πάντα έτοιμη να την αντιμετωπίσει.
Στο μέλλον, σε μια Μέση Ανατολή που τα δεδομένα αλλάζουν διαρκώς και οι εξελίξεις μεταβάλλουν τα πάντα, ίσως κληθεί να παίξει και πάλι ένα σημαντικό ρόλο σε μια ενδεχόμενη πολεμική αναμέτρηση.
H ιστορία της Syrian Arab Air Force (SAAF)
Η Συριακή Αεροπορία δημιουργήθηκε στα τέλη της δεκαετίας του ã40, αφού πρώτα η χώρα απέκτησε την ανεξαρτησία της από τους Βρετανούς και τους Γάλλους.
Επίσημα, η Συριακή Αεροπορία ιδρύθηκε το 1948 και οι πρώ- τοι Σύριοι πιλότοι εκπαιδεύτηκαν από τη RAF, αλλά στη συνεχεία απομακρύνθηκε από τους Δυτικούς και στράφηκε σε μια πιο ανεξάρτητη πολιτική, πιο κοντά στους Άραβες της Μέσης Ανατολής.
Στον πρώτο Αραβο-ισραηλινό πόλεμο, το 1948, η νεοσύστατη Αεροπορία της Συρίας είχε ελάχιστη συμμετοχή, πραγματοποιώντας μερικούς βομβαρδισμούς σε ισραηλινές θέσεις. Μετά την ανάληψη της προεδρίας της χώρας από τον Hafez Al Assad, η Συριακή Αεροπορία γνώρισε μεγάλη ανάπτυξη με την απόκτηση σύγχρονου εξοπλισμού, κυρίως σοβιετικής προέλευσης.
Υπό την προεδρία του Assad και έχοντας καλές σχέσεις με τη Σοβιετική Ένωση, εξοπλίστηκε με σοβιετικά αεροσκάφη, εκπαιδεύτηκε στις σοβιετικές τακτικές εναέριας μάχης από σοβιετικούς εκπαιδευτές, ενώ και η υποδομή της σε αεροδρόμια και κτίρια ενισχύθηκε.
Παρ’ όλα αυτά στις πολεμικές συγκρούσεις που επακολούθησαν δεν απέδωσε τα αναμενόμενα κι έτσι υπέστη βαριές απώ- λειες σε αεροσκάφη και έμψυχο δυναμικό.
Ο πόλεμος των έξι ημερών το 1967
Πριν από την έναρξη του πολέμου στις 5 Ιουνίου του '67, είχαν προηγηθεί αρκετά συνοριακά επεισόδια μεταξύ των δύο αεροποριών (Συρίας-Ισραήλ), κατά τη διάρκεια του 1966 έως το 1967, με την απώλεια τουλάχιστον επτά συριακών MiG-21. Μετά από επιθετικές ενέργειες των Αιγυπτίων στη χερσόνησο του Σινά, οι Ισραηλινοί αποφάσισαν να καταστρέψουν τις εχθρικές αεροπορίες των αραβικών χωρών στο έδαφος, κι έτσι σε μια αιφνιδιαστική επίθεση με την ονομασία της επιχείρησης «FOCUS», που ξεκίνησε στις 07.45 ώρα την 5η Ιουνίου του 1967, κατέστρεψαν σχεδόν όλη την Αιγυπτιακή Αεροπορία, ενώ στη συνέχεια στράφηκαν προς τα αεροδρόμια της Συρίας και της Ιορδανίας.
Η Συρία τελικά βγήκε λαβωμένη από αυτή την αναμέτρηση με δεκάδες απώλειες πολεμικών αεροσκαφών, τις περισσότερες στο έδαφος.
Ο πόλεμος του Yom Kippur το 1973
Σε συνεχεία του πολέμου της φθοράς που ακολούθησε τoν πόλεμο των έξι ημερών και είχε διάρκεια από το 1969 έως το 1973, η Αίγυπτος και η Συρία αποφάσισαν να επιτε- θούν αιφνιδιαστικά στο Ισραήλ στις 6 Οκτω- βρίου του 1973, ανήμερα της θρησκευτικής γιορτής των Εβραίων.
Η Συριακή Αεροπορία παρέταξε περισσότερα από 300 μαχητικά εκ των οποίων τα 200 ήταν MiG-21. Μέχρι την κατάπαυση του πυρός, στις 22 Οκτωβρίου του '73, η Συρία κατέστρεψε περισσότερα από 200 πολεμικά αεροσκάφη, αλλά και οι Ισραηλινοί υπέστησαν δεκάδες απώλειες μαχητικών τους αεροσκαφών κυρίως από τη Συριακή αντιαεροπορική άμυνα.
1979 έως 1982
Η Συρία υποστηρίζοντας τις τρομοκρατικές επιθέσεις των Παλαιστινίων κατά των Ισραηλινών από το Λίβανο την οδήγησε σε μια αντιπαράθεση φθοράς με τους Ισραηλινούς.
Κατά τη διάρκεια μια σειράς εναέριων μαχών συριακών και ισραηλινών μαχητικών από τον Ιούνιο του 1979 έως το Μάιο του 1982, η Συριακή Αεροπορία έχασε είκοσι αεροσκάφη και ελικόπτερα.
Διαβάστε το πλήρες άρθρο εδώ
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου