Ετοιμάζονται να μας πάνε πίσω στη δραχμή οι ίδιοι που μας έβαλαν και που απέτυχαν να μας κρατήσουν στο ευρώ

Μελέτης Μελετόπουλος
Σε αδιeξοδο και ρήξη με τους δανειστές οδηγείται η κυβερνητική πολιτική.

Μετά τη λήξη του Eurogroup, o επικεφαλής του Ολλανδός Nτάϊσελμπλουμ ανακοίνωσε ότι τίθενται τρεις όροι για να συζητηθεί το ελληνικό χρέος: α. η ικανοποίηση των προαπαιτούμενων, β. η ύπαρξη του πρωτογενούς πλεονάσματος και γ. η εκτίμηση ότι η ελάφρυνση του χρέους είναι αναγκαία.

Επίσης δήλωσε ότι οι ελληνικές αρχές συμφώνησαν να ικανοποιήσουν τα συμπεφωνημένα προαπαιτούμενα, ως το τέλος του μήνα, προκειμένου να εκταμιευθεί η προβλεπόμενη δόση του 1 δις ευρώ.
Αλλά και ο διευθυντής του ESM Κλάους Ρένγκλινγ επανέλαβε ότι η δόση θα εκταμιευθεί προς την Ελλάδα μόλις ικανοποιηθούν τα προαπαιτούμενα, κάτι το οποίο δεν έχει συμβεί ακόμα. 

 

Ανέφερε επίσης ότι συνολικά ο EFSF έχει εκταμιεύσει 139,9 δις ευρώ προς την Ελλάδα, και απομένουν προς εκταμίευση συνολικά 3,8 δις Ευρώ. Αυτά είπαν οι εκπρόσωποι των δανειστών της χώρας μας.

Επομένως: για να συζητηθεί το χρέος θα πρέπει να υπάρξει ξανά πρωτογενές πλεόνασμα, άρα το ζήτημα παραπέμπεται για τον Μάρτιο του 2015, διότι τότε (κάθε Μάρτιο) επικυρώνει η Eurostat τα στοιχεία. Άρα πώς θα εισπραχθεί η δόση τον ερχόμενο Νοέμβριο;
Πολύ περισσότερο που η κυβέρνηση δείχνει να εγκαταλείπει άτακτα την πολιτική των περικοπών και απολύσεων (όχι όμως των φόρων), εισερχόμενη σε μία μακρά προεκλογική περίοδο.

Η στάση των δανειστών, που εγκατέλειψαν την προ-ευρωεκλογική στήριξη της κυβέρνησης και επανέρχονται στην ακαμψία τους, έρχεται έτσι σε μετωπική σύγκρουση με τις προεκλογικές ανάγκες της συγκυβέρνησης.

Το 8% του ΠΑΣΟΚ και το 23% της ΝΔ δεν αφήνουν πολλά περιθώρια.

Άλλωστε το μνημονιακό πρόγραμμα άφησε μόνον ερείπια, και την προεκλογική παραφιλολογία περί «πρωτογενούς πλεονάσματος» και «επερχόμενης ανάπτυξης» την έχουν εγκαταλείψει πλέον και τα πλέον φιλομνημονιακά και φιλοκυβερνητικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.
Αλλά φαίνεται ότι και οι ξένοι και εγχώριοι τραπεζικοί κύκλοι έχουν διαπιστώσει το αδιέξοδο. Σημαντική λεπτομέρεια: ο πρώην Πρωθυπουργός Λουκάς Παπαδήμος, μιλώντας σε συνέδριο που διεξάγεται αυτές τις μέρες στο Μέγαρο Μουσικής με θέμα «Η τραπεζική ένωση, η νομισματική πολιτική και η οικονομική ανάπτυξη», υποστήριξε ότι η ενίσχυση της οικονομικής ανάπτυξης, η μείωση της ανεργίας, η εγκαθίδρυση μιας γνήσιας τραπεζικής ένωσης και η προώθηση της χρηματοοικονομικής ολοκλήρωσης αποτελούν μεγάλες προκλήσεις για την Ευρωζώνη.

Στο σημείο αυτό ανέφερε πως η επιδίωξη βιώσιμης ανάπτυξης στη ζώνη του ευρώ, δεν είναι εύκολη υπόθεση και ότι η επίτευξή της απαιτεί συντονισμένες ενέργειες.

Σε πλάγιο ήχο τέταρτο, ο Παπαδήμος ζήτησε εμμέσως να αντιμετωπιστεί η ανεργία και να δρομολογηθεί η ανάπτυξη. Κάτι για το οποίο απαιτείται χρηματοδότηση της αγοράς, υπό τις παρούσες συνθήκες (παραμονή στο ευρώ σε συνδυασμό με γερμανική άρνηση ρευστότητας) αδύνατο.
Αυτά που δεν τόλμησε να πει ανοιχτά ο Παπαδήμος, τα είπε στο ίδιο συνέδριο ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Βιτόρ Κονστάνσιο.

Ενώ δήλωσε για το απαραίτητο «ξεκάρφωμα» ότι «Η ΕΚΤ δεν άφησε κανένα περιθώριο να αμφισβητηθεί η αποφασιστικότητά της να αποτρέψει οποιαδήποτε πτωτική πληθωριστική εξέλιξη στην ευρωζώνη», αναφερόμενος στις επιπτώσεις των προγραμμάτων ποσοτικής χαλάρωσης της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ και άλλων κεντρικών τραπεζών.

Σημείωσε πως αυτά δεν αύξησαν τον πληθωρισμό και ότι οι ανησυχίες οικονομολόγων και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης δεν επιβεβαιώθηκαν.
Άρα ένα μέρος του ευρωπαϊκού τραπεζικού κατεστημένου αντιλαμβάνεται ότι η «ποσοτική χαλάρωση» (σε απλά ελληνικά η εκτύπωση χρήματος) είναι πλέον η μόνη λύση για το ελληνικό οικονομικό αδιέξοδο.

Και τώρα θα σπεύσουν οι συνήθεις μνηστήρες της εξουσίας, αφού φρόντισαν με το αγγλικό δίκαιο και τις αλλεπάλληλες παρατάσεις να κατοχυρώσουν τα συμφέροντα των δανειστών, να μετεπιβιβαστούν στην έσχατη σανίδα σωτηρίας που λέγεται δυνατότητα χρηματοδότησης της οικονομίας, δηλαδή Εθνική Νομισματική Κυριαρχία, δηλαδή Δραχμή.

Mόνο που αυτοί που απέτυχαν να μας πάνε και να μας κρατήσουν στο ευρώ, είναι εξ ίσου ακατάλληλοι να μας πάνε πίσω στη δραχμή με τρόπο που η μετάβαση να έχει το μικρότερο δυνατό κόστος και το μεγαλύτερο δυνατό όφελος.

kontranews.gr