Στην τεράστια βιβλιοθήκη - Νοητική μάχη - Η επιστροφή του μέλλοντος

Στην τεράστια βιβλιοθήκη

   Ν. Λυγερός
Σε μια τεράστια βιβλιοθήκη, ο δάσκαλος και η μαθήτριά του εξετάζουν παπύρους. Ο δάσκαλος διαβάζει σιωπηλά και η μαθήτριά του παίρνει σημειώσεις.
- Δάσκαλε;

- Πες μου, μαθήτρια…
- Αυτό είναι το έργο της σιωπής;
- Είναι η ανάγνωση των νεκρών.
- Και πάντα αρχίζετε με αυτόν τον τρόπο;
- Αν δεν διαβάσεις τους νεκρούς, δεν μπορείς να γράψεις για τους αγέννητους.
- Αυτό το καταλαβαίνω, δάσκαλε.
- Τότε;
- Τότε εμείς τι είμαστε;
- Οι γέφυρες.
- Οι γέφυρες;
- Οι φάροι, αν προτιμάς.
Η μαθήτρια έκανε ένα χαρακτηριστικό μορφασμό. Ήταν στην Αλεξάνδρεια τώρα και ήξερε με ακρίβεια τον συμβολισμό και την ουσία του φάρου. Αλλά την είχε ξαφνιάσει η λέξη γέφυρες.
- Γιατί γέφυρες;
- Για να ενωθούν οι όχθες.
- Ποιες όχθες;
- Το παρελθόν και το μέλλον.
- Και το παρόν;
- Κυλά από κάτω μας.
- Και δεν μας αγγίζει.
- Αυτή είναι η ιδέα.
- Άρα είμαστε τα βιβλία μας.
- Δεν θα το έλεγα αλλιώς.
- Μα εσείς δάσκαλε, δεν είστε βιβλίο.
- Κάποιοι πρέπει να είναι εγκυκλοπαίδειες για να ζήσουν τα βιβλία.
- Και αυτοί που καίνε τα βιβλία;
- Είναι οι εχθροί μας.
- Οι βάρβαροι.
- Διαπράττουν ένα έγκλημα κατά της Ανθρωπότητας.
- Και αυτοί οι πάπυροι δάσκαλε.
- Είναι τα πιο παλιά βιβλία και πρέπει να τα προσέχουμε σαν κόρη οφθαλμού.
- Έχετε δίκιο δάσκαλε.
- Εδώ βρίσκεται η πηγή του πολιτισμού μας.
- Με σας το νιώθω πιο έντονα.
- Αυτό είναι το πρέπον.
- Κι αν χαθούν;
- Δεν πρέπει.
- Και αν γίνει;
- Θα πεθάνουμε πρώτα.
- Και μετά;
- Θα επανέλθουμε για να συνεχίσουμε την ιστορία.
- Δάσκαλε, γι’ αυτό γράφετε τόσο πολύ;
- Για αυτό πρέπει να διαβάζεις.
- Διαβάζω, δάσκαλε, διαβάζω.
- Αλλιώς δεν θα ήσουν μαθήτριά μου.
- Σωστά και δεν θα το άντεχα.
- Αντέχεις, το βλέπω.
- Κάνω ό,τι μπορώ.
- Αυτό δεν αρκεί.
- Με εσάς κάνω ό,τι δεν μπορώ.
- Αυτό είναι το πρέπον.
- Δάσκαλε, θα μου το εξηγήσετε αυτό το κείμενο που διαβάζετε;
- Αυτό κάνουμε ήδη.
- Μα δεν μου είπατε λέξη.
- Όλα αρχίζουν με την σιωπή και ειδικά αυτό.
- Μα γιατί;
- Έτσι διαβάζεται ο Αρχιμήδης.
www.lygeros.org

Νοητική μάχη

  Ν. Λυγερός
- Δάσκαλε όταν κάνω μάθημα μαζί σας νιώθω ότι με προετοιμάζετε.
- Δεν υπάρχει άλλος λόγος.
- Αφού είμαι κόρη.
- Είσαι άνθρωπος. Δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ των μαθητών μου.
- Κι αν δεν μπορέσω να σηκώσω το σπαθί.
- Ο καθένας ορίζει ποιο είναι το σπαθί του.
- Έχουμε επιλογή…
- Η νοητική μάχη αφορά όλους τους ελεύθερους ανθρώπους.
- Σωστά είμαι κι εγώ ελεύθερη.
- Αυτή είναι η πρώτη σου επιλογή.
- Μετά την ύπαρξη του δασκάλου.
- Η ελευθερία θέλει γνώσεις.
- Το βλέπω και το μαθαίνω.
- Έτσι γίνεσαι πιο ανθρώπινη.
- Με τις γνώσεις μας.
- Οι Έλληνες είναι φιλόξενοι και στην σκέψη.
- Διότι ξέρουμε την αξία του άλλου.
- Διότι είμαστε οι άλλοι άλλοι.
- Κι όχι εμείς.
- Γι’ αυτό μοιραζόμαστε τις γνώσεις μας.
- Είναι τρόπος σκέψης.
- Κι έγινε τρόπος ζωής.
- Διότι είμαστε οι επόμενοι.
- Επειδή ακούμε τους προηγούμενους.
- Το έργο της γέφυρας.
- Γι’ αυτό πρέπει να είσαι προετοιμασμένη.
- Για τις επιθέσεις, δάσκαλε ;
- Για την αντεπίθεση του Ελληνισμού.
- Θα μας χτυπήσουν οι βάρβαροι ;
- Αλλά θ’ αντισταθούμε.
- Θα μπορέσουμε ;
- Κοίτα τα βιβλία…
- Τι πρέπει να δω ;
- Την αντίσταση του χρόνου.
- Οι δικοί μας πέθαναν για να τον σώσουν.
- Αυτός είναι ο ρόλος μας.
- Δεν πρέπει να χαθεί κανένα βιβλίο.
- Το πιο σημαντικό είναι η βιβλιοθήκη.
- Μα είναι τεράστια ! Πώς θα την προστατέψουμε ;
- Την έχουν μάθει τα ιερά τέρατα.
- Κι εμείς οι μαθητές τι θα κάνουμε ;
- Διαβάζετε για να μάθετε την αξία του πολιτισμού μας.
- Κι αν έρθουν τα κτήνη ;
- Τότε θα μείνετε στο πλάι μας.
- Κι αν φοβηθούμε ;
- Αυτός που ξέρει…
- δεν φοβάται.
- Δάσκαλε, θέλω κι εγώ να παλέψω μαζί σας, κι ας είμαι μικρή.
- Διαβάζεις ήδη τα σύμβολα.
- Και ;
- Είναι τα κράματά μας.
- Τα σπαθιά μας.
- Ενάντια στη λήθη.
- Δάσκαλε, θέλω να μου μάθετε όσο περισσότερα μπορείτε.
- Αυτό δεν θα το αντέξεις.
- Γιατί ;
- Γιατί δεν πέθανες ακόμα.
- Δεν σας καταλαβαίνω.
- Εν αρχή, ο θάνατος.
- Μα εσείς πόσες φορές πεθάνατε ;
- Όσες φορές χρειάστηκε η πατρίδα μου να επανέλθω για τον αγώνα.
- Την επόμενη φορά δάσκαλε δεν θα σας αφήσω να πεθάνετε μόνος σας και θα επανέλθουμε μαζί.
www.lygeros.org

Η επιστροφή του μέλλοντος

  Ν. Λυγερός
Ο Δάσκαλος έχει στα χέρια του την πληγωμένη μαθήτριά του…
- Δάσκαλε, πώς αντέξατε την επίθεση ;
- Τα βιβλία είναι και η ασπίδα μας.
- Γι’ αυτό είναι τόσο βαριά.
- Δεν πρέπει να πεθάνεις.
- Γιατί, δάσκαλε;
- Δεν είναι η ώρα.
- Πώς το λέτε εσείς…
- Η βιβλιοθήκη μας έχει ανάγκη.
- Μα έχω χάσει τόσο αίμα.
- Θα πάρεις από το δικό μου.
- Πώς είναι δυνατόν ;
- Επειδή είναι απαραίτητο.
- Δάσκαλε, δεν καταλαβαίνω.
- Δεν είναι όλα κατανοητά.
- Δεν είχα στο νου μου αυτό όταν άκουσα, «πάρε ό, τι θες από το έργο μου».
- Κάθε ώρα έχει και τις ανάγκες της, τώρα πρέπει να ζήσεις.
- Δάσκαλε, λυπάμαι…
- Μαθήτρια, σου απαγορεύω να πεθάνεις, δεν ήρθε η ώρα σου.
- Και ποιος αποφασίζει ;
Ο Δάσκαλος την κοίταξε μ’ ένα παράξενο τρόπο και άρχισε τη διαδικασία που του είχε μάθει ο Δάσκαλος της ιατρικής. Δεν μιλούσε πια, κοίταζε αποκλειστικά τα μάτια της μαθήτριάς του. Της χαμογέλασε μόνο όταν κατάλαβε ότι ακολούθησε το σώμα της τις οδηγίες του.
- Δάσκαλε, πήρα το αίμα μου πίσω.
- Καλώς.
- Η πηγή γνώσης δεν είναι μόνο συμβολική.
- Και τα σύμβολα είναι πραγματικότητα.
- Πόσες γνώσεις έχετε ;
- Όσες μου έδωσαν οι νεκροί και οι αιώνες.
- Οι αιώνες ;
- Τα χρόνια δεν επαρκούν.
- Δάσκαλε, είμαι και πάλι κοντά σας αλλά τα λόγια σας είναι και πάλι ακατανόητα.
- Είναι απλώς θέμα χρόνου.
- Δάσκαλε, είστε ένα τέρας.
- Το ξέρω. Μόνο αυτά αντέχουν τα κτήνη.
- Ακόμα δεν κατάλαβα πώς αντέξατε.
- Είμαστε ζωντανοί.
- Με τι κόστος όμως !
- Όσα βιβλία κάηκαν θα τα γράψουμε.
- Τα θυμάστε ;
- Είμαστε τα βιβλία μας.
- Είστε η εγκυκλοπαίδεια.
- Μην ανησυχείς λοιπόν.
- Και το αίμα πάνω σας.
- Είναι το δικό σου.
- Μα πότε προλάβατε να με βρείτε;
- Ο Χρόνος.
- Κι οι άλλοι θα με θεωρούν νεκρή.
- Αυτό δεν είναι κακό.
- Να μην μπορείς να συνεχίσεις να βοηθάς το έργο μας.
- Τώρα δεν πρόκειται να σας αφήσω.
- Το ξέρω αλλά τώρα το ξέρεις κι εσύ.
- Είναι πράξη βαρβαρότητας να μην εκμεταλλεύεσαι πηγή γνώσης.
- Σήκω λοιπόν.
- Τώρα ;
- Τώρα είσαι έτοιμη.
- Για ποιο πράγμα ;
- Για την νοητική μάχη που θα δώσουμε.
- Ενάντια στη λήθη.
www.lygeros.org