ΑΓΩΓΗ ΠΑΓΚΑΛΟΥ
Φοβόμασταν ότι θα διαμαρτυρηθούν οι 11 εκατομμύρια «μαλάκες», αλλά μας αιφνιδίασε. Διαμαρτύρεται ο αντιπρόεδρος Θ. Πάγκαλος ο οποίος υπέβαλε αγωγή ζητώντας από την εφημερίδα, τον εκδότη και το διευθυντή της ένα (1) εκατομμύριο ευρώ.
«Η σε βάρος μου εξύβριση υπαίτια διά του Τύπου, εξύβριση την οποία τέλεσαν εν γνώσει και με σκοπό εξύβρισης οι εναγόμενοι, με αποκλειστικό σκοπό τον δημόσιο διασυρμό μου», γράφει στην αγωγή του ο κ. αντιπρόεδρος.
Μόνο αυτό δεν σκεφτήκαμε: το δημόσιο διασυρμό του. Διότι είναι τόσο το ειδικό βάρος και το μέγεθος των δηλώσεων του κ. Πάγκαλου τα δυο τελευταία χρόνια που δεν χρειάζεται καμία δημοσιογραφική παρέμβαση.
Και βούρδουλας και βγάλτε
το σκασμό;
Και βούρδουλας και βγάλτε
το σκασμό;
Ο κ. Πάγκαλος αισθάνεται θιγόμενος, είναι όμως αυτός που καθορίζει και τους κανόνες του παιχνιδιού και τους όρους της δημόσιας αντιπαράθεσης. Αυτός εκπροσωπεί τον υπεράνω θεσμό. Είναι ο κ. αντιπρόεδρος που έχει λούσει με διάφορες εκφράσεις κατά κατηγορίες την ελληνική κοινωνία.
Ε, ναι, λοιπόν, διαμαρτυρηθήκαμε με τρόπο καυστικό (που χρησιμοποιούν δυόμισι χιλιάδες χρόνια τώρα και η τέχνη και η δημοσιογραφία, αλλά και ο δημόσιος λόγος γενικότερα) για τη συμπεριφορά του κ. Πάγκαλου ο οποίος ξεπέρασε τα όρια.
Είναι ο τελευταίος που μπορεί να επικαλεστεί αβρότητα λόγου και κανόνες… ευγενικής αντιπαράθεσης.
Αν νομίζει πως μπορεί τα επιχειρήματά του και η ένταση της επίθεσής του στην κοινωνία να καλυφθούν από δικόγραφα και να κριθούν στα δικαστήρια, ας γίνει κι έτσι.
Αν νομίζει πως μπορεί τα επιχειρήματά του και η ένταση της επίθεσής του στην κοινωνία να καλυφθούν από δικόγραφα και να κριθούν στα δικαστήρια, ας γίνει κι έτσι.
Αν νομίζει όμως πως με την υποβολή δεκάδων αγωγών θα σταματήσουν οι πολίτες να του απαντούν, κάνει λάθος.
Μπορεί να βρισκόμαστε στα κάτω μας και ως χώρα και ως κοινωνία, όμως σιωπή δεν θα επιβάλει κανείς. Τι ακριβώς εκπροσωπεί ο κ. Πάγκαλος; Μια άποψη για το κοινωνικό γίγνεσθαι ή την κυβέρνηση και το κράτος;
Πώς ο Έλληνας πολίτης θα υπερασπιστεί τον εαυτό του, την αξιοπρέπειά του, την οικογένειά του, μέσα στην ευρωπαϊκή κοινωνία, αν ο εκπρόσωπός του, ο αντιπρόεδρος, όπου βρεθεί και όπου σταθεί αμφισβητεί και τους Έλληνες και το κράτος και την κοινωνία.
Έως πότε αυτή η κοινωνία -με τα λάθη της και τις ανομίες της όπως κάθε κοινωνία- μπορεί να ανέχεται και να την ξεζουμίζουν και να τη βρίζουν και να μην επιτρέπεται να διαμαρτύρεται;
Έως πότε αυτή η κοινωνία -με τα λάθη της και τις ανομίες της όπως κάθε κοινωνία- μπορεί να ανέχεται και να την ξεζουμίζουν και να τη βρίζουν και να μην επιτρέπεται να διαμαρτύρεται;
Δεν είναι η «Π+13» το θέμα του. Το πρόβλημα (και) για τον κ. Πάγκαλο είναι η πολιτική που υποστηρίζει επί σειρά ετών και τα αποτελέσματά της. Τα… επιχειρήματα -διανθισμένα με κοσμητικά επίθετα- του κ. Πάγκαλου αποσκοπούν σε δύο πράγματα:
1. Στο ποιος και πώς θα πληρώσει τη «λυπητερή» για τα όσα έγιναν. Θα την πληρώσουν οι πολλοί, αφού αυτοί φταίνε. Η κοινωνία που είναι διεφθαρμένη.
2. Στην αντιμετώπιση της κάθε διαμαρτυρίας.
1. Στο ποιος και πώς θα πληρώσει τη «λυπητερή» για τα όσα έγιναν. Θα την πληρώσουν οι πολλοί, αφού αυτοί φταίνε. Η κοινωνία που είναι διεφθαρμένη.
2. Στην αντιμετώπιση της κάθε διαμαρτυρίας.
Ήρξατο χειρών αδίκων
Ο Θεόδωρος Πάγκαλος δεν είναι περαστικός. Κάθισε σε όλα τα τραπέζια των μεγάλων αποφάσεων για την τύχη της χώρας εδώ και τριάντα χρόνια. Έρχεται τώρα με συνεχείς δηλώσεις του να μας πει ότι δεν είναι το πολιτικό σύστημα και η πολιτική τάξη που έχουν την ευθύνη, αλλά η άτιμη κοινωνία που πίεζε τον (δυστυχή) πολιτικό να κάνει ρουσφέτια και άλλα σκάνδαλα. Είναι η ίδια η χώρα από την ημέρα της γέννησής της (1821) που έχει πάρει το στραβό δρόμο, που έχει στην «ψυχή» της το λάθος. Ευθύνονται οι κοπρίτες που έπιασαν τα πόστα και δεν επιτρέπουν στο κράτος να λειτουργήσει. Ευθύνονται όσοι δεν πληρώνουν φόρους, αλλά δεν ευθύνεται το κράτος που δεν έχει μηχανισμό να τους μαζέψει.
Το ίδιο επιχείρημα το έχουμε ακούσει από το βήμα της Βουλής και σε καλύτερες εποχές από τα πλέον υπεύθυνα χείλη: «Τι να κάνω; Αυτή είναι η Ελλάδα!».
Όμως αυτός που έφτιαξε τον κανόνα είναι πρωτίστως η αιτία για τα λεφτά που χάθηκαν, τα λεφτά που φαγώθηκαν και τα ελλείμματα που μας οδήγησαν στην σημερινή κρίση.
Οι δηλώσεις του κ. Πάγκαλου δείχνουν ότι το πολιτικό προσωπικό είναι ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΟ, συνεχίζει να κάνει ότι δεν καταλαβαίνει τι ακριβώς συνέβη. Συνεχίζει να δικαιολογεί τον εαυτό του ζητώντας από αυτούς που δεν φταίνε να (ξανα)πληρώσουν.
Οι κανόνες της διαφθοράς και της σπατάλης
Το «καράβι» βουλιάζει γιατί επί 35 χρόνια πορεύεται με συγκεκριμένους κανόνες για το πώς μαζεύεται το χρήμα και πώς μοιράζεται. Κανόνες που καθορίζουν τους όρους του «παιχνιδιού» της οικονομίας. Τους κανόνες τους έφτιαξαν οι πολιτικοί, στην εποχή μας το ΠΑΣΟΚ, στο οποίο μετέχει και ο κ. Πάγκαλος από την αρχή της ίδρυσής του.
-Η πολεοδομική νομοθεσία στη χώρα αποτελείται από 20.000 σελίδες. Εκεί μέσα βρίσκονται όλα τα «παράθυρα» για μαύρο χρήμα, για λάδωμα, για υπερβάσεις και αυθαιρεσίες κάθε είδους.
- Η φορολογική νομοθεσία είναι ένα χάος που οδηγεί στην κάτω από το τραπέζι συναλλαγή.
- Τα εκατομμύρια διορισμών ήταν η επίσημη πολιτική υπέρ του λαού.
- Η συμμετοχή των συνδικαλιστών στις διοικήσεις των ΔΕΚΟ με δικαίωμα υπογραφής, είναι νόμος και κανόνας στο όνομα του λαού. Κανόνας που οδήγησε στον εκμαυλισμό και στην ακύρωση του συνδικαλισμού.
-Η πολεοδομική νομοθεσία στη χώρα αποτελείται από 20.000 σελίδες. Εκεί μέσα βρίσκονται όλα τα «παράθυρα» για μαύρο χρήμα, για λάδωμα, για υπερβάσεις και αυθαιρεσίες κάθε είδους.
- Η φορολογική νομοθεσία είναι ένα χάος που οδηγεί στην κάτω από το τραπέζι συναλλαγή.
- Τα εκατομμύρια διορισμών ήταν η επίσημη πολιτική υπέρ του λαού.
- Η συμμετοχή των συνδικαλιστών στις διοικήσεις των ΔΕΚΟ με δικαίωμα υπογραφής, είναι νόμος και κανόνας στο όνομα του λαού. Κανόνας που οδήγησε στον εκμαυλισμό και στην ακύρωση του συνδικαλισμού.
Όλα αυτά και πολλά ακόμα ψηφίστηκαν από μία Βουλή που ενέκρινε κάθε βράδυ δεκάδες τροπολογίες, μέσω των οποίων μοιράστηκαν δισεκατομμύρια. Στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης οι κυβερνήσεις πρώτα μοίραζαν το χρήμα και μετά αποφάσιζαν τι έργο θα γίνει, για να δικαιολογηθεί το έξοδο. Όσο μεγάλωνε ο κύκλος εργασιών, πολλαπλασίαζαν τις υπεραξίες άρα και την προμήθεια από αυτές. Αυτός ήταν ο κανόνας.
Πόσα περιθώρια είχαν οι πολίτες για να ζήσουν αλλιώς; Η κοινωνία πορεύτηκε με τον κανόνα, πορεύτηκε με αυτό που έβλεπε ο καθένας γύρω του να συμβαίνει. Πόσο θα άντεχε ο επίδοξος «τυροπιτάς» να βλέπει γύρω του να πουλούν όλοι «τυρόπιτες» αλλά όχι και αυτός, γιατί δεν είχε βρει τον κατάλληλο άνθρωπο να του λύσει τα γραφειοκρατικά αδιέξοδα; Πόσο θα αντέξει ο πολίτης να βλέπει να έχουν οι άλλοι αυθαίρετα, και αυτός να μην μπορεί να κτίσει ούτε μάντρα; Είναι ο κανόνας που καθορίζει τις πράξεις, είναι ο κανόνας που καθορίζει και το τι κράτος έχουμε ή ακόμα και τι κοινωνία έχουμε. Και τον κανόνα τον έφτιαξαν οι πολιτικοί. Συνεργαζόμενοι μόνο με την κοινωνία που ζητούσε για πάρτη της. Μόνο που ξέχασαν τους άλλους, τους πολλούς, αυτούς που έτρεχαν σαν τον Βέγγο, αυτούς που τώρα και τους ζητάνε να πληρώσουν και τους λούζουν με κοσμητικά επίθετα για τη συμπεριφορά τους. Ας σταματήσουν τουλάχιστον -γενικώς και μαζικά- να σπέρνουν τη διχόνοια και την αγανάκτηση, κρίνοντας τους πάντες. Ας σταματήσουν να κουνάνε το δάχτυλο στους πολίτες για να κρύψουν τις δικές του τεράστιες και ιστορικές ευθύνες.
Είναι οι τελευταίοι που μπορούν να κάνουν κριτική και μάλιστα με παγκάλιο ύφος.
Τάδε έφη Πάγκαλος
Σεπτέμβριος 2010:
Όλοι μαζί τα φάγαμε
Το Σεπτέμβριο του 2010 σε μια συνεδρίαση στη Βουλή ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Θεόδωρος Πάγκαλος δίνει τη δική του εξήγηση για την κρίση: «Όλοι μαζί τα φάγαμε».
«Η απάντηση στο ερώτημα που θέτουν οι πολίτες -υποστήριξε ο κ. Πάγκαλος- πού τα φάγατε τα λεφτά είναι αυτή: Σας διορίζαμε για χρόνια, τα φάγαμε όλοι μαζί. Ακολουθώντας μια πρακτική αθλιότητας, εξαγοράς και διασπάθισης του δημόσιου χρήματος». Ένα χρόνο αργότερα εξήγησε πως σωστότερη είναι η διατύπωση: «Όλοι μαζί τα δαπανήσαμε».
Το Δεκέμβριο του 2011 είπε πως σκέφτεται να γράψει βιβλίο για το «όλοι μαζί τα φάγαμε» για να εξηγήσει ποια είναι τα κακώς κείμενα στη χώρα.
Δεκέμβριος 2010: Κοπρίτες
«Όταν στο Δημόσιο βάζεις τον κοπρίτη επειδή σε ψηφίζει η οικογένειά του και παίρνεις πολλούς σταυρούς, ε, τότε, ο κοπρίτης θα μείνει κοπρίτης σε όλη του τη ζωή, δεν πρόκειται να βελτιωθεί. Ξέρει ότι δεν πρόκειται ποτέ να απολυθεί».
Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Το Βήμα της Κυριακής», ο Θ. Πάγκαλος υποστήριξε ότι «έπεσε έξω το Δημόσιο», προσθέτοντας: «Το 75% των δαπανών του Δημοσίου είναι οι μισθοί και οι συντάξεις. Δανειστήκαμε για να πληρώνουμε μισθούς και συντάξεις σε υπαλλήλους που προσλαμβάναμε απλώς και μόνο για να πάρουμε την ψήφο τους (…). Μας τρομάζουν η αλήθεια, η αντικειμενικότητα, η αξιοκρατία.
«Να περάσουν οι αξιότεροι στο Δημόσιο, να γίνει και η ζωή όλων μας πιο εύκολη (…). Έχει αλλοιωθεί αυτή καθαυτή η έννοια της απόλυσης. Τι θα πει, ας πούμε, “απελύθη ο έχων σύμβαση ορισμένου χρόνου”; Δεν απελύθη. Επήλθε ο ορισμένος χρόνος».
Δεκέμβριος 2010: Το σώβρακο
Ο Θ. Πάγκαλος στέλνει το εσώρουχό του στην εκπομπή «Ράδιο Αρβύλα» απαντώντας έτσι στα σχόλια του Α. Κανάκη και των συναδέλφων του για το μέγεθος των εσωρούχων του κ. αντιπροέδρου.
Ιανουάριος 2011: Ένα μάτσο χωριάτες
Σε ομιλία του στην Οξφόρδη ο κύριος αντιπρόεδρος αναπτύσσει πλήρως τις απόψεις του για την Ελλάδα, την Επανάσταση, τους πολίτες, τους πολιτικούς και τη διαφθορά. (Η ομιλία του βιντεοσκοπήθηκε, αποσπάσματα δημοσιεύθηκαν στον «Ελεύθερο Τύπο»).
Οι χωριάτες του ’21…
«Οι Έλληνες που έκαναν την Επανάσταση του ’21 ήταν ένα μάτσο και αδαών χωριατών που μετά βίας μιλούσαν ελληνικά. Γι’ αυτό αποφάσισαν να δημιουργήσουν ένα σχίσμα από την οθωμανική αυτοκρατορία. Και μετά την Απελευθέρωση ψήφιζαν οποιονδήποτε θα μπορούσε να εξυπηρετήσει τα συμφέροντά τους, λογική που διατηρείται μέχρι τις μέρες μας».
Περί διεφθαρμένων και αδιάφθορων…
«Κανένας πολιτικός δεν είναι τόσο διεφθαρμένος, ώστε να βγαίνει στους δρόμους και να στρατολογεί ψηφοφόρους. Κάθεται στο γραφείο του και διεφθαρμένοι πολίτες πάνε και τον βρίσκουν…»
Οι διαδηλωτές-serial killer…
«Οι διαδηλωτές που διαμαρτύρονται για τις πολιτικές της κυβέρνησης ταυτίζονται με όσους οργανώνουν δολοφονίες άλλων ανθρώπων», ενώ θεωρεί ότι «η μόνη πηγή νομιμοποίησης είναι οι εκλογές και όσοι διαμαρτύρονται δεν μπορούν να καθορίσουν τη νομιμότητα».
Η Ελλάδα, η σύγχρονη «Κοκκινοσκουφίτσα»…
«Η Ελλάδα είναι η Κοκκινοσκουφίτσα και ο κακός ο λύκος μπορεί να μεταμφιέζεται σε γιαγιά της Κοκκινοσκουφίτσας. Η Ελλάδα δεν εφάρμοζε τις σωστές αρχές, όπως η Κοκκινοσκουφίτσα δεν έπρεπε να κόψει δρόμο μέσα από το δάσος».
Δήλωσε επίσης ότι «οι Έλληνες έχουν την ψευδαίσθηση πως είναι άμεσοι απόγονοι του Περικλή», ξεσηκώνοντας έντονες αντιδράσεις από τους ακροατές, μεταξύ των οποίων βρισκόταν και ο επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Τράπεζας για την Ανοικοδόμηση και την Ανάπτυξη Joao Cravinho.
Απρίλιος 2011: Ο τζίτζικας και ο μέρμηγκας
Η τουρκική εφημερίδα «Χουριέτ» δημοσιεύει αποσπάσματα από δηλώσεις του κ. Πάγκαλου στην Κωνσταντινούπολη. Σύμφωνα με το δημοσίευμα της τουρκικής εφημερίδας, ο κ. Πάγκαλος φέρεται να είπε: «Όταν οι Τούρκοι δούλευαν, εμείς οι Έλληνες τεμπελιάζαμε».
Το δημοσίευμα αναδημοσίευσε ο «Ελ. Τύπος». Ο κ. Πάγκαλος διέψευσε και τις δύο εφημερίδες, υπέβαλε δε αγωγή.
Σε ανακοίνωση που εξέδωσε το γραφείο του κ. Πάγκαλου αναφέρεται ότι «κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του αντιπροέδρου της κυβέρνησης στον Παναγιότατο Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, δεν είχε καμία επαφή με εκπροσώπους του Τύπου, ενώ ουδέποτε έκανε δηλώσεις ή έδωσε συνέντευξη με αυτό το περιεχόμενο».
Η «Χουριέτ» επανήλθε υποστηρίζοντας το αρχικό της δημοσίευμα.
Σεπτέμβριος 2011: Η ώρα των δικηγόρων
Σε δηλώσεις του σε ελβετικές εφημερίδες ο κ. Πάγκαλος αναφέρεται στη φοροδιαφυγή, φέρνοντας παράδειγμα τους δικηγόρους: «Οι δικηγόροι στην Αθήνα δηλώνουν μηνιαίο εισόδημα 1.500 ευρώ», γεγονός που χαρακτηρίζει αδιανόητο. Ο Δικηγορικός Σύλλογος της Αθήνας χαρακτηρίζει τις δηλώσεις του κ. Πάγκαλου «αήθη και παραληρηματική επίθεση κατά του δικηγορικού κόσμου».
Δεκέμβριος 2011: Μη διαδηλώνετε
«Θα εκφραστώ ελεύθερα, όπως και ο στρατηγός Ντε Γκολ», άρχισε ο κ. Πάγκαλος απαντώντας στο δημοσιογράφο του «Le monde en marche». Αυτοί που διαδηλώνουν «είναι κομμουνιστές, φασίστες και μαλάκες».
Ο κ. Πάγκαλος επικαλέστηκε ότι θα το πει όπως το είχε πει ο στρατηγός Ντε Γκολ για τους διαδηλωτές το Μάιο του ’68, χρησιμοποιώντας στα γαλλικά τη λέξη «con». (Μπλέξαμε και στη μετάφραση, αν και σχεδόν όλος ο Τύπος το απέδωσε «μαλάκες»).
Ιανουάριος 2012: Δεν θα με κρίνει ο κάθε τσόγλανος
ΜΕGA, «Κοινωνία ώρα Mega»
ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Τον κρίνω τσόγλανο για το κόμμα που εκφράζει, για τις απόψεις που εκφράζει και για την προσωπικότητά του και ξέρει ποιος είναι ο αρχηγός, γιατί έχει γίνει το επεισόδιο εν γνώσει του.
ΚΑΜΠΟΥΡΑΚΗΣ: Για ποιον λέτε;
ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Άσε τώρα μην πούμε άλλα ονόματα και μπλέξουμε κι άλλο.
ΟΙΚΟΝΟΜΕΑΣ: Πάντως, δεν είναι προϋπόθεση να συμφωνούν όλοι μαζί σας.
ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Όχι, κύριε Οικονομέα, αλλά όταν μου λέει ο άλλος τι έχετε κάνει σε όλη τη ζωή σας μετά από 30 χρόνια καριέρας στην οποία έχω ένα τεράστιο απολογισμό να παρουσιάσω;
ΟΙΚΟΝΟΜΕΑΣ: Μπορεί να σας φιμώνει, μπορεί να σας πικραίνει, αλλά δεν μπορείτε να τον λέτε τσόγλανο.
ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Δεν μπορώ να τον λέω τσόγλανο, αλλά δεν ξέρετε ότι αμέσως μετά, αφού έκανε την ερώτηση, βγήκαν έξω και άρχισαν να πετάνε πέτρες. Τότε δεν έχω το δικαίωμα;
ΟΙΚΟΝΟΜΕΑΣ: Είναι απαράδεκτο.
ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Είναι απαράδεκτο, αλλά είναι στη Βουλή το κόμμα που τα οργάνωσε αυτά.
Άσκηση πίεσης και επιβολή λογοκρισίας
ΕΣΗΕΑ
«Βιομηχανία αγωγών»
«Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης κ. Θεόδωρος Πάγκαλος κατέθεσε αγωγή κατά της εφημερίδας “Παρασκευή+13”, και κατά των Αιμ. Λιάτσου, εκδότη-διευθυντή, και Σπ. Σουρμελίδη, διευθυντή Έκδοσης της εφημερίδας. Με την αγωγή του ο κ. Πάγκαλος ζητεί 1 εκατομμύριο ευρώ από τον εκδότη του φύλλου, Αιμίλιο Λιάτσο, και από το διευθυντή της εφημερίδας, Σπύρο Σουρμελίδη, για εξύβριση μέσω ενός φωτομοντάζ και του δημοσιεύματος που το συνόδευε στο φύλλο της εφημερίδας “Παρασκευή+13”, που κυκλοφόρησε στις 2 Δεκεμβρίου 2011, το οποίο περιείχε και σχολίαζε δηλώσεις του ιδίου του κ. Πάγκαλου.
Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ καταγγέλλει την ενέργεια του κ. Πάγκαλου που αποτελεί άσκηση πίεσης και επιβολή λογοκρισίας, δηλώνει δε ότι συμπαραστέκεται στην εφημερίδα και στους διωκόμενους συναδέλφους υπέρ των οποίων και θα παρέμβει σε κάθε στάση της Δίκης.
Η αγωγή του αντιπροέδρου προστίθεται στις δεκάδες παρόμοιες αγωγές που εκκρεμούν στα δικαστήρια με τις οποίες απειλούνται δημοσιογράφοι και εφημερίδες με την καταβολή χρηματικής αποζημίωσης χιλιάδων ή εκατομμυρίων ευρώ, ενώ θέτει για μια ακόμα φορά επιτακτικά το μέγα πρόβλημα της “βιομηχανίας αγωγών” στις οποίες καταφεύγουν συνεχώς περισσότεροι “θιγόμενοι” και την ανάγκη αλλαγής της υπάρχουσας για το θέμα αυτό νομοθεσίας.
Αναμφισβήτητα η προστασία του ατόμου είναι απολύτως σεβαστή. Δεν μπορεί όμως σε καμία περίπτωση να θέτει φραγμούς στην ελευθερία της έκφρασης, στη δημοσιογραφική έρευνα και κριτική
. Τα ΜΜΕ είναι φορείς δικαιωμάτων, αλλά και φορείς σημαντικής εξουσίας, που λειτουργεί ως μέσο ελέγχου της πολιτικής εξουσίας.
Γι’ αυτό και η ελευθερία του Τύπου είναι η βάση του πολιτικού πλουραλισμού, στοιχείο απαραίτητο του οποίου είναι η ελευθερία της έκφρασης.
Μια ελευθερία που δεν συμβιβάζεται με την απειλή εξοντωτικών χρηματικών προστίμων και τη δικαστική ομηρία των λειτουργών του Τύπου με το πρόσχημα της προστασίας από προσβολή της προσωπικότητας. Η αναγωγή όμως της προσωπικότητας ως αξίας και ο προς αυτή σεβασμός είναι αυτονόητο ότι οδηγεί στην υποτίμησή της, όταν ως κύριο μέσο προστασίας αυτής επιλέγεται η αποτίμησή της σε χρήμα.
Το Διοικητικό Συμβούλιο»
ΠΟΕΣΥ
Ο ρόλος του Τύπου
«Σε περιόδους κρίσης και σώρευσης δεινών για τους λαούς, οι άνθρωποι του Τύπου, δημοσιογράφοι και σκιτσογράφοι, ήταν πάντα καυστικοί και αυστηροί επικριτές εκείνων που ασκούσαν την κυρίαρχη κυβερνητική εξουσία.
Κι αυτός είναι ο ρόλος του Τύπου. Ακόμα και όταν η κριτική που ασκείται είναι ιδιαιτέρως οξεία ή μπορεί να θεωρηθεί υπερβολική. Μετά την άσκηση αγωγής του αντιπροέδρου της κυβέρνησης, Θεόδωρου Πάγκαλου, για καταδίκη της εφημερίδας “Παρασκευή+13” στο ποσό των 1.000.000 ευρώ, αποδεικνύεται για μια ακόμη φορά πόσο τυποκτόνο είναι το νομοθετικό πλαίσιο που διέπει την άσκηση του δημοσιογραφικού λειτουργήματος.
Για όσο διάστημα κυβέρνηση και κυβερνητική πλειοψηφία διατηρούν το υπάρχον απειλητικό για τον Τύπο και τους εργαζόμενους στα ΜΜΕ καθεστώς, απόκειται στην ελληνική δικαιοσύνη η στάθμιση των συμφερόντων που θίγονται και η προάσπιση του δικαιώματος για άσκηση κριτικής και ελέγχου, που σε χαλεπούς καιρούς πρέπει να ενισχύεται ακόμα περισσότερο και όχι να αποδυναμώνεται. Οι δημοσιογράφοι και οι συλλογικοί τους φορείς θα συνεχίσουν να διεξάγουν ούτως ή άλλως το δικό τους αγώνα. Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ενώσεων Συντακτών (ΠΟΕΣΥ) εκφράζει την πλήρη αντίθεσή της γι’ αυτή τη συγκεκριμένη αγωγή, όταν μάλιστα πρόκειται για καυστική σάτιρα, όπως γίνεται στη χώρα μας από τα χρόνια του Αριστοφάνη, όταν λειτουργεί η Δημοκρατία με διασφαλισμένη την ελευθεροτυπία.
Το Διοικητικό Συμβούλιο»
Το κατά Πάγκαλον «κακαγγέλιον»
Η βουλευτής του ΚΚΕ, δημοσιογράφος Λιάνα Κανέλλη σημείωσε: «Ο κ. αντιπρόεδρος κατάντησε πλέον απολύτως προβλέψιμος. Βρισιά και αγωγή η νέα φάμπρικά του, τόσο παλιά όμως όσο και η ανύπαρκτη ικανότητά του να αυτοσαρκάζεται όταν έχει δίκιο. Γιατί στο συνεχές άδικο το οποίο διαπράττει εναντίον όλων των Ελλήνων πολιτών όταν αναφέρεται σε αυτούς, με ύφος κακέκτυπου του Τσόρτσιλ σε υπηκόοους της αποικίας του, δεν κολάζεται ούτε καν με αυτοχειρία. Αι Παγκάλου “ρήσεις” συνιστούν ήδη ένα πολυσέλιδο “κακαγγέλιον” ικανό να τον εξοστρακίσει αισθητικώς για πάντα από τη γλώσσα πατρίδα μας, που λέει κι ο Ελύτης.
Το πρωτοσέλιδο που τον εμφανίζει με την εξόχως συμπαθή γουρουνοκεφαλή και ήρθε ως σατιρική απάντηση στην προκλητικότατη δήλωσή του, τιμολογήθηκε προφανώς από τον καλοφαγά επαγγελματία πολιτικό στο ένα εκατομμύριο ευρώ! Τα τρία γουρουνάκια και ο κακός λύκος μαζί σε ένα τσιμπούσι πόσο κοστίζουν άραγε στον αμέσως και εμφανώς ανθρωποφάγο κύριο Θ.Π.;
Τα γουρούνια είναι λοιπόν μάλλον κολακευτική εικόνα για τον ευφυή και προσφυώς και ιδιοτελώς καταφεύγοντα σε χονδροειδείς χαρακτηρισμούς και εκφασισμένες γενικεύσεις κ. Αντι…άνθρωπο. Αφού ακόμα κι όταν κυλιούνται στην προσφιλή τους λάσπη τα ίδια λασπώνονται, όχι όσοι τα… καμαρώνουν ή και τα επιλέγουν ψηφίζοντάς τα για τροφή τους.
Τώρα λοιπόν καλούνται τα αστικά κι όχι τα ποινικά δικαστήρια να αποφανθούν αν είναι ακριβότερη η προτροπή του Πάγκαλου για γενικευμένη ανθρωποφαγία ή η προτροπή της εφημερίδας για απομάκρυνση και “φάγωμα” από την τρίχρωμη κυβέρνηση του χοιρόμορφου δημόσιου λόγου του. Οψόμεθα, γιατί ως γνωστόν, “υπάρχουν και δικαστές στο Βερολίνο”…
Αναρωτιέμαι, όπως φαντάζομαι και πολλοί εκόντες άκοντες στόχοι του κ. Θ.Π., σε ποιον καθρέφτη ουσίας, κι όχι μαγικό της πολιτικής, κοιτάζεται καθημερινά πριν ανοίξει ο στοματοχετός του. Και ποιος τον συμβουλεύει να κυκλοφορεί με μία σακούλα φίμωτρα-αγωγές εναντίον όλων εκείνων που επιλέγουν να του απαντούν με το ίδιο ύφος και τα μέσα που ο καθένας τους διαθέτει. Αν ο τιμολογημένα θιγμένος αντιπρόεδρος μιας μη εκλεγμένης κυβέρνησης διατηρεί, όπως κατά καιρούς διατυμπανίζει, το δικαίωμα να λέει και να κάνει ό,τι θέλει ως πολιτικός, τότε πολλώ μάλλον οι πολίτες που τον προσδιορίζουν και τον ορίζουν ως τέτοιον έχουν το ισοδύναμο της γνώμης και δη δημόσιας.
Η βιομηχανία των αγωγών κατά εντύπων πάντως, παραμένει εν τέλει η μόνη ανθούσα στην αποβιομηχανοποιημένη Ελλάδα μας, Θα έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον η δίκη, αν και όποτε γίνει και δη με εποπτευόμενα από την τρόικα υπουργεία, στην περίπτωση που, όπως αδιασταύρωτα μέχρι τώρα πληροφορούμαι, κατέλθουν ως προσθέτως παρεμβαίνοντες υπέρ της “Παρασκευής+13”, οι χοιροτρόφοι απανταχού της χώρας ή και της Ευρώπης, για να υπερασπιστούν τη μορφή των γουρουνιών τους που με αυτή την αγωγή θίγονται και συκοφαντούνται ως εξυβριστές ενός τόσο ευγενικού και ευήθους προσώπου.
Γιατί το σατιρικό φωτομοντάζ δηλαδή πρέπει να θίγει μόνο τον κύριο κι όχι τα χρήσιμα ζώα; Τα αγριογούρουνα πάντως δεν έχουν λάβει γνώση του όλου θέματος για να ξέρουμε πώς θα αντιδράσουν…
Κι επειδή το θέμα Πάγκαλος έχει πάψει προ πολλού να είναι αστείο, ήταν δε εξαρχής κι ανέκαθεν άκρως επικίνδυνο για την υγεία όλων όσοι δεν του μοιάζουν, κάνω έκκληση στη γραμματεία των δικαστηρίων να αποδείξουν ότι είμαστε απόγονοι του Αριστοφάνη ή μετελθόντες τουλάχιστον της παιδεία μας, ορίζοντας δικάσιμο την Παρασκευή και 13 οποιουδήποτε μηνός! Γιατί σε όλα πτωχεύσαμε, αλλά όχι σε χιούμορ».
ΡΑΔΙΟ ΑΡΒΥΛΑ
«Η απαξία των πολιτικών μας για το χρήμα»
«Με θλίψη, απορία και αποτροπιασμό πληροφορηθήκαμε την είδηση της αγωγής, ύψους μόλις 1 εκατομμυρίου ευρώ, του αντιπροέδρου της κυβέρνησης, εναντίον της “Παρασκευής+13” και του Αιμίλιου Λιάτσου.
Το μοναδικό ίσως θετικό στοιχείο της υπόθεσης είναι η, για ακόμη μια φορά, αποδεικνυόμενη αυτογνωσία, μεγαλοψυχία και ανάγκη ενός ακόμα πολιτικού για δημοσιογραφία χωρίς περιορισμούς και χειραγωγήσεις.
Η αξίωση μέσω της αγωγής του συμβολικού ποσού του 1 εκατομμυρίου, δείχνει την απαξία των πολιτικών μας για το χρήμα.
Αν υπάρχει κράτος επιτέλους σε αυτό τον τόπο, πρέπει άμεσα να σταλούν ο εκδότης και οι δημοσιογράφοι της “Παρασκευής+13” σε χοιροστάσια και να δημοσιογραφούν μόνο για τα συμπαθή χοιρινά που εκτέθηκαν στο πρωτοσέλιδο της εφημερίδας, χωρίς να μπορούν να προβούν σε μηνύσεις και αγωγές. Ντροπή σας…”.
«Πάγκαλος κατά ΜΜΕ»
Στο χθεσινό φύλλο της εφημερίδας «Το Ποντίκι» δημοσιεύτηκε το παρακάτω σημείωμα: «Αποζημίωση εκατομμυρίων ευρώ ζητά από την εβδομαδιαία εφημερίδα “Παρασκευή+13” ο Θεόδωρος Πάγκαλος για ένα φωτομοντάζ στο οποίο πρωταγωνιστής ήταν ο ίδιος.
Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, σύμφωνα με όσα έχουν γίνει γνωστά, ζητά αποζημίωση 1 εκατ. ευρώ από τον εκδότη του φύλλου Αιμίλιο Λιάτσο και από το διευθυντή της εφημερίδας Σπύρο Σουρμελίδη, ενώ αναμένεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον η απάντηση των ανθρώπων της εφημερίδας σ’ αυτήν την προσπάθεια δημοσιογραφικής φίμωσης και λογοκρισίας στο αυριανό φύλλο.
Η χιουμοριστική ιδέα που αποτυπώθηκε στο δημοσιογραφικό χαρτί απεικόνιζε τον Πάγκαλο με κεφάλι γουρουνιού και με τον τίτλο “Αφιερωμένο εξαιρετικά στον Πάγκαλο από 11 εκατ. μαλάκες”, προσπαθώντας να κριτικάρει και να σατιρίσει μια από τις “γνωστές” δηλώσεις του όπου ανέφερε ότι “όσοι διαδηλώνουν είναι ή κομμουνιστές ή φασίστες ή μαλάκες”.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο Θόδωρος Πάγκαλος, αν και, όπως είναι γνωστό, διαθέτει… τόνους χιούμορ, αυτή τη φορά δεν το έδειξε και κατέφευγε στη γνωστή και φτηνή, αλλά και ιδιαίτερα προσοδοφόρα, αν τελικά δικαιωθεί, λύση της αγωγής…».
Το «φαινόμενο Πάγκαλος»
Ο διευθυντής του σταθμού Ράδιο 9 Μάνος Κακλαμάνος επισημαίνει τα εξής σχετικά με την αγωγή: «Από την αγωγή του κυρίου Πάγκαλου στην εφημερίδα “Παρασκευή+13” θα πρέπει να καταλάβουμε τα εξής:
Ότι οι πολιτικοί μας μπορούν να μας λένε “αντιπαραγωγικούς”, “κοπρίτες” και “μαλάκες”, αλλά οι πολίτες δεν μπορούμε να τους πούμε τίποτα γιατί θα μας κάνουν αγωγή και θα μας πάρουν το σπίτι. Και προσέξτε… το “φαινόμενο Πάγκαλος” δεν έκανε μήνυση στο δημοσιογράφο αλλά αγωγή. Γιατί δεν τον ενδιέφερε να δικαιωθεί (λέμε τώρα…) αλλά να πάρει κάνα φράγκο παραπάνω.
Αυτό τον νοιάζει. Δεν του φτάνουν τα τόσα ακίνητα (της γυναίκας του βεβαίως βεβαίως…), αλλά θέλει να πάρει και κάνα φράγκο παραπάνω. Αυτό είναι το σκεπτικό του “φαινόμενου Πάγκαλος” που δημιουργήσαμε εμείς οι δημοσιογράφοι την περασμένη δεκαετία. Και όχι μόνο αυτουνού του κυρίου αλλά όλου του πολιτικού συστήματος.
Γιατί όταν προκαλούσε με το “μαζί τα φάγαμε” ή όταν έβριζε τους πολίτες της χώρας, ο πρωθυπουργός και το σύστημα τον κάλυπταν. Από τότε μέχρι τώρα κανείς δεν ζήτησε την παραίτησή του. Άρα, κύριοι πολιτικοί που συγκυβερνάτε, το “φαινόμενο Πάγκαλος” είναι πρόβλημα όλων σας. Έπαψε πλέον να απασχολεί τον κόσμο.
Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των συστημικών εκπομπών και καναλιών να τον διατηρούν στο προσκήνιο, εμείς οι πολίτες με το φτωχό μας, κοπρίτικο και αντιπαραγωγικό μυαλό καταλάβαμε ότι το “φαινόμενο Πάγκαλος” είναι μια φούσκα ανάξια λόγου.
Σας τον χαρίζουμε να τον έχετε εσείς και άρα να σας χρεώνουμε με τη σειρά μας μαζικά… “Μαζί τα φάγατε και συνεχίζετε να τα τρώτε”. Και τώρα που οι ξένοι δεν σας άφησαν τίποτα… αποφασίσατε να αρχίσετε να τρώτε κάνοντας αγωγές σε δημοσιογράφους και εφημερίδες.
ΥΓ1. Να μην ξεχάσουμε ποτέ ότι όταν πρωτοακούστηκε το κίνημα των “Αγανακτισμένων”, ο κύριος Πάγκαλος το χαρακτήρισε ως μια μόδα του Διαδικτύου που δεν μπορεί να απασχολεί τη σοβαρή πολιτική. Και μετά κατέβηκε μισό εκατομμύριο κόσμος στους δρόμους.
Ο Τύπος είναι τόσο άσχετος με το τι συμβαίνει στην κοινωνία.
ΥΓ2. Κύριε Πάγκαλε, ένας βασικός λόγος για τον οποίο παρακαλάω το Θεό να προκηρυχθούν οι εκλογές είναι για να απολαύσω τη μεγάλη σας προεκλογική συγκέντρωση.
Πρώτος θα είμαι από κάτω για να σας χειροκροτήσω.
Αλλά να κάνετε μια μεγάλη συγκέντρωση, να τη διαφημίσουμε για να τη μάθει ο κόσμος και να μπορέσει να έρθει. Πώς περιμένω αυτή τη στιγμή που ο κόσμος θα μαζευτεί για να σας ακούσει να του ζητάτε την ψήφο! Δεν φαντάζεστε! Εκτός και αν τελικά αποφασίσετε να την κάνετε μέσα στο στούντιο του Mega».
«Δεν αντέχει τον κακό του εαυτό»
Ο δημοσιογράφος Νίκος Νικητέας μας είπε: «Χωρίς αμφιβολία η πρόθεση του κυρίου Πάγκαλου καταθέτοντας αγωγή και ζητώντας 1 εκατομμύριο ευρώ -σε μια συγκυρία που ο Τύπος πλήττεται σφόδρα- δεν είναι άλλη από τη φίμωση και το κλείσιμο της εφημερίδας “Παρασκευή + 13” τιμωρώντας τους εργαζόμενους με ανεργία! Μια εφημερίδα που ενοχλεί την εξουσία και τους “υπαλλήλους” της τρόικας ήταν εύκολος στόχος.
Πολιτικοί του “μεγέθους” του αντιπροέδρου έχουν αποδείξει ότι δεν αντέχουν τη διαφορετική άποψη και ως εκ τούτου ο μόνος Τύπος που τους είναι χρήσιμος είναι ο φιλικός τους Τύπος!
Θα μπορούσαμε εύκολα να πούμε ότι ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης δεν αντέχει τη σάτιρα και να ξεμπερδεύαμε, θα τον αδικούσαμε όμως, διότι όσοι τον γνωρίζουμε ξέρουμε ότι και χιούμορ έχει και αυτοσαρκασμό διαθέτει.
Προφανώς, ο κύριος Πάγκαλος αυτό που δεν αντέχει είναι τον κακό του εαυτό και τις δηλώσεις του που αναπαρήγαγε, – στην ουσία, η εφημερίδα!
Η φράση όμως του αντιπροέδρου “όσοι διαδηλώνουν σήμερα στην Ελλάδα είναι ή κομμουνιστές ή φασίστες ή μαλάκες” ξεπερνάει τα στενά όρια του Τύπου και της αγωγής κατά της εφημερίδας και στρέφεται συνολικά κατά του ελληνικού λαού, γεγονός που δεν συμβαίνει πρώτη φορά από τα συγκεκριμένα χείλη.
Απλώς η αγωγή κατά της “Παρασκευής+13” δεν αποκλείεται να εξυπηρετεί και τις οικονομικές ανάγκες του αντιπροέδρου που καλείται να πληρώσει το χαράτσι της ΔΕΗ για 58 και πλέον ακίνητα που έχει στην κατοχή του!
Αντί άλλων λόγων, λοιπόν, ας αφιερώσουμε στους αναγνώστες της “Παρασκευής+13” την topless εμφάνιση του κυρίου Πάγκαλου όπως την αποτύπωσαν πριν από λίγες ημέρες σε αφίσα οι σύντροφοί του της ΠΑΣΚΕ ΟΤΑ λέγοντας: “Κοίτα ποιος μιλάει… ο αποτυχημένος “κομμουνιστής” ο αρχιφασίστας… Ουστ”!».
Ο Σωκράτης και η πολιτική της Αθηναϊκής Δημοκρατίας
Απαράδεκτη ενέργεια
Ο Παναγιώτης Μεντρέκας, μέλος της κεντρικής επιτροπής του ΚΚΕ και του γραφείου Τύπου του κόμματος, δήλωσε: «Όπως γνωρίζετε, το ΚΚΕ δεν συμφωνεί με τη χρησιμοποίηση προσωπικών χαρακτηρισμών και προσβλητικών εκφράσεων στην πολιτική αντιπαράθεση.
Τα αποφεύγουμε, όχι από καθωσπρεπισμό, αλλά γιατί περικλείουν τον κίνδυνο να συσκοτιστούν τα πραγματικά ταξικά κίνητρα που διαμορφώνουν την πολιτική κομμάτων και ατόμων και ειδικά αυτών που έχουν εξαπολύσει έναν ανελέητο πόλεμο στα εργατικά λαϊκά δικαιώματα.
Ωστόσο, θεωρούμε απαράδεκτη ενέργεια να ασκείται από πολιτικούς και οικονομικούς παράγοντες αγωγή και να διεκδικούνται εξοντωτικά ποσά με αφορμή μια έκφραση ή έναν χαρακτηρισμό. Είναι προκλητικότατο να ασκεί αγωγή ο Θ. Πάγκαλος που επανειλημμένα χρησιμοποιεί την ύβρη και τη συκοφαντία».
Η Δημοκρατία και η προσωπική σάτιρα
Στο πλευρό της «Π+13» βρέθηκε και ο Βασίλης Τριανταφυλλίδης, ο αγαπημένος μας Χάρρυ Κλυνν: «Kατά την παράδοση των σχολίων, ο Σωκράτης όρθιος παρακολουθούσε το 422 π.X. την παράσταση των “Νεφελών”, ώστε να τον βλέπουν οι σύμμαχοι και οι ξένοι που συνέρρεαν στα Mεγάλα Διονύσια και δεν τον ήξεραν προσωπικά και να γελάνε περισσότερο. Aυτό είναι μια στάση αδιανόητη σήμερα απέναντι στην προσωπική σάτιρα. Tα όσα άκουσαν οι πολιτικοί της Aθήνας τα 100 χρόνια της ακμής της αρχαίας κωμωδίας είναι πρωτοφανή για όλη την ανθρώπινη ιστορία, δεν έχουν ξαναγίνει, σε επίσημο μάλιστα θεσμό της πολιτείας, όπου υποχρεωτικώς όλοι οι άρχοντες παρακολουθούσαν τις παραστάσεις.
Για να εμφανισθεί κάτι παρόμοιο στην ανθρώπινη ιστορία, θα ’πρεπε να σημειωθούν οι εξελίξεις στην δυτική Eυρώπη από το Διαφωτισμό και μετά, η εμφάνιση σε πρώτη φάση του Τύπου κι αργότερα η κατοχύρωση των ελευθεριών του, καθώς και των ατομικών ελευθεριών…
Ο κ. Πάγκαλος με την αγωγή του δικαιολογεί πλήρως την πολιτική του καταγωγή που δεν έχει καμία σχέση με τις ευρύτερες έννοιες της δημοκρατίας που προαναφέρθηκαν».
«Πού βρήκε το κουράγιο;»
Η δημοσιογράφος και βουλευτής της Ν.Δ. Φωτεινή Πιπιλή σημείωσε: «Στην περίπτωση του κ. Πάγκαλου αναρωτιέμαι, πρώτον, πού βρήκε το κουράγιο για να κάνει αγωγή σε ένα φωτομοντάζ που τον “έντυσε” γουρούνι.
Όταν του θυμίζω ότι για μία περίοδο συλλήβδην και τους 300 της Βουλής οι “Αγανακτισμένοι” στην Πλατεία Συντάγματος όχι μόνο μάς μούντζωναν όλους, όχι μόνο μάς φώναζαν “κλέφτες και λαμόγια” κατάμουτρα, αλλά κακοποιούσαν για λογαριασμό μας όλα τα ζώα του κόσμου με φράσεις όπως “άντε χάσου, μωρή γαϊδάρα” και “δεν πάτε όλοι στο διάολο, κοπρίτες”.
Αυτό που αναρωτιέμαι είναι πού βρήκε το κουράγιο να πληρώσει τόσο μεγάλο δικαστικό ένσημο που υποχρεωτικά από το νέο νόμο που έφερε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ οφείλει όποιος καταθέτει αγωγή να προπληρώνει.
Ο νόμος λέει: όσο μεγαλύτερο το αίτημα αποζημίωσης -δηλαδή στην προκειμένη περίπτωση 1 εκατ. ευρώ- τόσο περισσότερα χρήματα πρέπει να καταθέσεις. Και στη συγκεκριμένη περίπτωση, αν δεν κάνω λάθος, είναι 7,5 χιλιάδες ευρώ. Βρίσκω λοιπόν οικονομικά ασύμφορη την κίνηση του κ. Πάγκαλου και μάλιστα για ένα δημοσίευμα που δεν θίγει, απ’ ό,τι γνωρίζω, την τιμή και την υπόληψή του».
Το δικαίωμα στην κριτική
Ο πρώην υπουργός κύριος Δημήτρης Τσοβόλας επεσήμανε: «Το περιεχόμενο των δηλώσεων του αντιπροέδρου της κυβέρνησης κ. Πάγκαλου ήταν υβριστικό για τον ελληνικό λαό και ως εκ τούτου τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, δηλαδή οι εφημερίδες και τα ηλεκτρονικά μέσα, είχαν κάθε δικαίωμα να ασκήσουν κριτική, αλλά και υποχρέωση ταυτόχρονα για τις προκλητικές αυτές φράσεις του κ. Πάγκαλου.
Κατά συνέπεια και η εφημερίδα «Π+13» στα πλαίσια του λειτουργήματος της ενημέρωσης του ελληνικού λαού είχε δικαίωμα και υποχρέωση να κάνει κριτική στα πλαίσια της ελευθερίας του Τύπου που κατοχυρώνεται από το Σύνταγμα».
«Ζητάει τα ρέστα»
Ο δημοσιογράφος βουλευτής Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ Βασίλης Μουλόπουλος σχολιάζοντας την αγωγή του Θ. Πάγκαλου σημείωσε: «Ένας επαγγελματίας συκοφάντης και υβριστής ζητάει τα ρέστα.
Ίσως θέλει να πάρει λεφτά για να πληρώσει το χαράτσι της ΔΕΗ το οποίο κατά δήλωσίν του αδυνατούσε να καταβάλλει».
«Της φταίνε οι εφημερίδες»
Ο βουλευτής της Ν.Δ. και δημοσιογράφος Αργύρης Ντινόπουλος σημείωσε: «Με αγωγές δεν λύνονται ούτε τα προβλήματα των πολιτών ούτε τα προβλήματα των πολιτικών.
Μετά από όλα αυτά που έκανε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, τώρα τής φταίνε οι δημοσιογράφοι. Σε τελική ανάλυση και οι εφημερίδες “φωνή” της κοινωνίας είναι».
«Να ανέχονται την κριτική»
Ο Γιώργος Κοντογιάννης, βουλευτής της Δημοκρατικής Συμμαχίας, δημοσιογράφος, δήλωσε: «Οι πολιτικοί πρέπει να ανεχόμαστε την κριτική ειδικά σε περιόδους κρίσης όπου ο λαός υποφέρει.
Μπορεί η κριτική αυτή να ξεπερνά τα συνήθη όρια μερικές φορές, ωστόσο είναι κρίμα να καταφεύγουμε στη δικαιοσύνη για να υπερασπιστούμε τους εαυτούς μας. Αυτό πρέπει να γίνεται με πολιτικούς μόνο όρους και κυρίως με τις πράξεις μας».
«Να είστε ευτυχείς…»
Ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ, δημοσιογράφος Γιώργος Καρατζαφέρης, σχολιάζοντας την αγωγή κατά της «Π+13» σημείωσε: «Να είστε ευτυχείς αν είναι η μόνη αγωγή.
Έχετε σκεφθεί ότι υπάρχει κίνδυνος να μηνυθείτε και από τα γουρούνια; Εν πάση περιπτώσει, σε αυτόν τον τόπο πρέπει να είμαστε όλοι πιο προσεκτικοί στο ό,τι κάνουμε και στο ό,τι λέμε».
«Τόσο κοστίζει η τιμή και η υπόληψη;»
Οι άνθρωποι του Τύπου για την επίθεση στην «Π+13»
«Η ύβρις των αγωγών»
ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΡΙΑΝΤΗΣ,
δημοσιογράφος
«Τι να πεις για τις αγωγές εναντίον του Τύπου;
Ότι είναι σφαγιαστικές; Ότι αποκαλύπτουν δυσανεξία και απροκάλυπτη διάθεση να λειτουργήσει ο Τύπος σε περιορισμένο πλαίσιο; Οι απαντήσεις είναι προφανείς και δεδομένες… Είχα την αίσθηση ότι ο κ. Πάγκαλος διαθέτει χιούμορ και ευρυχωρία.
Αποδεικνύεται ψευδαίσθηση. Ο άνθρωπος που λοιδορεί και χλευάζει τους πάντες, ο πολιτικός που καταφέρεται μονίμως με βαριές εκφράσεις εναντίον της κοινωνίας, καταφεύγει αστόχαστα και ανενδοίαστα στην εξοντωτική επιλογή της αγωγής. Για ένα σκίτσο! Κυνική και τραγική επιλογή, η οποία θα γίνει μπούμερανγκ. Η δημοσιογραφική κοινότητα, καθώς και κάθε νουνεχής από τον κόσμο της πολιτικής, των πανεπιστημίων, και του πολιτισμού θα υπερασπιστεί την “Π+13”. Αποτελεί καθήκον και ιερή υποχρέωση. Γιατί έτσι υπερασπίζεται την πολύτιμη ελευθερία του Τύπου και το δικαίωμα στην ελεύθερη και ακηδεμόνευτη έκφραση».
«Ποιος μιλάει;»
ΘΥΜΙΟΣ ΚΑΛΑΜΟΥΚΗΣ,
δημοσιογράφος
«Είναι τιμή του καθένα να του κάνει αγωγή ο Πάγκαλος. Για μια εφημερίδα είναι ύψιστη τιμή. Είναι τρομερά αστείο ο αντιπρόεδρος δύο αντιδημοκρατικών και κατοχικών κυβερνήσεων να μιλά για τιμή και υπόληψη. Πόσο μάλλον να την κοστολογεί.
Είναι τρομερά αστείο να μιλά για προσβολή αυτός που προσβάλλει χρόνια τώρα ένα λαό και την αισθητική του.
Τελικά δεν έχουν όλα τα γουρούνια την ίδια μούρη…»
«Δύο Ερωτήματα»
KΩΣΤΑΣ ΜΑΡΔΑΣ,
δημοσιογράφος
«Δύο ερωτήματα θα υποβάλω:
Ερώτηση πρώτη
Αιμίλιε, παιδί μου, γιατί ήσουν τόσο μετριοπαθής;
Ερώτηση δεύτερη
Τόσο κοστίζει η τιμή και η υπόληψη;»
«Όνειδος για τη δημοκρατία»
«Φωνάζει ο κλέφτης για να φοβηθεί ο νοικοκύρης. Ο τυποκτόνος νόμος Βενιζέλου με τις αγωγές εναντίον του Τύπου είναι αισχρότατο, με την πολιτική σημασία του όρου, εργαλείο για την κατάργηση της ελευθεροτυπίας, τη λογοκρισία και την αυτολογοκρισία των δημοσιογράφων.
Ο πολύς ο κόσμος δεν γνωρίζει ότι οι αγωγές αυτές δεν υπερασπίζονται την υπόληψη όσων θίγονται και αδικούνται από κακόβουλα και συκοφαντικά δημοσιεύματα, διότι απλούστατα δεν καταφεύγουν οι αντίδικοι στο φυσικό τους δικαστή, ούτε εκδικάζονται οι αιτιάσεις ανοιχτά στο ακροατήριο, αλλά αντιθέτως εν κρυπτώ με μόνη την κρίση ενός δικαστή.
Έχω υποστεί αγωγές ο ίδιος και ξέρω τι σημαίνει η κρίση του ενός και μόνο δικαστή κατά μόνας, χωρίς τη βάσανο της δημόσιας διαδικασίας, της δημόσιας δίκης.
Ποτέ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η “δημοσίευση είναι η ψυχή της δικαιοσύνης”.
Όσο για τον ίδιο τον Πάγκαλο, τι να πει κανείς; Είναι όνειδος για τη δημοκρατία, ύβρις για την πολιτική και βαρβαρότης για τους πολίτες η ίδια του η παρουσία στο δημόσιο βίο, αν κρίνει κανείς απ’ όσα λέει και απ’ όσα κάνει.
Το ότι είναι εκλεγμένος βουλευτής είναι βεβαίως, όπως όλα στη ζωή, και καλό και κακό. Καλό διότι ο λαός μπορεί να μην τον επανεκλέξει, κακό διότι και ο Χίτλερ εξελέγη κάποτε».
«Μέσο εκφοβισμού»
«Η γελοιογραφία και το σκίτσο κυρίως ενός δημόσιου προσώπου ανέκαθεν ήταν μια έκφραση κριτικής και ελέγχου. Η δε κριτική και ο έλεγχος αποτελούν αυτό τούτο το περιεχόμενο της δημοσιογραφίας, η δε ελευθερία της έκφρασης και της κριτικής αποτελεί το βασικό πυλώνα του διαλόγου και της Δημοκρατίας.
Κάθε προσπάθεια περιορισμού της ελευθερίας αυτής της έκφρασης είναι μια απόδειξη του φόβου εκείνου που ελέγχεται για την αποκάλυψη των λόγων, των πράξεων και των παραλείψεων.
Η επίκληση της προσβολής δήθεν της προσωπικότητας και η έγερση αγωγής με αίτημα την καταβολή υπέρογκων αποζημιώσεων αποτελεί στην πραγματικότητα μέσο εκφοβισμού του δημοσιογράφου και προσπάθεια εξασφάλισης της σιωπής του».
«Η σιωπή του τάφου»
ΜΑΚΗΣ ΚΟΥΡΗΣ,
δημοσιογράφος-εκδότης της εφημερίδας «Παρόν»
«Είμαι εναντίον της βιομηχανίας των αγωγών. Και πολύ περισσότερο δεν μπορούν να προσφεύγουν οι πολιτικοί εναντίον των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης και των δημοσιογράφων.
Δεν μπορεί να ζητούν σιωπή του τάφου ακόμα και αν ξεπερνιούνται κάποια όρια. Προτιμώ τη δημοσιογραφία που ξεπερνάει κάποια όρια από τη σιωπή του τάφου».
«Απαράδεκτο»
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ,
δημοσιογράφος
«Είναι απαράδεκτο, πολιτικοί να καταθέτουν αγωγές κατά των μέσων μαζικής ενημέρωσης που σατιρίζουν την επικαιρότητα και τους πολιτικούς.
Ειδικά όμως για τον κ. Πάγκαλο που βάσει του πόθεν έσχες των τελευταίων ετών αποτελεί έναν από τους πλουσιότερους πολιτικούς και Έλληνες γενικότερα, να προκαλεί το δημόσιο αίσθημα ζητώντας ένα εκατομμύριο ευρώ από μια εφημερίδα που αποτελεί μια υγιή επιχείρηση χωρίς κρατικές διαφημίσεις.
Κάποια στιγμή πρέπει να καταργηθεί ο τυποκτόνος νόμος του κ. Βενιζέλου».
«Θα έπρεπε να κρύβονται»
ΝΤΕΠΥ ΓΚΟΛΕΜΑ,
δημοσιογράφος
«Κατά πρώτον θεωρώ απαράδεκτες τις αγωγές, κατά δεύτερον όλοι αυτοί συμπεριλαμβανομένου και του κ. Πάγκαλου αντί να ντρέπονται που μας κατέστρεψαν στρέφονται και εναντίον των εφημερίδων. Θα έπρεπε να κρύβονται αντί να προκαλούν».
«Θα έπρεπε να ανησυχεί…»
ΜΑΚΗΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΠΟΥΛΟΣ,
δημοσιογράφος
«Οι πολιτικοί δεν πρέπει να κάνουν ποτέ μηνύσεις και αγωγές, πολύ περισσότερο δε όταν παίρνουν την εξουσία ενός Πάγκαλου. Θα έπρεπε να ανησυχεί περισσότερο για το προσωπικό του προφίλ παρά τη μάσκα του γουρουνιού που του βάλατε».
«Περί μορφών και μηνύσεων»
ΑΝΤΩΝΗΣ ΔΕΛΛΑΤΟΛΑΣ,
δημοσιογράφος-εκδότης εφημερίδας «Το Ποντίκι»
«Με τίτλο “Περί ζώων” έχουν γραφτεί από την αρχαιότητα ως τις μέρες μας μια σειρά έργα. Σε αυτά δεν λείπουν και οι αναφορές που μιλάνε για ανθρωπόμορφα ζώα ή και για ζώα με ανθρώπινες ιδιότητες, με κορυφαίο παράδειγμα τους Κένταυρους, τις Γοργόνες κ.λ.τ.
Επίσης, στη σύγχρονη ζωγραφική που έλκει τις επιρροές της από τα βάθη της αρχαιότητας υπάρχει πληθώρα αναφορών ανθρώπων με τη μορφή ζώων και αντιστρόφως.
Μέσα στο πλαίσιο αυτής της μακρόχρονης παράδοσης πρέπει να ενταχτεί και το εξώφυλλο της εφημερίδας “Π+13” που απεικόνιζε τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης ως ένα από τα συμπαθέστερα οικόσιτα θηλαστικά του ζωικού βασιλείου.
Η ευρύτατη παιδεία και το χιούμορ του αντιπροέδρου κάθε άλλο ταυτίζονται με την εν βρασμώ ενέργειά του, να μηνύσει το εν λόγω έντυπο.
Η δε ελευθερία του λόγου, καθώς και της έκφρασης σε οποιαδήποτε μορφή, δεν υποδεικνύει τον χαρακτηριζόμενο μονομερώς αλλά και τον χαρακτηρίζοντα. Έτσι η παρεμβολή της Δικαιοσύνης σε τέτοιου είδους ζητήματα πρέπει να εκληφθεί ως ατυχής, από την πλευρά του αντιπροέδρου της κυβέρνησης».
«Άνθρωπος εγνωσμένου χιούμορ»
«Ελπίζω ο κ. Πάγκαλος, ο οποίος, παρά την οξύτητα που πολλές φορές χαρακτηρίζει το δημόσιο λόγο του, είναι άνθρωπος εγνωσμένου χιούμορ, να αναθεωρήσει την απόφασή του να κινηθεί δικαστικά κατά της εφημερίδας.
Οι πολιτικοί και μάλιστα όσοι χαίρουν της προβολής του αντιπροέδρου έχουν κάθε δυνατότητα να απαντούν στα Μέσα Ενημέρωσης όταν πιστεύουν ότι θίγονται και η θέση τους να γίνεται ευρέως γνωστή. Οι (τυποκτόνες) αγωγές θα ήταν προτιμότερο να αφήνονται για αυτούς που δεν μπορούν να υπερασπιστούν αλλιώς τον εαυτό τους».
«Το… πιάσαμε το υπονοούμενο!»
«Η σάτιρα δεν έχει όρια! Όπως και η δημοσιογραφική κριτική κατά της εξουσίας.
Ο κ. Πάγκαλος, που έχει προκαλέσει πολλές φορές τον ελληνικό λαό με τις δηλώσεις του, δείχνει με τις πράξεις του να αγνοεί τη βασική αρχή του δημοσιογραφικού λειτουργήματος. Ο Βολταίρος έλεγε: “Διαφωνώ με όσα λες, αλλά θα υπερασπισθώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να τα λες”.
Η βιομηχανία των αγωγών που στόχο έχει μόνον τη φίμωση του Τύπου πρέπει να “τελειώσει”.
Η “Δημοκρατία” (η εφημερίδα που έχω την τιμή να διευθύνω) έχει υποστεί ανάλογη μεταχείριση από τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης που συνοδεύτηκε μάλιστα και από συκοφαντικό παραλήρημα.
Τώρα ήρθε προφανώς και η σειρά της “Π+13” και του Αιμίλιου Λιάτσου. Οι ελεύθερες φωνές (όσες απέμειναν τέλος πάντων) πρέπει να “πονέσουν” για να σωπάσουν. Το… πιάσαμε το υπονοούμενο!»
«Τελείως λάθος»
«Όλοι πρέπει να σεβόμαστε αυτό που λέγεται προσωπικότητα του καθενός. Από την άλλη βέβαια οι πολιτικοί είναι πρόσωπα εκτεθειμένα, ειδικά σε μια τέτοια θερμή περίοδο, που και αυτοί πολλές φορές με τις δηλώσεις τους προκαλούν. Και ο κ. Πάγκαλος με τις δηλώσεις του έχει δημιουργήσει ένα άσχημο κλίμα. Δεν αισθάνομαι ότι από ένα τέτοιο πρωτοσέλιδο η αντίδραση που πρέπει να έχει ένας πολιτικός είναι να κάνει αγωγή. Το βρίσκω τελείως λάθος. Το νόμο για τις αγωγές τον έχουν φτιάξει οι πολιτικοί, έχοντας θεσπίσει και ψηλά πρόστιμα για να προστατεύονται οι ίδιοι. Αν ο κ. Πάγκαλος θιγόταν από αυτό, έπρεπε να απευθυνθεί στην εφημερίδα και η εφημερίδα θα το αξιολογούσε και θα έκανε αυτό που πρέπει. Είμαι φανατικά εναντίον των αγωγών».
«Ε, όχι κι έτσι, κ. Πάγκαλε!»
ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΜΑΛΕΛΗΣ, δημοσιογράφος, γενικός διευθυντής Ειδήσεων-Ενημέρωσης του STAR CHANNEL
«Ειλικρινά όταν διάβαζα την αγωγή του Θ. Πάγκαλου στον Αιμίλιο Λιάτσο και στην εφημερίδα “Π+13” δεν πίστευα στα μάτια μου! Ο κ. Πάγκαλος, μεγαλοστέλεχος στης σοσιαλιστικής παράταξης της χώρας, ζητάει ένα εκατομμύριο ευρώ επειδή η εφημερίδα τόλμησε να τον σατιρίσει και να του κάνει σκληρή κριτική. Ο άνθρωπος που με περίσσιο θράσος απευθυνόμενος σε όλους τους Έλληνες είπε το ατιμωτικό “όλοι μαζί τα φάγαμε” και που έχει αποκαλέσει τους Έλληνες εργαζόμενους “κοπρίτες”, ζητάει από τη Δικαιοσύνη να κλείσει μία εφημερίδα, να φιμώσει μία φωνή και να πετάξει δεκάδες εργαζόμενους στο δρόμο επειδή τόλμησαν να του κάνουν κριτική.
Ο κ. Πάγκαλος είναι κορυφαίο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ που έχει ένα μεγάλο μερίδιο ευθύνης για τη σημερινή τραγική κατάσταση της χώρας. Ο κ Πάγκαλος ήταν αντιπρόεδρος μιας κυβέρνησης που πήρε τα πιο σκληρά και αντιλαϊκά μέτρα από την αρχή της μεταπολίτευσης. Κι όμως, ενώ οι κυβερνήσεις που συμμετείχε έχουν ρίξει τον ελληνικό λαό στο λάκκο της εξαθλίωσης, αυτός θέλει να φιμώσει τις όποιες φωνές κριτικής και αντίστασης. Γιατί δεν είναι μόνο η επίθεση κατά της “Π+13” και κατά του Αιμίλιου, αλλά και το μήνυμα που στέλνει προς άλλες κατευθύνσεις: “μην τολμήσετε να κάνετε κριτική”. Κι όλα αυτά τα κάνει ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης τη στιγμή που ο ελληνικός λαός και η κοινωνία δίνουν αγώνα επιβίωσης. Ο ελληνικός λαός ανεβαίνει τον Γολγοθά του που έφτιαξαν οι “Πάγκαλοι” του μεταπολιτευτικού συστήματος. Οι δημοσιογράφοι έχουν ιστορική ευθύνη να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων. Ραγιαδισμοί δεν χωρούν! Και τίποτα δεν θα εμποδίσει τον Τύπο να δώσει τον αγώνα, μαζί με όλους τους Έλληνες για τη σωτηρία της χώρας!»
«Παλαιά η τακτική του»
«Δεν εντυπωσιάζομαι που ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης στρέφεται δικαστικά κατά μίας εφημερίδας. Πρόκειται για παλαιά τακτική του την οποία ένιωσα και ο ίδιος το 1996 όταν κατόπιν μηνυτηρίου αναφοράς που υπέβαλε στις δικαστικές αρχές με την ιδιότητα του υπουργού Εξωτερικών διώχθηκα ποινικώς για “κατασκοπεία και παραβίαση μυστικών της πολιτείας” επειδή αποκάλυψα στην “Απογευματινή” απόρρητα έγγραφα για την εθνική ντροπή των Ιμίων (αθωώθηκα φυσικά). Αυτό που με εκπλήσσει είναι ότι ο κύριος Πάγκαλος θέλει να τερματίσει την καριέρα του στην πολιτική με το παράσημο του διώκτη του Τύπου. Φοβάμαι ότι ο αντιπρόεδρος αδικεί τον εαυτό του αν θέλει να τον θυμόμαστε έτσι.
Η κριτική που του άσκησε η “Π+13” ενδεχομένως να ήταν σκληρή, αλλά προεκλήθη από δικές του ενέργειες. Οι υβριστικές αναφορές του και μάλιστα από το εξωτερικό κατά ομάδων πολιτών που διαδήλωσαν στο Σύνταγμα αποτελούσε είδηση άξια σχολιασμού και υποχρεωτικώς σκληρής κριτικής.
Αν γυρίσει λίγο το ρολόι του χρόνου πίσω ο αντιπρόεδρος, πιθανόν και να διαπιστώσει ότι τα μισά του προβλήματα με τον Τύπο δημιουργήθηκαν εξαιτίας της τάσης του να γενικεύει και να αποδίδει στο σύνολο των πολιτών ελαττώματα που δεν έχουν.
Νομίζω ότι κύριος Πάγκαλος θα πρέπει να το ξανασκεφτεί. Ο Τύπος είναι εδώ για να κριτικάρει ενδεχομένως και για να υπερβάλλει καμιά φορά, δεν είναι εδώ όμως για να σιωπά».
Από το γουρούνι και το γάιδαρο του Χ. Τρικούπη στο παρδαλό κατσίκι του Κ. Τσαλδάρη και την κότα του Κ. Τσάτσου
Από τα πρώτα χρόνια του ελεύθερου ελληνικού κράτους η σάτιρα είτε με τη μορφή σκωπτικών ποιημάτων είτε με τη μορφή εικόνων και σκίτσων αποτέλεσε ένα από τα σημαντικά στοιχεία της πολιτικής αντιπαράθεσης. Και ο τύπος ως εκφραστής των διαθέσεων του απλού λαού δεν χαριζόταν σε όλους όσοι διαχειρίστηκαν τις τύχες του τόπου. Με όλα τα μέσα, με όλες τις εικόνες υπερασπίστηκε το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης των λαϊκών αισθημάτων προκαλώντας πολλές φορές την οργή των κυβερνόντων που προσπάθησαν να τον φιμώσουν. Πολλές φορές η μόνη κριτική που ήταν ανεκτή ήταν αυτή που δεν έθιγε τους κυβερνώντες. Αντίθετα κάθε φορά που η κριτική έθιγε τα κατεστημένα συμφέροντα η αντίδραση αυτών που κατείχαν την εξουσία, είχαν το μαχαίρι και το πεπόνι ελέγχοντας όλους τους μηχανισμούς ήταν σκληρή φτάνοντας μέχρι και την κατάργηση της ελευθερίας του Τύπου.
Μόλις λίγα χρόνια από το ξέσπασμα της Επανάστασης του 1821 ο κυβερνήτης της Ελλάδας Ιωάννης Καποδίστιας αρνούμενος να δεχθεί την κριτική προχώρησε ένα «τυποκτόνον», όπως χαρακτηρίστηκε, ψήφισμα. Σαν αντίδραση σε αυτό το ψήφισμα ο ποιητής Αλέξανδρος Σούτσος (1803-1863) έγραψε μερικούς στίχους που έμειναν παροιμιώδεις διατηρώντας πάντα την επικαιρότητά τους ακόμη και σήμερα:
Είν’ ελεύθερος ο Τύπος, φθάνει μόνον να μην βλάψεις
της Αρχής τους Υπαλλήλους,
τους Κριτάς, τους Υπουργούς μας και των Υπουργών τους φίλους·
είν’ ελεύθερος ο Τύπος, φθάνει μόνον να μη γράψεις.
Ακόμη και μεγάλες μορφές της πολιτικής ζωής όπως ο Χαρίλαος Τρικούπης με ένα τεράστιο αναγεννητικό έργο δεν έμειναν έξω από την κριτική των ποιητών και των σκιτσογράφων της εποχής του.
Χαρακτηριστικά είναι τα δημοσιεύματα στην εφημερίδα «Ασμοδαίος» του Θέμου Άννινου και στην εικονογραφημένη έκδοση «Νέος Αριστοφάνης». Σκληρή κριτική με αξιοποίηση όλων των στοιχείων της γελοιογραφίας και βεβαίως των ζώων. Και ούτε μια φορά δεν σκέφτηκε αυτός ο μεγάλος πολιτικός να ζητήσει δικαστική και αστυνομική παρέμβαση για να σταματήσει την κριτική. Ακόμη και όταν τον παρομοίαζε με χαρακτηριστικά ζώου. Αξίζει οι σημερινοί πολιτικοί άρχοντες να ρίξουν μια ματιά στα περιοδικά της εποχής του Τρικούπη. Δεν είναι δυσεύρετα. Βρίσκονται ακριβώς δίπλα στα γραφεία τους στη βιβλιοθήκη της Βουλής των Ελλήνων. Ίσως η ανάγνωση αυτή τους βοηθήσει να καταλάβουν τι σημαίνει σάτιρα.
Ο Αριστοφάνης, οι «Όρνιθες», ο Καραμανλής και ο Μποστ
Η γελοιογραφία ήταν βασικό στοιχείο της πολιτικής αντιπαράθεσης και στα μεταπολεμικά χρόνια με πρωταγωνιστές μεγάλους σκιτσογράφους όπως ο Φωκίων Δημητριάδης, ο Μποστ και άλλοι. Και σε πολλά από τα σκίτσα κυριαρχούσαν τα ζώα συνδεδεμένα με συγκεκριμένους πολιτικούς. Στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του ’40 τον Κωνσταντίνο Τσαλδάρη συνόδευε σε όλα τα σκίτσα το «παρδαλό κατσίκι». Στη δεκαετία του ’50 τον Παναγή Παπαληγούρα, έναν από τους σημαντικότερους υπουργούς της ΕΡΕ και στενό συνεργάτη του Κωνσταντίνου Καραμανλή), τον συνόδευε πάντα μια γάτα (γιατί του είχε μείνει το παρατσούκλι «σχιζογάτης»). Το 1959 στο… ζωολογικό κήπο των σκιτσογράφων προσετέθη και η κότα. Ο Φωκίων Δημητριάδης την έβαζε να συνοδεύει (έως και τη δικτατορία) τον Κωνσταντίνο Τσάτσο, έναν από τους στενότερους συνεργάτες του Κωνσταντίνου Καραμανλή και μετέπειτα Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Το Σεπτέμβριο του 1959 παρουσιάστηκαν στο Ηρώδειο οι «Όρνιθες» του Αριστοφάνη από το Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν.
Δόθηκε μια μόνο παράσταση και το έργο κατέβηκε έπειτα από εντολή του Κ. Τσάτσου, τότε υπουργού Προεδρίας, γιατί, όπως αναφερόταν στην ανακοίνωση, προσβαλλόταν το θρησκευτικό συναίσθημα του λαού:
«Το χθες εμφανισθέν έργον, ατελέστατα προπαρεσκευασμένον, απετέλεσε παραμόρφωσιν του πνεύματος του κλασικού κειμένου, ωρισμέναι δε σκηναί αυτού παρουσιάσθησαν κατά τρόπον προσβάλλοντα το θρησκευτικόν αίσθημα του λαού».
Σχολιάζοντας την απόφαση αυτή η εφημερίδα «Ελευθερία» έγραψε τότε:
«Ουδείς υπεύθυνος… πετεινός εις το κοτέτσι του κ. Τσάτσου».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου