Τα βάσανα της Ψωροκώσταινας

Ν. Λυγερός

Δύο ψηλοί και δύο κοντές σ' ένα μαγαζί του λιμανιού. 

Θανάσης: Εμείς το έχουμε τούμπανο! 

Χρύσα: Κι εγώ κρυφό καμάρι… 

Στέλιος: Ποιο πράγμα, ρε παιδιά; 

Δέσποινα: Για να καταλάβουμε κι εμείς. 

Θανάσης: Ακόμα να καταλάβετε; 

Χρύσα: Τίποτα δεν πιάσατε; 

Στέλιος: Μα καλά θα μας τρελάνετε; 

Δέσποινα: Τι έπρεπε να καταλάβουμε; 

Θανάσης: Δεν υπάρχει τίποτα! 

Χρύσα: Απολύτως τίποτα! 

Στέλιος: Πες μου ότι δεν κατάλαβα καλά. 

Δέσποινα: Δεν κατάλαβες καλά! 

Στέλιος: Καλά, ρε Δέσποινα, τζάμπα το κάνεις ή σε πληρώνουν; 

Θανάσης: Δεν υπάρχει κανείς να την πληρώσει. 

Χρύσα: Άπονη ζωή. 

Δέσποινα: Με σκάσατε! Θα μου πείτε και μένα κάτι; 

Στέλιος: Μα νομίζεις σοβαρά ότι έχω καταλάβει κάτι; 

Δέσποινα: Ξέρω εγώ; 

Θανάσης: Κι εμείς που ξέρουμε τώρα, μην πιστεύεις ότι είμαστε σε καλύτερη θέση. 

Χρύσα: Άστα να πάνε… 

Στέλιος: Μα είναι τόσο χάλια τα πράγματα; 

Χρύσα: Και πού είσαι ακόμα. 

Δέσποινα: Λοιπόν, αν δεν πείτε τίποτα θα τα κάνω γυαλιά καρφιά εδώ μέσα! 

Θανάσης: Δεν θα αλλάξει τίποτα! Κανείς δεν θα έρθει εδώ! 

Χρύσα: Ακούς, κανείς! 

Δέσποινα: Μα θα μας αφήσουν μόνους μας; 

Χρύσα: Ολομόναχους! 

Στέλιος: Αυτό το ανακοίνωσαν επίσημα; 

Θανάσης: Αστειεύεσαι; Κι ούτε πρόκειται! Επίσημα θα συνεχίζουν να λένε τα ίδια… 

Δέσποινα: Δεν το πιστεύω! 

Στέλιος: Τι να πιστέψεις, ρε γυναίκα; Δεν κατάλαβες, μάς παράτησαν στη μοίρα μας. Τι άλλο να μας πουν; 

Δέσποινα: Στέλιο μου, τι θα κάνουμε; 

Στέλιος: Θα ζήσουμε, αγάπη μου… 

Δέσποινα: Μας άφησαν στο έλεος του Θεού. 

Στέλιος: Ο Θεός είναι μεγάλος. 

Θανάσης: Πάλι καλά που είμαστε στην Αποκλειστική Οικουμενική του Ζώνη. 

Χρύσα: Καλά το 'πες, Θανάση μου. 

Δέσποινα: Τι είναι πάλι αυτό; 

Στέλιος: Μια παλιά ιδέα... 

Δέσποινα: Πόσο παλιά; 

Θανάσης: Γεννήθηκε το 1982... 

Δέσποινα: Τόσο παλιά; Και γιατί το ακούμε μόνο τώρα; 

Χρύσα: Πάντως δεν φταίει ο προφήτης. 

Δέσποινα: Ποιος προφήτης; 

Θανάσης: Το δώρο του θεού ! 

Χρύσα: Τι σας έχει πιάσει σήμερα; 

Στέλιος: Σήμερα έμαθαν την αλήθεια... 

Δέσποινα: Και τι λέει πάλι αυτή; 

Χρύσα: Πάντα τα ίδια... Απλώς τώρα την ακούσαμε ! 

Θανάσης: Κανείς δεν θα έρθει στο νησί μας ! 

Δέσποινα: Δεν θα έχουμε πια τουρισμό; 

Στέλιος: Ο τουρισμός δεν είναι πια το θέμα... Κι αν έρθουν τι θα δουν; Εμάς κι εμάς... Τίποτα άλλο. 

Δέσποινα: Μα τότε είμαστε χαμένοι... μόνοι μας... 

Στέλιος: Χαμένοι ήμασταν και πριν, μόνο που τώρα το ξέρουμε... Κατάλαβες; 

Δέσποινα: Αν κατάλαβα λέει... Μα καλά αυτός ο προφήτης γιατί δεν το φώναζε πιο δυνατά; 

Θανάσης: Ο Λευκός Οίκος είναι μακριά απ' τα μαύρα χάλια. 

Δέσποινα: Άκου δικαιολογία ! 

Στέλιος: Μα δεν είναι δικαιολογία, μόνο η πραγματικότητα. 

Δέσποινα: Και τώρα που τον ακούμε τι λέει ο προφήτης; 

Θανάσης: Να κάνουμε τρύπες στο νερό ! 

Δέσποινα: Χριστός και παναγιά ! Μα αν λέει τέτοια ποιος θα τον ακούσει ; 

Στέλιος: Τρύπες στο νερό, ε; Που το σκέφτηκε ο μπαγάσας. 

Δέσποινα: Καλά, πες ότι το κάνουμε αυτό και τι θα βγει; 

Θανάσης: Αέρια ! 

Δέσποινα: Ε, τώρα, τι να πω! Πολύ χιούμορ αυτός ο προφήτης ! 

Χρύσα: Ούτε εγώ το ήξερα αυτό... 

Στέλιος: Για να τα βγάλουμε πέρα μ' αυτούς που έχουν μέντες πρέπει να βγάλουμε αέρια. 

Δέσποινα: Απόψε κάνω μπαμ ! 

Θανάσης: Αν το σκεφτείτε όμως.. Από το να πιστεύουμε στον κοπανιστό αέρα, καλύτερα να... 

Δέσποινα: Τι άλλο θ' ακούσω; 

www.lygeros.org