Του Χρήστου Καπούτση
Το εύλογο και απολύτως νόμιμο ενδιαφέρον της Ελλάδας για την ελληνική μειονότητα της Αλβανίας, ο σοσιαλιστής πρωθυπουργός της γειτονικής χώρας Έντυ Ράμα, το θεωρεί ως παρέμβαση της Ελλάδας στα εσωτερικά της Αλβανίας!
Η τελευταία, από μια σειρά αθλιότητες της Αλβανικής Κυβέρνησης σε βάρος της Ελληνικής μειονότητας , είναι το γκρέμισμα του ναού του Αγίου Αθανασίου στο χωριό Δρυμάδες της Χειμάρρας (Οι Δρυμάδες ανήκουν διοικητικά, στον δήμο Χειμάρρας, της επαρχίας Αυλώνα, του νομού Αυλώνα και απέχουν μόλις 50 χιλιόμετρα από τα ελληνοαλβανικά σύνορα.)
Ο Πρωθυπουργός της Αλβανίας ο Έντυ Ράμα απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου σχετικά με τα απαράδεκτα γεγονότα στην εκκλησία του Αγίου Αθανασίου στις Δρυμάδες ανέφερε : «Είναι για γέλια και για κλάματα, που ένα οικοδόμημα σαν γκαράζ το ονομάζουν εκκλησία και διαμαρτύρονται γιατί επαναφέρουμε στη ζωή την κληρονομιά μας». Γκαράζ λοιπόν για τον Αλβανό πρωθυπουργό ο πάνσεπτος και ιστορικός Ναός του Αγίου Αθανασίου.
Και κλιμακώνοντας τις προκλήσεις του ο Εντυ Ράμα, όταν ρωτήθηκε από πολίτη στο Τwitter , πώς σχολιάζει τις δηλώσεις των ελληνικών αρχών για το θέμα του ναού του Αγίου Αθανασίου και αν τις βλέπει ως παρέμβαση στα εσωτερικά της Αλβανίας, απάντησε:
«Το κάνανε συχνά στο παρελθόν, το κάνουν ακόμα, αλλά πιο σπάνια. Θα τους χρειαστεί λίγος ακόμη χρόνος να το συνειδητοποιήσουν».
Η αντίδραση του Ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών, τη μέρα της βέβηλης και βάρβαρης πράξης της κατεδάφισης του Ιερού Ναού, περιορίζεται στην εξής δήλωση:
«Η καταστροφή ιερών τόπων και αντικειμένων λατρείας ελάμβανε χώρα, μέχρι πρότινος τουλάχιστον, στον ευρύτερο χώρο της Μέσης Ανατολής και της Β. Αφρικής από τους τζιχαντιστές.
Σήμερα, είδαμε αυτό να γίνεται πράξη και στη γειτονική χώρα, την Αλβανία.»
Η Ορθόδοξη Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Αλβανίας καταδίκασε τα όσα συνέβησαν στους Δρυμμάδες, λέγοντας πως πρόκειται για γεγονότα «που θίγουν την περιουσία και την ελευθερία της θρησκευτικής πίστης».
Η Ορθόδοξη Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Αλβανίας ανακοίνωσε ότι θα ανασκευάσει το Ναό του Αγίου Αθανασίου στους Δρυμάδες, ο οποίος είναι περιουσία της βάσει νομικών πράξεων και δικαστικών αποφάσεων.
Φυσικά για να ανασκευαστεί ο Ναός, απαιτείται άδεια από το υπουργείο Πολιτισμού της Αλβανίας. Για τις προκλήσεις του Αλβανικού κράτους σε βάρος των Ορθοδόξων Χριστιανών της Αλβανίας, ο Αρχιεπίσκοπος Τιράνων και Πάσης Αλβανίας Αναστάσιος, ενημέρωσε σχετικά , τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Π. Παυλόπουλο και τον Πρωθυπουργό Α. Τσίπρα.
Μάλιστα, ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος ευχήθηκε στον Πρωθυπουργό να έχει φώτιση για σωστές αποφάσεις και αναφέρθηκε στη φράση του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη «εμείς οι Έλληνες είμαστε τρελοί, αλλά έχουμε θεό φρόνιμο και επεμβαίνει στις δύσκολες στιγμές».
Τι συμβαίνει στη Χειμάρρα
Τεράστιες όμως είναι οι ευθύνες των Ελλήνων της Αλβανίας, που επέτρεψαν στη διχόνοια να διασπάσει την ενότητα του Ελληνισμού και έτσι, να συνεργήσουν, άθελά τους βέβαια, στα σχέδια της Αλβανικής Κυβέρνησης , να εξαφανίσει το ελληνικό στοιχείο από την νότια Αλβανία ή καλύτερα τη Βόρεια Ήπειρο.
Κραυγαλέο παράδειγμα οι πρόσφατες Δημοτικές Εκλογές, όπου οι διασπασμένοι Χειμαριώτες πρόσφεραν τον Δήμο στον ελληνικής καταγωγής , αλλά εκλεκτό του Εντυ Ράμα. Ο υποψήφιος του Σοσιαλιστικού Κόμματος Γκέργκι Γκόρο έλαβε 56% των ψήφων, ενώ ο υποψήφιος του ΚΕΑΔ-ΟΜΟΝΟΙΑ Φρέντης Μπελέρης 27% . Το εντυπωσιακό είναι ότι ο νέος δήμαρχος Χειμάρρας ο Γκέργκι (Γιώργος) Γκόρο, αν και είναι ελληνικής καταγωγής, δηλώνει «δίγλωσσος» Αλβανός.
Η Αλβανία δεν αναγνωρίζει την Χειμάρρα σαν περιοχή που κατοικείται από Έλληνες μειονοτικούς, αλλά επίσημα χαρακτηρίζει προκλητικά τους εκεί ομογενείς μας «δίγλωσσους» Αλβανούς, άποψη που συμμερίζεται και ο Δήμαρχος Γιώργος Γκόρο.
Για την Ελληνικότητα της περιοχής της Χειμάρρας και του Αυλώνα, «μιλάει» αυθεντικά η Ιστορία. Υπενθυμίζουμε ότι, στις 5 Νοεμβρίου 1912, όταν η γειτονική πόλη της Χειμάρρας καταλήφθηκε από τις Ελληνικές δυνάμεις του επιφανούς Χειμαριώτη Σπύρου Σπυρομήλιου, ένοπλες ομάδες ελλήνων από τους Δρυμάδες διακήρυξαν την ετοιμότητά τους, για την ενσωμάτωση της υπόλοιπης περιοχής στην Ελλάδα.
Το σπίτι (αρχοντικό) της οικογένειας Σπυρομήλιου, αποτελεί ένα από τα αξιοθέατα της παλιάς πόλης της Χειμάρρας.
Και ακόμη, αντιγράφω κατά λέξη, από τα αρχεία της Διεύθυνσης Ιστορίας Στρατού (ΔΙΣ) του Γενικού Επιτελείου Στρατού (ΓΕΣ), τα εξής: «Τα ελληνικά στρατεύματα εισήλθαν στη Χειμάρρα το πρωί της 22ας Δεκεμβρίου του 1940, όπου έγιναν δεκτοί με ενθουσιασμό από τους ντόπιους κατοίκους στην συντριπτική πλειοψηφία τους Έλληνες.
Την νύκτα της 22ας ημέρα Κυριακή προς 23/12/40, το 6ο Σ.Π. καταλαμβάνει την Χιμάρα. Η κύρια Κωμόπολις η Χιμάρα μιάς Ελληνικοτάτης περιοχής της Βορείου Ηπείρου, είχεν απελευθερωθή διά τρίτην φοράν από της αλβανικής και νύν της ιταλικής κατοχής. Στην εκκλησία των Αγίων Πάντων της Χιμάρας έψαλαν το πρωί 23/12/40 το «Χριστός Ανέστη…» και το « Τη Υπερμάχω Στρατηγώ…»
Οι άνδρες του 6ου Συντάγματος Πεζικού, μπήκαν στην κωμόπολη
με οδηγούς πλέον ανθρώπων, μέσα από την Χειμάρα… «Μερικά ονόματα αυτών: Θανάσης Κούστας, Αντώνης Κοκκαβέσης, Σάββας Πρίφτης, Πολυμέρης Κολιάκης, Π. Μπολάνος, Ν. Μπελέρης, Γ. Δημογιάννης, Σ. Λυκόκας, Γ. Μπρίγκος. Γ. Δήμας, Δ. Ζώτος, Ν. Ντούκος, Γρ. Πρίφτης, Π. Γκόρος κ.α.» (από (Γ.Ε.Σ./ Δ.Ι.Σ.).
Ο Π. Γκόρος που αναφέρεται στην έκθεση του ΓΕΣ, είναι ο παππούς του νυν Δημάρχου Χειμάρρας Γ. Γκόρου που αρνήθηκε την ελληνική καταγωγή του (!) και δηλώσει δίγλωσσος Αλβανός.
με οδηγούς πλέον ανθρώπων, μέσα από την Χειμάρα… «Μερικά ονόματα αυτών: Θανάσης Κούστας, Αντώνης Κοκκαβέσης, Σάββας Πρίφτης, Πολυμέρης Κολιάκης, Π. Μπολάνος, Ν. Μπελέρης, Γ. Δημογιάννης, Σ. Λυκόκας, Γ. Μπρίγκος. Γ. Δήμας, Δ. Ζώτος, Ν. Ντούκος, Γρ. Πρίφτης, Π. Γκόρος κ.α.» (από (Γ.Ε.Σ./ Δ.Ι.Σ.).
Ο Π. Γκόρος που αναφέρεται στην έκθεση του ΓΕΣ, είναι ο παππούς του νυν Δημάρχου Χειμάρρας Γ. Γκόρου που αρνήθηκε την ελληνική καταγωγή του (!) και δηλώσει δίγλωσσος Αλβανός.
«Δεν είμαι φιλέλληνας»
Τι δήλωση ότι δεν είναι φιλέλληνας έκανε ο Αλβανός πρωθυπουργός στο Κόσσοβο που παραβρέθηκε για την επέτειο της εθνικής εορτής των Αλβανών. Μεταξύ άλλων είπε ο Έντυ Ράμα: « Δεν είμαι φιλέλληνας.
Ο Μπερίσα, χάρισε τη θάλασσα μας στους Έλληνες, εμείς όμως πήγαμε την υπόθεση στο Συνταγματικό Δικαστήριο και ακυρώσαμε μια ελληνοαλβανική συμφωνία που εξυπηρετούσε μόνο τα ελληνικά συμφέροντα.»
Ο ΕΝΤΥ ΡΑΜΑ , υιοθέτησε πλήρως την τουρκική άποψη για το θέμα της ΑΟΖ στο Καστελόριζο, υποστηρίζοντας παράλληλα , ότι τα διαπόντια νησιά, βορείως της Κέρκυρας, δεν έχουν υφαλοκρηπίδα, απαιτώντας μάλιστα να σταματήσουν οι υποθαλάσσιες έρευνες του Ελληνικού κράτους στην περιοχή.
Ως Πρωθυπουργός ο Εντυ Ράμα προχώρησε στην ουσιαστική αναβάθμιση των αλβανοτουρκικών σχέσεων σε επίπεδο στρατηγικής συνεργασίας. Και ακόμη, ο Αλβανός πρωθυπουργός καλλιέργησε σχέσεις σκοπιμότητας με τους Τσάμηδες, στηρίζοντας ακόμη και ψήφισμα περί γενοκτονίας τους σε βάρος της Ελλάδας.
Τέλος ο Αλβανός εθνικο-σοσιαλιστής πρωθυπουργός, σε άλλες δηλώσεις, άφησε σαφή εθνικιστικά υπονοούμενα περί “Μεγάλης Αλβανίας”, θέτοντας εμμέσως θέμα Τσαμουριάς, δηλαδή εδαφικής ακεραιτότητας της Ελλάδας.
Μήπως η νέα Κυβέρνηση, ναι η υπηρεσιακή, θα πρέπει να επανεξετάσει τη στήριξη της Ελλάδος στην Ευρωπαϊκή προοπτική της Αλβανίας και κυρίως, την επαναδραστηριοποίηση και ουσιαστική ενίσχυση της ιστορικής 8ης Μεραρχίας;
Οι συναρμόδιοι Υπουργοί, έμπειροι και καταξιωμένοι, ο ΥΠΕΞ Π. Μολυβιάτης και ο ΥΠΕΘΑ Ι. Γιάγκος, θα πρέπει να ετοιμάσουν έναν πλήρη ενημερωτικό φάκελο για τις απειλές που προέρχονται από τους εθνικιστικούς κύκλους της Αλβανίας και να ενημερώσουν λεπτομερώς τους αντικαταστάτες τους, της νέας πολιτικής Κυβέρνησης που θα προκύψει (αν προκύψει) στις εκλογές της 20ης Σεπτεμβρίου.
onalert
3 σχόλια:
Ο κύριος Ράμα, όπως κάθε σοβαρός πρωθυπουργός ενός ανεξάρτητου κράτους, αρνήθηκε σε ένα άλλο κράτος να αναμιγνύεται στα εσωτερικά του κράτους του. Η λεγόμενη "εκκλησία" στους Δριμάδες δεν ήταν στην πραγματικότητα εκκλησία αλλά ένα ερείπιο (κυριολεκτικά) που το είχαν κάνει σαν εκκλησία, και είχε υπάρξει προειδοποίηση τις προηγούμενες ημέρες για το γκρέμισμα του. Στο μέρος εκεί είχε θαφτεί ένας Ρωμαιο-καθολικός ιεραπόστολος που είχε επισκεφτεί την περιοχή τον 17ο αιώνα. Επίσης, πρέπει να γνωρίζετε ότι στο κέντρο των Τιράνων χτίστηκε πριν μερικά χρόνια τεράστια ορθόδοξη εκκλησία, το Αργυρόκαστρο επίσης χτίστηκε μεγάλη ορθόδοξη εκκλησία. Το μοναστήρι της Αρντενίτσας ανακαινίσθηκε. Οικοδομήθηκαν 85 νέοι ναοί, ενώ επισκευάστηκαν 141. Ακόμη αναστηλώθηκαν 5 μοναστήρια και 70 ναοί - μνημεία. Επιπλέον υπήρξαν και έργα που υλοποιήθηκαν με σκοπόν την δημιουργία μεγάλων οικοδομημάτων, όπως η Θεολογική Ακαδημία, η μονή του Αγίου Βλασίου, το κτίριο της Αρχιεπισκοπής Τιράνων, οι Μητροπόλεις Αργυροκάστρου, Κορυτσάς, Μπερατίου καθώς και τα εκκλησιαστικά λύκεια, τα οικοτροφεία και τα συγκροτήματα των εργαστηρίων της Αλβανικής Εκκλησίας. Έχουν αναστηλωθεί, χτιστεί και ανακαινιστεί πάνω από 150 ορθόδοξες εκκλησίες, νεκροταφεία, μικρά εκκλησάκια, μοναστήρια και θρησκευτικά κτήρια που συνδέονται με την ορθόδοξη θρησκεία (σχολεία, νοσοκομεία) κ.τλ.
«Μερικά ονόματα αυτών: Θανάσης Κούστας, Αντώνης Κοκκαβέσης, Σάββας Πρίφτης, Πολυμέρης Κολιάκης, Π. Μπολάνος, Ν. Μπελέρης, Γ. Δημογιάννης, Σ. Λυκόκας, Γ. Μπρίγκος. Γ. Δήμας, Δ. Ζώτος, Ν. Ντούκος, Γρ. Πρίφτης, Π. Γκόρος κ.α.» Δεν είναι Θανάσης Κούστας αλλά Θανάς Κούστα (Thanas Kusta), δεν είναι Αντώνης Κοκκαβέσης αλλά Άντων Κοκκαβέση (Andon Kokaveshi), δεν είναι Σάββας Πρίφτης αλλά Σάβο Πρίφτι (Savo Prifti), δεν είναι Π.Μπολάνος αλλά Παναγιότ Μπολlάνο (Panayot Bollano) με μακρινή καταγωγή την περιοχή του Kurvelesh, δεν είναι Ν.Μπελέρης αλλά Νίκο Μπελέρη (Niko Beleri), δεν είναι Σ.Λυκόκας αλλά Σπίρο Λυκόκα (Spiro Likoka), δεν είναι Γ.Δήμας αλλά Γιάννι Δήμα (Jani Dhima) με μακρινή καταγωγή από την λιάπικη περιοχή του Kurvelesh, δεν είναι Δ.Ζώτος αλλά Διμίτερ Ζότο (Dhimitër Zoto) κ.α. Εσείς απλώς αναφέρεται τα ονόματα τους εξελληνισμένα, καθώς έτσι εξελληνίσθηκαν από την ελληνόγλωσση ορθόδοξη εκκλησία.
Οι Χιμαριότες είναι δίγλωσσοι, και όχι αποκλειστικά ελληνόφωνοι, και η περιοχή τους δεν συμπεριλαμβάνεται στην λεγόμενη μειονοτική ζώνη. Οι Αλβανοί της Χιμάρας την ελληνική γλώσσα την έμαθαν χάρη της εντατικής επικοινωνίας και θρησκευτικής-στρατιωτικής συμμαχίας με την Ελλάδα και ξεχωριστά με το νησί της Κέρκυρας. Εκεί τα παιδιά τους εκπαιδεύονταν στα σχολεία και οι οικογένειες τους προστατεύονταν και η περιουσία τους έβγαινε από το εμπόριο.
Κοιτάξτε τη γράφει ο πατέρας Giuseppe Schirò - στα αλβανικά Zef Skiroi - το έτος 1720: «Η περιοχή της Χιμάρας έπαθε δύο καταστροφές από την πανούκλα και από την ισχυρή επίθεση του Τούρκων, γιατί οι Αλβανοί της χιμαριότικης ακτής είχαν βοηθήσει στην προστασία της Κέρκυρας πολεμώντας πλάι στους Κερκυραίους».
«Εξαιτίας της γεωγραφικής τους απομόνωσης, της δυσκολίας στο εμπόριο με την αλβανική ενδοχώρα και την πίεση που δέχτηκαν από την οθωμανική διοίκηση, συνήθισαν να θεωρούν την Ελλάδα ως φυσικό προστάτη τους. Ειδικά η Κέρκυρα επειδή ήταν αρκετά προσβάσιμη, λόγω της γεωγραφικής γειτνίασης, ήταν αρκετά ελκυστική σε αυτούς, καθώς όλο και περισσότερες Χιμαριότικες οικογένειες έστελναν τα παιδιά τους να σπουδάσουν σε σχολεία σ’ αυτό το νησί και εμπόρους να κάνουν εμπόριο με τον τοπικό πληθυσμό. Η ελληνική διάλεκτος που αυτή τη στιγμή ομιλούν στη Χιμάρα και σε μερικά παρακείμενα χωριά, φαίνεται ότι έχει άμεση σχέση με την ελληνική διάλεκτο που μιλούσαν στην Κέρκυρα και πολλοί εθνολόγοι έχουν κάνει λόγο για το πώς οι Χιμαριότες κάνουν χρήση της αλβανικής για ιδιαίτερους τελετουργικούς σκοπούς. Γλωσσολόγοι που έχουν ερευνήσει την αλβανική διάλεκτο που ομιλείται στη Χιμάρα, έχουν βρει σε αυτή στοιχεία φωνητικού νασαλισμού, τα οποία μαζί με τη χρήση αρχαϊκών επιθέτων όπως ‘Γκιολέκα, Γκιπάλι, Γκιντέντε’ (από τα ‘Gjon Leka’, ‘Gjin Pali’, ‘Gjin Deda’) αποτελούν απόδειξη για μία πολύ παλιά αλβανική παρουσία στην περιοχή.» (Ardian Vehbiu, Shqipja totalitare, Çabej 2008 (a:4))
«Ο εξελληνισμός της Χιμάρας δεν έχει μία ξεκάθαρη χρονική αρχή…τα λαογραφικά στοιχεία εξ’ ίσου μας δείχνουν αρκετά σαφέστατα τις εθνικές αλβανικές ρίζες στην περιοχή: τα παραδοσιακά τραγούδια και οι τραγουδιστές τελετουργίες (στους γάμους, στους θανάτους και στις τελετές ταφής) είναι τυπικά και καθαρά αλβανικά…Μουσικά, η Χιμάρα είναι ίδια με την υπόλοιπη Labëria (Λιαπουριά) και είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι Έλληνες ‘αυτόχθονες’ ήρθαν στην περιοχή για να ξεχάσουν τα ίδια τους τα τραγούδια και τις παραδόσεις, να εγκαταλείψουν τα μουσικά τους όργανα και να υιοθετήσουν μια κουλτούρα που την θεωρούσαν κατώτερη.» (Ardian Vehbiu, Shqipja totalitare, Çabej 2008 (b:2-3))
Ο Petro Marko (1913-1991), συγγραφέας από το χωριό Δρυμάδες (Dhërmi), μερικά χιλιόμετρα από τη Χιμάρα, έγραψε για τη διγλωσσία που υπάρχει στα χωριά της περιοχής: «Έτσι λοιπόν τι είμαστε; Αλβανοί! Αλλά γιατί χάσαμε τη γλώσσα μας; Θα πω ό,τι ξέρω: Γιατί οι μητέρες μας και οι γιαγιάδες μας ξέρουν καλύτερα αλβανικά π’ ότι ελληνικά; Γιατί τραγουδάμε και θρυνούμε στα αλβανικά; Γιατί οι παροιμίες μας είναι στα αλβανικά; Φαίνεται ότι από το 1820, ο εξελληνισμός έγινε πολιτικός στόχος από την ίδια την Ελλάδα…» (Petro Marko, Intervistë me vetveten: Retë dhe gurët, Shtëpia botuese: OMSCA, Tiranë 2000)
Αναφερόμενος στην προσπάθεια να ανοίξουν αλβανικά σχολεία στη Χιμάρα και στα γύρω χωριά, και στην αντίσταση που επέδειξε η Ελληνορθόδοξη Εκκλησία και το Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης, το οποίο είχε ως απώτερο στόχο του τον έλεγχο του πληθυσμού της περιοχής και τον σταδιακό εξελληνισμό του, ο Petro Marko είχε πει: «Οι πρόγονοι μας πολέμησαν με τα όπλα στο χέρι προστατεύοντας την ελευθερία και την τιμή τους, αλλά ήταν σε πόλεμο και για τα αλβανικά σχολεία. Ο Πατριάρχης της Κωνσταντινούπολης, με τον Επίσκοπο των Ιωαννίνων καταριόταν και αφόριζε όλους εκείνους που μάθαιναν στα αλβανικά σχολεία. Είναι αυτονόητη η αγριότητα των πρακτόρων του Φαναρίου, που δεν άφησαν τίποτα χωρίς να κάνουν για να απεθνικοποιήσουν την ηρωική επαρχία της Αλβανίας, τη Χιμάρα της Λαμπερίας.» (Petro Marko, Intervistë me vetveten: Retë dhe gurët, Shtëpia botuese: OMSCA, Tiranë 2000)
Ο Dhimitër Kamarda (1821-1882), Arbëreshë από την Ιταλία, υποστήριζε ότι οι Σουλιότες και οι Χιμαριότες ήταν Αλβανοί που είχαν εξελληνισθεί. Η άποψη του κατά την προσωπική μου γνώμη έχει σημασία, καθώς ο Καμάρντα είτε η άποψη του ήταν σωστή είτε λάθος, είτε το συνολικό του έργο ήταν σωστό είτε λάθος, πέθανε 30 χρόνια πριν την ίδρυση του αλβανικού κράτους. Έτσι, η θέση του για την αλβανική καταγωγή των Σουλιοτών και των Χιμαριοτών, δεν μπορούμε να πούμε ότι προέρχεται από την ενβερχοτζική προπαγάνδα. Η Nathalie Clayer καταγράφει τη θέση του Καμάρντα: «Η ιδέα ήταν ότι οι Αλβανοί - οι Χιμαριότες, οι Σουλιότες και άλλοι - συνεργάστηκαν μαζί με τους Έλληνες για την ελευθερία.» (Nathalie Clayer, Aux origines du nationalisme albanais: la naissance d'une nation majoritairement musulmane en Europe, KARTHALA Editions, 2007, ISBN 2845868162, p.207)
«Μερικές ημέρες ύστερα από την άφιξή μας στο χωριό αυτό, παρουσιάσθηκε στον Μαυροκορδάτο ο Σπυρομίλιος, με ένα σώμα από 200 Χιμαριότες, πού είχαν την πιό πολεμοχαρή εμφάνιση μέσα σε όλον τον στρατό. ΔΕΝ ΞΕΧΩΡΙΖΟΥΝ ΑΥΤΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΛΒΑΝΟΥΣ, γιατί το ντυσιμό τους και η γλώσσα τους είναι εντελώς αλβανικά, αλλά παρ’ όλο πού η θρησκεία τους είναι ελληνική (χριστιανική), δεν καταλαβαίνουν ούτε λέξη ελληνική.» (Julius Millingen, Memoirs of the affairs of Greece, London 1831, p. 208-209)
Δημοσίευση σχολίου