Στις απελευθερωμένες από το καθεστώς Καντάφι περιοχές της Λιβύης, ένα νέο κράτος προσπαθεί να σταθεί στα πόδια του. Ξέρει ότι για να το κάνει ,πρέπει πρώτα απ΄ όλα να πολεμήσει εναντίον του παρελθόντος που αρνείται πεισματικά να αποχωρήσει.
Οι πολίτες της Λιβύης δεν ενθουσιάζονται με την ιδέα ξένης στρατιωτικής επέμβασης. Ξέρουν ότι αν οι "ξένοι πατήσουν το έδαφός τους,δύσκολα θα φύγουν". Γι΄ αυτό και προσπαθούν μόνοι τους,να δημιουργήσουν τις νέες Ένοπλες Δυνάμεις τους. Χωρίς στολές, με εξοπλισμό "αρχαίο",αλλά με αποφασιτικότητα και θάρρος,σπεύδουν να εκπαιδευτούν στα βασικά πράγματα που πρέπει να γνωρίζει ένας "στρατιώτης της εξέγερσης". Οι φωτογραφίες από την υποτυπώδη εκπαίδευση αυτών των ανθρώπων που δεν έχουν πια τίποτα να χάσουν,είναι συγκινητικές.
Ο οπλισμός που βρήκαν οι "εξεγερμένοι στρατιώτες" είναι άθλιος. Ο Καντάφι δεν εξόπλιζε το στρατό του.
Η ανασφάλειά του,ότι θα μπορούσε να τον ανατρέψει τον οδήγησε στην επιλογή να εξοπλίζει μόνο τη φρουρά του.
Μόνο από το 2005 και μετά ,όταν οι δυτικοί τον αποδέχτηκαν άρχισε να υπογράφει συμβόλαια εκατομμυρίων για όπλα,περισσότερο για να ικανοποιήσει τους δυτικούς, παρά γιατί ήθελε να εξοπλίσει το στρατό του.
Έτσι κι αλλιώς όμως αυτά τα όπλα ακόμη δεν έχουν παραληφθεί. Οι "εξεγερμένοι στρατιώτες" της Λιβύης εκπαιδεύονται μ΄ ότι έπεσε στα χέρια τους.
Έτσι κι αλλιώς σ΄ όλες τις μάχες αυτό που πρώτα απ΄ όλα "μετράει" και κρίνει την έκβασή τους, είναι ο άνθρωπος.
Η ψυχή,η καρδιά, το μυαλό.
Μετά είναι ο στόχος.
Αυτοί που διεκδικούν την ελευθερία είναι πάντα πιο δυνατοί από εκείνους που προσπαθούν να τους τη στερήσουν.
onalert.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου