Ν. Λυγερός
Η πολιτισμική σκέψη του Περικλή δεν είναι ανάγκη να αποδείξει τη διαχρονικότητά της, αφού ο καθένας μπορεί να δει το ίχνος της μέσα στην ιστορία της Ανθρωπότητας.
Έχει ενδιαφέρον ν’ αντιληφθούμε ότι στη σκέψη του στρατηγιστή, ο πολιτισμός δεν είναι ούτε μια λεπτομέρεια ούτε δευτερεύον.
Βασίστηκε στην ενέργεια και τη στρατηγική, για να χτίσει μια ηγεμονία στη θάλασσα αλλά ταυτόχρονα ως γνώστης της επιστήμης και των τεχνών ερμήνεψε το εργαλείο του πολιτισμού όχι απλοϊκά δίνοντάς του μόνο μια πολιτική διάσταση, αλλά μια πολλαπλότητα που του επέτρεψε να κάνει τη διαφορά.
Η πολιτισμική σκέψη του Περικλή βασίζεται σε αξίες κι όχι μόνο σε αρχές και γι' αυτόν το λόγο επέλεξε το διαχρονικό.
Ο Περικλής δεν έκανε μόνο φεστιβάλ για να μην έχει έξοδα, αλλά στο τέλος της ημέρας δεν απομένει τίποτα.
Ο Περικλής δεν έβλεπε την οικονομία ως τον απώτερο στόχο των πάντων.
Την είχε απλώς ως ενδιάμεσο, τίποτα παραπάνω.
Ο Περικλής δεν έκανε επενδύσεις δίχως στρατηγικό σχέδιο.
Ο πολιτισμός με τον Περικλή έγινε η αιχμή του δόρατος της στρατηγικής του.
Διότι το πολεμικό ναυτικό το φοβάσαι και το σέβεσαι, ενώ τον πολιτισμό τον θαυμάζεις και αυτό είναι ακόμα πιο ανθεκτικό.
Και ο στόχος της στρατηγικής δεν είναι το βέλτιστο, αλλά η ανθεκτικότητα.
Με τον πολιτισμό ο Περικλής θωράκισε τον Ελληνισμό, όπως ο Θεμιστοκλής τον είχε προστατέψει με τον στόλο.
Είναι ένα βήμα πιο πέρα και ο Περικλής το έκανε.
Η πολιτική σκέψη του Περικλή
Ν. Λυγερός
Η πολιτική σκέψη του Περικλή έχει διαφωτίσει όλη την έννοια της Δημοκρατίας.
Έχει ενδιαφέρον ότι διάφοροι κριτικοί τον κατηγόρησαν ότι ήταν λαϊκιστής όμως στην ουσία αυτός ο χαρακτήρας οφείλεται στο ανοιχτό του πνεύμα.
Ήξερε τι σημαίνει κλέος και γνώριζε τη διαφορά με τη φήμη.
Δεν ήταν μόνο φιλοδημοκράτης αλλά δημοκράτης έως το κόκκαλο γιατί έβλεπε την ουσία του Ελληνισμού.
Ο καθένας έχει σημασία αλλά μόνο οι άξιοι μπορούν να βοηθήσουν τους ανθρώπους.
Το στρατηγικό υπόβαθρο της πολιτικής του σκέψης του επέτρεψε να μην είναι κενός με το λαό του γιατί δεν θεωρούσε ότι ο λαός είναι μόνο και μόνο μια μάζα.
Ήθελε όχι μόνο τις τεχνητές επαφές αλλά τις σχέσεις εμπιστοσύνης πάνω στις οποίες μπορούσε να χτίσει.
Ο Περικλής είδε ότι ο Δήμος είναι το πιο σημαντικό στοιχείο της Δημοκρατίας κι όχι το κράτος όπως νομίζουν οι περισσότεροι.
Δεν πρόκειται για ρητορική αλλά για ανθρωπιά.
Αν θεωρείς ότι η Δημοκρατία είναι απλώς ένα κράτος, στην ουσία δεν είσαι Έλληνας.
Γιατί ο Έλληνας θέλει την ελευθερία έτσι γι’ αυτόν η Δημοκρατία δεν είναι το κράτος του λαού αλλά η δύναμη του λαού κι αν δεν εμπιστεύεσαι το λαό δεν υπάρχει δύναμη.
Ο Περικλής ως δημοκράτης ανέδειξε αυτή τη δύναμη μέσω της στρατηγικής κι έτσι δημιούργησε πολιτική που άφησε ιστορία.
www.lygeros.org
Η στρατηγική σκέψη του Περικλή δεν περιορίζεται χρονικά στον λεγόμενο χρυσό αιώνα γιατί η εμβέλειά της ξεπερνά αυτά τα στενά και τοπικά όρια.
Μπορεί η περίοδος της ζωής του να βρίσκεται μεταξύ των Περσικών Πολέμων και του Πελοποννησιακού Πολέμου αλλά αυτό δεν είναι τυχαίο μα αναγκαίο γιατί δεν πρόκειται για ένα συνδετικό κρίκο.
Στην πραγματικότητα, είναι η δράση του που κατάφερε να διαχωρίσει αυτά τα χρονικά γεγονότα με την επιβολή μιας κυριαρχίας που εντυπωσίασε ακόμα και τον Θουκυδίδη.
Ο Περικλής αξιοποίησε στο έπακρον τη νίκη των Ελλήνων επί των Περσών όχι γιατί ήταν ρήτορας και βασίστηκε στη στρατηγική αλλά γιατί ήταν στρατηγός και στρατηγιστής που κατανόησε την επινόηση του Θεμιστοκλή όσον αφορά τη σημασία του ελληνικού ναυτικού.
Διότι μετέτρεψε τη Δηλιακή Συμμαχία που είχε ως υπόβαθρο τη θάλασσα σε Αθηναϊκή Ηγεμονία που είχε ως υπόβαθρο τη θαλασσοστρατηγική.
Έτσι ο Περικλής κατάφερε να μεταμορφώσει τη θαλάσσια άμυνα σε θαλάσσια αντεπίθεση που σταθεροποίησε τη γεωστρατηγική θέση της Αθήνας μέσω μιας τοποστρατηγικής της θάλασσας που εκμεταλλεύτηκε ανύπαρκτα στοιχεία της χρονοστρατηγικής ενώ οι εχθροί παρέμειναν σε μια κλασσική προσέγγιση του χώρου γιατί δεν κατάλαβαν ότι η γη των Ελλήνων είναι η θάλασσα.
Ο Περικλής το απέδειξε.
www.lygeros.org
Η στρατηγική σκέψη του Περικλή
Ν. Λυγερός
Η στρατηγική σκέψη του Περικλή δεν περιορίζεται χρονικά στον λεγόμενο χρυσό αιώνα γιατί η εμβέλειά της ξεπερνά αυτά τα στενά και τοπικά όρια.Μπορεί η περίοδος της ζωής του να βρίσκεται μεταξύ των Περσικών Πολέμων και του Πελοποννησιακού Πολέμου αλλά αυτό δεν είναι τυχαίο μα αναγκαίο γιατί δεν πρόκειται για ένα συνδετικό κρίκο.
Στην πραγματικότητα, είναι η δράση του που κατάφερε να διαχωρίσει αυτά τα χρονικά γεγονότα με την επιβολή μιας κυριαρχίας που εντυπωσίασε ακόμα και τον Θουκυδίδη.
Ο Περικλής αξιοποίησε στο έπακρον τη νίκη των Ελλήνων επί των Περσών όχι γιατί ήταν ρήτορας και βασίστηκε στη στρατηγική αλλά γιατί ήταν στρατηγός και στρατηγιστής που κατανόησε την επινόηση του Θεμιστοκλή όσον αφορά τη σημασία του ελληνικού ναυτικού.
Διότι μετέτρεψε τη Δηλιακή Συμμαχία που είχε ως υπόβαθρο τη θάλασσα σε Αθηναϊκή Ηγεμονία που είχε ως υπόβαθρο τη θαλασσοστρατηγική.
Έτσι ο Περικλής κατάφερε να μεταμορφώσει τη θαλάσσια άμυνα σε θαλάσσια αντεπίθεση που σταθεροποίησε τη γεωστρατηγική θέση της Αθήνας μέσω μιας τοποστρατηγικής της θάλασσας που εκμεταλλεύτηκε ανύπαρκτα στοιχεία της χρονοστρατηγικής ενώ οι εχθροί παρέμειναν σε μια κλασσική προσέγγιση του χώρου γιατί δεν κατάλαβαν ότι η γη των Ελλήνων είναι η θάλασσα.
Ο Περικλής το απέδειξε.
www.lygeros.org
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου