Η κάλυψη των επιχειρησιακών αναγκών του ΠΝ απαιτούν ελάχιστο αριθμό 8 υποβρυχίων.
Την πώληση δύο εκ των υποβρυχίων Τύπου 214 που προορίζονται για τις ανάγκες του Πολεμικού Ναυτικού, προτείνει ο συντονιστής για την ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία Νίκος Αναστασόπουλος, προκειμένου να διασφαλισθεί η χρηματοδότηση των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά και η συνέχιση της ναυπηγοεπισκευαστικής τους δραστηριότητας.
Σύμφωνα με πληροφορίες της Καθημερινής, η συγκεκριμένη πρόταση είναι η επικρατέστερη μεταξύ τεσσάρων εναλλακτικών που έχουν υποβληθεί από τον συντονιστή στους υπουργούς Ανάπτυξης Κωστή Χατζηδάκη και Εθνικής Άμυνα Πάνο Παναγιωτόπουλο καθώς διασφαλίζει την εξοικονόμηση €1 δισ. από την πώληση των υποβρυχίων για τα οποία έχει βρεθεί αγοραστής χωρίς να επιβαρυνθεί ο κρατικός προϋπολογισμός για την περαιτέρω χρηματοδότηση της σύμβασης κατασκευής των υποβρυχίων και δίνει τη δυνατότητα συνέχισης της λειτουργίας του ναυπηγείου χωρίς μαζικές απολύσεις 1.000 εργαζομένων.
Σύμφωνα με την ίδια πηγή, στις εναλλακτικές προτάσεις του Εθνικού Συντονιστή των Ναυπηγείων περιλαμβάνονται επίσης η μονομερής καταγγελία της σύμβασης με κρατικοποίηση του Ναυπηγείου, καθώς και η διακοπή λειτουργίας του.
Από τα παραπάνω προκύπτουν τρία πολύ συγκεκριμένα ερωτήματα:1ο Ερώτημα: Πότε ακριβώς αναζητήθηκε και βρέθηκε αγοραστής για τα δύο υποβρύχια Τύπου 214 και μάλιστα με τιμή πώλησης €500 εκατ. έκαστο (αφού προκύπτει “εξοικονόμηση” €1 δισ., τα οποία θα δοθούν στα ΕΝΑΕ για τη συνέχιση των ναυπηγήσεων των δύο πρόσθετων Τύπου 214, συνολικού κόστους €800 εκατ.);
2ο Ερώτημα: Τι θα συμβεί όταν ολοκληρωθεί η σύμβαση υποβρυχίων με τα ΕΝΑΕ σε βάθος 5ετίας και βρεθούμε πάλι στο ίδιο σημείο με τα Ναυπηγεία να μην έχουν τη δυνατότητα ανάληψης οποιουδήποτε έργου, πλην των εξοπλιστικών προγραμμάτων του ΠΝ;
Δεν θα απειλούνται και πάλι οι θέσεις εργασίας των 1.000 εργαζομένων των ναυπηγείων;
Μήπως απλά μετατίθεται το πρόβλημα στο μέλλον και χάνεται μια μοναδική ευκαιρία για τη συγκρότηση ενός Ενίαιου Εθνικού Ναυπηγοεπισκευαστικού Φορέα με δυνατότητα ανάληψης επισκευών εμπορικών πλοίων και εξαγωγών σε ΠΝ ξένων χωρών;
3ο Ερώτημα: Στο δημοσίευμα γίνεται ατυχώς σύγκριση προγραμμάτων υποβρυχίων του ΠΝ με εκείνων του Ισραήλ και της Τουρκίας, η οποία ναυπηγεί 6 υποβρύχια Τύπου 214 ενώ έχει σε υπηρεσία ήδη άλλα 14 υποβρύχια. Το δε ΠΝ, πλην του ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ (S120) Tύπου 214, διαθέτει τρία υποβρύχια Τύπου 209/1100 που χρήζουν άμεσης ανάγκης αντικατάστασης συσσωρευτών και τριών μη εκσυγχρονισμένων Τύπου 209/1200. Με την παράδοση των 3 ήδη έτοιμων υποβρυχίων, ΠΙΠΙΝΟΣ (S121), ΜΑΤΡΩΖΟΣ (S122) και ΚΑΤΣΩΝΗΣ (S123), των 2 πρόσθετων Τύπου 214 και του εκσυχρονισμένου ΩΚΕΑΝΟΣ (S118), το ΠΝ φιλοδοξούσε να αντικαταστήσει τα παλαιότερα 6 υποβρύχια. Εάν πωληθούν τα δύο υποβρύχια Τύπου 214, με ποιο τρόπο θα καλυφθούν οι επιχειρησιακές ανάγκες του Πολεμικού Ναυτικού που απαιτούν ελάχιστο στολίσκο 8 υποβρυχίων;
Εν κατακλείδι:
- Η πρόταση για διακοπή της λειτουργίας των ΕΝΑΕ πρέπει να απορριφθεί ασυζητητί.
- Η πρόταση για την πώληση των δύο Υ/Β δεν αποκλείεται βραχυπρόθεσμα να είναι η βέλτιστη συγκριτικά με τις υπόλοιπες αφού λύνεται ο γόρδιος δεσμός και το ΠΝ παραλαμβάνει άμεσα ένα Υ/Β Τύπου 214 και το εκσυγχρονισμένο ΩΚΕΑΝΟΣ και ξεκινά η ναυπήγηση των δύο υπολοίπων Υ/Β. Η πρόταση φαίνεται αρκετά ελκυστική εαν διασφαλιστεί παράλληλα η προμήθεια 6 στοιχείων συσσωρευτών για τα ισάριθμα παλαιότερα Υ/Β καθώς και σύγχρονων τορπιλών, όμως μεσοπρόθεσμα ελλοχεύει ο κίνδυνος της κατάρρευσης των ΕΝΑΕ όταν ολοκληρωθεί η σύμβαση των υποβρυχίων.
- Η άμεση άρση όλων των περιορισμών που εκπορεύονται από την Ε.Ε., η ανάπτυξη της εμπορικής λειτουργίας των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά με ακώλυτη δυνατότητα ανάληψης έργων από τον ιδιωτικό τομέα (εφοπλιστές) καθώς και εξοπλιστικών προμηθειών τρίτων χωρών μπορούν να επιτευχθούν μόνο με την ενοποίηση της ελληνικής ναυπηγικής βιομηχανίας (κρατικοποίηση ΕΝΑΕ, Ελευσίνας, Νεωρίου Σύρου) με το ανάλογο κόστος μερικών δισ. για τους Έλληνες φορολογουμένους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου