ΚΥΠΡΟΣ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΟ ΑΕΡΙΟ, Η ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΕΚΔΟΧΗ

του Γιουσούφ Κανλί*

Αυτό που επιφυλάσσεται στους Τουρκοκυπρίους, να αποδεχτούν δηλαδή ότι η ελληνική κυπριακή κυβέρνηση στη Λευκωσία αντιπροσωπεύει  ολόκληρο το έδαφος και τους δύο λαούς της Κύπρου, ως «μόνη νόμιμη κυβέρνηση» στο νησί, μάλλον θα διατηρεί δυσεπίλυτο το πρόβλημα.

Ένα πρόβλημα, που ίσως μετεξελιχθεί σε εφιάλτης.Υφίστανται όμως κάποιες πραγματικότητες στην Κύπρο.

 Η πιό ισχυρή πραγματικότητα της Κύπρου, εντούτοις, είναι αυτή: Υπάρχει ένα πολύ σοβαρό και περίπλοκο πρόβλημα στο νησί, μεταξύ των δύο λαών του.

Οι Ελληνοκύπριοι πάσχουν από οξεία αμνησία και μιλούν σαν να μην έχουν καμία ιδέα δήθεν, για αυτό που συνέβαινε πριν από το 1974. Προπαγανδίζουν μόνο αδιάκοπα, πως υπάρχει μια ξένη χώρα που επιτίθεται και που καταλαμβάνει το ένα τρίτο του νησιού.

Η τουρκική επέμβαση του 1974 και η συνεχής παραμονή του τουρκικού στρατού στο νησί, υπάρχει λόγω των αποτυχιών να επιλυθεί το πρόβλημα. Στην πραγματικότητα είναι ένα υποπροϊόν του πραγματικού προβλήματος, που οι Ελληνοκύπριοι το ξεκίνησαν, τον Δεκέμβριο του 1963: Η εξόντωση των Τουρκοκυπρίων.

Για να υπάρξει μια τακτοποίηση του θέματος της Κύπρου, όχι μόνο η ελληνοκυπριακή κυβέρνηση, αλλά και οι Ελληνοκύπριοι πολίτες, οφείλουν να αναγνωρίσουν τις ευθύνες τους στο «χθες», έτσι ώστε να μπορούμε να χτίσουμε μαζί το κοινό μέλλον.

Κατά τη διάρκεια των προηγούμενων δεκαετιών, πολλές προσωπικότητες από τους Ελληνοκύπριους ηγέτες, συμπεριλαμβανομένου του τωρινού ηγέτη, αναφώνησαν στις συζητήσεις πως, εάν συμφωνήσουν οι Τουρκοκύπριοι να επιστρέψουν στη «κοινή διοίκηση» υπό τους «όρους του 1960,» ήταν έτοιμοι να τους αγκαλιάσουν.

Το πρόβλημα όμως είναι ότι οι όροι του 1960 δεν είναι πλέον ικανοποιητικοί για τους Τουρκοκυπρίους. 

Για την τουρκοκυπριακή πλευρά,  ο θεμελιώδης στόχος που επιδιώκεται στη διαδικασία συζητήσεων του κυπριακού, είναι να αποκατασταθεί η αρχή της «ίσης συνεργασίας» των δύο κοινοτήτων, ως προς την ανεξαρτησία και την κυριαρχία του νησιού.

Εμείς  θέλουμε τη δημιουργία μιας νέας κατάστασης που δεν θα επέτρεπε μια επανάληψη των γεγονότων του 1963-1974.

 Είναι τόσο απλό. Και, φυσικά, οι Ελληνοκύπριοι δικαιολογημένα δεν θέλουν από πλευράς τους ένα πλαίσιο που θα επέτρεπε μια επανάληψη της τουρκικής επέμβασης του 1974.

Για αυτό θα ήθελαν να δουν το σχέδιο εγγύησης του 1960 να απορρίπτεται, ή τουλάχιστον να αλλάζει ριζικά.

Προκειμένου πάντως να ικανοποιηθούν οι τουρκοκυπριακές προσδοκίες σε μια συνολική λύση, οι Ελληνοκύπριοι πρέπει τουλάχιστον να ξεχάσουν την  ιδέα τους - αυτή πλημμύρισε το νησί στο αίμα - ότι είναι οι κύριοι  ολόκληρου του νησιού.

Πρέπει να σταματήσουν μονομερώς να παίρνουν αποφάσεις, ιδιαίτερα σχετικά με θεμελιώδη ζητήματα, και να αποδεχθούν το γεγονός ότι υπάρχουν δύο λαοί με ίσα δικαιώματα στην Κύπρο.

Δεν υπάρχει καμία ανάγκη να περιπλεχθούν τα πράγματα περαιτέρω, με το άνοιγμα μιας συζήτησης εάν η κυριαρχία θα είναι ή όχι ενιαία, διπλή ή πώς προήλθε.

Αυτό είναι η πραγματικότητα: 

Δύο λαοί με ίσα πολιτικά δικαιώματα.

Τώρα, πρέπει να ακουστεί και εξεταστεί η τελευταία μας πρόταση, σχετικά με το φυσικό αέριο:

1) Άμεση και ταυτόχρονη λήξη όλης της εξερεύνησης φυσικού αερίου και συναφών δραστηριοτήτων,που ξεκίνησαν οι Ελληνοκύπριοι.

2) Εάν οι Ελληνοκύπριοι επιμένουν στη συνέχιση των ερευνών, να συσταθεί μια δικοινοτική ειδική επιτροπή και να συζητηθεί όπως απαιτείται να ληφθεί η γραπτή συγκατάθεση και συμφωνία των δύο πλευρών, όσον αφορά  οποιαδήποτε συμφωνία που θα υπογράφεται.

Επίσης να συμφωνηθεί ο διαμοιρασμός των κοιτασμάτων που θα βρεθούν.

3) Οι οικονομικοί πόροι που θα προκύψουν από το φυσικό αέριο, να συμφωνηθεί πως πρέπει να απαγορευθεί αυστηρά να χρησιμοποιηθούν για αγορές όπλων. 

Ενδιαφέρεται καθένας να δει μια περιεκτική συμβολή στην υπόθεση; 

Η ανωτέρω πρόταση έγινε από τον Τουρκοκύπριο Πρόεδρο Derviş Eroğlu, στη συνεδρίασή των Ηνωμένων Εθνών.

 

ΠΗΓΗ: ''HURRIYET DAILY NEWS'' και για την ελληνική μετάφραση: ΕΛ.Κ.Ε.Δ.Α.