Ασπάζεται ο Γιώργος Παπανδρέου τις απόψεις του Άλεξ Ρόντος;
Δυσμενή έκπληξη μας προκάλεσαν για μια ακόμη φορά τα λόγια του Άλεξ Ρόντος, συμβούλου – κατά δήλωση του ιδίου, το Μέγαρο Μαξίμου αρνείται να ασχοληθεί – του Έλληνα πρωθυπουργού, Γιώργου Παπανδρέου.
Όπως είχε πολύ πρόσφατα αναφέρει το «defence-point.gr» το θέμα ανέκυψε από την ιδιότητα την οποία δήλωσε στο πλαίσιο διεθνούς ελληνοτουρκικού συνεδρίου στο οποίο συμμετείχε, με αποτέλεσμα να εγερθούν αυτονόητα ερωτήματα.
Το πρόβλημα προέκυψε από τη στιγμή που ο πολυπράγμων σύμβουλος έδωσε μια συνέντευξη στην τουρκική εφημερίδα «Χουριέτ» όπου και διατύπωσε ορισμένες περίεργες και βλακώδεις από ένα σημείο και πέρα απόψεις περί των ελληνοτουρκικών σχέσεων.
Τι είπε λοιπόν:
> Ότι το Αιγαίο θα πρέπει να μετατραπεί σε μια κοινή τουριστική αγορά και οι δυο λαοί να πηγαινοέρχονται για Σαββατοκύριακο ο ένας στις ακτές του άλλου.
Να υπογραμμίσουμε εμείς ότι η προσέγγιση αυτή πολύ μας θυμίζει τη θεωρία του ενιαίου ελληνοτουρκικού χώρου την οποία έχει προωθήσει Έλληνας καθηγητής στον Καναδά.
Πιθανότατα βέβαια μια τέτοια λύση να προϋπέθετε «μια άλλη Τουρκία», χωρίς τα «βαρίδια» της Νοτιοανατολικής της περιφέρειας και πολλά-πολλά ακόμη. Δεν είναι όμως ο κατάλληλος χώρος για να ανοίξουμε μια τέτοια συζήτηση.
> Ότι οι σχέσεις Ελλάδας και Τουρκίας θα πρέπει να αποστρατιωτικοποιηθούν.
Η Τουρκία να αποσύρει τα στρατεύματα από την Κύπρο, να ενωθεί το νησί δηλαδή εκ νέου και να αποσύρει το casus belli και μετά… όλα θα είναι καλά, με την Ελλάδα να κάνει το επόμενο βήμα μειώνοντας δραστικά τους εξοπλισμούς της, ενώ η Τουρκία που έχει πολύ περισσότερες απειλές απλά δεν θα ασχολείται…
Μπορεί ο Ρόντος να δηλώνει ότι δεν χαράσσει ο ίδιος πολιτικής και απλά εκφράζει προσωπικές του απόψεις, ωστόσο, τίθεται ένα σοβαρό θέμα για το αν και κατά πόσον το «όραμα» του Ρόντος το ασπάζεται… και το βλέπει στον ύπνο του και ο Γιώργος Παπανδρέου.
Ο μυστηριώδης αυτός κύριος ο οποίος όλος τυχαίως βρέθηκε – τυχαία, αυτό είναι σίγουρο – όπου έγιναν επαναστάσεις και διακυβεύονταν ζωτικά συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών, ούτε απεσταλμένος αμερικανικού κρατικού φορέα να ήταν, από τα Βαλκάνια και το καθεστώς του Μιλόσεβιτς, μέχρι τη Γεωργία και τον Μιχαήλ Σαακασβίλι πριν πολεμήσει με τους Ρώσους, είναι βέβαιο ότι όσα λέει δεν τα αναφέρει τυχαία.
Να παρατηρήσουμε ότι εάν η Ελλάδα αφοπλιστεί μονομερώς – ο Ρόντος δείχνει να αγνοεί ότι κοντεύουμε δεκαετία χωρίς να προμηθευτούμε κάποιο οπλικό σύστημα της προκοπής – τότε στη συνέχεια θα είναι έρμαιο στις όποιες ορέξεις των Τούρκων όσον αφορά στην εκμετάλλευση του όποιου ενεργειακού πλούτου στο Αιγαίο.
Μεγάλη πρεμούρα τον έχει πιάσει τον συγκεκριμένο κύριο να προωθήσει τις απόψεις του και τις προπαγανδίζει με κάθε ευκαιρία από τον διεθνή Τύπο.
Κάτι μας λέει ότι εάν γινόντουσαν όσα αναφέρει, πέραν της Τουρκίας, ενθουσιασμένοι θα ήταν και οι αξιωματούχοι σε διάφορες υπηρεσίες στις ΗΠΑ οι οποίες συμμετέχουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στη χάραξη της στρατηγικής της χώρας σε παγκόσμιο επίπεδο.
Αφού έφτιαξαν τα προτεκτοράτα στα Βαλκάνια, ήρθε η ώρα να βάλουν χέρι και στο πραγματικό «φιλέτο»:
Την Ελλάδα, μια χώρα η οποία μαζί με την Τουρκία ελέγχουν τη δυνατότητα πρόσβασης της Ρωσίας στα θερμά νερά της Μεσογείου. Σας θυμίζει κάτι από γεωπολιτική;
Ένα ωραίο προτεκτοράτο το οποίο ενδεχομένως να το μετατρέψουν και σε «Μαϊάμι της Ευρώπης», με εκρηκτική άνθηση του real estate, ως χώρο όπου οι Ευρωπαίοι θα έχουν την παραθεριστική τους κατοικία και θα αποσύρονται μετά τη συνταξιοδότησή τους.
Ταυτόχρονα δεν θα τολμά κανείς να πειράξει μια χώρα μειωμένης κυριαρχίας υπό την υψηλή προστασία των Ηνωμένων Πολιτειών, αρκεί να έχει υποταχθεί σε όλα τα υπόλοιπα, κάτι το οποίο θα πράξει, αφού η ισχύς της δεν θα της αφήνει το παραμικρό περιθώριο αντίστασης ή/και ελιγμών.
Διότι όλο και περισσότερο οι συνολικότερες εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου δείχνουν να συνδέονται με κάποιον τρόπο. Ακόμα και η οικονομική κρίση σε συνδυασμό με τις συζητήσεις περί χρεοκοπίας, μια χαρά θα «κούμπωναν» ως βήμα στο πλαίσιο σχεδιασμού που θα προωθούσε όσα αναφέρει ο Ρόντος…
Δεν αισιοδοξούμε ότι θα πάρουμε απάντηση στο ερώτημα που θέσαμε προηγουμένως, εάν το Μέγαρο Μαξίμου ενστερνίζεται τις απόψεις που διατυπώνονται από άτομο με επίσημη ιδιότητα.
Και είναι κάτι το οποίο έχει μεγάλη σημασία: Εάν η απάντηση είναι «ναι», τότε θα πρέπει να μας εξηγήσουν πότε έλαβαν έγκριση από τον ελληνικό λαό για να παίζουν τέτοια παιχνίδια εξωτερικής πολιτικής στην πλάτη του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου