Του Κώστα Ράπτη Οι παράτολμες ενέργειες με τις οποίες εκδηλώνονται οι τουρκικές φιλοδοξίες σε όλο το τόξο από τα ύδατα της Ανατολικής Μεσογείου μέχρι τη φλεγόμενη τουρκο-συριακή μεθόριο, προκαλούν αντισυσπειρώσεις.
Μόνο τα τελευταία 24ωρα, κάθε είδους ενδιαφερόμενοι εξέπεμψαν επ΄ αυτού ισχυρά μηνύματα.
Σε απαντητική του επιστολή προς τον Κύπριο πρόεδρο Νίκο Αναστασιάδη ο Γάλλος ομόλογός του Francois Hollande εξέφρασε “ισχυρές και ξεκάθαρες θέσεις”, όπως τις χαιρέτισε η Λευκωσία, σχετικά με την αποκλειστική οικονομική ζώνη της Κύπρου.
Σύμφωνα με τον Κύπριο κυβερνητικό εκπρόσωπο Νίκο Χριστοδουλίδη, ο Γάλλος πρόεδρος υπογραμμίζει ότι “η θέση της Γαλλίας αναφορικά με το δικαίωμα της Κύπρου να εκμεταλλεύεται ελεύθερα τους φυσικούς της πόρους εντός της Αποκλειστικής Οικονομικής της Ζώνης είναι σαφής και σταθερή” και “το Δίκαιο της Θάλασσας, πρέπει να γίνεται σεβαστό από όλα τα κράτη, συμπεριλαμβανομένης και της Τουρκίας”.
Επιπλέον, ο Francois Hollande διατυπώνει την άποψη ότι μόνο μία λύση του Κυπριακού, μέσω διαπραγματεύσεων, στο πλαίσιο των αποφάσεων των Ηνωμένων Εθνών, “θα επιτρέψει έναν καταμερισμό των πόρων της Κύπρου προς όφελος και των δύο κοινοτήτων”.
Με άλλα λόγια, η επίλυση δεν είναι προϋπόθεση για την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων – η πρόσβαση των Τουρκοκυπρίων στα οφέλη από τον κυπριακό φυσικό πλούτο παρεμποδίζεται από τη μη επίλυση και όχι από τις πρωτοβουλίες της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Η τοποθέτηση αυτή (διόλου άσχετη προφανώς με το επενδυτικό ενδιαφέρον της γαλλικής Total για τους κυπριακούς υδρογονάνθρακες) έχει σημασία στον βαθμό που η Γαλλία συμπλέει στενά με την Τουρκία σε άλλα μέτωπα της ευρύτερης περιοχής όπως η κρίση στη Συρία.
Βρίσκεται δε στον αντίποδα του “προβληματισμού” που φέρεται να εξέφρασε κατά την Ευρωπαϊκή Σύνοδο Κορυφής ο Βρετανός πρωθυπουργός David Cameron για τον αν η Κύπρος διαθέτει ΑΟΖ προτού επιλυθεί το Κυπριακό (προβληματισμός που οπωσδήποτε δεν επεκτείνεται και στη θαλάσσια δικαιοδοσία των Κυρίαρχων Βρετανικών Βάσεων στο νησί...).
Άλλοι ενδιαφερόμενοι, πάντως, δεν τοποθετούνται μόνο διπλωματικά.
Σύμφωνα με ανακοίνωση του ΝΑΤΟ, τουρκικά πολεμικά αεροσκάφη αναχαίτισαν το απόγευμα της 29ης Οκτωβρίου δύο ρωσικά βομβαρδιστικά TU-95, συνοδευόμενα από άλλα δύο ρωσικά μαχητικά τζετ πάνω από τη Μαύρη Θάλασσα.
Πρόκειται βέβαια για δραστηριότητες που έχουν το αντίστοιχό τους στη Βαλτική και τον Ατλαντικό, καθώς, στο φόντο της οιονεί ψυχροπολεμικής έντασης που δημιούργησε η ουκρανική κρίση, οι ρωσικές και ΝΑΤΟϊκές δυνάμεις “διασταυρώνονται” τελευταία σε ένα ευρύτατο γεωγραφικό τόξο.
Σε ό,τι αφορά ωστόσο, την Τουρκία διαθέτουν και μιαν ειδικότερη σημασία, εφόσον άλλωστε διαπιστώνεται ότι υποστηρίζονται και από πολιτικές κινήσεις.
Αφήνοντας κατά μέρος την ψυχρότητα που προκάλεσε το κούρεμα των Ρώσων καταθετών των κυπριακών τραπεζών, ο Βλαντίμιρ Πούτιν (που προφανώς δυσφορεί με την σπουδή της Άγκυρας να ανατρέψει τον σύμμαχό του Άσαντ στη Συρία και που μόλις τις περασμένη Παρασκευή επαίνεσε τους πραξικοπηματίες του Καΐρου για το ότι έσωσαν τη χώρα τους “από τα χειρότερα”) απηύθυνε μέσω του Ρώσου πρεσβευτή στη Λευκωσία πρόσκληση στο Νίκο Αναστασιάδη να επισκεφθεί τη Μόσχα “το συντομότερο”.
Άλλωστε προ εβδομάδος η Ρωσία πραγματοποίησε, με την άδεια της Λευκωσίας, ναυτικές ασκήσεις στην θαλάσσια περιοχή μεταξύ Κύπρου και Συρίας.
Η συνεργασία Ελλάδας-Κύπρου-Αιγύπτου, που θα ενισχυθεί εντυπωσιακά με την τριμερή σύνοδο κορυφής στις 9 Νοεμβρίου, φαίνεται άλλωστε πως φέρνει κοντά στην Λευκωσία και άλλους φίλους του Καΐρου.
Εντός του Νοεμβρίου θα επισκεφθεί την Κύπρο ο διάδοχος του Άμπου Ντάμπι, ενώ τον Ιανουάριο ο Κύπριος πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης θα επισκεφθεί το Μπαχρέιν.
Πηγή:www.capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου