Οι τουρκικές μυστικές υπηρεσίες αποκτούν απεριόριστη ελευθερία δράσεως στο εσωτερικό και το εξωτερικό.
Η αρχική του αποδοχή ως ενός ηγέτη με σκοπό την απομάκρυνση των στρατιωτικών από την εξουσία και την λειτουργία ενός πραγματικά δημοκρατικού καθεστώτος, άρχισε όμως να αμφισβητείται τον τελευταίο καιρό από έναν λαό διψασμένο για δημοκρατία και πολιτικές ελευθερίες που αντέδρασε δυναμικά, όπως απέδειξαν οι πρόσφατες διαδηλώσεις στην Κωνσταντινούπολη και άλλες πόλεις της Τουρκίας, όταν άρχισε να διαπιστώνει ποιες ήταν οι πραγματικές προθέσεις του Τούρκου πρωθυπουργού.
Η βαθμιαία και με προσεκτικά βήματα εφαρμογή των σχεδίων του Ερντογάν άρχισε να γίνεται αντιληπτή μετά τις αποφάσεις του για απαγόρευση των αμβλώσεων, την καθιέρωση της μαντήλας, την κατανάλωση αλκοόλ κ.λπ., η έλλειψη αντιδράσεων στις οποίες τον ώθησαν σε όλο και πιο ανοικτές κινήσεις προς την εγκαθίδρυση ενός ισλαμικού καθεστώτος.
Η δε υπερβολική χρήση βίας εναντίον των διαδηλωτών και η ανυποχώρητη στάση του απέναντί τους ανέδειξαν τον αυταρχικό χαρακτήρα ενός υποτιθέμενου δημοκρατικού ηγέτη που έφερε στην μνήμη του γνωστή του ρήση για την δημοκρατία:
Η δημοκρατία, είχε δηλώσει, είναι σαν ένα τραμ. Την χρησιμοποιείς για να φτάσεις μέχρι εκεί που θέλεις και μετά κατεβαίνεις από το τραμ!
Το ερώτημα που τίθεται, βέβαια, αυτόματα είναι το εάν ο Ερντογάν θα κατέβει μόνος του από το τραμ και ο τουρκικός λαός θα παραμείνει ή όχι σε αυτό στην πορεία του για αληθινή δημοκρατία, κάτι που δεν είναι δυνατόν να εκτιμηθεί με τα σημερινά δεδομένα. Αυτό που μπορεί να εκτιμηθεί με αρκετή βεβαιότητα είναι ότι η Τουρκία εισέρχεται πλέον σε μία νέα περίοδο, στην οποία ο φανατικός ισλαμιστής Ερντογάν θα προσπαθήσει να εφαρμόσει τις επιδιώξεις του με τρόπους και μέσα που άρχισαν ήδη να γίνονται γνωστά.
Και μία ιδιαίτερα χαρακτηριστική ένδειξη για αυτά που θα πρέπει να αναμένονται, είναι ο νέος νόμος που αναμένεται να προωθηθεί προς έγκριση στην τουρκική εθνοσυνέλευση τις προσεχείς εβδομάδες, με σκοπό μία ακόμη αλλαγή στον νόμο (2937) που διέπει την λειτουργία και τις αρμοδιότητες της υπηρεσίας πληροφοριών της χώρας, την γνωστή ΜΙΤ.
Το προωθούμενο για ψήφιση νομοσχέδιο, το οποίο ετοίμασε ο διορισθείς (από τις 27 Μαίου 2010) από τον Ερντογάν αρχηγός της ΜΙΤ Χακάν Φιντάν, σε συνεργασία με τον επικεφαλής της νομικής υπηρεσίας της ΜΙΤ Ulvi Canili και τον υφυπουργό παρά τω πρωθυπουργώ Efkan Ala, η τουρκική υπηρεσία πληροφοριών αποκτά τέτοιες ευρείες αρμοδιότητες που δεν συναντώνται σε κανένα άλλο κράτος του δυτικού κόσμου.
Πληροφορίες από τουρκικές πηγές αναφέρουν ότι πριν από την ετοιμασία του νέου νομοσχεδίου, μελετήθηκαν οι νόμοι των υπηρεσιών πληροφοριών άλλων χωρών (πράγμα που, ως γνωστόν, είχε κάνει και ο Χακάν Φιντάν στην σχετική διατριβή του) αλλά τελικώς κατέληξαν στο μοντέλο που ακολουθούν οι Επαναστατικοί Φρουροί του Ιράν!
Αν οι πληροφορίες αυτές είναι ακριβείς, τούτο σημαίνει ότι δημιουργείται μία υπηρεσία με απεριόριστη ελευθερία δράσεως και αρμοδιότητες – φυσική συνέπεια αυταρχικών καθεστώτων- δεδομένου ότι οι υπηρεσίες πληροφοριών κάθε χώρας αποτελούν αντανάκλαση του καθεστώτος που υπηρετούν (όπερ ισχύει και για την δική μας ΕΥΠ).
Σύμφωνα με την Taraf, με το εκ 14 σελίδων νομοσχέδιο, η ΜΙΤ θα έχει την εξουσία όχι μόνο να συγκεντρώνει στοιχεία και δεδομένα για κάθε πολίτη, αλλά και να υποχρεώνει κάθε δημόσιο οργανισμό και υπηρεσία να της παρέχει κάθε στοιχείο και πληροφορίες για όλους τους πολίτες, χωρίς την ανάγκη παροχής της σχετικής άδειας από την Δικαιοσύνη.
Με το ίδιο νομοσχέδιο, η ΜΙΤ θα έχει την δυνατότητα να προβαίνει σε «προληπτικές» επιχειρήσεις τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό, προς αντιμετώπιση κάθε δυνατής απειλής, της τελευταίας νοουμένης κατά την κρίση της ίδιας της ΜΙΤ!
Συγκεκριμένως, το άρθρο 4c του νομοσχεδίου παρέχει στην ΜΙΤ την δυνατότητα «εμπλοκής σε όλες τις μορφές συλλογής πληροφοριών και επιχειρησιακές δράσεις εναντίον κύκλων (!) του εσωτερικού οι οποίοι εμποδίζουν ή ενδεχομένως μπορούν, δυνητικά (!), να εμποδίσουν την λειτουργία της συνταγματικής τάξεως ή την πραγματοποίηση των εθνικών συμφερόντων»!
Η ίδια δηλαδή «αντίληψη» περί απειλής ανατροπής της συνταγματικής τάξεως, την οποία χρησιμοποίησαν οι στρατιωτικοί για να αποτρέψουν την κατάλυση του λαϊκού κράτους και την αποφυγή ανόδου στην εξουσία των ισλαμιστών, χρησιμοποιείται τώρα από το καθεστώς Ερντογάν εναντίον όχι μόνο των στρατιωτικών, αλλά εναντίον οιουδήποτε θα αποτελούσε ή θα μπορούσε να θεωρηθεί ως απειλή για το υπό εγκαθίδρυση ισλαμικό καθεστώς.
Με το ίδιο άρθρο, η ΜΙΤ, η οποία μέχρι τώρα είχε την αρμοδιότητα μόνο συλλογής πληροφοριών, θα δύναται να διεξάγει επιχειρήσεις (π.χ. συλλήψεις κ.ά.), κατά τον ίδιο τρόπο που ακολουθεί η Αστυνομία και η Χωροφυλακή, των οποίων όμως η δράση διέπεται από συγκεκριμένες νομικές διατάξεις, ενώ η ΜΙΤ θα ενεργεί κατά το δοκούν!
Σύμφωνα το ίδιο νομοσχέδιο, η ΜΙΤ δύναται με την άδεια του πρωθυπουργού να διεξάγει επιχειρήσεις σε ξένες χώρες, ή, όπως αναφέρει η επόμενη παράγραφος του παραπάνω άρθρου (4d) «να εμπλέκεται, για την προστασία των εθνικών συμφερόντων, στην συλλογή πληροφοριών και, εάν υπάρχει ανάγκη, με την άδεια του πρωθυπουργού, να εμπλέκεται σε όλες τις μορφές επιχειρήσεων στο εξωτερικό εναντίον των μέσων και δυνατοτήτων καθώς και στοιχείων (υπό την έννοια ατόμων) ξένων απειλών με στόχο την Τουρκική Δημοκρατία» (βλ. δολοφονίες τύπου Θεόφιλου Γεωργιάδη, πυρκαγιές ελληνικών δασών κ.λπ. που άλλοτε γίνονταν παρανόμως αλλά τώρα θα γίνονται νόμιμα).
Το νομοσχέδιο παρέχει επίσης την δυνατότητα στην ΜΙΤ να διεξάγει «ψυχολογικές επιχειρήσεις» πέραν αυτών που προέβλεπε ο ισχύων νόμος 2937 και συγκεκριμένως να είναι ακόμη σε θέση να συκοφαντεί (!) κάθε πολίτη ή πολίτες τους οποίους η υπηρεσία θα θεωρεί ως απειλή, κατά την δική της πάντα κρίση.
Με ειδική μάλιστα διάταξη (4i), η ΜΙΤ θα μπορεί να ανοίγει ιστοσελίδες, χωρίς να υποχρεούται στην αποκάλυψη της ταυτότητάς της, και να εξαπλώνει ψευδείς φήμες στο πλαίσιο της αντιμετωπίσεως ψυχολογικών επιχειρήσεων που διεξάγονται από ξένες ή και εγχώριες πηγές απειλών.
Υπό το πρόσχημα αυτό δηλαδή, η ΜΙΤ θα μπορεί -ατιμωρητί- να συκοφαντήσει οποιονδήποτε πολιτικό αντίπαλό της ή πολίτη μέσω του διαδικτύου, ή, π.χ., να εμποδίσει τον διορισμό κάποιου σε δημόσια θέση που θα την έπαιρνε αξιοκρατικά και να τοποθετήσει άτομα επιλογής του καθεστώτος.
Η ΜΙΤ, θα μπορεί ακόμη, σε αντίθεση με την ισχύουσα σήμερα κατάσταση (άδεια εισαγγελέως), να συλλέγει κάθε μορφής ηλεκτρομαγνητικά σήματα, τουτέστιν κάθε μορφή επικοινωνίας, κάθε πολίτη ή συλλογικότητας, από τηλέφωνα μέχρι ηλεκτρονικό ταχυδρομείο κ.λπ., χωρίς να χρειάζεται ειδική άδεια.
Με το νομοσχέδιο, η ΜΙΤ θα μπορεί ακόμη να απαιτήσει και να λάβει κάθε πληροφορία από κέντρα επεξεργασίας δεδομένων και τηλεπικοινωνιακών υποδομών, όπως και από κάθε υπουργείο, δικαστικές αρχές και κάθε κρατικό φορέα που έχει τέτοιες δυνατότητες, με την σχετική διάταξη του άρθρου 157 της Ποινικής Δικονομίας να μην ισχύει στην περίπτωση της ΜΙΤ, και ειδική αναφορά στις τράπεζες, όπου η αποκάλυψη αυτών των πληροφοριών να μη θεωρείται παραβίαση του τραπεζικού απορρήτου.
Επίσης, παρέχεται η δυνατότητα στη ΜΙΤ να εισάγει χωρίς καμία άδεια όπλα και εξοπλισμό κάθε φύσεως, ενώ τα μέλη της υπηρεσίας -που για να ασκηθεί δίωξη εναντίον τους για κάθε έγκλημα που διέπραξαν οι ίδιοι κατά την εκτέλεση της αποστολής τους ή των ατόμων που χρησιμοποίησαν, χρειάζεται άδεια του πρωθυπουργού- θα δικάζονται σε ειδικό δικαστήριο.
Δεν χρειάζεται πολλά σχόλια για να γίνει αντιληπτός ο τρόπος με τον οποίο ο Ερντογάν ετοιμάζεται να εγκαθιδρύσει το… δημοκρατικό ισλαμικό καθεστώς που ονειρεύεται και τον τρόπο που θα αντιμετωπίζονται στο μέλλον οι πολιτικοί του αντίπαλοι και οι κάθε είδους αντιφρονούντες, σε περίπτωση που το τερατώδες αυτό νομοθέτημα τελικώς ψηφισθεί από την τουρκική βουλή.
Θα έχει πράγματι ενδιαφέρον να δει κανείς πώς αυτό το τερατούργημα, που από μόνο του αρκεί για να αποβληθεί η Τουρκία από κάθε θεσμό της Ε.Ε. και όχι μόνο, θα γίνει δεκτό από όσους προωθούν την Τουρκία ως μοντέλο ενός «δημοκρατικού ισλαμικού καθεστώτος» που θα πρέπει να υιοθετηθεί και από άλλες μουσουλμανικές χώρες.
Το θέμα, βέβαια, δεν είναι αν με το νομοσχέδιο αυτό αποκαλύπτονται πλήρως οι …δημοκρατικές προθέσεις του «ήπιου ισλαμιστή Ερντογάν», αλλά η ίδια η αντίληψη αυτών που υποστήριξαν εγχειρήματα συζεύξεως του Ισλάμ με την Δημοκρατία (δύο έννοιες αντίθετες και αμοιβαίως αποκλειόμενες), αγνοώντας την βασική φύση του Ισλάμ που δεν είναι απλώς μία θρησκεία, αλλά ένας νόμος που επιβάλλει συγκεκριμένους κανόνες για τα πάντα.
Και η αντίφαση αυτή δεν γεφυρώνεται ακόμη και αν το προτεινόμενο μοντέλο αποκληθεί… «Ήπια Ισλαμική Δημοκρατία» και συγγνώμη για την ειρωνεία του πράγματος.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου