Η TOYRKIKH ΕΙΣΒΟΛΗ ξεκίνησε το πρωί της 20ης Ιουλίου του 1974 με την απόβαση τουρκικών στρατιωτικών μονάδων στην περιοχή Πέντε μίλι λίγο έξω από την Κερύνεια.
Αττίλας ΙΙΗ δεύτερη φάση του Αττίλα ξεκίνησε αμέσως μετά την αποτυχία των διαπραγματεύσεων στη Γενεύη το πρωί της 14ης Αυγούστου 1974. Tα τουρκικά στρατεύματα κατέλαβαν την πεδιάδα της Μεσαορίας και στη συνέχεια μέρος της Αμμοχώστου, όπου και σταμάτησαν.
Η Εθνική Φρουρά ουσιαστικά ήταν διαλυμένη ως αποτέλεσμα του Πραξικοπήματος και του εμφύλιου σπαραγμού που ακολούησε.
Ο εξοπλισμός της Εθνικής Φρουράς ήταν απελπιστικά υποδεέστερος των οργανωμένων Τουρκικών δυνάμεων, οι οποίες διέθεταν άρματα Μ47 και Μ48, αεροπορία, ελικόπτερα και ναυτικό.
Τη Δευτέρα το πρωί, 7:45, στις 22 Ιουλίου 1974, ξεκινήσαμε από το BMH, έδρα της 21 ΕΑΝ (Επιλαρχία Αναγνωρίσεως) 35 άτομα μαζί με τέσσερα FV-1611 Humber "Pig"(τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού, αγγλικής προέλευσης) και 5 Μ/Η (Μarmon Herrington, Αγγλικά τεθωρακισμένα άρματα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου).
Θυμάμαι, πολύ καλά, τις διαταγές που ήταν, να ενισχύσουμε το 211 Τ.Π. με επικεφαλής τον Υπολοχαγό Πάμπο Λόττα, που βρισκόταν στην περιοχή Βόρειος Πόλος και Καϊμακλί.
Στο ένα τεθωρακισμένο ήμουν επικεφαλής, ως έφεδρος αξιωματικός τεθωρακισμένων και στο άλλο ο ομόβαθμός μου Λάμπρος Χριστοδούλου.
Στα πληρώματα μας συγκαταλέγονταν οι ακόλουθοι :
Στα πληρώματα μας συγκαταλέγονταν οι ακόλουθοι :Φοίβος Νικολαΐδης
Λάμπρος Χριστοδούλου
Άκης Χατζηβασιλείου (Έφεδρος Ανθυπολοχαγός Πεζικού).
Γιώργος Κυριάκου (Δεκανέας)
Χριστάκης Χριστοδούλου (των ΛΟΚ)
Παναγιώτης Νικολάου Μίτσιγκας (οδηγός)
Χρίστος Αττιπάς
Πάμπος Βαρναβίδης (πυροβολητής)
Γιώργος Ορφανίδης
Πριν μας υποδεχτεί οποιοσδήποτε, έγινε μάχη στο δρόμου του Πάι Παςς μεταξύ Βόρειου Πόλου και Ομορφίτας, όπου σκοτώθηκαν 2-3 Τούρκοι στρατιώτες. Εντύπωση μας έκανε που εκαλύπτοντο πρόχειρα και αδέξια.Λάμπρου Ανδρέας (πυροβολητής, ο οποίος τραυματίστηκε στο κεφάλι από βλήματα όλμου).
Νίκος Νικολάου (Τυφεκιοφόρος από τους Τρούλλους. Μεγάλος πατριώτης που σκοτώθηκε στην Ομορφίτα).
Σωτήρης Κωνσταντίνου (έφεδρος αξιωματικός φλογερός πατριώτης, συμμαθητής και φίλος μου από την κατεχόμενη τώρα Νεάπολη. Σκοτώθηκε σε φυλάκιο στην περιοχή Ρέτζις στο Καϊμακλί). Ο Σωτήρης ήταν γενναίος μαχητής και παρεμπόδιζε συστηματικά τα σχέδια πυρός των Τούρκων στην περιοχή. Γι' αυτό και οι Τούρκοι είχαν σημαδέψει (εκ των προτέρων) τη θυρίδα του φυλακίου του με πενηντάρι και η σφαίρα τον βρήκε στο μέτωπο.
Η ομάδα ενώθηκε με τον λόχο και αναλάβαμε δράση στην περιοχή, από τον Ιούλιο του 1974 μέχρι τον Νοέμβριο που απολυθήκαμε από την εφεδρεία.
Ο υπολοχαγός που μας υποδέχτηκε, μετά από αρκετές ώρες που φθάσαμε στην περιοχή, κρατώντας ένα στρατιωτικό χάρτι, μας υπέδειξε τις θέσεις μας. Ενώ, δεν υπήρχαν Τούρκοι στην περιοχή, δεν μας επιτράπηκε να προχωρήσουμε πιο πέρα. Αντίθετα, οι οδηγίες ήταν ρητές. Να κρατήσουμε τη γραμμή (Αττίλα) που μας υπεδείχθηκε!
Η μαρτυρία μου είναι καταγραμμένη στο βιβλίο 'Ο ΑΤΤΙΛΑΣ ΠΛΗΤΤΕΙ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ" του Διονυσίου Καρδιανού, στη σελίδα 131 (βλέπε φωτοτυπία κατωτέρω).
Φοίβος Νικολαΐδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου