Ογνωστός Τούρκος ΝαύαρχοςΤσέμ Γκιουρνενίζ σύμβουλος και μέλος τουρκικών ινστιτούτων σκέψης του καθεστώτος (ότι και να λένε) σε προκλητικό άρθρο κατά της χώρας μας ουσιαστικά τρέμει για την ύπαρξη ακόμη της “Μεγάλης Ιδέας”.
Εκεί αφού παραδέχεται την ενότητα του ελληνισμού και της ορθοδοξίας δύο ισχυρών πυλώνων του σύγχρονου ελληνικού κράτους, κάνει λόγο ουσιαστικά για μια ελληνική “Μεγάλη Ιδέα” που αφορά τα εδάφη της Μικράς Ασίας κάνοντας ιδιαίτερη μνεία για τον Πόντο.
Αναφέρει μεταξύ άλλων ότι “ωστόσο, η Ελλάδα έχει μια ιδεολογική ενότητα τόσο σε επίπεδο πολιτείας όσο και σε κοινωνικό και θρησκευτικό επίπεδο, σε αντίθεση με την περιορισμένη εθνική της δύναμη.
Πρώτα απ 'όλα, οι Έλληνες πιστεύουν ότι αντιπροσωπεύουν την κληρονομιά της Αθήνας, της Σπάρτης και της Μακεδονίας του 300 π.Χ. σε φυλετική και πολιτιστική βάση, ή με άλλα λόγια, ότι έχουν το προνόμιο να είναι το λίκνο της δημοκρατίας, ο κληρονόμος της αρχαίας Ελλάδας και ο εκπρόσωπος της ελληνιστικής εποχής, που αποτελούν τη βάση των σύγχρονων δυτικών αξιών.
Πιστεύουν επίσης ότι κληρονόμησαν την Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία μέσω του Βυζαντίου, η οποία στην πραγματικότητα ως έννοια διαμορφώθηκε πολύ αργότερα τον 19ο αιώνα από τους Ευρωπαίους.
Εν ολίγοις, έχουν μια εμμονή να διεκδικούν κάθε έδαφος στο οποίο μιλούσαν τα αρχαία ελληνικά, παρά το γεγονός ότι αυτή η γλώσσα ήταν στην πραγματικότητα μια lingua franca του εμπορίου στην αρχαιότητα.
Διατηρούν αυτήν την εμμονή σε σχέση με την Κύπρο και τη Μακεδονία. Το εφαρμόζουν επίσης στην ακτή της Μαύρης Θάλασσας της Τουρκίας, την αποκαλούμενη περιοχή «Πόντος».
Από την άλλη πλευρά, υπάρχει αυτό το χαρακτηριστικό που αξίζει να εξεταστεί, και αφορά μια μεγάλη πολιτιστική-ιδεολογική ακεραιότητα και ενότητα σε ολόκληρη την κοινωνία για την επίτευξη των γεωπολιτικών στόχων τους, αν και αυτό εκτείνεται πολύ πέρα από την πραγματική τους δύναμη.
Παρ 'όλα αυτά, είναι πολύ πιο προχωρημένοι στην επίτευξη αυτής της ενότητας από τους Τούρκους.
Αυτή η ερώτηση έχει μόνο μία απλή απάντηση, “η Ελλάδα μπορεί να περιορίσει τα ιστορικά της όνειρα τα οποία δεν μπορεί να τα υλοποιήσει σε Αιγαίο, Μεσόγειο ή Μαύρη Θάλασσα;Εκεί αφού παραδέχεται την ενότητα του ελληνισμού και της ορθοδοξίας δύο ισχυρών πυλώνων του σύγχρονου ελληνικού κράτους, κάνει λόγο ουσιαστικά για μια ελληνική “Μεγάλη Ιδέα” που αφορά τα εδάφη της Μικράς Ασίας κάνοντας ιδιαίτερη μνεία για τον Πόντο.
Αναφέρει μεταξύ άλλων ότι “ωστόσο, η Ελλάδα έχει μια ιδεολογική ενότητα τόσο σε επίπεδο πολιτείας όσο και σε κοινωνικό και θρησκευτικό επίπεδο, σε αντίθεση με την περιορισμένη εθνική της δύναμη.
Πρώτα απ 'όλα, οι Έλληνες πιστεύουν ότι αντιπροσωπεύουν την κληρονομιά της Αθήνας, της Σπάρτης και της Μακεδονίας του 300 π.Χ. σε φυλετική και πολιτιστική βάση, ή με άλλα λόγια, ότι έχουν το προνόμιο να είναι το λίκνο της δημοκρατίας, ο κληρονόμος της αρχαίας Ελλάδας και ο εκπρόσωπος της ελληνιστικής εποχής, που αποτελούν τη βάση των σύγχρονων δυτικών αξιών.
Πιστεύουν επίσης ότι κληρονόμησαν την Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία μέσω του Βυζαντίου, η οποία στην πραγματικότητα ως έννοια διαμορφώθηκε πολύ αργότερα τον 19ο αιώνα από τους Ευρωπαίους.
Εν ολίγοις, έχουν μια εμμονή να διεκδικούν κάθε έδαφος στο οποίο μιλούσαν τα αρχαία ελληνικά, παρά το γεγονός ότι αυτή η γλώσσα ήταν στην πραγματικότητα μια lingua franca του εμπορίου στην αρχαιότητα.
Διατηρούν αυτήν την εμμονή σε σχέση με την Κύπρο και τη Μακεδονία. Το εφαρμόζουν επίσης στην ακτή της Μαύρης Θάλασσας της Τουρκίας, την αποκαλούμενη περιοχή «Πόντος».
Από την άλλη πλευρά, υπάρχει αυτό το χαρακτηριστικό που αξίζει να εξεταστεί, και αφορά μια μεγάλη πολιτιστική-ιδεολογική ακεραιότητα και ενότητα σε ολόκληρη την κοινωνία για την επίτευξη των γεωπολιτικών στόχων τους, αν και αυτό εκτείνεται πολύ πέρα από την πραγματική τους δύναμη.
Παρ 'όλα αυτά, είναι πολύ πιο προχωρημένοι στην επίτευξη αυτής της ενότητας από τους Τούρκους.
Αυτοί είναι οι τομείς κυριαρχίας και ενδιαφέροντος για την Τουρκία.
Η Ελλάδα πρέπει να γνωρίζει όμως τα όριά της.
Οι Έλληνες είναι καιρός να καθίσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και να επιλύσουν τα χρόνια προβλήματα στο Αιγαίο με την Τουρκία.
Τα δύο έθνη που έχουν ζήσει μαζί για 400 χρόνια πρέπει να ενωθούν και να επιλύσουν αυτά τα προβλήματα ειρηνικά προτού φτάσουμε σε άλλο σημείο”, καταλήγει ο ίδιος με το γνώριμο προπαγανδιστικό ύφος.
Προφανώς στα σχέδια τους για αναβίωση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας οι Τούρκοι πιθανόν να θεωρούν την Ελλάδα και πάλι ως “επαρχία” τους (Ρούμελι) όπως την έλεγαν τότε, εντασσόμενη στο γενικότερο πλαίσιο επαναφοράς τους στα Βαλκάνια από τα οποία πιστεύουν ότι εκδιώχθηκαν από τη δύση.
Πάντως η Ελλάδα και ο λαός της στέκονται εδώ πολλές χιλιάδες χρόνια πριν ακόμα πατήσουν το πόδι τους οι Σελτζούκοι Τούρκοι και σκοπεύουν να συνεχίσουν να υπάρχουν ως ανεξάρτητο κράτος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου