Στο
Παρίσι οι συμμορίες και η μαφία των δανειστών, δε ζήτησαν 2 δις.
Ζήτησαν τα πάντα με αντάλλαγμα το απόλυτο τίποτε, και έκαναν σαφές πως
δεν παζαρεύουν τίποτε και με κανέναν, φροντίζοντας να θυμίσουν στους
πάντες ότι τους έχουν δεμένους χειροπόδαρα...
του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Τα πράγματα είναι πολύ πιο σοβαρά απ ότι επιχειρούν να εμφανίσουν τόσο οι πρωταγωνιστές όσο και οι κομπάρσοι αυτής της κακοστημένης παράστασης.
Αυτό που συνέβη στο Παρίσι, δεν ήταν μια ακόμη σφαλιάρα των επικυρίαρχων στα χειραγωγούμενα ανδρείκελα της Αθήνας, που είδαν την επικοινωνιακή παραμύθα τους να καταρρέει σαν χάρτινος πύργος, από τον άσπλαχνο τρόπο με τον οποίο τους αντιμετώπισαν τα ίδια τους τα αφεντικά.
Οι εξελίξεις στο Παρίσι ουσιαστικά σηματοδότησαν πως έχουμε μπει πια στην τελική ευθεία, και αυτό που γράφεται αυτή τη στιγμή, είναι ο επίλογος για την ίδια την Ελλάδα.
Πριν αρχίσουν να σκάνε στον αέρα οι λεπτομέρειες από το ταξίδι αυτοκτονίας στη Γαλλική πρωτεύουσα, ας δούμε πως έχουν τα πράγματα ως προς την ουσία των προβλημάτων.
Το χρέος δεν είναι βιώσιμο.
Κι αυτό το ξέρουν καλά οι συμμορίες που το χρησιμοποίησαν ως εργαλείο καθυπόταξης της ίδιας της χώρας.
Το γεγονός ότι η συγκυβέρνηση και προσωπικά ο Βενιζέλος, επιμένουν να ισχυρίζονται το αντίθετο, εξαπατώντας ουσιαστικά τον Ελληνικό λαό, τους καθιστά υπεύθυνους για μια κορυφαία εθνική τραγωδία.
Διότι ενώ θα έπρεπε να φροντίσουν να αφυπνίσουν το λαό και να τον προετοιμάσουν για...
τα χειρότερα που έρχονται, επιμένουν στη συνειδητή του εξαπάτηση, και αυτό συνιστά εθνικό έγκλημα.
Ειδικά λοιπόν για το Βενιζέλο, ο οποίος επιπροσθέτως βαρύνεται και με το προδοτικό PSI, συντρέχουν όλοι οι λόγοι για να οδηγηθεί στο εδώλιο με το ερώτημα της εσχάτης προδοσίας.
Είναι λοιπόν φανερό πως απέναντι σε ένα χρέος μη βιώσιμο, μόνο αφελείς η απλώς μαλάκες μπορούν να πιστέψουν πως στο ταξίδι της καταστροφής τα έσπασαν για μια διαφορά της τάξης των 2 δις, όταν το φέσι που φόρεσαν στην Ελλάδα ξεπερνά τα 370 δις, και αυτό το φέσι, απλά ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΕΤΑΙ.
Η χρεοκοπία της χώρας είναι ήδη γεγονός.
Τα νούμερα είναι αμείλικτα, και ως τέτοια δεν παλεύονται άλλο με επικοινωνιακά παραμύθια.
Αυτό το ξέρουν καλά οι συμμορίες των δανειστών της.
Η θλιβερή συγκυβέρνηση πίστευε πως θα της επιτρέψουν να διαχειριστεί επικοινωνιακά το παραμύθι του success story.
Έκπληκτη διαπίστωσε πως δε της επιτρέπουν πια να διαχειριστεί ούτε καν τον τρόπο της τυπικής ανακοίνωσης της χρεοκοπίας της χώρας.
Ανησυχητικός αλλά διόλου μη αναμενόμενος, είναι και ο τρόπος με τον οποίο υποδέχτηκε και ο ΣΥΡΙΖΑ την ψυχρολουσία του Παρισιού.
Δείχνει έκπληκτος(!!!) από την «σκληρότητα και την ακαμψία των εταίρων».
Ο λόγος είναι προφανής.
Η σκέψη πως σύντομα θα βρεθεί στη μέγγενη αυτής της ακαμψίας, χωρίς να μπορεί να γνωρίζει ποια από τα δικά του στελέχη και με ποιο τρόπο τα έχουν βάλει στο χέρι οι δανειστές, είναι ικανοί και αναγκαία συνθήκη για να χάνουν κάποιοι τον ύπνο τους.
Αυτό που συνέβη λοιπόν στο Παρίσι, δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια ακόμη πιο οδυνηρή εκδοχή από το στραπάτσο που έφαγε ο Παπανδρέου στις Κάννες.
Είναι ακόμη πιο οδυνηρό, γιατί στις Κάννες αφαιρέθηκε ο αναπνευστήρας από τον εθνικό ολετήρα.
Σήμερα οι ίδιες συμμορίες έχοντας εξασφαλισμένα τα νώτα τους, απειλούν να αφαιρέσουν τον αναπνευστήρα από την ίδια τη χώρα.
Στο Παρίσι λοιπόν οι συμμορίες δε ζήτησαν 2 δις. Ζήτησαν τα πάντα με αντάλλαγμα το απόλυτο τίποτε, και έκαναν σαφές πως δεν παζαρεύουν τίποτε και με κανέναν, φροντίζοντας να θυμίσουν στους πάντες ότι τους έχουν δεμένους χειροπόδαρα.
Μην απορείτε επομένως που τα δυο κορυφαία ανδρείκελα σήμερα συναντώνται και πάλι.
Ξέρουν καλά πως δε μπορούν πλέον να διαχειριστούν ούτε το παραμύθι στο οποίο επένδυσαν την πολιτική τους επιβίωση, και το μόνο που τους απασχολεί πλέον είναι να διαχειριστούν την προσωπική τους απόδραση από τον κίνδυνο να βρεθούν μετέωροι στη μέση του πουθενά, έχοντας στην πλάτη τους το σύνολο της ευθύνης για την κατάρρευση της χώρας.
Τις επόμενες μέρες, θα δούμε φοβερά και τρομερά πράγματα, αφού οι συμμορίες των δανειστών, είναι αποφασισμένες να φτάσουν στα άκρα.
- Για τους πρωταγωνιστές της εθνικής τραγωδίας, αυτό θα είναι το τίμημα της δουλικότητας και του δωσιλογισμού τους.
- Για όλους εμάς όμως, η ανάγκη της καθολικής ανατροπής των συμφωνιών της ντροπής που προσυπέγραψαν, είναι ζήτημα προσωπικής και εθνικής αξιοπρέπειας, γι αυτό ένα μόνο μένει να πούμε:
Υ.Γ. Αλήθεια…
Εκείνοι οι δικαστές που τα βρήκαν όλα συνταγματικά και εθνικών επιβεβλημένα, που θα βρίσκονται και τι θα έχουν να πουν όταν ξεσπάσει η φωτιά που ετοιμάζουν???
"ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου