Ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος καλεί όλους μας αυτή την αγία και μεγάλη ημέρα των Χριστουγέννων, να δοξάσουμε τον Σαρκωθέντα Κύριο και Θεό μας.
Και εμείς, πιστά τέκνα της μητρός μας Εκκλησίας, που θέλουμε να ζήσουμε συνειδητά την εορτή της κατά Σάρκα Γεννήσεως του Χριστού μας, με θερμή πίστι, αγάπη και ευγνωμοσύνη, γονατίζουμε εμπρός στη φάτνη και ολόψυχα δοξάζουμε τον Νηπιάσαντα Κύριο.
Μας οδηγεί σήμερα στην καρδιακή δοξολογία η άπειρη αγάπη Του και η άκρα ταπείνωσίς Του.
Ο ίδιος ο Κύριος είπε: «Ούτως ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε τον Υιόν Αυτού τον μονογενή έδωκεν» (Ιω. γ , 16).
Άμετρη η αγάπη του Τριαδικού Θεού μας για τον άνθρωπο.
Το σχέδιο της αγάπης Του ήταν «αποκεκρυμμένον εν Θεώ από των αιώνων» (Εφεσ. γ , 9), όπως γράφει ο Απόστολος Παύλος στους Εφεσίους. Δια μέσου των αιώνων της Παλαιάς Διαθήκης, κανείς δεν το εγνώριζε.
Ούτε άγγελος, ούτε άνθρωπος.
Τη νύκτα όμως των Χριστουγέννων το σχέδιο της αγάπης του Θεού για την ανανέωσι, την ανακαίνισι και λύτρωσι των ανθρώπων, αποκαλύπτεται στον κόσμο. Εμφανίζεται στο πρόσωπο του βρέφους της Βηθλεέμ, το οποίο γεννήθηκε στη φάτνη.
«Το παιδίον της Βηθλεέμ» είναι αυτός ο Υιός του Θεού, ο οποίος έλαβε σάρκα ανθρωπίνη και έγινε όμοιος με εμάς, χωρίς αμαρτία. Εκεί στο υγρό σπήλαιο της Βηθλεέμ έλαμψε η αγάπη Του, ακτινοβόλησε η ταπείνωσίς Του.
Ο Άναρχος, ο άπειρος, ο παντοδύναμος Θεός, γεννήθηκε ως άνθρωπος, χωρίς καμία βοήθεια και συμπαράστασι.
«Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός δι’ ημάς επτώχευσε πλούσιος ων, ίνα ημείς τη εκείνου πτωχεία πλουτήσωμεν» (Β Κορ. η , 9), γράφει προς Κορινθίους ο Απόστολος Παύλος.
Ανακλίθηκε στη φάτνη των αλόγων ζώων, χρησιμοποίησε σαν στρώμα για το απαλό σώμα Του τα ξηρά χόρτα του σταύλου, για βρεφικά ενδύματα ο,τι πρόχειρο είχε μαζί της η Παρθένος Μαρία. Τίποτε το επίσημο, ούτε η στοιχειώδης άνεσι, εκεί που γεννήθηκε ως άνθρωπος ο παντοκράτωρ Θεός.
«Τι γαρ ευτελέστερον σπηλαίου, τι δε ταπεινότερον σπαργάνων εν οις διέλαμψεν ο της θεότητος πλούτος» (υπακοή εορτής Χριστουγέννων).
Και όλα αυτά «ίνα λύση τα έργα του διαβόλου» (Α Ἰω. γ , 8) και χαρίση τη σωτηρία στο ανθρώπινο γένος.
Σήμερα, Χριστούγεννα, δοξάζουμε τον Σαρκωθέντα Θεό μας και διότι η ενανθρώπησις Του μας έφερε τη λύτρωσι, τη σωτηρία. «Θεός εφανερώθη εν σαρκί» (Α Τιμ. γ , 16) και το φως της αθανάτου ζωής έλαμψε στον κόσμο.
Το έργο του Χριστού μας, τελείου Θεού και τελείου ανθρώπου, έφερε ολοκληρωτικό σάρωμα της αμαρτίας, μέσα στον κόσμο. Όπως υπογραμμίζει ο άγιος Υμνογράφος, «Χριστός γεννάται την πριν πεσούσαν αναστήσων εικόνα» (Απολυτίκιον Προεόρτιον).
Η αμαρτία, η οποία ξεκίνησε από τον παράδεισο της Εδέμ, έκανε, δυστυχώς, κατακτήσεις μεγάλες.
Έκανε τον κόσμο μία απέραντη κόλασι, χώρισε τον άνθρωπο από το Θεό, έφερε στη ζωή του ανθρώπου τον πόνο, τη θλίψι, τη δυστυχία, οδήγησε τους ανθρώπους στη φθορά και στο σωματικό θάνατο, κυρίως όμως στον πνευματικό.
Εμφανίσθηκε ο Θεός ως βρέφος ανάμεσά μας και άρχισε μία νέα περίοδο αναπλάσεως και λυτρώσεως, η οποία έχει ως πρώτη αρχή τη Γέννησί Του, αλλά δεν έχει τέλος.
Από την ένσαρκο του Χριστού μας παρουσία η ανθρωπότης εισέρχεται στην αιωνιότητα, στην ανέσπερη ημέρα της Βασιλείας του Θεού.
«Χριστός γεννάται, δοξάσατε»!
Σήμερα, Χριστούγεννα, ας προσέξουμε, αγαπητοί, τον χρόνο ενεστώτα, που χρησιμοποιεί ο Άγιος Γρηγόριος, «Χριστός γεννάται» λέει όχι εγεννήθη.
Δηλώνει καινούργια γέννησι του Χριστού μας, για τον καθένα μας.
Ο Κύριός μας, Σωτήρ πάντων ανθρώπων, θέλει «πάντας σωθήναι», και πάντοτε και σήμερα, θέλει να γεννηθή σε κάθε καρδιά.
Δυστυχώς, στη ορθόδοξο πατρίδα μας είναι πολλοί εκείνοι, οι οποίοι όχι μόνον δεν δέχονται ο Χριστός να γεννηθή στις καρδιές τους, αλλά με οργανωμένη αντίδρασι και πολεμική αγωνίζονται με μανία να ξεριζωθή ο Χριστός και να φύγη από τους Έλληνες και μάλιστα από τη νεότητα, από τα παιδιά μας, από τα σχολεία μας.
Δεν βλέπουν όμως οι δήθεν αυτοί υπεύθυνοι, σε ποιό σημείο καταρρεύσεως οδήγησαν την Ελλάδα, χωρίς τον Σαρκωθέντα Θεό;
Αγαπητοί, με πόνο και αγάπη, σήμερα Χριστούγεννα, ας το διακηρύξουμε: Υπάρχουν πολλοί πολέμιοι του Χριστού μας, οι οποίοι δεν θέλουν να γεννηθή το βρέφος της Βηθλεέμ στις καρδιές των Ελλήνων και μάλιστα στις παιδικές και εφηβικές καρδιές.
Όλοι μας ας αγωνισθούμε πρώτα να γεννηθή ο Κύριος στις δικές μας καρδιές.
Έπειτα, ας ξεσηκωθούμε, ας αντιδράσουμε με τις πνευματικές δυνάμεις μας για να απομακρυνθούν όλοι εκείνοι, που εμποδίζουν την παρουσία του Χριστού μας στην Ελλάδα μας και ιδιαιτέρως στα σχολεία μας.
Για να έλθη και να μείνη στις καρδιές μας, στις καρδιές των νέων βλαστών μας ο Νηπιάσας Χριστός, να μας αναγεννήση, να σώση το γένος μας και όλοι μας τότε να Τον δοξάζουμε και στη γη και στον ουρανό.
Εύχομαι πάντοτε να έχουμε Χριστούγεννα στις καρδιές μας.
Με πατρική αγάπη
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ ΚΟΣΜΑΣ
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου