Σε «πλασιέ» ενεργειακών λύσεων που εντελώς τυχαία πάντοτε αποβαίνουν σε βάρος των ελληνικών γεωστρατηγικών συμφερόντων έχει αναδειχθεί ο πρώην αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάθιου Μπράιζα.
Ήδη από την εποχή που υπηρετούσε στο State Department, ο κ. Μπράιζα, στα πλαίσια και της πολιτικής των ΗΠΑ που ήθελε την αποδυνάμωση της ενεργειακής παρουσίας της Ρωσίας στην Ευρώπη, έκανε ότι περνούσε από το χέρι του για να ακυρώσει την ελληνορωσική συμφωνία μεταξύ Καραμανλή –Πούτιν.
Αξέχαστες έχουν μείνει οι άκομψες (chic) παρεμβάσεις του προς την ελληνική κυβέρνηση, η οποία «πλήρωσε» φυσικά την ανυπακοή της, αφού αναγκάστηκε λόγω των «ασύμμετρων απειλών» (σ.σ. ο πρώην πρωθυπουργός της Τουρκίας Μεσούτ Γιλμάζ παραδέχθηκε την εμπλοκή πρακτόρων της χώρας του στις φωτιές του 2007) και της ξαφνικής και έντονης έκρηξη της βιομηχανίας σκανδάλων να καταφύγει σε πρόωρες εκλογές.
Η συμφωνία για τον South Stream «πάγωσε» τελικά επί κυβερνήσεως Παπανδρέου, γεγονός που ικανοποίησε τους εντολείς του κ. Μπράιζα και για αρκετά μεγάλο διάστημα τον «απάλλαξαν από τα καθήκοντα» του σε ότι αφορά το μπλοκάρισμα της Ελλάδας στην «κούρσα των αγωγών».
Ωστόσο, πριν από τρεις ημέρες και υπό τη νέα του πλέον ιδιότητα –αυτή του διευθυντή του Διεθνούς Κέντρου Αμυντικών Μελετών (ICDS)- ο κ. Μπράιζα «ξαναχτύπησε».
Συγκεκριμένα, μιλώντας στο διεθνές συνέδριο για την Ενέργεια «Athens Energy Forum 2013» ο κ. Μπράιζα αντιτάχθηκε στο ενδεχόμενο να καταλήξει η ΔΕΠΑ σε ρωσικά «χέρια», πρότεινε τη μεταφορά του φυσικού αερίου από τα κοιτάσματα που έχουν ανακαλυφθεί στην Κύπρο και το Ισραήλ προς την Ευρώπη μέσω Τουρκίας και «ακύρωσε» τη συμμετοχή της Ελλάδας στην κατασκευή του αγωγού TAP, εκτιμώντας ότι η κυβέρνηση του Αζερμπαϊτζάν θα επιλέξει τελικά τον αγωγό Nabucco για τη μεταφορά του φυσικού αερίου από το κοίτασμα του Σαχ Ντενίζ προς την Ευρώπη.
Η εμπλοκή του κ. Μπράιζα στα δύο αυτά περιστατικά θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι τυχαία και ότι οφείλεται στο γεγονός πως οι απόψεις του στα ενεργειακά είναι απλά αντίθετες με τα ελληνικά συμφέροντα.
Ωστόσο, η σχέση του τόσο με τον μεγαλοεπενδυτή Τζορτζ Σόρος, όσο και με τουρκικές εταιρείες που δραστηριοποιούνται στον ενεργειακό τομέα, καθιστά σαφές ότι οι αναφορές του πρώην Αμερικανού διπλωμάτη μόνο τυχαίες δεν είναι.
Τη σχέση του Μπράιζα με τον Σόρος είχε αποκαλύψει το 2008 ο ηγέτης του αντιπολιτευτικού Εργατικού Κόμματος της Γεωργίας Σάλβα Νατελασβίλι.
Ο Νατελασβίλι είχε κατηγορήσει τότε τον Γεωργιανό πρόεδρο Μιχαήλ Σαακασβίλι ότι είναι μια μαριονέτα του Σόρος.
Επίσης, υποστήριζε ότι ο τότε υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ επί υποθέσεων Ευρώπης - Ευρασίας Μάθιου Μπράιζα είναι υποστηρικτικός πυλώνας του Σόρος στην περιοχή και ζητούσε την απόσυρσή του.
Αξίζει να σημειωθεί πως οι χαρακτηρισμοί του Νατελασβίλι δεν ήταν αβάσιμοι, αφού είναι γνωστό πια ότι το δίκτυο του Τζορτζ Σόρος διατηρεί στενές σχέσεις με το καθεστώς Σαακασβίλι και μάλιστα είχε χρηματοδοτήσει και μια σειρά από μεθοδευμένες «δημοκρατικές εξεγέρσεις», όπως π.χ. την «Επανάσταση των Ρόδων» στην Ατζαρία, που στόχο είχαν να αποδυναμώσουν τις αυτόνομες περιοχές της Γεωργίας προς όφελος των συμφερόντων του μεγαλοεπενδυτή.
Όσον αφορά στις σχέσεις του κ. Μπράιζα με την Τουρκία, μετά την αποχώρηση του από το διπλωματικό σώμα των ΗΠΑ προσελήφθη σε υψηλόβαθμη θέση στην τουρκική εταιρεία υδρογοναθράκων Turcas Petrol, η οποία διατηρεί προνομιακές σχέσεις με το Αζερμπαϊτζάν και συγκεκριμένα με την κρατική SOCAR.
Ενώ και το International Centre for Defense Studies, το think tank, του οποίου προΐσταται προωθεί τις στρατηγικές θέσεις της Τουρκίας. Τέλος, η τουρκικής καταγωγής σύζυγος του Ζεινό Μπαράν, η οποία σημειωτέον τον Μάρτιο του 2007 είχε γράψει στο Αμερικανικό περιοδικό NATIONAL REVIEW, ένα άρθρο για τον αγωγό Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη, στο οποίο προειδοποιούσε την Ελλάδα για τους κινδύνους της Ελληνορωσικής συμφωνίας (!!!) συμμετέχει και εκείνη σε τουρκική δεξαμενή σκέψης ως ειδική σε θέματα ενεργειακής ασφάλειας στην Ευρασία.
Τα στοιχεία αυτά καθιστούν προφανές ότι κ. Μπράιζα δεν είναι κάποιος αυτόκλητος «εκτελεστής» που απλά τυχαίνει κάθε φορά που η Ελλάδα προσπαθεί να μπει στο παιχνίδι των αγωγών εκείνος να εμφανίζεται και να ακυρώνει τα σχέδια της.
Είναι ξεκάθαρα ένας εντολοδόχος, ο οποίος υπακούει μεν σε δύο διαφορετικά αφεντικά, που έχουν όμως δε έναν κοινό στόχο: να αποκλείσουν την Ελλάδα από τον ενεργειακό χάρτη, με ότι αυτό συνεπάγεται για τη χώρα.
Ο μεν Σόρος γιατί θέλει να «βάλει χέρι» στην ελληνική γη και κυρίως στον ορυκτό πλούτο της χώρας.
Οι δε Τούρκοι γιατί πολύ απλά θέλουν να αποδυναμώσουν τη θέση της χώρας ώστε να μπορούν ανά πάσα στιγμή να «ικανοποιήσουν» τις ορέξεις τους, είτε αυτές αφορούν το Αιγαίο, είτε τη Θράκη, είτε όπου όλου αποφασίσουν ότι θέλουν να επεκταθούν…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου