ΑΡΘΡΟ – ΒΟΜΒΑ ΤΟΥΡΚΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥ – Η απόφαση ελήφθη: Η Τουρκία θα διαμελιστεί – «Η χαϊδεμένη χώρα των ΗΠΑ έπεσε σε δυσμένεια»

Ο Ορχάν Μπουρσαλί, αρθρογράφος της εφημερίδας Cumhuriyet, που είναι από τα κάστρα του κεμαλισμού, δημοσίευσε χθες ένα άρθρο που έχει ιδιαίτερη σημασία και πρέπει να διαβαστεί, γιατί περιγράφει τη διολίσθηση της Τουρκίας από την Ευρώπη προς τη Μέση Ανατολή.

Ο δε τίτλος, εξαιρετικά εύγλωττος: «Η Τουρκία στην κατηγορία των χωρών που είναι προς διαμελισμό»

Αναλυτικά το άρθρο:

Τα μικρά σημάδια είναι που προμηνύουν τις άσχημες εξελίξεις. Δεν ξαφνιάστηκα όταν το διάβασα, θεώρησα ότι είναι η φυσική εξέλιξη όσων ζήσαμε, όμως ομολογώ ότι σκιάχτηκα λίγο όταν το διάβαζα.

Η Τουρκία ήταν μια χώρα που για το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών παραδοσιακά ανήκε και παρακολουθούνταν από το «Γραφείο των χωρών της Ευρώπης» ενώ τώρα μεταφέρεται στο «Γραφείο των χωρών της Μέσης Ανατολής».

Στο Συμβούλιο Ασφαλείας του Λευκού Οίκου επί διακυβέρνησης Ομπάμα αυτό ήταν κάτι που ζητήθηκε, και τώρα επί Τραμπ πραγματοποιείται!

«Ο ρόλος της στην κρίση της Συρίας, το γεγονός ότι είναι κοντά στην περιοχή, γεννά την ανάγκη να συμπεριληφθεί η Τουρκία σε μια ομάδα χωρών μαζί με το Ιράκ και τη Συρία».

Αν δούμε το όλο θέμα με την ιμπεριαλιστική του διάσταση, μια υπερδύναμη κάθεται μπροστά στον παγκόσμιο χάρτη και χαράσσει τη μοίρα των χωρών σαν να παίζει με παζλ. 

Ο παγκόσμιος κυρίαρχος αποφασίζει βάσει δικών του συμφερόντων το πού πρέπει να βρίσκονται κάποιοι, και βάσει ποιων γεγονότων πρέπει να αξιολογηθούν.

Η χώρα αλλάζει κατηγορία με ιλιγγιώδεις ρυθμούς

Αυτό είναι κάτι που δεν το ξέραμε; Φυσικά και όχι.

Η Τουρκία είναι μια χώρα του ΝΑΤΟ, στην άκρη της Δυτικής Συμμαχίας.

Χρησιμοποιήθηκε πάντα ως ακριτική χώρα η οποία θα διαλυθεί σε μια επίθεση κατά της Ρωσίας, και με την οποία η Δύση θα κερδίσει χρόνο.

Τώρα οι συνθήκες έχουν αλλάξει και υποβιβαστήκαμε σε μια χώρα που ανήκει στη Μέση Ανατολή, τα σύνορα της οποίας αναδιαμορφώνονται.  Έτσι είναι αυτά. Αν βρίσκεσαι κάτω από μια κυβέρνηση δωσίλογων και αδύναμων, μια κυβέρνηση που δεν μπορεί να σταθεί στα πόδια της και δεν ξέρει ποτέ τη θέση και τους περιορισμούς της, αυτά συμβαίνουν στη χώρα σου!

Αλλάζουν  οι προτεραιότητες των ισχυρών.

Κάποτε ήσουν η χαϊδεμένη τους χώρα, ενώ τώρα άλλαξες κατηγορία και έπεσες, και μάλιστα πολύ.

Τι σημαίνει αυτό; Πολλά πράγματα…

Ας πούμε, μπορείς να ξεκινήσεις από το «δεν σε θεωρούν κομμάτι της Ευρώπης». Σε αυτήν την περίπτωση κι εσύ λες ότι «Καθώς σχεδιάζονται ξανά οι χάρτες στη Μέση Ανατολή, θα συμμετέχεις και εσύ».

Ένα λεπτό, όμως, να το δούμε λίγο αυτό, γιατί το να σε πάνε στο Γραφείο της Μέσης Ανατολής, σημαίνει αυτό το πράγμα: Διαμελίστηκε το Ιράκ;

Ναι, σε τρία τμήματα.

Σχηματικά φαίνεται να είναι ενιαίο, για την ώρα, όμως στην πράξη έχει τριχοτομηθεί.

Διαμελίστηκε η Συρία;

Ναι, αλλά υπάρχει το πρότζεκτ της Ρωσίας για ενιαία Συρία.

Οι ΗΠΑ θέλουν οπωσδήποτε να τη χωρίσουν σε τρία τμήματα. σουνίτες, σιίτες του Άσαντ και Κούρδοι.

Ένα είναι το σίγουρο σε όλα αυτά: Οι ΗΠΑ γκρεμίζουν άνετα τις γέφυρες, αλλά δεν φεύγουν από την περιοχή αν δεν δημιουργηθεί ένα κουρδικό κράτος.

Ο Μπαρζανί πιέζει ήδη. Όμως το πρόβλημα του Πενταγώνου και του Λευκού Οίκου δεν είναι ο Μπαρζανί, αλλά η επισημοποίηση ενός κουρδικού μορφώματος στη Συρία.

Δικαιολογίες του στιλ «Πολεμάνε άψογα κατά του ΙΚ» είναι ένα πολιτικό ψέμα που καλύπτει τον τελικό σκοπό.

Φυσικά και πολεμάνε, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα. Μόλις είπε η Τουρκία «άφησε τους Κούρδους, θα πολεμήσω εγώ εναντίον του ΙΚ», φυλακίστηκε στην αλ Μπαμπ!

Η ΝΑ Τουρκία τμήμα του Σχεδίου της Ευρύτερης Μέσης Ανατολής
Άλλη μια οπτική γωνία: Να αποδυναμωθεί η Ρωσία στη Μέση Ανατολή, και ειδικά στη Συρία. Η Ρωσία θα στριμωχτεί σε μια στενή λωρίδα γης, μαζί με τον Άσαντ. Όσο πιο μικρή η διαμελισμένη περιοχή και όσο πιο πολλά τα κράτη που θα δημιουργηθούν, τόσο περισσότερη η κυριαρχία των ΗΠΑ σε όλους. Και το παιχνίδι είναι να τους βάλεις όλους αυτούς να πολεμάνε μεταξύ τους.

Μόνο οι βλάκες και οι αμερικανόφιλοι μπορούν να ισχυριστούν ότι η νοτιοανατολική Τουρκία δεν είναι μέρος αυτής της αναδιαμόρφωσης του χάρτη.

Σχέδιο της Ευρύτερης Μέσης Ανατολής είναι το άλλο όνομα αυτού του πρότζεκτ. Αλλά οι δικοί μας το θεώρησαν ως ένα «πρότζεκτ πολιτισμού». Αφού ήμασταν ηγέτες του κόσμου [σ.σ.: εννοεί τον Ερντογάν, που αυτοπαρουσιαζόταν ως ηγέτης παγκόσμιας εμβέλειας]. Με αυτήν τη μετατόπιση τώρα η Τουρκία εντάσσεται πλήρως στο Μεγάλο Σχέδιο για τη Μέση Ανατολή.

Η απαγόρευση του Τραμπ να παίρνουν μαζί τους στα αεροπλάνα μεγάλες ηλεκτρονικές συσκευές και από το αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης σε πτήσεις προς τις ΗΠΑ, είναι ένα κομμάτι της μετατόπισής μας από την Ευρώπη στη Μέση Ανατολή.

Ως παράπλευρη συνέπεια, οι Τουρκικές Αερογραμμές θα χάσουν άλλα 1-2 δισ. δολάρια, ενώ ήδη καταγράφουν ζημιές 6,5 δισ. τουρκικές λίρες. Αυτή η εξέλιξη στην ουσία συνιστά την καταστροφή της εταιρείας! Είναι ένα άλλο ένα πλήγμα από εκεί που δεν το περιμέναμε!

Το τελευταίο πλήγμα θα είναι το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος;

Με όλα όσα κάνουν οι κυβερνώντες την Τουρκία, την φέρνουν ολοένα και πιο κοντά σε αυτήν τη δυσοίωνη μοίρα. Ο Ερντογάν και η κυβέρνησή του δεν έχουν κανέναν φίλο στη διεθνή σκηνή. Μηδέν.

Η χώρα στριμώχτηκε σε έναν κλοιό. Το σχέδιο για τη δικτατορία της προεδρίας [σ.σ.: Προεδρική Δημοκρατία] το μόνο που θα κάνει είναι να βοηθήσει στο διαμελισμό της χώρας. Αποκοπήκαμε εντελώς από την Ευρώπη.

Το PKK έχει ήδη μεγάλη στήριξη από την Ευρώπη. Οι τωρινές δικαιολογίες των Ευρωπαίων είναι: «Η Τουρκία είναι μια χώρα όπου υπάρχει δικτατορία, δεν υπάρχει ελευθερία του Τύπου, δεν υπάρχει ανεξάρτητη Δικαιοσύνη, οι ανθρώπινες ελευθερίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα καταπατούνται. Τι ακριβώς θα υπερασπιστείτε σε αυτή τη χώρα; Πέταξέ την έξω από την Ευρώπη, δώσε της μια στο κεφάλι να σωθείς».

Με το «Ναι» στο δημοψήφισμα, θα παρασυρθούμε σε αυτήν ακριβώς την παγίδα. Η δικτατορική προεδρία από τη μια σε κάνει να σκύβεις το κεφάλι, μη έχοντας άλλη επιλογή, και από την άλλη, επειδή θα ισοπεδωθούν όλες οι ευρωπαϊκές αξίες, θα είναι πιο εύκολο να σε κάνουν να γονατίσεις.
Υπάρχει κάποιος να το εξηγήσει αυτό στον κόσμο;

Μετάφραση: Σοφία Αγγελίδου.
Σχόλιο-επιμέλεια: Σάββας Καλεντερίδης.

ΠΗΓΗ: analystsforchange.org