Ο αντιστράτηγος Ισμαήλ Χακκί Πεκίν, πρώην διευθυντής της τουρκικής στρατιωτικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, δηλώνει ευθαρσώς και απερίφραστα τα μεγαλόπνοα σχέδια της χώρας του, τα οποία περιλαμβάνουν τον στρατιωτικό έλεγχο της Α.Μεσογείου όχι μόνο λόγω των κοιτασμάτων.
Ο ίδιος μας εισάγει στην νεο-οθωμανική λογική που διέπει πλέον το τουρκικό πολιτικό και στρατιωτικό σύστημα, σύμφωνα με την οποία η Α.Μεσόγειος θα πρέπει να ελέγχεται στρατιωτικά από την Τουρκία!
Η παρουσία Αμερικανών και Ρώσων την θεωρεί περιστασιακή και αφορά τα τεκταινόμενα στην Συρία, στην οποία μετά την απομάκρυσή των Ιρανών όλα θα επανέλθουν σε μια ιδιότυπη τουρκικής εμπνεύσεως "ομαλότητα" κάτι που φυσικά και δεν ισχύει.
Ο ίδιος τονίζει μεταξύ άλλων: ''Βρισκόμαστε σε μια περίοδο που είμαστε σε εγρήγορση λόγω της επιδημίας του κορονοϊού και υφιστάμεθα τις συνέπειες αυτής της ασθένειας.
Ωστόσο, τα γεγονότα στη Μέση Ανατολή και την Ανατολική Μεσόγειο "τρέχουν" και επεκτείνονται σε όλη τους την έκταση.
Όλα τα μέρη υλοποιούν τις κινήσεις τους αποσκοπώντας σε μια προσπάθεια επιβολής των θέσεών τους.
Οι νέες συμμαχίες που διαμορφώνονται είναι κυρίως κατά της Τουρκίας και αυτό είναι σημαντικό.
Οι χώρες του Κόλπου την οργανώνουν (εκτός του Κατάρ), με επικεφαλής: την Σαουδική Αραβία, την Αίγυπτο, το Ισραήλ, την Ιορδανία τον Λίβανο κ.λπ.
Πρέπει να πω ότι η Ελλάδα και η Κύπρος έχουν συμπεριληφθεί σε αυτήν τη συμμαχία.
Πίσω όμως από όλα υπάρχουν οι ΗΠΑ και η Ρωσία που αποτελούν την αόρατη πλευρά αυτής της ανίερης συμμαχίας.
Ναι, οι ΗΠΑ και η Ρωσία, επιθυμούν την απομάκρυνση της Τουρκίας, από Συρία, Λιβύη, Μέση Ανατολή και Ανατολική Μεσόγειο για να δράσουν μόνες τους ελεύθερα σε όλους τους τομείς ειδικά στο τομέα της ενέργειας .
Για το σχέδιο αυτό έχει δημιουργηθεί και ένα ταμείο με τρία δισεκατομμύρια δολάρια.
Η Τουρκία όμως προσπαθεί και αυτή να μείνει μόνης της στην περιοχή.
Τόσο η Ρωσία όσο και οι ΗΠΑ υποστηρίζουν τους Κούρδους του YPG, ενώ συνεχίζονται οι αποστολές όπλων και πυρομαχικών στην περιοχή από τις ΗΠΑ.
ΗΠΑ, YPG ελέγχουν τα κοιτάσματα πετρελαίου στα ανατολικά του Ευφράτη αγνοώντας την Τουρκία και παραβλέποντας την Ρωσία.
Από την άλλη πλευρά, η Ρωσία προσπαθεί να μην αφήσει την πρωτοβουλία στις ΗΠΑ, ελέγχοντας το συριακό καθεστώς μέσω του Άσαντ ενώ διαπραγματεύεται με τους Κούρδους του YPG.
Ρωσία και ΗΠΑ συμφωνούν με τις χώρες του κόλπου για την απομάκρυνση του Ιράν από την περιοχή με το ίδιο να ισχύει και για την Τουρκία αλλά με διαφορετικό τρόπο.''
Ο στρατιωτικός εξοπλισμός που μεταφέρεται από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, συμπεριλαμβανομένων όπλων, εξοπλισμού, τεθωρακισμένων οχημάτων και πυρομαχικών, λαμβάνεται από το Ισραήλ, μεταφέρεται στην Αίγυπτο και από εκεί παραδίδεται στο Χαφτάρ.
Επίσης μισθοφόροι από το Τσαντ, την Αιθιοπία και τη Σομαλία συμμετέχουν στις συγκρούσεις με την πλευρά του Χαφτάρ, έχοντας την οικονομική υποστήριξη των χωρών του Κόλπου.
Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα συντονίζουν αυτό το ζήτημα.
Θεωρώ ότι θα πρέπει να επανεξετάσουμε τον αριθμό της στρατιωτικής μας δύναμη σε Συρία, Λιβύη και το Ιράκ, την χρήση αυτής της δύναμης, το σύστημα διοίκησης, καθώς και τον αριθμό των μη επανδρωμένων οχημάτων μας UAV και SİHA.
Η Τουρκία, σε Συρία και Λιβύη θα πρέπει να δώσει μεγάλη προτεραιότητα στην ανθρωπιστική βοήθεια, ενώ στην Λιβύη θα πρέπει να προσεταιριστούμε ορισμένες φυλές με χρήματα ή άλλα οικονομικά μέσα.
Πρέπει να δοκιμάσουμε πολλά διαφορετικά και δημιουργικά στυλ πολιτικής.
Το τελευταίο πράγμα που θα πω είναι ότι πρέπει να αναπτύξουμε την αμυντική πολιτική μας και να δημιουργήσουμε την δική μας συμμαχία εναντίον της υπάρχουσας συμμαχίας στην Α.Μεσόγειο.
Ο τρόπος για να γίνει αυτό είναι να χρησιμοποιήσουμε τη διπλωματία, να αποκτήσουμε νέους συμμάχους, να κερδίσουμε σημαντικά οφέλη θέτοντας νέους πολιτικούς και στρατιωτικούς στόχους που θα είναι κατάλληλοι για την ισχύ της δύναμής μας, αλλά και να χρησιμοποιήσουμε την ισχύ του τουρκικού στρατού για την επίτευξη αυτών των στόχων” καταλήγει ο ίδιος.
Η τουρκική συμμαχία στην Α.Μεσόγειο όπως έχουν αναφέρει και ξένοι αμυντικοί αναλυτές δημιουργείται ήδη με την παρουσία του Πακιστάν και του Κατάρ σε πρώτη φάση και έπεται και συνέχεια.Η παρουσία Αμερικανών και Ρώσων την θεωρεί περιστασιακή και αφορά τα τεκταινόμενα στην Συρία, στην οποία μετά την απομάκρυσή των Ιρανών όλα θα επανέλθουν σε μια ιδιότυπη τουρκικής εμπνεύσεως "ομαλότητα" κάτι που φυσικά και δεν ισχύει.
Ο ίδιος τονίζει μεταξύ άλλων: ''Βρισκόμαστε σε μια περίοδο που είμαστε σε εγρήγορση λόγω της επιδημίας του κορονοϊού και υφιστάμεθα τις συνέπειες αυτής της ασθένειας.
Ωστόσο, τα γεγονότα στη Μέση Ανατολή και την Ανατολική Μεσόγειο "τρέχουν" και επεκτείνονται σε όλη τους την έκταση.
Όλα τα μέρη υλοποιούν τις κινήσεις τους αποσκοπώντας σε μια προσπάθεια επιβολής των θέσεών τους.
Οι νέες συμμαχίες που διαμορφώνονται είναι κυρίως κατά της Τουρκίας και αυτό είναι σημαντικό.
Ποιος λοιπόν είναι ο επικεφαλής αυτής της συμμαχίας ή ποιος την οργανώνει;
Οι χώρες του Κόλπου την οργανώνουν (εκτός του Κατάρ), με επικεφαλής: την Σαουδική Αραβία, την Αίγυπτο, το Ισραήλ, την Ιορδανία τον Λίβανο κ.λπ.
Ποιος είναι ο σκοπός;
''Ο σκοπός είναι η πλήρης εκδίωξη της Τουρκίας από Συρία, Ιράκ, Λιβύη αλλά και από ολόκληρη την Ανατολική Μεσόγειο.Πρέπει να πω ότι η Ελλάδα και η Κύπρος έχουν συμπεριληφθεί σε αυτήν τη συμμαχία.
Πίσω όμως από όλα υπάρχουν οι ΗΠΑ και η Ρωσία που αποτελούν την αόρατη πλευρά αυτής της ανίερης συμμαχίας.
Ναι, οι ΗΠΑ και η Ρωσία, επιθυμούν την απομάκρυνση της Τουρκίας, από Συρία, Λιβύη, Μέση Ανατολή και Ανατολική Μεσόγειο για να δράσουν μόνες τους ελεύθερα σε όλους τους τομείς ειδικά στο τομέα της ενέργειας .
Για το σχέδιο αυτό έχει δημιουργηθεί και ένα ταμείο με τρία δισεκατομμύρια δολάρια.
Η Τουρκία όμως προσπαθεί και αυτή να μείνει μόνης της στην περιοχή.
Τόσο η Ρωσία όσο και οι ΗΠΑ υποστηρίζουν τους Κούρδους του YPG, ενώ συνεχίζονται οι αποστολές όπλων και πυρομαχικών στην περιοχή από τις ΗΠΑ.
ΗΠΑ, YPG ελέγχουν τα κοιτάσματα πετρελαίου στα ανατολικά του Ευφράτη αγνοώντας την Τουρκία και παραβλέποντας την Ρωσία.
Από την άλλη πλευρά, η Ρωσία προσπαθεί να μην αφήσει την πρωτοβουλία στις ΗΠΑ, ελέγχοντας το συριακό καθεστώς μέσω του Άσαντ ενώ διαπραγματεύεται με τους Κούρδους του YPG.
Ρωσία και ΗΠΑ συμφωνούν με τις χώρες του κόλπου για την απομάκρυνση του Ιράν από την περιοχή με το ίδιο να ισχύει και για την Τουρκία αλλά με διαφορετικό τρόπο.''
Λιβύη και στήριξη στον Χαφτάρ
''Συνεχίζεται η στενή συνεργασία μεταξύ των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, του Ισραήλ και της Αιγύπτου προς βοήθεια του Χαφτάρ στη Λιβύη.Ο στρατιωτικός εξοπλισμός που μεταφέρεται από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, συμπεριλαμβανομένων όπλων, εξοπλισμού, τεθωρακισμένων οχημάτων και πυρομαχικών, λαμβάνεται από το Ισραήλ, μεταφέρεται στην Αίγυπτο και από εκεί παραδίδεται στο Χαφτάρ.
Επίσης μισθοφόροι από το Τσαντ, την Αιθιοπία και τη Σομαλία συμμετέχουν στις συγκρούσεις με την πλευρά του Χαφτάρ, έχοντας την οικονομική υποστήριξη των χωρών του Κόλπου.
Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα συντονίζουν αυτό το ζήτημα.
Τουρκική πολιτική στην Α.Μεσόγειο
''Ο στόχος της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο όπως και στην Μέση Ανατολή είναι ο έλεγχος της θάλασσας αυτής.Θεωρώ ότι θα πρέπει να επανεξετάσουμε τον αριθμό της στρατιωτικής μας δύναμη σε Συρία, Λιβύη και το Ιράκ, την χρήση αυτής της δύναμης, το σύστημα διοίκησης, καθώς και τον αριθμό των μη επανδρωμένων οχημάτων μας UAV και SİHA.
Η Τουρκία, σε Συρία και Λιβύη θα πρέπει να δώσει μεγάλη προτεραιότητα στην ανθρωπιστική βοήθεια, ενώ στην Λιβύη θα πρέπει να προσεταιριστούμε ορισμένες φυλές με χρήματα ή άλλα οικονομικά μέσα.
Πρέπει να δοκιμάσουμε πολλά διαφορετικά και δημιουργικά στυλ πολιτικής.
Το τελευταίο πράγμα που θα πω είναι ότι πρέπει να αναπτύξουμε την αμυντική πολιτική μας και να δημιουργήσουμε την δική μας συμμαχία εναντίον της υπάρχουσας συμμαχίας στην Α.Μεσόγειο.
Ο τρόπος για να γίνει αυτό είναι να χρησιμοποιήσουμε τη διπλωματία, να αποκτήσουμε νέους συμμάχους, να κερδίσουμε σημαντικά οφέλη θέτοντας νέους πολιτικούς και στρατιωτικούς στόχους που θα είναι κατάλληλοι για την ισχύ της δύναμής μας, αλλά και να χρησιμοποιήσουμε την ισχύ του τουρκικού στρατού για την επίτευξη αυτών των στόχων” καταλήγει ο ίδιος.
Όσο για το σχέδιο ελέγχου της Α.Μεσογείου που επικαλείται ο έμπειρος Τούρκος στρατηγός, δεν νομίζουμε ότι είναι εφικτό λόγω της ύπαρξης τεραστίων συμφερόντων των χωρών της περιοχής ( Ελλάδα-Αίγυπτος) καθώς και του σχεδίου του αγωγού φυσικού αερίου East Med τον οποίο στηρίζουν αναφανδόν ΗΠΑ-Ισραήλ.
πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου