Ο περίεργος ρόλος της WikiLeaks
Είτε είστε από αυτούς που θεωρούν ότι ο Julian Assange και η WikiLeaks είναι ενεργούμενα των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών, είτε όχι, κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι η ιστοσελίδα αυτή χρησιμοποιείται από το αμερικανικό κράτος προκειμένου να τεθεί τέλος στη διαδικτυακή ιδιωτικότητα, και να μπουν περιορισμοί στην ελευθερία του λόγου, στη δημόσια πληροφόρηση, και στο να διωχθούν ποινικά κάποιοι χρήστες συγκεκριμένων ιστότοπων.
Προς το παρόν, η αμερικανική κυβέρνηση ερευνά διεξοδικά τον Julian Assange και τη WikiLeaks.
Στο επίκεντρο της έρευνας βρίσκεται ο DNS host της ιστοσελίδας, Dynadot, με έδρα την Καλιφόρνια. Σε αυτή την υπόθεση, ο απώτερος σκοπός των αμερικανικών αρχών είναι να αλλάξουν εκ βάθρων οι κανόνες που διέπουν την τρέχουσα ελευθερία του ίντερνετ.
Η δυνατότητα που έχουν οι αρχές να σφραγίζουν το DNS οποιασδήποτε ιστοσελίδας, σημαίνει ότι θα μπορούν να αποκλείουν τη πρόσβαση που έχει κάποιος χρήστης σε οποιοδήποτε ιστότοπο κρίνουν αυτές πως είναι παράνομος, με βάση τον αφηρημένο, και συγχρόνως αντισυνταγματικό νόμο Patriot Act I, II.
Με τη πλειοψηφία των παγκόσμιων οίκων DNS να εδρεύουν εντός των ΗΠΑ, ένα τέτοιο προηγούμενο θα έδινε στην αμερικανική κυβέρνηση το ελεύθερο να κατάσχει και να εξαφανίζει οποιαδήποτε ιστοσελίδα εμπίπτει στη χαλαρή της ερμηνεία του όρου κατασκοπεία, ή που κρίνεται ως απειλή στην αμερικανική εθνική ασφάλεια.
Έτσι, με τη στήριξη πλέον των ομοσπονδιακών δικαστηρίων, η Ουάσιγκτον ελπίζει πως σύντομα θα μπορεί να έχει το δικαίωμα να αποκτά νομότυπα οποιαδήποτε πληροφορία για τους χρήστες (ονόματα, κωδικούς, ταχ. διευθύνσεις, ηλεκτρονικές δν/σεις, αριθμούς τηλεφώνων, προσωρινά ΙΡ, στοιχεία πιστωτικών καρτών, κλπ.).
Ελάχιστοι θα πρέπει πια να αμφιβάλλουν ότι αυτή η επιθετικότητα από πλευράς κράτους, θα έχει μακρόπνοες αρνητικές συνέπειες και επιπτώσεις σε οποιονδήποτε υπεύθυνο κάποιας ιστοσελίδας.
Η νομική και ακαδημαϊκή βάση αυτής της υπόθεσης περιστρέφεται γύρω από την απόπειρα του κράτους να ορίσει εκ νέου τον όρο κατασκοπεία, σε σχέση με το περιεχόμενο που «φορτώθηκε» στη σελίδα Wikileaks.
Η Ουάσιγκτον αλλάζει τη σημασία του όρου, ώστε να ταιριάζει πλέον με την νέα πολιτική της περί αυξημένου αστυνομικού κράτους.
Σύμφωνα με το λεξικό Websters, η λέξη es·pi·o·nage (κατασκοπεία) ορίζεται ως:
1-Η πράξη του κατασκοπεύειν.
2-Η χρήση κατασκόπων από πλευράς μιας κυβέρνησης με σκοπό την ανακάλυψη στρατιωτικών και πολιτικών απορρήτων μιας άλλης.
3-Η χρήση κατασκόπων από μια επιχείρηση για να αποκτήσει τα σχέδια, τη τεχνογνωσία, κλπ. ενός εμπορικού ανταγωνιστή: βιομηχανική κατασκοπεία.
Έτσι, η απόπειρα να διωχθεί ποινικά μια ιστοσελίδα, η οποία διέρρευσε υλικό στο διαδίκτυο, με τη κατηγορία της κατασκοπείας, απαιτεί ένα νομικό και διανοητικό άλμα.
Βέβαια, για μια αμερικανική κυβέρνηση, που εδώ και 10 χρόνια ψηφίζει νόμους τύπου Στάζι, όπως είναι αυτοί των Patriot Acts I & II, το οποιοδήποτε νομικό τέντωμα των όρων κατά το δοκούν της, δεν προκαλεί καμία έκπληξη.
Πέραν όλων, παραμένει το γεγονός ότι, υπό τη κάλυψη των κρατικών απορρήτων, κάποιοι δημόσιοι λειτουργοί και υπάλληλοι χρησιμοποίησαν και χρησιμοποιούν την Wikileaks, ως αποδέκτη παραπληροφόρησης, παραπλανητικού υλικού, και αντικατασκοπείας, και όλα αυτά για να πετύχει η οποιαδήποτε ψυχολογική επιχείρηση πραγματοποιούν κάποια συγκεκριμένη στιγμή.
Από νομικής άποψης, οι δικαστές και οι νομικοί λόγιοι των ΗΠΑ θα πρέπει να δώσουν σημασία στα παραπάνω, όταν θα κληθούν να ερμηνεύσουν το νομικό και το ηθικό πλαίσιο στο οποίο στηρίζεται (για την εν λόγω υπόθεση) το αμερικανικό κράτος.
Για αυτό, όπως φαίνεται, η επίθεση της Ουάσιγκτον εναντίον της Wikileaks και του Julian Assange, μοιάζει με Δούρειο Ίππο που έφτιαξε η κυβέρνηση, με σκοπό τη κατάργηση των δικαιωμάτων και της ελευθερίας λόγου του κάθε χρήστη του διαδικτύου.
Οι ειδικοί έχουν αποδείξει ότι η Wikileaks συνεργάστηκε άμεσα με το αμερικανικό υπουργείο Άμυνας, σε μια τουλάχιστον περίπτωση, ώστε να απομακρυνθεί η προσοχή από τη τεράστια μαύρη αγορά πληροφοριών, που είχε βγει στη φόρα με το περίφημο ρεπορτάζ της Washington Post με τίτλο: Απόρρητη Αμερική.
Μήπως οι κυβερνήσεις χρησιμοποιούν τη Wikileaks για να διαχέουν τη παραπληροφόρησή τους;
Με βάση όσα αποκαλύπτονται σ αυτό, η Ουάσιγκτον δεν κυνηγά την Wikileaks, αλλά έχει ως στόχο την ελευθερία του διαδικτύου.
Του Patrick Henningsen
21st Century Wire
Απόδοση:S.A.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου