Ν. Λυγερός
Σε μια διαπραγμάτευση υπάρχουν κρίσιμα κριτήρια πάνω στα οποία καθορίζουμε τη ραχοκοκαλιά της συμφωνίας, αν αυτά υπάρχουν, τότε πρέπει να εξετάσουμε τα δευτερεύοντα στοιχεία, αλλιώς δεν έχει κανένα νόημα.
Έτσι τα κρίσιμα κριτήρια είναι τα θεμέλια για την ανάπτυξη μιας στρατηγικής που έχει μια ανθεκτικότητα, γιατί έχει θεμελιωθεί ορθολογικά.
Εδώ τα κρίσιμα κριτήρια υπάρχουν και είναι αναγνωρισμένα από όλες τις πλευρές.
Το θέμα μας δεν είναι, λοιπόν, κάτι καινούργιο, αλλά η συνέχεια μιας διαδικασίας χωρίς να υπάρχει μία παύση μη αναστρέψιμη.
Το παίγνιο συνεχίζεται αυτήν την ώρα με πολλαπλές επαφές, αφού οι παίκτες βλέπουν ότι υπάρχει κάποια πιθανότητα να βρεθεί μια λύση ως ισορροπία κι αυτό εξαρτάται από το μέγεθος του συνεργατικού μεγέθους και τη συνεισφορά του καθενός.
Όσοι, λοιπόν, έχουν πολωθεί από τώρα δεν λειτουργούν καθόλου ορθολογικά και δεν βοηθούν την Ελλάδα σε αυτήν την κρίσιμη ώρα.
Η Ελλάδα δεν είναι μόνη και το βλέπουμε από κινήσεις που είναι ενδεικτικές για το όλο πλαίσιο.
Συνεπώς συνεχίζουμε τον αγώνα με τα κρίσιμα κριτήρια για να ξέρουμε πού βαδίζουμε και για το μέλλον, αφού ο στόχος μας δεν είναι να περάσει μόνο η ημέρα, αλλά να ξημερώσει η επόμενη.
Ευρωπαϊκή διαπραγμάτευση
Ν. Λυγερός
Πρέπει να επιμένουμε έως το τέλος της ημέρας ότι μπορούμε να επιλύσουμε το πρόβλημα μέσα σ’ ένα ευρωπαϊκό πλαίσιο, όπου δεν υπάρχει απαραίτητα μια διεθνής παρέμβαση εκτός ευρωπαϊκού.
Διότι αν υπάρχει μια δυσκολία που μπορεί να ξεπεράσει η Ευρωπαϊκή Ένωση, η λύση θα είναι ακόμα πιο ανθεκτική και χωρίς εξαρτήσεις από έναν εξωτερικό παράγοντα.
Αυτό είναι ένα χαρτί που μπορούμε να παίξουμε, αν θέλουμε πραγματικά να ξεφύγουμε από το αδιέξοδο. Δεν υπάρχει ανάγκη να είμαστε παθητικοί και να περιμένουμε να βρεθεί λύση από μόνη της.
Έχουμε την αξιοπρέπειά μας και τις δυνάμεις μας, μπορούμε ν’ αντισταθούμε και σε παράλογες πιέσεις και σε κομματισμούς που δεν έχουν σχέση με την πατρίδα μας.
Η Ελλάδα δεν είναι μια άσχετη χώρα που δεν ξέρει από στρατηγική, νομική ή διπλωματία. Αντιθέτως, ξέρουμε πολύ καλά αυτούς τους τομείς εδώ και αιώνες και μπορούμε να τα βγάλουμε πέρα και με πιο δύσκολες καταστάσεις.
Αρκεί να μην φοβόμαστε τις πιέσεις και να έχουμε μια συγκροτημένη και ορθολογική στρατηγική.
Διότι οι τακτικές που αλλάζουν συνεχώς δεν έχουν μεγάλες δυνατότητες για ν’ αλλάξουν το μέλλον. Στην ευρωπαϊκή διαπραγμάτευση παίζει και ελληνική πρωτοβουλία.
Η συλλογική ανθεκτικότητα
Ν. Λυγερός
Η βέλτιστη λύση σε ατομικό επίπεδο σπάνια αποτελεί λύση σε συλλογικό επίπεδο.
Για να το αποδείξεις αυτό μπορείς να χρησιμοποιήσεις τον φορμαλισμό του von Neumann και του Morgenstern για παίγνιο μηδενικού αθροίσματος και του Nash για τις άλλες περιπτώσεις, συνεργατικές και μη.
Η ατομιστική προσέγγιση έχει τα όρια της στη Θεωρία Αποφάσεων και καταρρέει με τη Θεωρία Παιγνίων. Βέβαια, μπορείς να παίξεις με αυτόν τον τρόπο σε μη συνεργατικό πλαίσιο, αλλά το κάνεις με τη γνώση ότι έχει τα όρια του, αφού οι άλλοι υπάρχουν.
Αυτό αφορά έναν παίκτη, θεωρητικά, σ’ ένα παίγνιο. Όταν, όμως, αυτός ο παίκτης είναι μια ολόκληρη χώρα, ουσιαστικά μπαίνουμε στη Θεωρία Αγορών, γιατί η μεγιστοποίηση δεν είναι γραμμική και η γενίκευση λειτουργεί διαφορετικά.
Η συλλογική λύση είναι πάντα πιο ισχυρή και γι’ αυτό είναι αποτελεσματική και ανθεκτική. Ενώ η ατομική μπορεί εύκολα ν’ ανατραπεί από άλλη ατομική.
Το ίδιο συμβαίνει και με το θέμα της αντίδρασης σε σχέση με την αντίσταση. Η αντίδραση είναι μια ατομιστική προσέγγιση που δεν έχει να προσφέρει από μόνη της.
Ενώ η αντίσταση επιτρέπει με τη συλλογικότητά της να περάσουμε στο στάδιο της αντεπίθεσης, όταν έχουμε εχθρούς. Εδώ είμαστε στη δημιουργία του πλαισίου για την προετοιμασία του πεδίου δράσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου