Πρώτον και σημαντικότερο, που καθημερινά επιβεβαιώνεται στην πράξη, στις αερομαχίες στο Αιγαίο, είναι πώς οι Έλληνες πιλότοι είχαν, έχουν και θα έχουν ψυχή, ικανότητες και θέληση να υπερασπιστούν τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, όπως άλλωστε και όλα τα στελέχη των Ένοπλων Δυνάμεων όπου και όποτε χρειασθεί.
Δεύτερον, χωρίς σύγχρονα όπλα η μάχη θα είναι πάντα άνιση.
Ο Νικόλαος Σιαλμάς γνώριζε πώς η μάχη στις 18 Ιουνίου του 1992 ήταν άνιση απέναντι στα δύο τουρκικά F-16.
Την έδωσε ωστόσο με αυτοθυσία, για την πατρίδα, και γι’ αυτό πέρασε στον πάνθεον των ηρώων της Πολεμικής Αεροπορίας.
Το μνημείο που φτιάχτηκε προς τιμήν του νεκρού ήρωα στον Άη Στράτη, θυμίζει στους Έλληνες πιλότους πώς ο υποσμηναγός έπεσε προσπαθώντας μέχρι τέλους να υπερασπιστεί και να τιμήσει τον όρκο που είχε δώσει για την προάσπιση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων.
Το ερώτημα όμως είναι άλλο.
Οι ικανότητες και η ψυχή των αεροπόρων δεν αμφισβητούνται.
Πόσο θέλουν οι πολιτικοί να παραμείνει σε υψηλό επίπεδο η επιχειρησιακή ικανότητα και η αποτρεπτική ισχύς της χώρας;
Οι πράξεις τους έως τώρα δείχνουν πώς στο βωμό των μνημονίων θυσιάζουν την άμυνα της Ελλάδας, αφοπλίζουν τις Ένοπλες Δυνάμεις.
Κι αυτό, τη στιγμή που η Τουρκία εντείνει τις αμφισβητήσεις της στο Αιγαίο έναντι εθνικών εδαφών, αλωνίζοντας είτε από αέρος είτε από θαλάσσης.
Από το τελευταίο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα φαίνεται πώς οι μόνες πιστώσεις για τις Ένοπλες Δυνάμεις τα επόμενα χρόνια αφορούν στη συντήρηση των υπαρχόντων οπλικών συστημάτων.
Δεν υπάρχει δυνατότητα για καμία αγορά, ενώ η Τουρκία έχει «τρέχει» εξοπλιστικά προγράμματα δις δολαρίων με στόχο βέβαια την ΑΟΖ της Ελλάδας.
Για όσους ξέχασαν, ο 27χρονος υποσμηναγός Νικόλαος Σιαλμάς σκοτώθηκε ανοιχτά του Αγίου Ευστρατίου, τις πρωινές ώρες (9:17) της 18ης Ιουνίου του 1992 σε αποστολή αναχαίτισης.
Σε άνιση εικονική αερομαχία με τα σύγχρονα τουρκικά F-16 εκείνος προσπάθησε να παλέψει με το Mirage F-1 CG.
Έδωσε τη ζωή του για την πατρίδα που αρνήθηκε να του δώσει τα κατάλληλα όπλα για να αντιμετωπίσει τον εισβολέα.
Τα Mirage F-1 CG των 342 και 334 ΜΠΚ υπηρετούσαν μέχρι και τον Ιούνιο του 2003 επειδή η Ελλάδα δεν διέθετε αρκετά κονδύλια σε σχέση με την τουρκική αεροπορική απειλή για να αντικαταστήσει στις προωθούμενες Μοίρες αναχαίτισης με μαχητικά «τρίτης» γενιάς τα παλαιότερα F-1 CG τα οποία έπρεπε να έχουν αποσυρθεί 15 χρόνια μετά την προμήθεια τους.
Τα πρώτα αεροσκάφη «τρίτης» γενιάς, F-16 και Mirage 2000, άρχισαν να παραλαμβάνονται από την Π.Α. στα τέλη της δεκαετίας του ’80.
Η προμήθεια τους καθυστέρησε και αντί να γίνει το 1980 έγινε το 1987 και το 1988. Τότε που ήδη η αεροπορία της Τουρκίας πετούσε ήδη τρία χρόνια με F-16 στο Αιγαίο.
Είχε συμπληρώσει την δύναμη των 120 F-16 και είχε αρχίσει να αποκαθιστά την ισορροπία στο Αιγαίο και σιγά-σιγά να παίρνει την πολύτιμη εμπειρία της αναχαίτισης.
Είκοσι δύο χρόνια μετά το θάνατο του ήρωα Νικόλαου Σιαλμά η χώρα και οι Ένοπλες Δυνάμεις διολισθαίνουν στην ίδια, αλλά πολύ χειρότερης μορφής κατάσταση.
Οι Τούρκοι έχουν πάρει σημαντικό… κεφάλι στην ποιοτική και ποσοτική αεροπορική δύναμη, ενώ ετοιμάζονται να ξεφύγουν εντελώς με την παραλαβή των νέων αεροσκαφών F-35.
Κι εμείς στην Ελλάδα πανηγυρίζουμε γιατί καταφέραμε να περάσουμε από τη Βουλή κάποια κονδύλια για τη συντήρηση των υπαρχόντων μαχητικών αεροσκαφών και εξασφαλίσαμε μία ποσότητα καυσίμων για να μπορούν να πετάνε.
Επιτρέπουμε δε στην Τουρκία αυτά που έκανε τη δεκαετία του ’80 στον αέρα να τα κάνει σήμερα στη θάλασσα.
Την αφήνουμε δηλαδή να κάνει ανενόχλητη «κρουαζιέρες» στο Αιγαίο μέχρι τις ακτές της ανατολικής Αττικής και απλά παρακολουθούμε το γύρω των Κυκλάδων με υψωμένη την ημισέληνο.
Οι Έλληνες πολιτικοί υπακούοντας στις εντολές της τρόικας οδηγούν τις Ένοπλες Δυνάμεις σε πλήρη αφοπλισμό και τα στελέχη σε εξαθλίωση.
Ο Νικόλαος Σιαλμάς επιχείρησε να αντιμετωπίσει τα τουρκικά F-16 με Mirage F-1 CG.
Οι αεροπόροι μας τα επόμενα χρόνια με τι;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου